I forgot where this line is from, but I do remember encountering this sentence frequently while in my early years of therapy. I had just started going down the rabbit hole to help diminish my depression and anxiety, when people, movies and even books kept spouting these words. I didn't think much of it, until I lived in California years later. During one of my talks with a friend we discussed the hardships of having your own company and mainly: creating and keeping a well-established client base. 'How do you get clients? How do you keep 'em? How do I know which steps to take, choices to make? FOMO!!' Just a summation of what keeps many entrepreneurs up at night, and what keeps us going through the day. But after the chase comes exhaustion.. Manifesting clients, work and opportunities feels like a better solution to me. Instead of chasing stuff and people, we attract them. And only what we really want or need, not just for the sake of making more money (except of course when that ìs your primary focus/need). It's how I came to work at several beautiful places in the US and even became head trainer at a wonderful, large incorporation with amazing people. I felt like I was in over my head, yet my heart already resonated with everything it could find in my surroundings. So I went, only where I was already celebrated and eventually my head and heart started synching. The knowing, the feeling. The intuitive and the thinking. Rational and emotional, all vibrating at the same level and for the same goal: To celebrate that you are celebrated. To know you're welcome. To know yourself. And once you do, nothing and no one will ever come close to distracting us with chasing, needing and comparing ever again. Here, we do not chase or 'hustle'. We align and the Universe manifests accordingly. Love,
Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl
0 Comments
How do you safeguard or guarantee your vision and mission in the (Equine) world? A lot of us are excited when we begin our (small) businesses. We feel grateful for the opportunity, freedom and interest in our work, but those feelings can easily become overshadowed by something else: Reality. We face obstacles, high expectations from ourselves or clients that we can't possibly meet. Basically, there are 2 ways of dealing with this; we adjust our mission to our clients wishes or we adjust our clients to fit our mission. Meaning we either disappoint our clients, or ourselves. Years ago, I decided on the first. 'But don't you want to earn money?! No. If making good money was my intention, I would have chosen an office job or pursued other fields I find interesting. But that's not why I chose horses; I chose them, for them. Sometimes this means turning down clients with 4 year old horses they want me to start, because I feel like it's too soon. It means saying 'No' to coming over when the issue is poor stable management. Letting go of clients who aren't able to work outside of a fixed time frame is also something I've done numerous times. And all of this felt sh*tty at first, like I was a fraud for not complying or fulfilling everyone's wishes. Time went by and almost overnight, things changed because I refused to. Coworkers, horses and clients aligned with my mission and methods, which gave me the confidence and freedom to only accept clients I feel comfortable helping. Where mutual honesty and respect are just as important to us as they are to our horses. And where safeguarding all of this and all of us is of utmost importance. Love,
Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl Angst voor/tijdens het rijden is een bekend fenomeen voor veel ruiters. Soms komen deze gevoelens opzetten op latere leeftijd, wanneer we bijvoorbeeld kinderen krijgen of na een lange tijd/een ongeluk weer eens op een paard stappen. Andere ruiters ervaren deze emoties als golven; ze komen en ze gaan, wat het nog lastiger kan maken want hoe bereid je je hier op voor? 1. 𝐂𝐨𝐧𝐭𝐫𝐨𝐥𝐞
De controle ergens over hebben vinden wij als mens prettig en is heel natuurlijk. Dit concept wordt echter lastig wanneer we werken met dieren, die hun eigen emoties ervaren. Focus je op dingen waar je wèl controle op kunt uitoefenen, zoals; de tools waarmee je werkt, je tuigage, je cap, hoe is het paard waar je mee werkt? Hoe is de omgeving? Hoe is het weer? Ervaar en bepaal zelf in wat voor situatie en omgeving jij je het meest 'in control' voelt. 2. 𝐕𝐞𝐫𝐭𝐫𝐨𝐮𝐰𝐞𝐧 Je angsten overwinnen is haast onmogelijk in je eentje: vind daarom iemand die jou kan helpen en stel jezelf de vragen; 'Vertrouw ik zijn/haar oordeel? Kan ik dit paard vertrouwen? Vertrouw ik mezelf om de juiste keuzes te maken?' 3. 𝐙𝐢𝐧𝐭𝐮𝐢𝐠𝐞𝐧 Wat zie je? Wat ruik je? Hoe veel andere paarden zie je? Welke kleuren hebben ze? Je meer bewust worden van omgevingsfactoren en dus invloeden, helpt om stress te reguleren. Zet je zintuigen dus aan het werk en vergeet ook je ademhaling niet; deze helpt je terug te brengen naar het Hier en Nu. 4. 𝐁𝐚𝐛𝐲 𝐒𝐭𝐞𝐩𝐬 Raak niet overmoedig door na 1 sessie al meer te willen; stel vooraf realistische doelen en houd je hieraan. Slow & steady wins the race! 5. 𝐕𝐢𝐞𝐫 𝐡𝐞𝐭! Schrijf op wat je gaat doen om jezelf te belonen voor het harde werk en het overwinnen van je angsten! Geef jezelf die extra vrije dag, maak een lekkere home-made maaltijd of koop iets leuks voor jezelf. Erken je progressie en harde werk; wees trots op elke stap Hope this helps! In de volgende blog ga ik wat meer in op mijn eigen ervaringen en hoe ik hier mee omga. Liefs, Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl Als je werkt met een paard dat steeds in je ruimte komt, of nog weinig ground manners kent, geef je dan wel of geen voer beloning tijdens de training?" Wat food rewards betreft ben ik niet heel moeilijk, ik geef de voorkeur aan werken met food rewards, want kauwen stimuleert ontspanning! Maar: Natuurlijk is het niet handig om paarden te belonen voor ongewenst gedrag, maar dit kun je voorkomen. Timing en Observatie (2 van mijn 3 Key Factors/ontwikkelpunten voor iedere trainer) komen ook hier weer van pas. In de video onderaan zie je mij met Nevada, die vaak tegen mensen aan botste of half over ons heen rende. Om hem een betere manier aan te leren, hem sneller te helpen ontspannen èn om hem te leren respectvol om te gaan met food rewards ging ik als volgt te werk:
Oefen dit een paar keer per week en je zult verstelt staan van hoe snel paarden dit door hebben EN de enorme invloed op hun ground manners. Nevada snapte bijvoorbeeld al binnen ca 1 maand dat het geen meer zin had om te bedelen of tegen mensen aan te duwen als hij een food reward wilde. In plaats daarvan bleef hij netjes in zijn eigen ruimte, geduldig afwachten wanneer de mens zich naar hèm toe beweegt (en niet andersom), om vervolgens de treat respectvol uit onze hand te pakken. Reminder: ga niet te veel/te lang malen over WAT een paard doet, maar ga denken in oplossingen! Food rewards zijn veel natuurlijker dan je denkt; toen de eerste paarden kozen voor domesticatie was voedsel krijgen van de mens een gegeven feit en zekerheid. In ruil voor peace en comfort besloten zij hun levenspad te verstrengelen met die van de mens. Let's honor that relationship! *Bekijk hieronder de trainingsvideo van mij met Mustang Nevada, kijktijd: 0:39 minuten Liefs, Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl Onderstaande stelling komt in de paardenwereld meer en meer voorbij, maar is dit eigenlijk wel waar? "Door het hoofd van het paard omlaag te vragen, raken ze meer ontspannen, doordat ze een rustgevend stofje aanmaken." Deze uitspraak is niet waar!
Je ziet het veel trainers doen: via lichte druk op de poll (achter de oren) of op een andere manier, het paard vragen zijn hoofd steeds dichter naar de grond te brengen. Deze oefening resulteert in zulke videos vaak in een meer ontspannen en rustig paard. Voor het ongetrainde oog is het net een transformatie. Voor het getrainde oog is er duidelijk meer aan de hand. De ontspanning die ontstaat tijdens deze oefeningen heeft namelijk niets te maken met het aanmaken van een rustgevende stof (zoals endorfinen). Was bovenstaande uitspraak waarheid geweest, dan zou dit betekenen dat paarden tijdens bijvoorbeeld het grazen, òòk deze rustgevende stof aan zouden maken. Ze zouden zichzelf dan in constant gevaar brengen; een ontspannen en half verdoofde prooi is natuurlijk makkelijk te vangen! Wat er dan wel gebeurt tijdens deze oefening? We stimuleren fysieke en emotionele balans en ontspanning, door invloed uit te oefenen op het makkelijkst bereikbare vlak: het fysieke paard. Door eerst fysieke ontspanning te mimieken door dingen als het hoofd naar beneden te vragen, stimuleren we het paard om Hier & Nu ontspanning te vinden en te houden. Net als wanneer je zelf gestresst of angstig bent, kan een fysieke aanpassing al veel doen voor je mindset. Je even uit rekken, gapen, diep en goed ademhalen, een rondje lopen of je schouders naar beneden laten zakken; dit is allemaal vergelijkbaar met deze oefening voor het paard. >>Meer, aanvullende informatie over dit onderwerp lezen? In onze Facebook Groep vind je een document over een studie over dit onderwerp, met uitgebreide onderzoeksresultaten; "The use of Head-Lowering in Horses as a Method of Inducing Calmness". Sluit je aan via: https://www.facebook.com/groups/equinecommunityzoe Liefs, Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl Gebruik jij wel eens clickertraining?" Een vraag die een paar keer voorbij kwam afgelopen maand; Gebruik ik (wel eens) clickertraining? Het antwoord is nee. Vroeger heb ik het wel een tijdje met mijn eigen paarden en pensionpaarden gedaan, maar ik vond het gebruiken van mijn stem uiteindelijk prettiger en natuurlijker. Voor het paard gaat het namelijk puur om de hoorbare stimulus, of dat nu een clicker is of jouw stem maakt in principe niet uit. Zolang je de associatie maakt met het belonen van het juiste gedrag (binnen de 3 Second Window) zal het resultaat hetzelfde zijn. Ook niet onbelangrijk is om uiteindelijk de ruimte tussen de stimulus (stem/clicker) en de secundaire bekrachtiger (de beloning) te vergroten. Zo voorkom je alsnog ongewenst gedrag en wordt je paard minder afhankelijk van de beloning doordat de stimulus voldoende bekrachtiging (gevoel van beloning) geeft. Dit vertaalt zich naar een paard dat van nature graag hard voor je werkt! Bij het gebruikmaken van je stem als stimulus kun je denken aan echte cues, maar ook toonhoogte, intentie/intonatie, volume en zelfs gezichtsuitdrukkingen zorgen voor een heldere en krachtige manier van communiceren en overdracht van informatie. Heb jij dit wel eens geprobeerd? *Bekijk in de video hieronder hoe ik werk met JP en Luther in vrijheid, tegelijkertijd en met gebruikmaking van mijn stem als stimulus. Kijktijd: 0:54 minuten Liefs, Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl Op de foto's help ik Ruchama van Ragini HorseBonding - Care met de One Rein Stop vanuit het zadel, op de Engelse manier (constant contact). Aan het begin van de les gaf Ruchama aan op zoek te zijn naar manieren om haar pony te helpen ontspannen, vanuit het zadel. Nadat we oefeningen deden die haar helpen om meer na te denken en minder te reageren zoals schouderbinnenwaarts en de binnenhoefslag pakken, stelde ik voor om het uit te bouwen met Bending to Relaxation en de One Rein Stop. Die laatste gebruikte Ruchama liever niet bij haar eigen training maar ook niet bij klanten, nadat er paarden zijn gestruikeld of over de kop zijn gegaan. In Nederland heerst er nog veel verwarring rondom de One Rein Stop, wat stamt uit een verkeerde benadering van Natural Horsemanship, wat uit o.a. Amerika is overgewaaid. Ik vertaal NH daarom niet als 'Natuurlijk werken met paarden' maar als 'Natuurgetrouw werken met paarden'. Daar zit dus een wereld van verschil in, ook in de uitvoering van oefeningen als de ORS. Het paard omtrekken is dus niet de bedoeling maar dit wordt nog wel vaak gedacht en gedaan. Wist je bijvoorbeeld dat je de ORS eerst vanaf de grond aanleert? Rechtrichten is dan een fijne methode die ik (eerst vanaf de grond) inzet voor ik aan sliding stops, pole bending, spinning of dus de ORS begin. Zo bereid het paard zich mentaal, fysiek èn op zijn eigen tempo voor op de uiteindelijke oefening. Bending to Relaxation is een fijne tussen-oefening die je ook vanaf de grond en in alle gangen kan inzetten; het paard kan op deze manier ook beter omgaan met het verdelen van gewicht en het ondertreden en uiteindelijk overkruisen van de achterbenen. Deze oefening is vanuit het zadel overigens ook handig om in te zetten bij jonge paarden die de mens ineens kwijt zijn wanneer we op hun rug zitten; door het oogcontact dat je met elkaar maakt is het paard zich (meer) bewust van de ruiter en kan er ontspanning plaatsvinden. Tip: Lees ook de blog 'De One Rein Stop in 3 Stappen'.
In deze post kun je lezen over hoe ik Bending to Relaxation inzet: https://www.instagram.com/p/CNjo-qpHemu/?utm_medium=copy_l Liefs, Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl De One Rein Stop in 3 stappen Op aanvraag deel ik in dit blog de opbouw van de One Rein Stop. Want hoe begin je nou, waar let je op, wat zijn de 3 stappen en hoe weet je of je de oefening goed hebt uitgevoerd? Wat is ook alweer de One Rein Stop (ORS)? De One Rein Stop is een extra noodrem die je stapsgewijs ‘installeert’. Je begint met lateraal flexen op de grond, waarna je de oefening uitbouwt naar onder het zadel, vanuit stilstand en uiteindelijk vanuit stap, draf en galop. Practice until you can’t get it wrong! Het aanleren en de opbouw van de ORS In de video hieronder kun je meekijken met hoe mijn man de ORS leert terwijl hij dit tegelijkertijd leert aan zijn paard Cody. Het is dus niet nodig om deze oefening eigen te maken op een paard dat de oefening al kent. Stap 1 is het optillen van het midden van de teugels met 1 hand, de hand waarmee je uiteindelijk het minste doet. Houd hier rekening mee als je (zoals ik) zwakker bent in 1 hand/arm of als het paard geen ruimte heeft om naar een bepaalde kant te draaien. Train jezelf om correct te kunnen bepalen wat op dat moment wijsheid is, uiteindelijk neemt je muscle memory dit vanzelf over. Stap 2 is het naar beneden laten glijden van je andere hand, tot ongeveer halverwege de teugel, richting het bit/het hoofdstel. Stap 3 is het hoofd van het paard rustig en langzaam naar je toe vragen, waarna je je gesloten hand met de teugel op je bovenbeen plant. Dit zorgt ervoor dat je meer houvast hebt, je het paard niet per ongeluk lastigvalt of pijn doet met je hand/teugel/bit en dat je meer leverage hebt. Release de teugel wanneer het paard zowel fysiek als mentaal weer in het Hier & Nu is: ‘It’s not about stopping the Feet, it’s about stopping the Mind.’ Observeer dus tijdens het oefenen hoe (snel) het paard ontspant en weer terugkomt bij jou. Zaken om rekening mee te houden zijn bijvoorbeeld:
Je kunt de ORS dus ook bitloos en zelfs zonder hoofdstel ‘installeren’! Neem hiervoor een kijkje tussen mijn blogs zoals de vijfdelige Freestyle Riding serie, waarin je leest hoe ik basis cues maar ook de ORS link aan de neckrope, in plaats van aan de teugel. De mogelijkheden zijn eindeloos, maar zorg er altijd voor dat je basis goed is: maandenlang oefenen op de ORS is geen uitzondering; eerder de regel. Maar je hebt er jarenlang profijt van! Liefs, Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl
Een superfijne oefening en logische tussenstap voor je aan de One Rein Stop begint: Bending to Relaxation!
In de video zie je het eindresultaat van de 1e sessie met mij en Star, die buiten maar 1 snelheid en geen (nood)rem heeft.. tijd om daar aan te werken dus!
Er wordt nog vaak gedacht dat je het paard omtrekt bij het inzetten van de ORS, dit is NIET de bedoeling!
Geen wonder dat er wel eens ruiters over de kop geslagen zijn; denk je eens in hoe dit voor een paard is wanneer deze op volle snelheid beweegt en plots wordt dubbelgevouwen. De controle over (een van hun 4) benen verliezen zit er dan dik in; er gaat plotseling zo veel forward motion verloren en de ruiter beïnvloed het paard ook met (on)balans en gewichtsverplaatsing. Een niet-getrainde ORS kan dus voor gevaarlijke situaties zorgen In April 2020 werkte ik aan de Under Saddle training van Shamira, Aysha's volle zus (Desperado V en Litigator kleindochter, lees deze blog). Shamira was net onder het zadel maar bouwde nog altijd snel spanning op, waarschijnlijk uit wantrouwen en onbalans dat snel op haar Flight Response sloeg. Ik besteedde daarom extra tijd aan het herhalen van de basis van het zadelmak maken en introduceerde deze oefening. Gangenpaarden zoals Tennessee Walking Horses zijn gebouwd om snel, rechtuit te bewegen, waardoor ze van nature minder soepel buigen. Iets waar ik bij alle gangenpaarden extra op let, dus ook bij Shamira - een TWH/Arabian kruising- tijdens het disengagen van de achterhand; het paard hoort hier over te kruisen, en niet te side-steppen! De Uitvoering: 1. Disengagen van de achterhand/Overkruisen van de achterbenen 2. Focus op de handler 3. Uitlijnen, stoppen & ontspanning Bending For Relaxation kun je ook uitbouwen naar Bending To A Stop, wat weer anders werkt dan een One Rein Stop (de NoodStop). Superfijne exercises voor nerveuze paarden! *Shamira is een maand na de start van onze training geadopteerd in Californië. Hoe je de ORS en Bending to Relaxation veilig en correct kunt aanleren, dat kun je zien in de Leeromgeving die binnenkort online gaat. Stay safe! Liefs, Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl |
Details
AuthorZoë van Mourik: Equine Trauma Specialist, Behaviorist Archives
August 2023
Categories
All
|