Freestyle riding part 3

Klik hier voor Nederlands

FREESTYLE RIDING  #3
1ST TIME IN THE ARENA + CONFIDENCE BUILDING

​**BEKIJK HET FILMPJE HIERONDER EN/OF SCROLL VERDER EN LEES OVER ONZE EERSTE KEER ZONDER HOOFDSTEL IN DE RIJBAK!**

VIDEO LENGTE: 5.19 MINUTEN

We begonnen zoals altijd eerst in de roundpen (na een uitgebreide poetssessie, elk paard verhaart op het moment gigantisch!) om te zien hoe haar mindset die dag was. Er was weer veeeel wind dus we bleven een tijdje bij het zeil dat het hooi bedekt staan en deden niets anders dan ontspannen. Ze deed het zo goed 🙌
Ze was niet alleen heel relaxed en blij maar ook erg geïnteresseerd in wat ik voor ons gepland had die dag.

Zoals je in de video kunt zien kon ze het NIET laten om zelf even te checken of de camera wel goed staat 😂

We waren al vrij snel in de rijbak, ik stapte op en we begonnen met wat basisdingetjes (met de teugels er nog aan én met Neck Rein en Rope). Met een stemcommando stapten we weg en al na een paar minuten voelde het goed om de teugels weg te halen. Ze reageerde goed op zowel de Neck Rein en Neck Rope dus waarom niet?

Het eerste dat ik van haar vroeg zodra de teugels weg waren, was achteruit gaan. Gewoon om eens met iets anders dan voorwaarts te beginnen (kijk hoe goed haar back-up wordt in de video!😍)

JP verveelde zich zoals gewoonlijk behoorlijk snel, dus besloten we te draven na ongeveer twee minuten stappen. Aangezien ze extreem gevoelig is voor mijn zit en hulpen probeer ik voornamelijk mijn stem en Neck Rein te gebruiken totdat ze wat minder explosief is wanneer ik mijn zit actief gebruik.

Ik wilde zooo graag galopperen... maar ik had mezelf die ochtend streng toegesproken dat het nog te vroeg is. Tot ik eenmaal ronddraafde en ineens in galop zat 😅😂

Eerst zorgde ik ervoor dat JP nog wist wat "WHOA" betekent: stop met bewegen, maakt niet uit hoe hard we gaan. Het is dus niet hetzelfde als langzamer gaan of een gang lager gaan en het is van belang dat het paard dit begrijpt. Gelukkig begreep JP nog steeds wat de bedoeling was en haar reactie later (kauwen en likken) voelde voor mij ook goed. We vervolgden onze weg naar een ontspannen draf, dit keer maakte ik de cirkel steeds iets kleiner zodat het voor haar makkelijker is om in de juiste galop aan te springen. Ze reageerde opnieuw snel en met een nog altijd ontspannen vibe en bood zelf aan de cirkel kleiner te maken. Best moeilijk voor haar, maar ik accepteerde wat ze aanbood en samen werkten we even aan gebalanceerd galopperen in een kleine cirkel.

Al snel opende ik de cirkel weer en vroeg direct om een STOP; ze maakte een vloeiende overgang van galop naar stap en uiteindelijk stilstand 🎉
​

Hiermee eindigden we onze sessie. Later die week werkten we aan wat zelfvertrouwen kweken, bekijk het filmpje hieronder!


Video lengte: 4.33 minuten

Het waaide ALWEER heel erg hard en er lag overal zeil, om hooi en andere dingen te beschermen. Gelukkig voor ons lagen er nog objecten in de rijbak (zoals balken, barrels en dus het gevreesde zeil). Hershey - de merrie in de stal grenzend aan de rijbak, is nieuw en heeft drie jaar in een stal gestaan voor ze hier kwam - heeft een hekel aan andere paarden, net als JP. Voordat we dus begonnen met rijden wilde ik eerst kijken of we een 'normaal gesprek' konden voeren, in de buurt van Hershey!

Het zeil dat verderop lag vond JP een stuk interessanter, ze maakte zich in het begin even groot maar volgde mij over het zeil. We benaderde het object vanaf verschillende richtingen en in verschillende gangen. Ik liet haar op het zeil stoppen en achteruit gaan en zorgde dat ik er zeker van was dat ze ontspannen en zelfverzekerd was en dat wanneer ze dat niet is, ze weet naar wie ze moet komen. Naar mij dus 😁

Tot zo ver - in onze hoofdstelloze reis - is er nog niet één moment geweest waar JP me heeft teleurgesteld. Al na ongeveer een kwartiertje stapte ik op en vroeg om achterwaarts te gaan (alweer, Perfect!). Tijdens de laatste keer in de rijbak aaide ik haar op haar rug, achter het zadel waardoor ze even schrok. In deze video zie je hoe ik dit opnieuw doe, haar aanraak en kriebel en zacht klopjes geef maar dit keer als beloning! Ze legde al snel de link en is al een stuk minder sensitief als het gaat om aanrakingen op bepaalde plekken van haar lijf, tijdens het rijden.

Opnieuw naar het zeil. We stapten rond en toen over het zeil, we draafden en stopten in het midden. Eén van de vrijwilligster stond de gehele sessie te kijken en in het midden van de video zie je ons even kletsen. Ze vroeg zich af of ik nou de teugels of de Neck Rein/Rope gebruikte. We kletsten even verder over wat ik precies aan het doen was, ik hemelde JP zo op dat ik dacht: 'waarom haal ik de teugels èn het halster er niet gewoon allebei af?'.... voor de eerste keer!

JP wachtte geduldig tot ik haar halster af had en verderop had neergelegd. Ze stapte rustig weg zodra ik het teken gaf en gingen eerst weer richting het zeil. Vervolgens oefenden we overgangen om te zien hoe het met haar rem gesteld was.

Zodra ze ontspannen, in balans en ritmisch door de bak draafde, vroeg ik om galop. Haar reactie is zo enorm lief, ik kan het niet verwoorden maar ze houdt haar hoofd scheef en maakt een soort Bambi-huppeltjes voordat ze haar grote sprongen maakt.

Op een gegeven moment was ze er heilig!! van overtuigd dat ik haar vroeg om te stoppen (ik wist van niks), ik zag het niet aankomen dus er was even wat miscommunicatie 😅 We probeerden het nog een keer, nadat we eerst weer over het zeil waren gedraafd en alles ging weer perfect totdat... nou ja, hoe noem je dit:

Bekijk de video om haar 'huppeltjes' te zien!
💖💖Ze was ZO blij, ze doet dit wel eens in de rijbak als ze met paarden speelt waar ze bevriend mee is, maar nog nooit onder het zadel.

Ik heb de filmpjes tientallen keren bekeken, om er zeker van te zijn dat het geen uiting van frustratie/ongemak/dominantie is. Dit kan bij sommige paarden het geval zijn, maar in het geval van JP denk ik niet dat er sprake is van een van bovenstaande dingen.

Ondanks haar gekke scheve hoofdje zijn we gewoon in staat om verder te gaan met wat ik van haar vroeg, in de video zie je dat ik haar ook direct vraag om een galop wat ze perfect doet.

Dit keer voelde ze een stuk kalmer en dat werkt natuurlijk door op mij, ik voelde me meer in controle. Ik liet haar versnellen - vindt ze geweldig! - zodra ik voelde dat ze het zelf al bijna aanbood en vroeg om weer terug te komen naar draf en stap. Als beloning zadelde ik haar af zodat ze even lekker kon rollen. Normaalgesproken loopt ze direct naar een lekker plekje en kan ze uitgebreid genieten van een goede scrub 😎 tot ik haar roep en het tijd is om terug te gaan naar stal.

Zo enorm lief om te zien hoe ze dit keer besloot bij mij te blijven, of bij de vrijwilligster die nog altijd bij het hek stond. Ik ruimde ondertussen de rijbak op terwijl haar ogen me bijna geen moment loslieten, alsof ze zich afvroeg of ik haar nog nodig zou hebben.

Het voelde bijzonder en fijn om te merken dat ze nog steeds interesse had in mij en wat ik aan het doen was, zelfs toen het duidelijk was dat we klaar waren voor die dag. 



​VERVOLG: HET VERBETEREN VAN (ZELF)VERTROUWEN