Trauma Responses Explained I've always believed that the better we know ourselves, the better we can understand others - even animals. The Knowledge of Self and the experience to act on it is what horses perceive as Leadership. Enhancing your Leadership Skills isn't easy if you don't know what you're looking for, so here's a list of several and common Trauma Responses (that can be categorized in Fight/Flight/Freeze/Fawn) including ones I experience and how you can work with them; 1. Perfectionism Perfectionism is a coping mechanism if you've experienced a lack of being in control during your childhood. As adults we try to take back control by anxiously wanting everything we do to be perfect and we feel inadequate when we inevitably fail. It doesn't mean we aren't able, it means we're human and already perfect. 2. Imposter Syndrome If you're a perfectionist then chances are that you're experiencing Imposter Syndrome as well. We tend to feel like a fraud and not worthy of love, attention, praise or money. The line between deserving succes and being successful gets blurry and we tip toe in the in-between. We shove our true self to the background and only let our best parts be seen to shine. There's a great deal of shame when you experience Imposter Syndrome, which will bleed into every aspect of your life if you don't find out what parts you are suppressing/hiding. Allowing all of you to live, breathe and shine is the only way to embrace yourself and let shame go. 3. People Pleasing A typical Fawn response and coping mechanism for many of us. People-pleasing can become a way to avoid conflict, pain or even abuse and therefore creates a sense of safety. It's not just about being able to say 'No', it's also about choosing what you wear, eat or say when you go out into the world. 4. Hyper-Independence Not asking for help can be a trauma response. If all you've ever heard when you were growing up is 'you need to learn to do it yourself' or 'I'm too busy' etc, it's very common to feel like you're alone and the only one who can fix the wrongs and hardships. Here's a secret: only strong people ask for help.
0 Comments
'Kill it'Do you love animals? All animals, or only specific species? I don't and I think that's ok. But I also think it's important to have a healthy respect for other living beings and creatures. We might not love or even like them but we can at least let them live life. I'm always trying to find friendly solutions to wildlife/rodents and pests problems around horses and their environment. At my first job in the US they used to trap rodents and leave them to die slowly in the scorching desert heat. I asked them to kill them instantly instead of torturing them and when they declined, I secretly set them free whenever I could. I also found drowned squirrels in the horses water troughs multiple times a week. A couple miles away, on a different stable, they put small water bowls next to the water troughs so small animals could drink without the risk of drowning and contaminating the water. Things aren't much different here in The Netherlands, where we share a small country with rodents, lots of birds, livestock and also (somehow) apex wildlife (the wolf). The nuisances are growing, along with people's patience and legal options. So logically, emotions rise as well. People resort to solutions that are at hand. Solutions that aren't always kind. Why do we punish them for the imbalances in our world? Why do we think inhabiting nature doesn't come with consequences for and from all of her creations? Especially since we've learned so much about the importance of insects and how we can't survive without them, but our attitude towards them doesn't change that much. We still think as us humans Beings being above those that are just Creatures. Because they have no self-awareness, no free will. Does that mean we get to take away their freedom, too? Or even take their life? For a species that is self-aware and able to make conscious decisions, we most certainly seem to make very poor ones. Love,
Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl Trauma Made Simple: Examples of how and why Trauma is a individual experience (for horses and humans) 1️⃣ There are over 500 different kind of phobias. If each and every one of us experienced and processed everything (including trauma) the same way, we would either have no phobias at all or be haunted by every singe one of them. 2️⃣ There are over a dozen types and subtypes of therapy. If we would all benefit from the same therapeutical approach, there wouldn't be so many different strategies to choose from. 3️⃣ There are numerous different seasonal and year-round allergies, including food and insect-bite reactions. If we all had the same immune system and chemical makeup, we would all suffer from the same reactions. 4️⃣ There are 4 main categories of generic disorders and about 6000 known disorders, some even life-threatening. Let's honor people having their own unique experiences without feeling the need to judge or doubt them; trauma is made significantly heavier by feelings of shame. We're complicated cans of chemical soup with feelings and ideas of our own and any emotional experience should be taken seriously. It is the baseline of a healthy nervous system and our only way back to healing our hurt. Love,
Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl I love imperfect people.
The ones that admit to themselves or sometimes me how imperfect they feel, sometimes all the time. I like how they are able to objectively look at certain aspects of life and admit that there is room for growth. It's not the striving for perfection that I like (because none of us will ever reach it), but it's the way they always keep trying, keep reaching, keep improving and keep believing. They don't take advice but instead follow that inner drive that keeps pushing them forward. And even if they fail, stumble or fall, they just seem to have this habit of brushing it off and casually keep going. We might not really notice or witness (most of) it, but the truth is that many of us are currently on this road. Falling and failing, but also learning and growing. Relentlessly being dedicated to improving themselves. If this is you, know that you are loved and not alone and accepted not despite, but because of your imperfections ❤ No one is you, and I think that's what makes you perfect. Love, Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl Being Higly Sensitive: The feeling of belonging Growing up a sensitive child has never been easy for me. I was told to “grow up faster” and “be tougher” by -mostly- my parents, every day for as long as I can remember. My authentic self was being bound and beaten into submission, because they expected me to fulfill my role within the family, community, even the world as they saw fit. I myself however was never interested in any role; I did not want to pretend to be someone else. In an environment where authenticity and sensitivity wasn’t celebrated but feared, my Inner Child was crumbling. I went through various stages of falling apart, very often I was physically ill, with doctors labeling me with all kinds of differents diagnosis which never turned out to be correct. I felt like I was going crazier by the year and as a result, my Inner Child did not want to show herself any longer. So she withdrew. She did not speak, but played by herself with sand and dirt, fell into ponds filled with frogs and chased butterflies through the fields of cows and horses. If she fell, the soft grass would catch her. When she tumbled down a steep hill -either on purpose or by accident- a soft brush or a warm body of water would always be waiting to welcome the wild, lost child. Nature did not critize the girl. She welcomed her with arms wide open, recognizing her presence and belonging on Earth. I’ve always felt connected to Nature, to the bees and birds and colors and shapes and sounds. They provided me with much more peace and wisdom than any human being, often during very difficult and lonely times. Although my connection with Nature is -and always will be- very strong, my sense of belonging has been growing. It feels like it’s gravitating towards something bigger, like my mind and body are deeply rooted in the same essence as all other living beings here on Earth. But my Soul, my Soul belongs to the Universe. The place that exists outside of time and maybe -possibly- even beyond comprehension. I find comfort in that. Even if we can’t seem to -completely- find our place in this World, I have to believe and have faith in that the Universe will ultimately help us create and provide something better. It is with deep understanding that we realise we are all the same, coming from the same place and going places for the same or understandable reasons. Living in peace on Planet Earth is a group effort, so it’s important to surround yourself with people that hold the same beliefs, standards and values as you yourself do. The more you come to practice and realise this, the bigger sense of belonging (through self-acceptance) you will receive. Earth has become deeply dependent on the goodness of the few, and she has suffered by the hands of humans since the day we were given consciousness. To think that one nation, or one country alone can change the world and it’s people is just morally wrong. Earth is a group project and Mother Nature needs her children -all of them- to work together. The sensitive and the less sensitive, the animals and humans, thinkers and doers, smart and intelligent. We can all contribute in different but helpful ways. The natural order is not to be disrupted. Find your rightful and authentic place and humbly take pride in how far you’ve come. Staying true to yourself and acknowledging you are not better than anyone else will enhance your feelings of gratitude and humility; a perfect anchor for the Highly Sensitive Person. Love, Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl It amazes me how something that is so fundamentally good and healing for us, has been perceived as something truly bad and terrible by many -different- people.
It’s true that to our previous generation, therapy wasn’t as easily accessible as it is today, but even now there is this stigma about going to therapy or even talking about it. How dare we talk about how we truly feel? How dare we open ourselves up to another person? How dare we feel our feelings? My question is “How can you ask yourself these questions and still be surprised by how shitty you feel or crappy your life is when you’re an adult and can’t figure out how to get your life together? Do you always feel the need to be busy? Do you smoke? Do you drink more often than you should? Do you (think about) self-harm? Do you purposefully avoid certain people or situations because they make you feel like sh*t? Do you have all kinds of physical ailments that no doctor can find an explanation for? Do you catch yourself endlessly scrolling through social media without a true purpose? Do you find it difficult to find or maintain authentic friendships? Go to therapy. We tend to believe that we only need therapy when something bad has happened. When we’re in the middle of trauma, like grief, and don’t know how to cope and build our lives around that. But it’s not about “going back to normal”, or learning how to move on, but affectively learning how to deal with the Right Here, Right Now. And yes that’s a heartwrenching thing to do, another thing that makes therapy (seem) so scary. If it were easy, everyone would do it, right? But feeling our feelings and expressing and communicating them in a healthy way is -luckily!- something that tends to come natural to us. As babies we of course know only one way of communicating, which is crying. Crying when we’re hungry, or sleepy, or need a diaper change or a comforting hug and loving words spoken to us. Unfortunately a lot of us never had those needs properly met when we were babies ourselves. Parents that implement the CIO (Crying It Out) method are the perfect example, by letting their children cry themselves to sleep at night to try and reduce their cries for help. We might not be able to consciously remember those events (if you went through this trauma) but our ‘being’ remembers. Something inside of us remembers how it felt to be helpless, powerless, and to not be heard, seen or understood. So as adults, lots of things can happen as a result of this. We can become very loud and expressive to make sure we are always seen and heard. We can become healers to try and make sure others don’t have to feel this way. Or by then we’ve started to believe that we have no voice, so we live an obliterated and sheltered life. Too scared of again having to come to the realization that no matter how hard you try, no one will ever hear you. These are just examples of the daily struggles many of us actually go through, today. For a lot of days. And maybe you do too. But we’ve somehow forgot that that’s what we are doing when we are not making conscious and healthy decisions everyday. We permit and tolerate a lot of stuff we are not supposed to. I believe that emotions and communicating them are two important elements of our Earthly Experience. It’s like when in every story, movie or book when someone is granted a wish or Godlike powers, the common catch is that the one thing we cannot force or manipulate, is Love. Love carries the highest vibration and allows us to expand, learn and grow to make Life a unique and personal experience. It is the one thing we can’t cheat our way through and therefore carries lots of lifelessons, as long as we stay brave enough to give and receive love. And all of that starts with – as usual- ourselves. Self-Love, Self Compassion, Self-Reflection, Self-Care. You can’t pour from an empty cup. So even if you’re convinced that there is no trauma in your life, no matter how small, or you can’t think of any areas in your life where you might need improvement: Go to therapy anyway. There’s always something new to learn about yourself, or your surroundings. To be able to glimpse at your life through someone else’s glasses and be surprised by what you see. It literally can only do you good, so why not try it? Why not become your best self, whatever that might look like? Why not learn something about yourself today, that your future self will be grateful for? Therapy is not the end; it is the beginning. Love, Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl Mantra's doen niet alleen iets moois en bijzonders met mij, maar ook met de paarden waarmee ik werk. Het chanten, zingen of slechts focussen op een bepaalde Mantra of woord opent een ander setje deuren naar het werken met de Soul. In mijn persoonlijke leven begon ik met mantra's toen ik een jaar of 15 was. Op mijn 18e besloot ik er wat mee te gaan doen, meer te lezen, studeren en uiteindelijk afreizen naar prachtige plekken zoals Silver Horse Retreat in San Diego, waar we in oude goudmijnen of onder de sterren onszelf comfortabel maakte met mantras. Terug in Nederland en uiteindelijk ook gedurende mijn vier jaar in Amerika, ging ik Spiritualiteit en Metaphysics steeds meer combineren met het werken met paarden. Minder tools, woorden en technieken en meer energetische gesprekken, authenticiteit en zielenwerk. Communicatie en bewustzijn in haar meest pure vorm ❤ Mooie en soms onverklaarbare dingen zijn er gebeurd tijdens mijn Healing sessies met paarden, wanneer ik de kracht van een specifieke Mantra uitnodigde. Paarden gaan liggen, vallen soms diep in slaap of staan stokstijf stil. En toen was er die keer dat mijn vibraties zo precies resoneerde met die van een (ziek) paard, dat ik het empathisch van haar overnam. Niet heel prettig aangezien ik na de sessie zelf dagenlang met pijn rondliep, terwijl het paard zelf (gelukkig!) pijnvrij was... Niet alles wat er gebeurt kan ik verklaren. Het is menselijk om te (blijven) zoeken naar antwoorden, we functioneren het beste wanneer we weten hoe iets tot stand is gekomen. Niet alleen laat ik tegenwoordig heel snel los als het gaat om het overnemen van andermans pijn en emoties, ik ben ook terughoudend in het delen van deze Spirituele Ervaringen. Uit respect voor mijn spiritual teachers, het paard en haar eigenaar en mijzelf, deel ik niet veel "wonders en mysteries" op internet. Wie weet zal het onderdeel zijn van een (toekomstige) boek. Deze wilde ik wel met jullie delen, mijn favoriete mantra voor zowel mijzelf als voordat ik met een healing begin/als afsluiting: LOKAH SAMASTAH SUKHINO BHAVANTU "May all beings everywhere be happy and free, and may the thoughts, words and actions of my own life contribute in some way to that happiness and to that freedom for all." Liefs, Zoë Wat is een Spirituele Gids? Wie is mijn persoonlijke gids? Hoe maak ik contact met hem of haar en welke vragen kan ik stellen? Hoe helpt dit mij in de fysieke wereld en het "gewone" leven? Lees verder onder de foto Een Spirituele Gids of Spirit Guide is iemand die jou persoonlijke boodschappen, tekenen of advies geeft. Deze gedaante is gedurende je leven nooit hetzelfde; afhankelijk van wat je op dat moment nodig hebt introduceert zich vanzelf weer een nieuwe Gids, met nieuwe boodschappen. Net als bij je persoonlijke Krachtdier is je Gids geen bekende uit het huidige (of vorige) leven. Een dierbare overledene kan bijvoorbeeld wel verschijnen als gids, maar valt niet onder Spirituele Gidsen. Deze verschijnen in de vorm van Engelen, Magiërs of opgestegen (ascended) meesters en goden met elk hun unieke persoonlijkheden, talenten en uitdagingen die jou helpen het meeste uit je huidige bestaan te halen. Misschien ben je je al bewust van de aanwezigheid van jouw Spirit Guide, door het ontvangen van subtiele boodschappen in het 'gewone' leven. Boodschappen als veren die plots op niet-logische plekken verschijnen, het regelmatig tegenkomen van een bepaalde naam, het horen van een hoge toon in je oren of zien van kleurrijke lichtpatronen of zelfs vormen. Het herhalend tegenkomen van dezelfde cijfers (zoals 11:11, 444 etc) of terugkerende dromen kunnen ook tekenen zijn dat jouw Spirit Guide contact probeert te maken. De meeste mensen kiezen er tegenwoordig voor om deze tekenen te negeren, of af te doen als "toeval" en dat terwijl jouw spiritueel gids veel te bieden heeft op het gebied van verschillende aspecten zoals je creatieve gaven, spirituele en persoonlijke ontwikkeling, gezondheid of familie en vriendenkwesties. Ben je benieuwd naar wat een Spirit Guide Retrieval voor jou kan betekenen? Invite Shamanic Journeying into your life! en boek een Sjamanistische (of Energetische) behandeling, te ontvangen in mijn praktijk in Duitsland of op afstand. Liefs, Zoë Al voordat ik kon lopen of praten was er een duidelijke rode draad in mijn leven. Altijd en overal doken er paarden op, waar ik als baby zonder angst en vastberaden naartoe kroop om dichterbij ze te kunnen zijn. Er was iets magisch, iets geheimzinnigs en iets puurs aan deze enorme en krachtige dieren. Een kracht zo sterk dat ik er stil van werd. Rustig. Ik voelde me thuis. Pas veel later kwam ik in aanraking met 'Animal Medicine'; dierensymboliek vanuit het Sjamanisme. Toen pas begreep ik wat al die paarden om mij heen deden, al bijna 30 jaar lang en welke boodschap ze mij zo graag wilde geven. Alles viel eindelijk op zijn plek. Het paard symboliseert vrijheid. In Sjamanistische rituelen is het vaak het paard dat reizen naar de Great Spirit voor de Sjamaan mogelijk maakt. Er bestaan talloze legenden over de helderziendheid van paarden en hun vermogen om magie te herkennen en ons op dit gebied te helpen groeien. Als een paard je toe laat op haar rug is geen plaats te ver, in het fysieke en metafysische leven staat het paard daarom symbool voor (veilig) reizen en transporteren, waar je ook maar naartoe wilt. Het paard verschijnt wanneer we behoefte hebben aan ondersteuning op het gebied van persoonlijke groei, passie en een honger naar vrijheid. Het paard daagt ons uit te onderzoeken waar we naar streven, wat onze dromen zijn. Het laat ons de instinctieve en getemde kanten van onze persoonlijkheid zien en nodigt ons uit ze in balans te brengen. Seksualiteit behoort ook tot de representatie van het paard; zowel onze mannelijke als vrouwelijke kant zouden in harmonie naast en met elkaar moeten kunnen bestaan. Ervaar je weerstand op dit gebied, dan is het verstandig te onderzoeken waar deze gevoelens vandaan komen. Sterke emoties en (passievolle) verlangens kunnen tevens naar de oppervlakte komen na het in contact zijn geweest met het paard (fysiek of spiritueel). Het is van belang om ook deze gevoelens te onderzoeken, ze te proberen te begrijpen door niet de symptomen maar de oorzaak aan te pakken. Stop niets weg, maar omarm de onzekerheid die je voelt; je bent niet meer alleen. Het paard biedt kracht, doorzettingsvermogen, inzicht en groei. Persoonlijk is het èèn van mijn meest geliefde Power Animals en reden om mijn verantwoordelijkheidsgevoel over paarden altijd na te blijven streven. Dat is wel het minste wat ik kan doen, na alles wat talloze paarden mij in mijn leven gegeven hebben; de juiste inzichten, en een flinke dosis moed en zelfexpressie om te werken aan het leven dat ìk voor ogen had: authentiek, gelukkig en vrij van onderdrukking en geweld. Message from the Horse: Believe in yourself and all that you are, Know that there is something inside you greater than any obstacle. Ben je benieuwd naar wat een Power Animal Retrieval voor jou kan betekenen? Invite Shamanic Journeying into your life! en boek een Sjamanistische (of Energetische) behandeling, te ontvangen in mijn praktijk in Duitsland of op afstand. Liefs, Zoë 🌳De Beer staat symbool voor (innerlijke) kracht, heling, aarden, wijsheid, zelfreflectie, vrede, begrip en wederopstanding. Het is èèn van de krachtigste totems; praktisch maar met een machtig hart. Hij is onze leraar en beschermer. 🌳Wanneer De Beer in ons leven opduikt is het tijd voor "inner work", emotionele heling, het stellen van grenzen en tijd doorbrengen met jezelf. Wees minder kritisch over je eigen leven en dat van anderen. Dit is het moment om actie te ondernemen, neem het heft in eigen hand en herpak de regie over je leven. Je bent er klaar voor. Bij De Beer hoort het element Aarde, een extra reminder om jezelf opnieuw te verbinden met Moeder Aarde en daardoor met jezelf. Restorative Yoga sluit tevens aan bij de boodschap van De Beer: aarden en heling. 🪔 🌳Tijd doorbrengen met geliefden is wat De Beer ook graag doet, vrienden en partners vinden hem loyaal terwijl hij tegenover een vreemde wat afstandelijk kan overkomen. Hun zelfstandigheid wordt vaak verward met een gebrek aan empathie, niets is echter minder waar. De Beer is humble; nederig en toont zijn emoties niet snel. Hij wordt gevreesd en bemind om zijn innerlijke kracht. Een unieke en krachtige dualiteit die hoort bij de Beer Spirit en welke aanduiding is voor het vermogen om niet alleen jezelf, maar ook anderen te helpen helen. Rust en maak opnieuw contact met jezelf, het is tijd voor transformatie.🦋 🦅 Benieuwd naar je eigen krachtdier? Stuur me een berichtje! Liefs, Zoë |
Details
AuthorBlogs about self-development, spirituality & more Archives
November 2023
Categories
All
|