ZOË VAN MOURIK
  • Home
  • About
    • Bio
    • CV/Portfolio
    • Our Horses
    • Privacybeleid
    • Reviews
  • Academy
    • Fusion Retreat
    • Gratis Leeromgeving
    • IET Basis Trainingsweekend
  • Aanbod
    • BodywrapConsult
    • Energy Therapy voor mensen
    • Energy Therapy voor paarden
    • Gedragsconsult
    • Herplaatsing
    • Nervous System Regulation
    • Trailerlaadtraject
  • Blog
    • Blog
    • Equine Blog
  • Gallery
    • Videos
    • Pictures
  • Contact

6/25/2024

ProSix Bodywrap Deel 2

0 Comments

Read Now
 
Lees deel 1 hier
Picture

​Tijdens de eerste week lag mijn focus op het om krijgen en passen van de Bodywrap op onze paarden Gupsy en Flicka en ook op trainingspaard Maan. De Bodywrap komt met instructries in de vorm van een QR-code die aan de bijgeleverde tas hangt. Heel handig, want tijdens de eerste keer passen wist ik niet meer wat nou de (meest logische) manier was. Ook over het plaatsen van de extra aangekochte vilten pads had ik vragen, die tijdens het kijken van het instructiefilmpje werden beantwoord. 

Picture
Maan
Samen met stagiaire Mathilde, inmiddels ook aangesloten bij House of Horsemanship, begonnen we met de Bodywrap passen op Maan. Dankzij al het voorwerk van de afgelopen maanden (zoals zijn angst voor dekens en werken met losse bodywraps en banden) kon ik uiteindelijk zelfstandig de Bodywrap om zijn hoofd en hals krijgen; de grootste uitdaging. Maan kent het gevoel van weerstand om zijn achterhand, dankzij het voorwerk met losse bodywraps, waardoor de Bodywrap om zijn gehele lijf krijgen ook makkelijk ging. De maat bleek uiteindelijk wel te groot voor Maan, zelfs na meerdere aanpassingen blijft de weerstand die door de Bodywrap normaalgesproken geboden wordt, te minimaal om er veel profijt uit te halen.

We maakten er het beste van en lieten hem in de bak, aan de hand wennen aan deze nieuwe ervaring. We stapten rechtuit en maakten voltes en stapten over balkjes, waar hij plots toch weer een mentale terugval had. Maan kon tijdens het begin van zijn traject nog heel explosief reageren, wat hij tot die dag al maanden niet gedaan had. Nu rende hij zo hard achteruit dat hij zich bijna los trok en bleef paniekerig heen en weer, voor en achteruit rennen in korte en explosieve bewegingen. Ik vroeg hem kalm om door te stappen en na wat onrustige momenten liep hij dapper vooruit en zakte hij langzaam in ontspanning. We liepen over wat balken, wat normaalgesproken mentaal veel van hem vraagt en waar hij nu met duidelijk meer focus door en overheen ging.
​
Ter afsluiting liet ik hem even in vrijheid in de bak lopen en bleef ik observeren wat voor veranderingen ik zag. Hij ging bijna direct grazen maar merkte de weerstand van de Bodywrap en liep vervolgens even (ontspannen) rond door de paddock. Vervolgens ging hij op rust in een hoek staan waar hij vaker staat te slapen en rusten en bleef hij even zijn houding veranderen, voordat hij vervolgens weer ging grazen. Hij leek de Bodywrap volledig te accepteren en het niet onprettig te vinden, ondanks dat een maatje kleiner beter was geweest.
Gupsy
De tweede kandidaat was Gupsy, die ik vasthield zodat Mathilde dit keer de Bodywrap kon omdoen en passen. Gelukkig is ook Gupsy al veel gewend (losse wraps en banden, dubbele lijnen, onder het zadel) en kon hij uiteindelijk los staan (ground tying) terwijl wij de Bodywrap passend maakte. Op hem lijkt hij gelukkig goed te passen (maat M), met uitzondering van het vilten pad bij de achterhand die we uiteindelijk hebben weggehaald. Tijdens het passen doezelde Gupsy al een beetje weg bij het voelen van de Bodywrap en paste ook hij zijn houding wat aan voordat hij een fijne rust-stand gevonden had.

Eenmaal in de bak liepen we eerst aan de hand rechtuit en voltes in stap en namen we vervolgens wat balken en ook drafpassen mee. Gupsy heeft ontzettend veel moeite met niet alleen balans vinden in zijn lijf, maar met name zijn brein ervan overtuigen dat deze houdingen beter en fijner zijn. Nieuwe balans voelt vaak als onbalans en Gupsy’s lichaam is zo ontkoppeld van zijn brein, dat zelfs balken lopen lange tijd gewoon niet kon. Hij struikelde, nam soms wel een been mee maar vaker een balk en struikelde daar ook over, wat hem paniek bezorgde en waardoor hij ging rennen en het nog erger werd. Per “toeval” zag ik op Facebook de laatste tijd interessante dingen voorbij komen bij Tami Elkayam, een bodyworker uit Amerika die ‘Equine Tensegrity Balancing Therapy’ aan het ontwikkelen is en oefeningen met uitleg deelde. Ik vind het meeste nog steeds ontzettend ingewikkeld, maar de video’s die ik zag spraken voor zich en ik volgde Tami al jaren en met veel plezier. De wanhoop was op dat moment al aardig groot doordat Gupsy maar niet (voldoende) verbeterde, dus dook ik in deze nieuwe therapievorm en al snel met veel succes. Gupsy begon beter te staan, zowel in rust als tijdens het grazen en eten van zijn voer en begon soepeler in zijn lijf te worden. Hij liep zuiver en nam zijn achterbenen mee en hij kreeg meer en meer snelheid en speelsheid in zijn pas. Steeds vaker en langer draafde of galloppeerde hij door het land en toen hij eenmaal (na flink oefenen) doorhad hoe groomen werkt, leek ook dit te helpen in zijn algehele lichaamsbewustzijn.

Bij paarden die zijn opgegroeid in een opfok met leeftijdsgenoten is er op latere leeftijd, wanneer het paard volwassen is, vaak sprake van verminderd lichaamsbewustzijn. Deze paarden hebben zich communicatief (via lichaamstaal, want ze hebben geen gesproken taal zoals wij mensen) niet voldoende kunnen ontwikkelen om zich te kunnen redden in de echte paardenwereld en worden al snel gelabeld als ‘sensibel’ of juist als ‘lomp’. Een ander probleem is dat ze zoals Gupsy niet weten hoe ze kunnen groomen; een juist heel belangrijke en intieme bezigheid voor paarden. Gelukkig had hij al snel door dat hij bij ons mensen kriebels kan vragen en krijgen, waardoor hij regelmatig met zijn lijf precies zo voor je gaat staan om gekriebeld te worden. Dit bouwde ik uit door Flicka erbij uit te nodigen en haar te kriebelen, zodat zij Gupsy weer ging kriebelen.

​Zo hebben we elke dag en vaak meerdere keren per dag (vaak tussen de klusjes en werkzaamheden door, als ze toevallig er precies goed voor staan) geoefend, maar het duurde lang voordat Gupsy begreep wat de bedoeling was. Mijn man was op een avond mee en had zijn telefoon op zak, waardoor hij gelukkig Gupsy’s eerste pogingen tot Flicka groomen kon vastleggen. Nog heel lomp maar zich eindelijk bewust van wat we aan het doen waren. Na ongeveer een week opnieuw dagelijks oefenen, kreeg ik toen ik een dag van huis was om een lezing te verzorgen, een berichtje en video van mijn man; Gupsy en Flicka stonden in de wei elkaar te groomen, hij kon het eindelijk helemaal zelfstandig!


​Het groomen zorgt natuurlijk ook voor meer lichaamsbewustzijn; Paarden communiceren namelijk niet alleen naar elkaar DAT ze jeuk hebben of willen groomen, maar ook op welke specifieke plek en hoe hard/zacht en hoe lang. Flicka is daar net als Maan al erg gevorderd in; ze gebruiken bijvoorbeeld ook hun neus en lippen en mond om contact te maken en te groomen, waar Gupsy nog alleen (en vrij hard) zijn tanden gebruikt. Na bijna een maand zag ik dat ook hij subtieler werd en dat hij ook een betere houding aannam. Ook tijdens het grazen stond en liep hij beter en beter en op de track zag ik hem regelmatig met grote en ritmische, ontspannen passen voorbij lopen.
 
Ik zal de wrap waarschijnlijk het meest of exclusief op Gupsy gaan gebruiken, in de volgende blog lees je de start van ons traject en mijn bevindingen van die periode.
 
 
Flicka
Het omdoen van de bodywrap was ook bij Flicka geen probleem. Ook zij is inmiddels al aardig wat gewend en vertrouwd mij en mijn man (met wie ik de eerste keer samen oefende) meer dan voldoende. Haar lijf blijkt echter wat fors voor deze maat, zelfs op de grootste stand is hij voor haar wat krap. Een grotere maat of een Bodywrap op maat zou haar beter passen, maar nu we het viltpad achter niet meer gebruiken wordt er meer ruimte gecreëerd en blijf ik een paar sessies met haar proberen.
​
Op dit moment werken we aan haar explosieve gedrag (vanuit angst) wanneer we buiten wandelen. Ze bouwt langzaam spanning op en niet altijd/voor iedereen goed zichtbaar, totdat ze ontploft en bijna op je springt of over je heen rent. Heftige reacties die voortkomen uit onzekerheid, wantrouwen en zelfs angst vanuit Flicka, die waarschijnlijk zo lang in angst en hardheid (boosheid, verstrakt lichaam) heeft geleefd dat ze logischerwijs eerst wat vermoeid is geweest en nu vanuit hernieuwde gevoelens van vrijheid en veiligheid haar nieuwe leven en omgeving weer kan en mag gaan ontdekken. We oefenen tijdens deze wandelingen maar ook tijdens de algemene omgang aan communiceren en emotional regulation en development.
 
Haar lijf gebruikt ze eigenlijk al heel goed, toch denk ik dat de bodywrap ook haar fysiek zal kan gaan helpen en ondersteunen bij het helen van haar laatste restjes trauma. Als de pasvorm goed genoeg is om mee te oefenen zullen we de bodywrap bij haar gaan gebruiken tijdens onze in-hand trail wandelingen en wellicht ook onder het zadel.
 
 
 
To be continued! 

P.S. Alle video's vind je binnenkort in mijn Leeromgeving, van het passen van de bodywrap tot het trainen en toepasbare oefeningen.

Picture
​Liefs,

Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist | CEO House of Horsemanship | IET Master Instructor | Shamanic Therapist 
​
​www.zoevanmourik.com & www.eagleprosix.com 
of bezoek www.houseofhorsemanship.nl
​


Share

0 Comments

6/12/2024

ProSix Bodywrap: Deel 1

0 Comments

Read Now
 
Picture

Eagle ProSix Equine Bodywrap
​

Testperiode: 01 Juni – 17 Augustus 2024 

Waarom de ProSix Bodywrap?
Mijn ervaring met bodywraps
Van 2012 tot eind 2020 heb ik honden opgevangen, gerehabiliteerd en herplaatst. In Amerika waren dit voornamelijk high-risk honden, die vanwege heftige problemen zoals verlatingsangst of bijten, niet in een asiel of bij de opvang konden verblijven. Een van deze honden was Pickles, een jonge pitbull teef die begin 2017 rennend langs de snelweg in Amerika werd gevonden, toen ik daar net naartoe geëmigreerd was. De reu waar ze samen gedumpt en gered was, werd diezelfde nacht in het asiel ingeslapen vanwege aanhoudende paniekaanvallen. Pickles was er ook slecht aan toe, ze was angstig maar lief naar mensen maar had moeite met alle prikkels van het asiel, de opvang en met name andere honden. Ze kon daar niet blijven en moest naar een foster of adoptant om te voorkomen dat ze zou worden ingeslapen. Zo kwam Pickles bij ons terecht, een paar weken na mijn aankomst en begonnen we met haar foster en rehabilitatie-traject.
​

Picture
Pickles tussen de Poppy flowers

De opvang (Community Effort Animal Rescue) regelde nagenoeg alles; van dierenartsafspraken tot naar adoptie-evenementen en afspraken gaan en ook voeding en benches werden geregeld. Dat laatste bleek een groot probleem, Pickles’ verlatingsangst was zo heftig dat ze uit gewone benches kon komen. We waren al maanden aan het oefenen toen we enige verbetering zagen en haar een uurtje in haar (ruime) bench thuis lieten, samen met onze eigen 2 honden. Bij thiuiskomst bleek dat ze een gat in het dikke plastic van haar bench had gekauwd, waar ze zichzelf doorheen had gewurmd en wat voor flinke verwondingen had gezorgd (zie foto’s). De bench, het huis en ook Pickles zelf zaten onder het bloed. 

Picture
Het gat waar ze zichzelf doorheen gewurmd heeft
Picture
Ook de binnenkant van de bench zat onder het bloed

Door de opvang werd er een speciale, enorme bench geregeld van stevig ijzer waar ze niet uit kon breken. Deze bench was naast groter, ook een stuk meer open zodat ze beter om zich heen kon kijken en zich minder opgesloten voelde. Dit bleek gelukkig goed te helpen en na opnieuw maanden oefenen kon ze rustig een paar uur in haar bench alleen thuis zijn.
 
Haar nervositeit rondom andere dingen bleef  ondertussen echter regelmatig opspelen, met name agressie naar andere honden (vanuit angst en zelfbescherming) en niet weten hoe ze met haar hoge levels van energie moest omgaan. Na zulke situaties kon ze thuis ook nog lang van slag zijn en in een hoekje blijven rillen. Ze had inmiddels meerde adoptieafspraken gehad, maar niemand wilde een hond met zulke problemen. Ondertussen bleef ik verder werken aan haar angsten en energielevels, zo gingen we elke dag wandelen en minstens 1 keer per week echt hiken. We leerden haar apporteren en zwemmen, wat ook enorm bleek te helpen en wat we elke dag, meerdere keren per dag deden. Haar agressie verdween steeds meer, maar haar angsten namen het soms nog steeds over waardoor ze zich  wat afsloot. Via de opvang werd er daarom een ThunderJacket geregeld; een soort strakke bodysuit met strategisch geplaatste, elastische banden die zorgen voor een gevoel van veiligheid en geborgenheid. Tijdens onweer of wanneer er vuurwerk afgestoken werd oefenden we met de ThunderJacket en ook wanneer ze zich even overweldigd voelde en zich terugtrok. Geleidelijk zagen we verschil in haar gedrag, dat steeds stabieler werd en ze begon zich steeds meer met ons te verbinden, door tegen ons aan te kruipen en bij ons te gaan liggen en vragen om rustige aandacht. We gebruikten de ThunderJacket uiteindelijk ook buitenshuis, tijdens bezoekjes aan het park waar we oefenden aan loslopen (wat uiteindelijk perfect ging) en tijdens adoptieafspraken, waar ze potentiële adoptanten en hun dieren ontmoet. 

Picture
Met haar ThunderJacket in de auto

Pickles werd uiteindelijk geadopteerd, maar na een paar jaar weer terug bij ons geplaatst en vervolgens opnieuw bij een ander gezin geplaatst. Haar ThunderJacket hebben we met haar meegegeven, omdat het haar nog steeds veel steun bood en ze er inmiddels erg op gesteld was wanneer ze even alleen in haar bench moest blijven. Deze positieve ervaring heb ik na Pickles meegenomen naar andere honden en ook paarden, met bijvoorbeeld behulp van de Tellington Bodywraps. In de woestijn kan het echter flink waaien en was ik vaak achter losgeraakte wraps aan het rennen, wat voor mijn toch al angstige trainingspaarden niet bevorderlijk was. Jaren later in Nederland raakte in aan de praat met collega Cassandra ter Brugge en tijdens een brainstormsessie moest ik denken aan de ThunderJackets en of dit ook voor paarden zou bestaan. Na even online rondspeuren kwam ik terecht bij Eagle ProSix, die zowel Bodywraps voor honden als paarden maken.
​
Ons team bestond op dat moment uit naast mij en Cassandra, uit Ruchama Hofman, die ook enthousiast werd en instemde om gezamenlijk de Bodywrap aan te schaffen en te gaan uitproberen op verschillende soorten eigen en trainingspaarden en paarden van klanten. Eind 2023 kwam het pakket aan en is Cassandra als eerste met de Bodywrap aan de slag gegaan, Ruchama was als tweede aan de beurt en de komende twee/drie maanden mag ik hem gaan gebruiken. 

​
Wil je alle updates, inzichten en toepassingen volgen? Dat kan! Blijf op de hoogte via Social Media, YouTube en houd deze blogpagina in de gaten. In mijn Leeromgeving verschijnen ook nieuwe afleveringen waarin ik werk met de Bodywrap en meer de diepte in ga over het gebruik en alle technieken. 
​

Ga naar de Online Leeromgeving

Picture

​Liefs,


Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist | CEO House of Horsemanship | IET Master Instructor | Shamanic Therapist 
​
​www.zoevanmourik.com & www.eagleprosix.com 
of bezoek www.houseofhorsemanship.nl
​

Share

0 Comments

11/14/2023

Balance Pad en Oefeningen

0 Comments

Read Now
 

Balance Pad en Oefeningen

Al heel lang stond er een Balance Pad op mijn lijstje, maar dankzij alle andere (grotere) uitgaven dit jaar stelde ik het steeds verder uit.. tot ik zelf steeds meer klachten kreeg in/rondom mijn rug en benen.
Normaalgesproken onderhoud ik mezelf met behulp van Yoga, Tai Chi of dans maar door alle hectiek die de verhuizing en verbouwingen met zich meebracht heb ik dit nogal verwaarloosd en mezelf overvraagd. Dus toen ik toch nieuwsgierig op zoek ging naar een pad voor mezelf, bestelde ik er direct 1 voor de paarden.

​
Via Heart Equine (veterinarian in Texas) vond ik geschikte oefeningen voor zowel Gupsy als Maan; Gupsy heeft ondersteuning nodig in de spieren van zijn thoracic sling en Maan houdt fysiek vast door emotioneel trauma. Voor beiden maakte ik een apart stappenplan, dit is die van Maan:
Picture

OEFENING
*ook geschikt om de thoracic sling te engagen*
1. Introduceren pad: benaderen, aanraken
2. 1 voet op de pad en 1 Minuut wachten / wachten op een Stress Release / wachten tot het paard er zelf af stapt of in slaap valt
3. Halve cirkel stappen, linksom bij linkervoeten en rechtsom bij rechtervoeten
4. Herhalen, eerst de voorhand dan achterhand

Observeer of, hoe en wanneer (op de pad? Tijdens de halve cirkel?) je paard spanning loslaat en herhaal deze oefeningen een aantal keren. Maan liet bijvoorbeeld eerst pas los bij het bewegen maar staat inmiddels ook vaak al op de pad te gapen, kauwen en likken of hij valt knikkebollend bijna in slaap.

Deze bewustwording vertaalde zich ook naar het opdoen van het deken, waar hij erg gespannen van werd en weer in Freeze/Flight schoot. Na slechts een aantal sessies was er zichtbaar verschil en kon ik Maan rustig zijn regendeken op doen terwijl hij soms zelf, soms met behulp van mij, zijn spanning weer losliet.


Een extra oefening (via Charlotte Moore) die ik tijdens de Halve Cirkel inzet is One Step per Second: 1 stap per seconde stappen. Maan rende mij voorheen bijna voorbij, maar beweegt nu relaxed naast mij mee in ritmisch tempo wat zowel emotionele, mentale als fysieke voordelen heeft.

Bekijk de visuals hieronder voor extra uitleg van Heart Equine zelf!


Picture
Picture
Picture
Picture
Picture

Gebruik jij Balance Pads voor jezelf of je paard?


Picture
Love,

Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
​

​www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl

Share

0 Comments

6/30/2023

Go where you are Celebrated

0 Comments

Read Now
 
Picture
2019: Celebrating my freedom on Mustang Eden through the desert at Freedom Ranch, Pearblossom CA


I forgot where this line is from, but I do remember encountering this sentence frequently while in my early years of therapy. I had just started going down the rabbit hole to help diminish my depression and anxiety, when people, movies and even books kept spouting these words. I didn't think much of it, until I lived in California years later.


During one of my talks with a friend we discussed the hardships of having your own company and mainly: creating and keeping a well-established client base. 'How do you get clients? How do you keep 'em? How do I know which steps to take, choices to make? FOMO!!'
Just a summation of what keeps many entrepreneurs up at night, and what keeps us going through the day. But after the chase comes exhaustion..


Manifesting clients, work and opportunities feels like a better solution to me. Instead of chasing stuff and people, we attract them. And only what we really want or need, not just for the sake of making more money (except of course when that ìs your primary focus/need). It's how I came to work at several beautiful places in the US and even became head trainer at a wonderful, large incorporation with amazing people. I felt like I was in over my head, yet my heart already resonated with everything it could find in my surroundings. So I went, only where I was already celebrated and eventually my head and heart started synching. The knowing, the feeling. The intuitive and the thinking. Rational and emotional, all vibrating at the same level and for the same goal:


To celebrate that you are celebrated. To know you're welcome. To know yourself. And once you do, nothing and no one will ever come close to distracting us with chasing, needing and comparing ever again.


Here, we do not chase or 'hustle'. We align and the Universe manifests accordingly.


Love,

Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
​

​www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl

Share

0 Comments

6/30/2023

Actions speak louder than words

0 Comments

Read Now
 
Picture



How do you safeguard or guarantee your vision and mission in the (Equine) world?

A lot of us are excited when we begin our (small) businesses. We feel grateful for the opportunity, freedom and interest in our work, but those feelings can easily become overshadowed by something else: Reality.


We face obstacles, high expectations from ourselves or clients that we can't possibly meet. Basically, there are 2 ways of dealing with this; we adjust our mission to our clients wishes or we adjust our clients to fit our mission. Meaning we either disappoint our clients, or ourselves. Years ago, I decided on the first.


'But don't you want to earn money?!


No. If making good money was my intention, I would have chosen an office job or pursued other fields I find interesting. But that's not why I chose horses; I chose them, for them. Sometimes this means turning down clients with 4 year old horses they want me to start, because I feel like it's too soon. It means saying 'No' to coming over when the issue is poor stable management. Letting go of clients who aren't able to work outside of a fixed time frame is also something I've done numerous times. And all of this felt sh*tty at first, like I was a fraud for not complying or fulfilling everyone's wishes.


Time went by and almost overnight, things changed because I refused to. Coworkers, horses and clients aligned with my mission and methods, which gave me the confidence and freedom to only accept clients I feel comfortable helping. Where mutual honesty and respect are just as important to us as they are to our horses. And where safeguarding all of this and all of us is of utmost importance.


​
Love,

Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
​

​www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl

Share

0 Comments

6/1/2022

Angst bij Ruiters Deel 1

0 Comments

Read Now
 
Angst voor/tijdens het rijden is een bekend fenomeen voor veel ruiters. Soms komen deze gevoelens opzetten op latere leeftijd, wanneer we bijvoorbeeld kinderen krijgen of na een lange tijd/een ongeluk weer eens op een paard stappen. Andere ruiters ervaren deze emoties als golven; ze komen en ze gaan, wat het nog lastiger kan maken want hoe bereid je je hier op voor?
​

Picture
1. 𝐂𝐨𝐧𝐭𝐫𝐨𝐥𝐞
De controle ergens over hebben vinden wij als mens prettig en is heel natuurlijk. Dit concept wordt echter lastig wanneer we werken met dieren, die hun eigen emoties ervaren. Focus je op dingen waar je wèl controle op kunt uitoefenen, zoals; de tools waarmee je werkt, je tuigage, je cap, hoe is het paard waar je mee werkt? Hoe is de omgeving? Hoe is het weer?

Ervaar en bepaal zelf in wat voor situatie en omgeving jij je het meest 'in control' voelt.


2. 𝐕𝐞𝐫𝐭𝐫𝐨𝐮𝐰𝐞𝐧
Je angsten overwinnen is haast onmogelijk in je eentje: vind daarom iemand die jou kan helpen en stel jezelf de vragen; 'Vertrouw ik zijn/haar oordeel? Kan ik dit paard vertrouwen? Vertrouw ik mezelf om de juiste keuzes te maken?'


3. 𝐙𝐢𝐧𝐭𝐮𝐢𝐠𝐞𝐧
Wat zie je? Wat ruik je? Hoe veel andere paarden zie je? Welke kleuren hebben ze? Je meer bewust worden van omgevingsfactoren en dus invloeden, helpt om stress te reguleren. Zet je zintuigen dus aan het werk en vergeet ook je ademhaling niet; deze helpt je terug te brengen naar het Hier en Nu.


4. 𝐁𝐚𝐛𝐲 𝐒𝐭𝐞𝐩𝐬
Raak niet overmoedig door na 1 sessie al meer te willen; stel vooraf realistische doelen en houd je hieraan. Slow & steady wins the race!


5. 𝐕𝐢𝐞𝐫 𝐡𝐞𝐭!
Schrijf op wat je gaat doen om jezelf te belonen voor het harde werk en het overwinnen van je angsten! Geef jezelf die extra vrije dag, maak een lekkere home-made maaltijd of koop iets leuks voor jezelf. Erken je progressie en harde werk; wees trots op elke stap


Hope this helps! In de volgende blog ga ik wat meer in op mijn eigen ervaringen en hoe ik hier mee omga.


​Liefs,

Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
​www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl ​

Share

0 Comments

5/15/2022

Food Rewards & Pushy Horses

0 Comments

Read Now
 
Als je werkt met een paard dat steeds in je ruimte komt, of nog weinig ground manners kent, geef je dan wel of geen voer beloning tijdens de training?"

Wat food rewards betreft ben ik niet heel moeilijk, ik geef de voorkeur aan werken met food rewards, want kauwen stimuleert ontspanning! Maar:

Natuurlijk is het niet handig om paarden te belonen voor ongewenst gedrag, maar dit kun je voorkomen. Timing en Observatie (2 van mijn 3 Key Factors/ontwikkelpunten voor iedere trainer) komen ook hier weer van pas.

In de video onderaan zie je mij met Nevada, die vaak tegen mensen aan botste of half over ons heen rende. Om hem een betere manier aan te leren, hem sneller te helpen ontspannen èn om hem te leren respectvol om te gaan met food rewards ging ik als volgt te werk:
  • Ik laat Nevada duidelijk merken dat ik een treat heb, door hem te laten ruiken aan mijn gesloten hand
  • Ik nodig Nevada uit een stap achteruit te doen, door mijn hand met de food reward naar zijn schouder/achterhand te bewegen
  • Ik versterk mijn uitnodiging door druk op het halstertouw te houden (maar niet op te voeren!) tot Nevada een pasje achteruit zet en daarmee zelf direct de druk van het halstertouw haalt
  • Zodra Nevada een pas (hoe klein ook!) achteruit heeft gezet, krijgt hij de food reward

Oefen dit een paar keer per week en je zult verstelt staan van hoe snel paarden dit door hebben EN de enorme invloed op hun ground manners.

Nevada snapte bijvoorbeeld al binnen ca 1 maand dat het geen meer zin had om te bedelen of tegen mensen aan te duwen als hij een food reward wilde. In plaats daarvan bleef hij netjes in zijn eigen ruimte, geduldig afwachten wanneer de mens zich naar hèm toe beweegt (en niet andersom), om vervolgens de treat respectvol uit onze hand te pakken.
Reminder: ga niet te veel/te lang malen over WAT een paard doet, maar ga denken in oplossingen!

Food rewards zijn veel natuurlijker dan je denkt; toen de eerste paarden kozen voor domesticatie was voedsel krijgen van de mens een gegeven feit en zekerheid. In ruil voor peace en comfort besloten zij hun levenspad te verstrengelen met die van de mens. Let's honor that relationship!


*Bekijk hieronder de trainingsvideo van mij met Mustang Nevada, kijktijd: 0:39 minuten
 
Liefs, 

Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl 

Share

0 Comments

5/15/2022

Feit of Fabel?

0 Comments

Read Now
 
Onderstaande stelling komt in de paardenwereld meer en meer voorbij, maar is dit eigenlijk wel waar?
​

"Door het hoofd van het paard omlaag te vragen, raken ze meer ontspannen, doordat ze een rustgevend stofje aanmaken."

Picture
Deze uitspraak is niet waar! 

Je ziet het veel trainers doen: via lichte druk op de poll (achter de oren) of op een andere manier, het paard vragen zijn hoofd steeds dichter naar de grond te brengen. Deze oefening resulteert in zulke videos vaak in een meer ontspannen en rustig paard. Voor het ongetrainde oog is het net een transformatie. Voor het getrainde oog is er duidelijk meer aan de hand.

De ontspanning die ontstaat tijdens deze oefeningen heeft namelijk niets te maken met het aanmaken van een rustgevende stof (zoals endorfinen). Was bovenstaande uitspraak waarheid geweest, dan zou dit betekenen dat paarden tijdens bijvoorbeeld het grazen, òòk deze rustgevende stof aan zouden maken. Ze zouden zichzelf dan in constant gevaar brengen; een ontspannen en half verdoofde prooi is natuurlijk makkelijk te vangen!


Wat er dan wel gebeurt tijdens deze oefening?


We stimuleren fysieke en emotionele balans en ontspanning, door invloed uit te oefenen op het makkelijkst bereikbare vlak: het fysieke paard. Door eerst fysieke ontspanning te mimieken door dingen als het hoofd naar beneden te vragen, stimuleren we het paard om Hier & Nu ontspanning te vinden en te houden. Net als wanneer je zelf gestresst of angstig bent, kan een fysieke aanpassing al veel doen voor je mindset. Je even uit rekken, gapen, diep en goed ademhalen, een rondje lopen of je schouders naar beneden laten zakken; dit is allemaal vergelijkbaar met deze oefening voor het paard.



>>Meer, aanvullende informatie over dit onderwerp lezen?

In onze Facebook Groep vind je een document over een studie over dit onderwerp, met uitgebreide onderzoeksresultaten; "The use of Head-Lowering in Horses as a Method of Inducing Calmness". Sluit je aan via: https://www.facebook.com/groups/equinecommunityzoe
​

 
Liefs, 

Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl 
 

Share

0 Comments

5/15/2022

Clickertraining

0 Comments

Read Now
 
Gebruik jij wel eens clickertraining?"
​

Een vraag die een paar keer voorbij kwam afgelopen maand; Gebruik ik (wel eens) clickertraining?

Het antwoord is nee.

Vroeger heb ik het wel een tijdje met mijn eigen paarden en pensionpaarden gedaan, maar ik vond het gebruiken van mijn stem uiteindelijk prettiger en natuurlijker. Voor het paard gaat het namelijk puur om de hoorbare stimulus, of dat nu een clicker is of jouw stem maakt in principe niet uit. Zolang je de associatie maakt met het belonen van het juiste gedrag (binnen de 3 Second Window) zal het resultaat hetzelfde zijn.

Ook niet onbelangrijk is om uiteindelijk de ruimte tussen de stimulus (stem/clicker) en de secundaire bekrachtiger (de beloning) te vergroten. Zo voorkom je alsnog ongewenst gedrag en wordt je paard minder afhankelijk van de beloning doordat de stimulus voldoende bekrachtiging (gevoel van beloning) geeft. Dit vertaalt zich naar een paard dat van nature graag hard voor je werkt!

Bij het gebruikmaken van je stem als stimulus kun je denken aan echte cues, maar ook toonhoogte, intentie/intonatie, volume en zelfs gezichtsuitdrukkingen zorgen voor een heldere en krachtige manier van communiceren en overdracht van informatie.
​
Heb jij dit wel eens geprobeerd?

*Bekijk in de video hieronder hoe ik werk met JP en Luther in vrijheid, tegelijkertijd en met gebruikmaking van mijn stem als stimulus. Kijktijd: 0:54 minuten
 
Liefs, 

Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl 
 

Share

0 Comments

5/15/2022

Do's en Dont's van de One Rein Stop

0 Comments

Read Now
 
Op de foto's help ik Ruchama van Ragini HorseBonding - Care met de One Rein Stop vanuit het zadel, op de Engelse manier (constant contact).

​Aan het begin van de les gaf Ruchama aan op zoek te zijn naar manieren om haar pony te helpen ontspannen, vanuit het zadel. Nadat we oefeningen deden die haar helpen om meer na te denken en minder te reageren zoals schouderbinnenwaarts en de binnenhoefslag pakken, stelde ik voor om het uit te bouwen met Bending to Relaxation en de One Rein Stop. Die laatste gebruikte Ruchama liever niet bij haar eigen training maar ook niet bij klanten, nadat er paarden zijn gestruikeld of over de kop zijn gegaan.
Picture
Picture
In Nederland heerst er nog veel verwarring rondom de One Rein Stop, wat stamt uit een verkeerde benadering van Natural Horsemanship, wat uit o.a. Amerika is overgewaaid. Ik vertaal NH daarom niet als 'Natuurlijk werken met paarden' maar als 'Natuurgetrouw werken met paarden'. Daar zit dus een wereld van verschil in, ook in de uitvoering van oefeningen als de ORS.

Het paard omtrekken is dus niet de bedoeling maar dit wordt nog wel vaak gedacht en gedaan. Wist je bijvoorbeeld dat je de ORS eerst vanaf de grond aanleert? Rechtrichten is dan een fijne methode die ik (eerst vanaf de grond) inzet voor ik aan sliding stops, pole bending, spinning of dus de ORS begin. Zo bereid het paard zich mentaal, fysiek èn op zijn eigen tempo voor op de uiteindelijke oefening.
​
Bending to Relaxation is een fijne tussen-oefening die je ook vanaf de grond en in alle gangen kan inzetten; het paard kan op deze manier ook beter omgaan met het verdelen van gewicht en het ondertreden en uiteindelijk overkruisen van de achterbenen. Deze oefening is vanuit het zadel overigens ook handig om in te zetten bij jonge paarden die de mens ineens kwijt zijn wanneer we op hun rug zitten; door het oogcontact dat je met elkaar maakt is het paard zich (meer) bewust van de ruiter en kan er ontspanning plaatsvinden.

Picture
Picture
Tip: Lees ook de blog 'De One Rein Stop in 3 Stappen'.

In deze post kun je lezen over hoe ik Bending to Relaxation inzet: https://www.instagram.com/p/CNjo-qpHemu/?utm_medium=copy_l


Liefs, 

Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl 
 


Share

0 Comments

5/15/2022

De One Rein Stop in 3 Stappen

0 Comments

Read Now
 
De One Rein Stop in 3 stappen
​

Op aanvraag deel ik in dit blog de opbouw van de One Rein Stop. Want hoe begin je nou, waar let je op, wat zijn de 3 stappen en hoe weet je of je de oefening goed hebt uitgevoerd? 

Wat is ook alweer de One Rein Stop (ORS)? 

De One Rein Stop is een extra noodrem die je stapsgewijs ‘installeert’. Je begint met lateraal flexen op de grond, waarna je de oefening uitbouwt naar onder het zadel, vanuit stilstand en uiteindelijk vanuit stap, draf en galop. Practice until you can’t get it wrong! 

Het aanleren en de opbouw van de ORS 

In de video hieronder kun je meekijken met hoe mijn man de ORS leert terwijl hij dit tegelijkertijd leert aan zijn paard Cody. Het is dus niet nodig om deze oefening eigen te maken op een paard dat de oefening al kent. 

Stap 1 is het optillen van het midden van de teugels met 1 hand, de hand waarmee je uiteindelijk het minste doet. Houd hier rekening mee als je (zoals ik) zwakker bent in 1 hand/arm of als het paard geen ruimte heeft om naar een bepaalde kant te draaien. Train jezelf om correct te kunnen bepalen wat op dat moment wijsheid is, uiteindelijk neemt je muscle memory dit vanzelf over. 

Stap 2 is het naar beneden laten glijden van je andere hand, tot ongeveer halverwege de teugel, richting het bit/het hoofdstel.   
​

Stap 3 is het hoofd van het paard rustig en langzaam naar je toe vragen, waarna je je gesloten hand met de teugel op je bovenbeen plant. Dit zorgt ervoor dat je meer houvast hebt, je het paard niet per ongeluk lastigvalt of pijn doet met je hand/teugel/bit en dat je meer leverage hebt. 


Release de teugel wanneer het paard zowel fysiek als mentaal weer in het Hier & Nu is: ‘It’s not about stopping the Feet, it’s about stopping the Mind.’ Observeer dus tijdens het oefenen hoe (snel) het paard ontspant en weer terugkomt bij jou. Zaken om rekening mee te houden zijn bijvoorbeeld: 
  • Gespannen of ontspannen en knipperende ogen 
  • Strakke en onregelmatige versus een diepe, regelmatige ademhaling 
  • Gespannen of ontspannen kaak 
  • Geen of juist actief, rustig orenspel 
  • Achterbenen die sidesteppen (niet correct) versus overkruisen (correct) 
  • Staartzwiepen, niet stil willen staan versus fysieke ontspanning van staartwortel tot aan de poll 
  •  
De ORS is dus absoluut niet bedoeld om je paard om te trekken, zoals nog te vaak gedacht wordt. Je bent ook hier weer aangewezen op de basis van je training, het effect van jouw aanwijzingen en de ontwikkeling van vaardigheden als observeren en timing. Hoe meer je dit oefent, hoe makkelijker de ORS wordt en je uiteindelijk grotendeels kunt terugvallen op je muscle memory. Bekijk in de 2e video hieronder hoe de ORS voor het eerst en zonder bit wordt geïntroduceerd vanuit stilstand, vervolgens Draf/Stap en uiteindelijk ook buiten de round pen, aan Arabische merrie Tinderella:
 
 

Je kunt de ORS dus ook bitloos en zelfs zonder hoofdstel ‘installeren’! Neem hiervoor een kijkje tussen mijn blogs zoals de vijfdelige Freestyle Riding serie, waarin je leest hoe ik basis cues maar ook de ORS link aan de neckrope, in plaats van aan de teugel. 
 
De mogelijkheden zijn eindeloos, maar zorg er altijd voor dat je basis goed is: maandenlang oefenen op de ORS is geen uitzondering; eerder de regel. Maar je hebt er jarenlang profijt van! 

 
Liefs, 

Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl 

Share

0 Comments

5/15/2022

'Bending to Relaxation', een exercise voor gangenpaarden

0 Comments

Read Now
 
Een superfijne oefening en logische tussenstap voor je aan de One Rein Stop begint: Bending to Relaxation!
​
In de video zie je het eindresultaat van de 1e sessie met mij en Star, die buiten maar 1 snelheid en geen (nood)rem heeft.. tijd om daar aan te werken dus!
​
Er wordt nog vaak gedacht dat je het paard omtrekt bij het inzetten van de ORS, dit is NIET de bedoeling!

​Geen wonder dat er wel eens ruiters over de kop geslagen zijn; denk je eens in hoe dit voor een paard is wanneer deze op volle snelheid beweegt en plots wordt dubbelgevouwen. De controle over (een van hun 4) benen verliezen zit er dan dik in; er gaat plotseling zo veel forward motion verloren en de ruiter beïnvloed het paard ook met (on)balans en gewichtsverplaatsing. Een niet-getrainde ORS kan dus voor gevaarlijke situaties zorgen


In April 2020 werkte ik aan de Under Saddle training van Shamira, Aysha's volle zus (Desperado V en Litigator kleindochter, lees deze blog). Shamira was net onder het zadel maar bouwde nog altijd snel spanning op, waarschijnlijk uit wantrouwen en onbalans dat snel op haar Flight Response sloeg.


Ik besteedde daarom extra tijd aan het herhalen van de basis van het zadelmak maken en introduceerde deze oefening. Gangenpaarden zoals Tennessee Walking Horses zijn gebouwd om snel, rechtuit te bewegen, waardoor ze van nature minder soepel buigen. Iets waar ik bij alle gangenpaarden extra op let, dus ook bij Shamira - een TWH/Arabian kruising- tijdens het disengagen van de achterhand; het paard hoort hier over te kruisen, en niet te side-steppen!

De Uitvoering:

1. Disengagen van de achterhand/Overkruisen van de achterbenen
2. Focus op de handler
3. Uitlijnen, stoppen & ontspanning



Picture
Een paar weken later, Shamira onder het zadel

Bending For Relaxation kun je ook uitbouwen naar Bending To A Stop, wat weer anders werkt dan een One Rein Stop (de NoodStop).

Superfijne exercises voor nerveuze paarden!

*
​Shamira is een maand na de start van onze training geadopteerd in Californië.


​
Hoe je de ORS en Bending to Relaxation veilig en correct kunt aanleren, dat kun je zien in de Leeromgeving die binnenkort online gaat.
​

Stay safe!


 
Liefs, 

Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl 

Share

0 Comments
Details

    Author

    Zoë van Mourik: Equine Trauma Specialist, Behaviorist 

    Archives

    October 2024
    June 2024
    April 2024
    November 2023
    August 2023
    June 2023
    November 2022
    October 2022
    August 2022
    June 2022
    May 2022

    Categories

    All
    Abuse
    Adaptogeen
    Arabier
    Balance Pad
    Bitloos
    Bodywrap
    Buck-brannaman
    Case
    Collaboration
    De Groene Os
    Disregulatie
    E+
    Energy Healing
    Energy Therapy
    English
    Esdr
    Flooding
    Fysieke Problemen
    Gangenpaarden
    Gedrag
    Gedragsproblemen
    How To
    Iet
    Insights
    Jonge Paarden
    Kruiden
    Maagproblemen
    Metaphysics
    NATO
    Natural Horsemanship
    NeuroRehabilitation
    Partnerschap
    Psychology
    Ras
    Rehabliteren
    Retreat
    Review
    Ruiters
    Self Development
    Self-development
    Serie
    Shamanism
    Story
    Training
    Update
    Usa
    Vermenselijken
    Video
    Wetenschap
    Wilde Paarden
    Zintuigen

    RSS Feed


Picture
Picture
KvK
81860277

BTW
NL003612667B82

IBAN
NL75KNAB0416741983
Email
​[email protected]

Mobile
+31 610 608 978

Locatie
Gelderland, NLD

  • Home
  • About
    • Bio
    • CV/Portfolio
    • Our Horses
    • Privacybeleid
    • Reviews
  • Academy
    • Fusion Retreat
    • Gratis Leeromgeving
    • IET Basis Trainingsweekend
  • Aanbod
    • BodywrapConsult
    • Energy Therapy voor mensen
    • Energy Therapy voor paarden
    • Gedragsconsult
    • Herplaatsing
    • Nervous System Regulation
    • Trailerlaadtraject
  • Blog
    • Blog
    • Equine Blog
  • Gallery
    • Videos
    • Pictures
  • Contact