[nld] Walter januari 2020

🌟Walter: van gewond en doodsbang gevonden worden op de snelweg van Los Angeles (voor nieuwsbericht zie laatste foto's), naar een nieuw paardwaardig leven
​

In januari 2020 leerde ik Walter kennen. Eind juni 2018 was hij naar Love This Horse gekomen en had al die tijd de rust en ruimte gekregen die hij zo hard nodig had. Tijd om alle trauma te kunnen verwerken, verhuizen naar een nieuwe plek en fysiek te kunnen aansterken. Tijd die veel dieren op veel rescues niet krijgen, waardoor ze worden afgeschreven en afgedankt of ingeslapen. Vera (de eigenaresse van de rescue) weet gelukkig hoe belangrijk het is om zwaar getraumatiseerde paarden  te laten "decompressen" voordat er met ze gewerkt wordt.

Na anderhalf jaar alleen of met een maatje in een speciale (waar hij niet uit kan springen!) roundpen geleefd te hebben en mensen van een afstand te hebben bestudeerd, was hij klaar voor de volgende stap.

Toen ik de eerste keer bij Walter in de roundpen stapte had ik geen idee waar de tijd ons heen zou leiden. Zou hij emotioneel in staat zijn mensen weer te kunnen vertrouwen? En in hoeverre is dat eigenlijk nog mogelijk? Hoe veel kan ik van hem vragen? Het was bijna onmogelijk om niet constant te denken aan wat hij heeft meegemaakt, littekens en oude wonden bedekten zijn hoofd, benen en lijf en hij was bang. Zo ontzettend bang.

Behalve stapje voor stapje steeds iets verder komen met Walter, wilde ik het ook leuk maken voor hem. Vera had inmiddels het vertrouwen van Walter gewonnen waardoor ze hem wortels kon voeren. Na iets meer dan een halfuur tijdens onze tweede sessie durfde Walter te blijven staan en een wortel uit mijn hand te pakken. ❤️
Dankzij zijn liefde voor eten kon ik gemakkelijk wat druppels Ashwagandha tinctuur verdelen over wat brokjes/wortels, zo'n 15 minuten voor ik met de training begon. Deze tinctuur (via De Groene Os) helpt op lange termijn het emotioneel en fysiek herstel van het paard te verbeteren. Het helpt negatieve emoties zoals stress en angst naar de oppervlakte te brengen, zodat ik hem kan helpen het laten afvloeiien. 

Van januari tot februari werkten we in de roundpen, in vrijheid. Dankzij mijn werk op een andere rescue was ik inmiddels aardig gevorderd in Liberty Horsemanship, waardoor Vera vroeg of ik dit met Walter wilde doen zodat er (voorlopig) geen halsters of touwen aan te pas kwamen.
Deze fysieke en mentale vrijheid gaf Walter de kans om "nee" te zeggen en van mij weg te rennen wanneer hij het toch te spannend vond. Om te voorkomen dat hij in "freeze" mode zou blijven (van de spanning niet meer durven/kunnen bewegen) liet ik hem veel bewegen, in stap of draf en van richting veranderen door met zijn voorhand naar binnen te draaien -iets dat hij al na vier sessies snapte! Samen bewogen we in harmonie door de roundpen, soms volgde ik hem, soms volgde Walter mij.

Veel sneller dan ik verwachtte kon ik hem binnen anderhalve maand aanraken en aaien op zijn schouder, hals en hoofd. 

​Volgende keer: Halsteren en leren meelopen