|
Die dag, dat ik - per ongeluk - op het verkeerde paard ging zitten.. Ayhsa en Shamira zijn volle zussen, beide Tennessee Walking Horse × Arabian en beiden stonden vorig jaar bij de opvang. Eind April vertrok de hoofdtrainer met zijn assistenten en nam ik de gang van zaken over, samen met Vera die overdag druk is met o.a. haar bestaan als lerares Duits. In de weekenden komen er adoptanten langs om paarden te bekijken en zorg ik ervoor dat ik aanwezig ben om te begeleiden bij dit proces. Zo ook afgelopen Mei, toen ik gevraagd werd om Shamira voor te rijden. Ik zat nog midden in het proces van alle taken als hoofdtrainer op me nemen en kende zowel Shamira als haar zus Aysha nog niet. Vera was zelf die dag weg maar zou ervoor zorgen dat haar dochters het juiste paard zouden klaar zetten. Eenmaal bij de opvang ontmoette ik de adoptanten en na een kort gesprek over wat ze precies zoeken in een paard, stapte ik op Shamira. Alles ging verkeerd, we gingen als een ongeleid projectiel door de bak, ik was meer One Rein Stops aan het doen dan wat anders en het paard zelf sprong er continue half in paniek vandoor. Na ongeveer een halfuur kalmeerde ze eindelijk en besloot ik de sessie te beëindigen. De adoptanten hadden mijn hele rit gevolgd en besloten dat dit toch niet het paard voor hen was, ze leek erg groen en geen beginnerspaard.. en ze hadden VOLKOMEN GELIJK! Want wat bleek; ze hadden niet Shamira (die al een paar maanden onder het zadel was) voor mij klaargezet, maar haar zus Aysha die alleen zadelmak is! Zo veel lijken ze dus op elkaar, dat zelfs de dochters van Vera die deze paarden dagelijks zien, ze niet uit elkaar kunnen houden😅 Aysha was overigens nog heel groen, de vorige trainer heeft slechts een paar keer op haar gezeten. Mijn rodeo ride met haar was dus helemaal niet zo handig, in de weken die volgden heb ik veel moeten werken aan de basis met haar om het e.e.a. te herstellen. Gelukkig is dat uiteindelijk helemaal goed gekomen en ontvingen we eind vorig jaar een kaartje van Joan, die Aysha heeft geadopteerd en helemaal weg is van haar. Bekijk hieronder de (hand made!) kaart van Aysha's adoptant en foto's van mijn progress met Aysha.      Liefs, Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl
0 Comments
Abu sloot zich in Mei 2020 aan bij de rest van mijn trainingspaarden. Een jonge Arabische ruin die eerder dat jaar terugkwam naar de opvang in verband met persoonlijke problemen van zijn adoptant.  We ontdekten dat Abu een wolkje in zijn oog had; overgehouden aan een ongeluk bij zijn vorige trainers waarbij Abu ging steigeren en met zijn nek en gezicht bovenop de rails van de round pen terechtkwam. De dierenarts controleerde het oog gelukkig regelmatig en constateerde dat het wolkje steeds kleiner werd. Uiteindelijk is deze helemaal verdwenen. Tijdens de Under Saddle Training stuitte ik echter op nieuwe problemen: Abu was teugelkreupel en verdroeg geen teugelcontact aan 1 zijde: buigen naar die kant was simpelweg onmogelijk. Ik stapte af en verwisselde het zadel en hoofdstel voor een kaptoom, om vanaf de grond beter te kunnen observeren waar het in zijn lichaam verkeerd ging. Al snel kon ik het pijnlijke/misaligned gebied bij Abu pinpointen en legde ik het verhaal neer bij eigenaresse Vera. Samen kwamen we tot de conclusie dat Abu dit waarschijnlijk opgelopen heeft toen hij zo hard neerkwam op de rails; zijn oog was duidelijk licht beschadigd en daar werd meteen naar gekeken maar ook nekproblemen zijn een logisch gevolg van zo'n klap. Rijden schoof ik even op de lange baan, ik behandelde Abu via de Masterson Method (zie video) en Dr Darrow kwam langs voor chiropractor en acupuncture + laser sessies. Erna (Vera's dochter) raakte gek op Abu en nam hem later dat jaar vaak van mij over, zodat ik tijd had voor de rest van de paarden. Ze gingen naar buiten of namen een les van mij en Abu's nekproblemen verdwenen uiteindelijk naar de achtergrond, waardoor hij in de zomer geadopteerd werd. Moraal van het verhaal: Paarden gaan niet 'zomaar' uit protest, staken, steigeren of erger. In dit geval liet Abu merken dat hij pijn had, luisterde ik direct door af te stappen en ging aan het werk om zowel het juiste gebied te vinden als de oorzaak achterhalen, om te voorkomen dat het probleem weer terugkomt. Samen met de dierenarts kon ik Abu weer back on track krijgen, waardoor ook hij een liefdevol thuis vond.  Abu en Erna "Follow the Horse, not the Method" Liefs, Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl Eind November 2019 ging ik op sollicitatiegesprek bij Love This Horse Equine Rescue: De grootste Arabische paardenopvang van de Verenigde Staten! Ze waren bij de Los Angeles Equestrian Center in Burbank voor verschillende wedstrijden, ik moest die dag toch in de buurt zijn dus besloten we het gesprek daar te voeren.   Ik was net gestopt bij de opvang waar ik 2.5 jaar had gewerkt (na de dood van een van de paarden op een heel nare manier) en zocht iets voor naast mijn NH Instructor job. Vera is de eigenaresse van Love This Horse en vertelde dat ze iemand zocht die in vrijheid en zonder dwang met verschillende paarden kon werken, die nog wild of zwaar getraumatiseerd waren. Voor ik me ging specialiseren in trauma & gedrag (wat een beetje onbewust/geleidelijk ging), was ik met Liberty en Freestyle bezig. De kans om dit te gaan combineren met heel andere paarden leek me zo'n mooie uitdaging! In een van de lounge ruimtes van het Equestrian Center kletste ik met Vera verder over onze achtergrond, haar opvang en mijn werkstijl. Het meeste had ze al kunnen lezen en zien op mijn website, dus het "officiële" gedeelte zat al snel helemaal goed. En toen mocht ik meteen aan het werk! 1 van de trainers had door een kleine miscommunicatie een ongelukje met zijn paard in de ring en liep een bloedneus op. Ik werd gevraagd de grote ruin mee te nemen en wat te kalmeren, zodat ik hem over het terrein terug kon leiden naar het stallenblok dat voor Love This Horse gereserveerd was. Onderweg en eenmaal bij de stallen maakte ik kennis met andere trainers, met de dochters van Vera en natuurlijk de Arabische paarden die mee waren die dag. Een geslaagde ontmoeting.   Toen de opvang zo goed als verhuisd was naar hun nieuwe locatie in Rosamond (Mojave woestijn) kwamen we regelmatig helpen met stallen bouwen voor de ca. 80 paarden die op deze hoofdlocatie staan. In Januari 2020 begon ik dan echt als trainer, met Walter als mijn eerste trainingspaard    Tot Oktober 2020 heb ik hier met zo veel plezier gewerkt. De werkdruk ligt een stuk hoger, de paarden hebben behoorlijk heftige problemen en niet alles dat voorbij komt is even leuk. Maar ik had het voor geen goud willen missen! Dit is absoluut wat ik mijn leven lang wil blijven doen. Liefs, Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl EXTRA FOTO'S:        Toen in 2004 de speelfilm 'Hildago' (met Viggo Mortensen) uitkwam, was ik direct onder de indruk van de bijzonder mooie Arabische paarden, met name de hengst Al Hattal: De trots van de sjeik en zijn familie. Al Hattal (TC Bey Cedar) deed overigens al zijn stunts in de film zelf. In de film spreekt de sjeik over zijn merries en fokbeleid met enorm respect en beschermt zijn boeken en documentatie dan ook met hand en tand, om de bloedlijnen zuiver te houden. Maar wat houden deze bloedlijnen in en waar komen ze vandaan? In de VS is het vrij gemakkelijk om het DNA + juiste papieren van een paard te achterhalen. Papieren van Al'Khamsa merries bevatten tevens het woord 'Asil' oftewel 'Puur' of authentiek gefokt. Deze stempel bevestigd dat het om een Arabisch paard gaat dat in alle bloedlijnen afstamt van de door de bedouin gefokte Arabieren. Deze bloedlijn begon met een (mythische) groep van 5 paarden; de favoriete paarden van profeet Mohammed, die na een lange reis door de woestijn zijn paarden losliet om water te drinken. Voordat ze het water bereikten blies Mohammed op zijn hoorn om de paarden terug te roepen. Van al zijn paarden keerden slechts 5 merries om en werden daardoor favoriet van de profeet en daarmee legendarische grondleggers van de vijf 'stammen' van het Arabische paard. Moderne paarden die al hun bloedlijnen kunnen herleiden tot gedocumenteerde bedoeïenenstammen, staan gezamenlijk bekend als "Al'Khamsa Arabians". Op de foto's: twee van mijn trainingspaarden, Akkadia en Shelby; Al'Khamsa merries die (ondanks hun papieren) in verkeerde handen terechtkwamen en uiteindelijk op een low-end veiling gered werden door Love This Horse en een nieuw thuis vonden.       " Follow the Horse, not the Method"
Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist www.zoevanmourik & www.houseofhorsemanship.nl |
AuthorZoë van Mourik: Equine Trauma Specialist, Behaviorist Archives
June 2024
Categories
All
|
RSS Feed
|
KvK
81860277 BTW NL003612667B82 IBAN NL75KNAB0416741983 |