Niet rijden ≠ Niets doen》Vervolg van '3 Jaar is Te Jong' De training van een (jong) paard bestaat uit veel grijze, werkbare gebieden. Het is dus niet een kwestie van wel/niet rijden, wel/niet belasten, wel/niet iets doen: tussen het radicale 'Wel of Niet' bevindt zich namelijk een hele wereld: Dit is het werkbare gebied waarin het fysieke en mentale jonge paard alles opslaat en verwerkt, om er vervolgens een leven lang last òf profijt van te hebben. En dat is iets waar wij als mens enorme invloed op hebben; een verantwoordelijkheid die niet iedereen neemt.  'De tijd gaan vanzelf voorbij' Wij mensen zwichten al snel door sociale- en tijdsdruk, waardoor beslissingen betreft onze paarden flink beïnvloed worden. Dit uit zich in de praktijk doorgaans in; A: Te vroeg beginnen met te zwaar belasten, al dan niet icm; B: Plotseling gaan belasten Flooding, staken, fysieke- of gedragsproblemen die zich (soms jaren) later ontwikkelen, zijn hier typische gevolgen van. Het is dus ontzettend nuttig om een jong paard alvast het een en ander bij te brengen, zodat je het niet alleen jezelf gemakkelijk maakt maar ook je dierenarts, hoefsmid, stalgenoten, etc. Mijn 'Kindergarten Training' bestaat doorgaans uit;
Deze oefeningen vertalen zich naar een paard dat zich gemakkelijk laat leiden, zich bewust is van jouw ruimte, niet snel schrikt/onder de indruk is en goed beslagen ten ijs kan gaan bij bezoeken van bijvoorbeeld de dierenarts en hoefsmid. Een fijne, positieve eerste ervaring legt voor een paard de basis voor vertrouwen in jou en onbekende situaties. Zo kun je zonder problemen uiteindelijk beginnen aan de verdere opleiding van je paard, zoals zadelmak maken. Alles begint bij een sterke basis! Tip: zelf op onderzoek uitgaan? Gebruik dan geen resultaten van Google, maar raadpleeg websites van bijvoorbeeld Universiteiten om bij de meest recente beschikbare informatie te komen. Pictures below: Kindergarten Training with Luke, an Arabian colt. This was at the beginning of our training, where I establish Communication, Leading and Handling. Running alongside me and stopping next to my shoulder is one of the exercises I always implement. Luke was happily surprised! He was afraid of people when he first arrived. He slowly started to come out of his shell, often by making these happy jumps. Instead of punishing him for just being a (young!!) horse, I encouraged him to be outgoing, happy and true to his emotions. This in turn resulted in fun training sessions and a very curious and well-balanced colt. A perfect baseline for a future riding horse! Love, Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl
0 Comments
Case Study
Zeus werd in 2018 naar de opvang gebracht nadat zijn eigenaar bang voor hem was geworden. Hij liep iedereen omver, vaak met een flinke vaart en zette soms zijn tanden in je arm of nek. Onder het zadel was hij onrustig en kroop snel in een valse knik, waardoor zijn rug hol werd en zijn achterhand ook niet goed mee kwam. Zijn kaken en schouders zette hij ook snel vast; werk aan de winkel dus! Nadat de eigenaars van de opvang zelf een assessment met hem hadden uitgevoerd mocht ik het werk verder oppakken. Grondwerk was al snel geen probleem meer, bekijk in de video hieronder hoe ik met Zeus werk aan zijn zogenaamde "dominantie-problemen" zoals bijten. Een bodyworker was inmiddels langs geweest om wat misalignments te corrigeren en met mij werkte Zeus aan o.a. rechtrichten. Het rijden pakten we vervolgens rustig op, te beginnen met zijn anxiety. Doordat hij al snel zo veel beter in zijn lijf zat was zijn niveau van spanning en stress direct een stuk minder! "Balans is voor een prooidier als een paard ontzettend belangrijk; dit vergroot namelijk de kans op succesvol kunnen vluchten van potentieel gevaar, oftewel zelfbescherming. Onbalans in het paard kan dus voor anxiety, stress, schrik-/ groot gedrag, vluchtgedrag maar ook voor fysieke problemen zorgen." In de bak was hij gewillig, alert en ontspannen. Hierdoor voelde het al snel vertrouwd om onder het zadel het terrein van de opvang eens te verlaten, om te werken aan het volgende probleem: Buddy & Barn Sourness, oftewel Verlatingsangst. Op de foto's hieronder zie je het verloop van onze 1e rit naar buiten, halverwege kreeg Zeus het toch even moeilijk en begon te staken midden op een kruispunt. Gelukkig was dit een rustige straat/wijk en kon ik in alle rust Zeus helpen met zijn opspelende anxiety. Waar hij eerder zou zijn gaan steigeren, achteruit rennen en/of naar huis rennen, hoefde ik maar 2 keer de One Rein Stop toe te passen om hem fysiek en emotioneel spanning te laten afvloeien! 
Er kwam een enorme zucht los bij Zeus en we hebben nog even rustig zo op het kruispunt gestaan, tot ik merkte dat zijn aandacht naar iets nieuws ging. Op dit precieze moment nam ik licht de teugels aan (Zeus werd Engels gereden) en vroeg ik om 1 enkele stap naar voren. Zeus voelde zich zo relaxed dat hij direct dapper naar voren stapte, bleef stappen en relaxed genieten van onze rit. Wat een verschil! Een paar maanden later was Zeus nog bij de opvang, maar klaar voor adoptie. Ook tijdens deze periodes blijf ik doorwerken met een paard, om hun kans op succes bij een nieuwe eigenaar te vergroten. Ik besloot hem om te scholen naar bitloos, via een simpele en handmade sidepull. Tijdens het rijden in de bak wilde Zeus nog wel eens terugvallen in oude patronen, door stug en hard in zijn lijf te worden en weer de valse knik houding aan te nemen. In de video hieronder zie je hoe ik Zeus help met licht contact aannemen; neurologische pathways zorgden er soms voor dat Zeus mentaal in het oude verviel en dus een valse knik liet zien. Om deze pathways te doorbreken probeerde ik iets anders: Telkens wanneer Zeus een interne/mentale struggle had om contact te accepteren via de teugels, vroeg ik hem met behulp van mijn lijf (en/of voice cues) te verzachten, groot door te stappen en recht te blijven. Zodra de verzachting kwam gaf ik het teken om links- of rechtsaf te gaan en verlengde direct de teugels om Zeus zijn hals te laten strekken. Hiermee probeerde ik Zeus te laten zien dat ik: A. Slechts ontspanning en samenwerking vraag B. Dat hij zich daar aan kan overgeven en C. Dat er daarna nòg meer ontspanning komt, in plaats van inspanning. Veel paarden zijn gewend dat cues en vragen van de mens niet bij 1 enkele vraag blijven. We willen vaak te snel en te veel; en, en, en, en... Bij overgestimuleerde paarden (wat eruit kan zien van freeze/fawn tot schijnaanvallen) zit het emmertje al/nog te vol om dingen toe te voegen. Een observatie die ik tijdens mijn 1e jaar in Amerika deed en waarom ik fan geworden ben van MINDER doen, in plaats van MEER. Als je nu al met zo min mogelijk ruis en poespas samen uit de voeten kunt, stel jezelf eens voor hoe jullie samenwerking en resultaten er over een paar jaar uit kunnen zien! 'Follow the Horse, not the Method' 
Love, Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl 𝐖𝐢𝐬𝐭 𝐣𝐞 𝐝𝐚𝐭: 'Ashwagandha' Sanskriet is voor 'Smell of the Horse'?  Dit heeft niet alleen te maken met de geur, maar ook met de krachtige werking van deze plant (waar we voornamelijk alleen de wortel als werkzaam bestanddeel van gebruiken). Het brengt kracht, uithoudingsvermogen en ondersteund een gezond voortplantingssysteem voor zowel mannen als vrouwen (bij zowel mensen, als paarden). Ik gebruik bijvoorbeeld Ashwagandha in poedervorm door mijn smoothies en yoghurt ter ondersteuning van mijn hormoonhuishouding (PCOS) en het tegengaan van mastopathie (cystes bij de borst).  Opmerkelijk is dat de omgeving waarin deze plant voorkomt, verre van ideaal en zelfs vijandig is voor bepaalde planten. De grond is vaak Alkaline-arm en de lucht extreem droog; moeilijke omstandigheden voor een plant om succesvol uit te kunnen groeien! Deze unieke weerbaarheid zien we ook terug in het gebruik van dit kruid op het gebied van ondersteuning en veerkracht in het zenuwstelsel en endocriene systeem en bij zowel emotionele als -diepgewortelde- fysieke stress (bij dus zowel mensen, als paarden). Doordat Ashwagandha een Adaptogeen is heeft het nóg een bijzondere werking: deze tonic is in staat om een opgejaagd/oververmoeid zenuwstelsel 𝐭𝐞𝐠𝐞𝐥𝐢𝐣𝐤𝐞𝐫𝐭𝐢𝐣𝐝 te VERSTERKEN èn te KALMEREN. Ideaal bij bijvoorbeeld paarden met een traumatische achtergrond, die vaak maar moeilijk uit hun reactieve/instinctieve cyclus komen. In de Ayuverdische geneeskunde behoort Ashwagandha overigens tot de 'rasayana' kruiden; 'verjongend'. 𝐀𝐬𝐡𝐰𝐚𝐠𝐚𝐧𝐝𝐡𝐚: Botanische naam: 𝘞𝘪𝘵𝘩𝘢𝘯𝘪𝘢 𝘴𝘰𝘮𝘯𝘪𝘧𝘦𝘳𝘢 Familie: 𝘕𝘢𝘤𝘩𝘵𝘴𝘤𝘩𝘢𝘥𝘦 Energetica: 𝘉𝘪𝘵𝘵𝘦𝘳, 𝘴𝘢𝘮𝘦𝘯𝘵𝘳𝘦𝘬𝘬𝘦𝘯𝘥, 𝘻𝘰𝘦𝘵, 𝘷𝘦𝘳𝘸𝘢𝘳𝘮𝘦𝘯𝘥 Gebruikte deel: 𝘞𝘰𝘳𝘵𝘦𝘭 (𝘮𝘪𝘯𝘥𝘦𝘳 𝘷𝘰𝘰𝘳𝘬𝘰𝘮𝘦𝘯𝘥; 𝘣𝘭𝘢𝘥 𝘦𝘯 𝘧𝘳𝘶𝘪𝘵) Properties: 𝘛𝘰𝘯𝘪𝘤, 𝘰𝘯𝘵𝘴𝘵𝘦𝘬𝘪𝘯𝘨𝘴𝘳𝘦𝘮𝘮𝘦𝘯𝘥, 𝘢𝘯𝘵𝘪𝘰𝘹𝘪𝘥𝘢𝘯𝘵, 𝘪𝘮𝘮𝘶𝘶𝘯 𝘢𝘮𝘧𝘰𝘵𝘦𝘦𝘳, 𝘻𝘦𝘯𝘶𝘸𝘬𝘢𝘭𝘮𝘦𝘳𝘦𝘯𝘥, 𝘢𝘯𝘵𝘪-𝘵𝘶𝘮𝘰𝘳, 𝘬𝘳𝘢𝘮𝘱𝘴𝘵𝘪𝘭𝘭𝘦𝘯𝘥, 𝘥𝘪𝘶𝘳𝘦𝘵𝘪𝘤𝘶𝘮
Liefs, Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl Veel paarden die bij de opvang aankomen zijn mager en bang. Het zal je niet verrassen dat het vaak hard werken is om dit soort paarden weer op gewicht te krijgen. Gevoelens van machteloosheid triggeren hoge stress-levels, waardoor hun immuunsysteem verzwakt en de kans op bijvoorbeeld maagzweren of gevoeligheid voor maagzuur steeds groter wordt. Zelfs als dit soort paarden in staat zijn om kleine beetjes (ruw)voer tot zich te nemen blijft het gevaar van maagontstekingen en zelfs darmproblemen op de loer liggen; een lichaam dat niet in balans is kan zowel emoties als voeding slecht verteren. Gevolgen van maagpijnen/slecht eten variëren van maagzweren tot luchtzuigen en bijten. Whiskey2 (in de foto's) kwam naar de opvang nadat hij was gered van een veiling. Zijn vorige eigenaars hadden hem in goed vertrouwen verkocht aan iemand die enorm gewelddadig met hem om is gegaan, op de foto's zie je naast heftige littekens ook het verschil in zijn houding en uitstraling voor en nadat ik met hem werkte. Behalve werken aan zijn emotionele trauma's werd ik ook gevraagd om Whiskey2 een Integrated Energy Therapy behandeling te geven. waardoor hij een confidence-boost kreeg en zijn ruwvoer beter kon verteren en steeds meer van zichzelf liet zien.   Toen ik op een dag naar zijn stal liep om hem voor de tweede keer een behandeling te geven, stond Whiskey2 als een 'normaal' paard lekker op zijn hooi te knabbelen! Sinds zijn aankomst had hij nog niet zo veel en zo ontspannen gegeten, dus dit was al een gigantische verbetering. Tijdens zijn tweede behandeling liet ik Whiskey daarom lekker eten en gaan en staan waar hij wil (wel in zijn stal) en keek hij amper op of om. Zijn eetlust was weer terug! Een paar dagen later begon ik met Whiskey2's rehabilitatie, in de round pen. Daar liet ik hem in vrijheid voornamelijk met rust, maar zorgde wel dat ik hem (emotionele) ondersteuning kon geven indien nodig. Een beetje Relax Compositum over wat gras cubes voor aanvang van de sessie, zorgde voor nog meer ontspanning bij Whiskey2 waardoor hij eindelijk de laatste restjes trauma van zich af durfde te schudden (zie foto's!). Na wat gekke sprongen en sprintjes voelde Whiskey2 zich duidelijk beter, de energie behandelingen zorgden ervoor dat zijn stress afnam waardoor er weer voldoende bloed naar de maagwand kon stromen en hij zijn eetlust weer terugkreeg. Met de Relax Compositum tinctuur kon ik zijn defensiviteit beetje bij beetje af laten zakken, wat zorgde voor emotionele ontspanning en het in staat zijn van het opslaan en verwerken van nieuwe informatie. Whiskey2 is inmiddels (opnieuw) onder het zadel en geadopteerd! Scroll naar beneden voor een foto van hem op de bruiloft van zijn adopters.    Liefs,
Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl Abu sloot zich in Mei 2020 aan bij de rest van mijn trainingspaarden. Een jonge Arabische ruin die eerder dat jaar terugkwam naar de opvang in verband met persoonlijke problemen van zijn adoptant.  We ontdekten dat Abu een wolkje in zijn oog had; overgehouden aan een ongeluk bij zijn vorige trainers waarbij Abu ging steigeren en met zijn nek en gezicht bovenop de rails van de round pen terechtkwam. De dierenarts controleerde het oog gelukkig regelmatig en constateerde dat het wolkje steeds kleiner werd. Uiteindelijk is deze helemaal verdwenen. Tijdens de Under Saddle Training stuitte ik echter op nieuwe problemen: Abu was teugelkreupel en verdroeg geen teugelcontact aan 1 zijde: buigen naar die kant was simpelweg onmogelijk. Ik stapte af en verwisselde het zadel en hoofdstel voor een kaptoom, om vanaf de grond beter te kunnen observeren waar het in zijn lichaam verkeerd ging. Al snel kon ik het pijnlijke/misaligned gebied bij Abu pinpointen en legde ik het verhaal neer bij eigenaresse Vera. Samen kwamen we tot de conclusie dat Abu dit waarschijnlijk opgelopen heeft toen hij zo hard neerkwam op de rails; zijn oog was duidelijk licht beschadigd en daar werd meteen naar gekeken maar ook nekproblemen zijn een logisch gevolg van zo'n klap. Rijden schoof ik even op de lange baan, ik behandelde Abu via de Masterson Method (zie video) en Dr Darrow kwam langs voor chiropractor en acupuncture + laser sessies. Erna (Vera's dochter) raakte gek op Abu en nam hem later dat jaar vaak van mij over, zodat ik tijd had voor de rest van de paarden. Ze gingen naar buiten of namen een les van mij en Abu's nekproblemen verdwenen uiteindelijk naar de achtergrond, waardoor hij in de zomer geadopteerd werd. Moraal van het verhaal: Paarden gaan niet 'zomaar' uit protest, staken, steigeren of erger. In dit geval liet Abu merken dat hij pijn had, luisterde ik direct door af te stappen en ging aan het werk om zowel het juiste gebied te vinden als de oorzaak achterhalen, om te voorkomen dat het probleem weer terugkomt. Samen met de dierenarts kon ik Abu weer back on track krijgen, waardoor ook hij een liefdevol thuis vond.  Abu en Erna "Follow the Horse, not the Method" Liefs, Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl 𝗝𝗮𝘄 𝗖𝗹𝗲𝗻𝗰𝗵𝗶𝗻𝗴 (𝗜𝗻𝘃𝗼𝗹𝘂𝗻𝘁𝗮𝗿𝘆) & 𝗕𝗿𝘂𝘅𝗶𝘀𝗺 In mijn Instagram Story vroeg ik afgelopen weekend aan jullie wat jullie denken dat het paard in een filmpje aan het doen was; Spelen, of is er iets anders aan de hand?
In het filmpje (te zien in onze FB groep!) zie je een groep paarden waarvan èèn met een stuk zeil tussen zijn tanden, achter de rest aan rende. Voor veel mensen ziet het er "grappig" uit, alsof het paard zijn vriendjes aan het opjagen/pesten is met een stuk plastic. Een soort spelletje. 𝘔𝘢𝘢𝘳 𝘪𝘴 𝘥𝘢𝘵 𝘸𝘦𝘭 𝘻𝘰? Het antwoord is Nee Als je het gedrag van dit paard beter observeert zie je een aantal dingen, die duidelijk weergeven wat er dan wel aan de hand is. Let bijvoorbeeld op wanneer het plastic het paard fysiek aanraakt en zijn reactie hierop, of hoe het paard ervan wegrent zodra hij het zeil heeft losgelaten. Indicaties dat er geen plezier, maar angst in het spel is. '𝘐𝘯𝘷𝘰𝘭𝘶𝘯𝘵𝘢𝘳𝘺 𝘑𝘢𝘸 𝘊𝘭𝘦𝘯𝘤𝘩𝘪𝘯𝘨' gebeurt wanneer een paard stress zoals angst ervaart en zich voorbereidt op het ergste, zoals een aanval. De achterhand maakt zich klaar en spant zich aan om te rennen/verdedigen, maar dit effect beperkt zich niet tot alleen de achterhand. Van staartwortel tot poll spannen spieren zich aan, wat direct invloed heeft op bijvoorbeeld de kaak. Het paard wìl in dit geval wel loslaten, maar kan het niet. In het geval van dit filmpje kon het paard het plastic uiteindelijk loslaten en ervan wegkomen. Maar er zijn ook situaties waarin het paard niet weg kan komen en zich overgeeft aan de stress/druk tijdens bijvoorbeeld de training. 𝘉𝘳𝘶𝘹𝘪𝘴𝘮 (teeth grinding) kan vervolgens een manier zijn waarop het paard stress probeert af te vloeien of redirecten, door middel van tandenknarsen of een verbeten, harde kaak. Dit gedrag verergert vaak wanneer eigenaars het paard straffen of juist belonen (proberen te 𝘤𝘰𝘮𝘧𝘰𝘳𝘵𝘦𝘯) voor deze uiting, waardoor ze nog meer de behoefte voelen om dit gedrag te laten zien. Het kan dus ook een coping mechanism worden. Fysieke oorzaken kunnen overigens ook de boosdoener zijn, denk hierbij aan maagzweren of wisselen van tanden bij jonge paarden. Vergeet dus niet om correct te observeren wat de achterliggende emotie van dit gedrag is, voor je op zoek gaat naar de oorzaak. Train jezelf om te leren begrijpen wat wel normaal paardengedrag is, en wat absoluut niet. Werk aan je observational skills en blijf jezelf vragen stellen: Waarom doen ze dit? Hoe vaak? Hoe lang? Met welke andere paarden? Wanneer doen ze dit niet? Wat doet de rest? Is er iets aangepast in omgeving/voeding/kudde dynamiek? Antwoorden op deze vragen zullen je helpen om gedrag en emotie bij paarden beter van elkaar te kunnen onderscheiden, wat vermenselijken voorkomt en zorgt dat je sneller en effectiever de oorzaak kunt aanpakken. Liefs, Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl |
AuthorZoë van Mourik: Equine Trauma Specialist, Behaviorist Archives
November 2023
Categories
All
|
RSS Feed
|
KvK
81860277 BTW NL003612667B82 IBAN NL75KNAB0416741983 |
Email
zoevanmourik@gmail.com Mobile +31 610 608 978 Locatie Gelderland, NLD |
|