Een paar weken geleden belde Yara mij op; of ik met spoed op afstand iets kon betekenen voor een van haar pony's, die lusteloos in de wei stond of lag en het steeds slechter deed. In verband met de stormen van vorige maand, een maagzweer en medicatie was de kleine ruin fysiek en mentaal wat opgebrand. Zijn gemoedstoestand was dus wel te verklaren, maar leek niet beter te worden. Door middel van een afstandsbehandeling (IET gecombineerd met Shamanisme) kon ik wat blokkades wegnemen zoals wat restafval van medicatie en ook wat mentale verlichting aanbrengen. De ruin voelde vooral oververmoeid aan, wat na de behandeling al direct een stuk minder was. In het begin bracht hij mijn focus telkens terug naar zijn mondgebied, wat ik zelf niet helemaal kon plaatsen maar achteraf begreep ik dat hij na een tandartsbezoek wat trauma's heeft opgelopen. Ik zag dit momentje als een vraag of ik 'wel voorzichtig met zijn mond wilde zijn', zo bijzonder hoe ze dat kunnen communiceren! Vorige week (een week na de afstandsbehandeling) kwam ik in real life langs, om de ruin opnieuw een behandeling te geven. Zijn eigenaresse vroeg zich af of ik de hele kudde kon meenemen, waar ik meteen ja op zei! Dus, even later zat ik op mijn knieën in de wei, bij de kleine ruin tussen zijn kuddegenootjes te zoeken naar fysieke, emotionele en mentale problemen en oplossingen. ZO gaaf hoe sterk paarden hun boodschap kunnen doorgeven! Afzonderlijk van elkaar kwam de rest van de kudde bij bepaalde vragen, gebieden of blokkades heel duidelijk iets vertellen, door bijvoorbeeld een bepaalde positie in te nemen, contact te maken met ons/de ruin. De drachtige merrie kwam zelfs nog even 'meedoen' en legde liefdevol en zacht haar neus een paar keer op het schoudergebied van de ruin, dat ik net aan het behandelen was. 'Hier kan ik hem wel bij helpen' was haar boodschap. De sterke band met zijn eigenaresse kwam ook naar boven; zelf stond de kleine ruin vooral te slapen en te genieten (wat het lichaam kan doen om de geest te beschermen) waardoor zijn releases zoals gapen bij zijn baasje eruit kwamen! Ook bij het hart- en keelgebied voelde ik wat spanning en blokkades; bij zijn eigenaresse werd dit ervaren als een brok in haar keel, bijna direct bij het aanraken van dit gebied. Ook deze blokkades werden weer goed weg-gegaapt! Uiteindelijk deden behalve alle pony's dus ook het baasje fanatiek mee met de bijzondere behandeling. Zelfs het veulen in de buik van 1 van de merries (bijna uitgerekend!) kwam af en toe overduidelijk door met een boodschap en bracht heel mooi naar voren hoe de kudde een beetje 'hol' aanvoelde. "Is iedereen wel goed met zichzelf en elkaar verbonden? Is het veilig om geboren te worden? Is iedereen klaar voor mijn komst? Is er ruimte voor mijn leven?" Ik sta nog vaak met bewondering te kijken en te voelen hoe sterk een (ongeboren) paard hun zorgen naar ons kunnen uiten. Merries die gedekt worden maar hier emotioneel niet klaar voor waren en doorgeven dat "er nooit naar mijn mening of gevoel gevraagd is", waardoor ze naarmate de dracht steeds nerveuzer worden en zelfs een veulen (kunnen) afstoten. Hartverscheurende, maar soms ook logische gebeurtenissen waar ik meer en vaker bewust probeer stil te staan zodat ik net als in deze kudde de basis kan helpen herstellen. Deze ruin en de hele kudde staan nu gelukkig weer sterker met elkaar in verbinding, wat de komst van nieuw leven ook makkelijker maakt. Er zal met name fysiek nog wat tijd gaan zitten in het helingsproces, maar naarmate dit verbetert zal zijn mentale gemoedstoestand ook verbeteren; het gedrag van een paard is grotendeels het resultaat van hoe ze zich voelen. Een bijzondere behandeling dus, voor een bijzondere kudde! Er wordt nu nieuwsgierig en geduldig gewacht op de komst van het nieuwe veulen, die na de behandeling steeds meer aangeeft er klaar voor te zijn; haar moeder zondert zich vaker af, haar banden worden slapper en ze staat steeds vaker een beetje te slapen... super spannend! Ik ben ontzettend dankbaar dat ik deze mooie sessie mocht delen met deze groep pony's en hun eigenaresse die overigens ook mooi aansloot op èèn van mijn leefregels die horen bij The Law of Detachement (mijn huiswerk voor dit jaar): 'Step into the field of all possibilities'
"Om Anandham Namah" Liefs, Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl
0 Comments
Veel paarden die bij de opvang aankomen zijn mager en bang. Het zal je niet verrassen dat het vaak hard werken is om dit soort paarden weer op gewicht te krijgen. Gevoelens van machteloosheid triggeren hoge stress-levels, waardoor hun immuunsysteem verzwakt en de kans op bijvoorbeeld maagzweren of gevoeligheid voor maagzuur steeds groter wordt. Zelfs als dit soort paarden in staat zijn om kleine beetjes (ruw)voer tot zich te nemen blijft het gevaar van maagontstekingen en zelfs darmproblemen op de loer liggen; een lichaam dat niet in balans is kan zowel emoties als voeding slecht verteren. Gevolgen van maagpijnen/slecht eten variëren van maagzweren tot luchtzuigen en bijten. Whiskey2 (in de foto's) kwam naar de opvang nadat hij was gered van een veiling. Zijn vorige eigenaars hadden hem in goed vertrouwen verkocht aan iemand die enorm gewelddadig met hem om is gegaan, op de foto's zie je naast heftige littekens ook het verschil in zijn houding en uitstraling voor en nadat ik met hem werkte. Behalve werken aan zijn emotionele trauma's werd ik ook gevraagd om Whiskey2 een Integrated Energy Therapy behandeling te geven. waardoor hij een confidence-boost kreeg en zijn ruwvoer beter kon verteren en steeds meer van zichzelf liet zien. Toen ik op een dag naar zijn stal liep om hem voor de tweede keer een behandeling te geven, stond Whiskey2 als een 'normaal' paard lekker op zijn hooi te knabbelen! Sinds zijn aankomst had hij nog niet zo veel en zo ontspannen gegeten, dus dit was al een gigantische verbetering. Tijdens zijn tweede behandeling liet ik Whiskey daarom lekker eten en gaan en staan waar hij wil (wel in zijn stal) en keek hij amper op of om. Zijn eetlust was weer terug! Een paar dagen later begon ik met Whiskey2's rehabilitatie, in de round pen. Daar liet ik hem in vrijheid voornamelijk met rust, maar zorgde wel dat ik hem (emotionele) ondersteuning kon geven indien nodig. Een beetje Relax Compositum over wat gras cubes voor aanvang van de sessie, zorgde voor nog meer ontspanning bij Whiskey2 waardoor hij eindelijk de laatste restjes trauma van zich af durfde te schudden (zie foto's!). Na wat gekke sprongen en sprintjes voelde Whiskey2 zich duidelijk beter, de energie behandelingen zorgden ervoor dat zijn stress afnam waardoor er weer voldoende bloed naar de maagwand kon stromen en hij zijn eetlust weer terugkreeg. Met de Relax Compositum tinctuur kon ik zijn defensiviteit beetje bij beetje af laten zakken, wat zorgde voor emotionele ontspanning en het in staat zijn van het opslaan en verwerken van nieuwe informatie. Whiskey2 is inmiddels (opnieuw) onder het zadel en geadopteerd! Scroll naar beneden voor een foto van hem op de bruiloft van zijn adopters. Liefs,
Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl In September 2018 vertrok ik in mijn eentje naar Silver Horse Retreat in Ranchita (San Diego) zo'n 170km verderop, waar ik een week als assistente verbleef tijdens een Nature Constellation Retreat. Haar retreat ligt tussen de bergen van San Diego, vlakbij Indianenreservaten en compleet in de wildernis. 's Nachts wordt je geconfronteerd met hoe klein en weerloos je als mens eigenlijk bent, dankzij de aanwezigheid van beren, puma's, bobcats en enorme vogels rondom het retreat. Water wordt uit een oude put gehaald -wat verrassend lekker smaakt!- en alles is solar-powered. Er is een verhoogde (op een plateau) buitenkeuken met een barbecue, gasfornuis, wasbak en rekken met bakken waarin we ons eten opslaan. Een paar kleine koelkastjes draait onder de yurt (een soort enorme, ronde tent) waar Sara woont en in de "gypsy camper" is een werkende magnetron en grote koelkast. Naast de oprit (een wandeling van ongeveer 4 minuten vanaf de keuken) bevindt zich "the outhouse", a.k.a. mijn toilet voor de komende 7 dagen. Al met al viel het reuze mee, Sara liet zien hoe ze alles later als compost weer gebruikt. De badkamer is net als de keuken buiten, tegen een rotswand en omringd door beschutting voor de privacy. Via de gasbrander is er warm water maar de zon verwarmt het water in de slang lang genoeg om te douchen in de badkuip. Naast natuurlijk Sara zelf verbleven ook de groep deelnemers en ik een week lang "off the grid". Dag 1 begon met het toewijzen van tenten aan alle deelnemers, zo'n 5 tenten waren verspreid over het terrein en ook een enorme wigwam was beschikbaar. Ik heb niemand gedurende het verblijf horen klagen over het slapen in een tent, integendeel. Elke ochtend was iedereen weer verbluft over hoe mooi de lucht hier 's nachts is en hoe fijn en diep ze sliepen. Ik kreeg van Sara een (zelfgebouwd) houten huisje toegewezen, waar een verhoogd bed, een bankje en een stoel in stonden. Vanuit mijn bed keek ik elke avond en ochtend naar de paarden die naast mijn huisje in hun paddock hun eigen ding aan het doen waren. Sara (de eigenaresse en van oorsprong Engels) heeft haar retreat vernoemd naar haar eerste paard, Silver (nu 33 jaar oud) het paard dat mensen in dromen bezoekt en ze naar het retreat begeleidt..! Naast Silver heeft ze nog vijf andere paarden die allemaal helpen tijdens en deel uitmaken van de familie opstellingen therapie. Ik leerde Sara in 2015 kennen toen ik haar retreat voor het eerst bezocht en deelnam aan een intensief weekend Familie Opstellingen. Bekijk ook onderstaande vlog! Elke ochtend gedurende de 7 dagen stond ik om half 6 op om de paarden te voeren, de waterbakken te vullen en om de paddocks uit te mesten. Nicio (een Native American Indian, goede vriend van Sara en onderdeel van de 7daagse Constellation) kwam vaak al vroeg opdagen en hielp met de kruiwagen over de steile helling trekken. Nicio woont in een van de reservaten vlakbij, waar hij is opgegroeid en zijn familie nog altijd woont. Hij is de laatste van zijn stam en vertelde elke dag de meest bijzondere, gekke of diepzinnige verhalen. Nicio was ook degene die een workshop Sage bundelen gaf, voorafgaand gingen we de wildernis in om zelf Sage (salie) te plukken en de natuur te bedanken en te zegenen. In Julian (een dorpje vlakbij) overziet Nicio een appelboomgaard. Hier mochten we zelf appels plukken en leerden we aan het eind de Native agricultural/healing ceremony die al generaties lang uitgevoerd wordt tijdens het begin van de jaarlijkse corn harvest. Om 7 uur zat iedereen in het zonnetje aan het ontbijt, sommigen waren al vroeg opgestaan om een Sunrise-meditatie te doen op èèn van de enorme rotsen op de berg naast het retreat. Vanwege de hitte werden er alleen familie opstellingen sessies gedaan in de ochtenden. We begonnen in een cirkel en deden onze ochtendrituelen, met bijvoorbeeld een Eagle feather als praatstok en tussendoor rookten we gezamenlijk van de vredespijp. De deelnemers (8 uit Japan en èèn uit Canada) werden verdeeld in groepen zodat iedereen gedurende de week aan de beurt kwam. Om de privacy van de deelnemers te beschermen en uit respect naar "the greater good" deel ik weinig over wat er zich precies allemaal heeft afgespeeld tijdens de helende sessies. Mijn persoonlijke ervaringen deel ik graag, maar liever in real life. Wat ik wel kan zeggen is dat op plekken als deze het "doek" tussen Aarde en Universum dun is, bijna doorzichtig. Je voelt je klein en groots tegelijk. In de middag gingen we op excursie (appels plukken, hiken, mediteren in een oude goudmijn, zwemmen in een hot springs) in de omgeving, waar we zelfs een man leerde kennen die al jaren in de wildernis woont en ons alles kon vertellen over edelstenen en slangen. Iets later gingen we bijna op een ratelslang staan en moesten we een andere weg kiezen. Respect Nature, after all! Vlak voor het avondeten had iedereen even wat vrije tijd en hielp ik met koken, opruimen, afruimen en de paarden voeren. De Japanse deelnemers hadden 1 middag alles uit de kast gehaald om traditioneel Japans voor ons te koken, vergezeld door -uiteraard- traditionele, eeuwenoude verhalen uit hun geboorteland. Een van de Japanse deelnemers bleek een echte "Japanese Tea Master" en hield speciaal voor ons een traditionele tea ceremony met Matcha tea en Japanse lekkernijen. Na het eten gingen we uitbuiken onder de sterren, luisterend naar Sara (zingend en op haar gitaar) vaak samen met Chris Murray (bekend van zijn muziek voor o.a. The OC) ook op zijn gitaar. JD (een astroloog die op het terrein van het retreat woont) en Sara nodigde ons op een avond uit in de yurt, waar we gezamenlijk gingen dansen, lachen en uiteindelijk bijna in slaap vielen tijdens een klankschalen-(en andere instrumenten)meditatie. Veel te snel brak de laatste dag aan. Bovenop een enorme rots in de paddock tussen de paarden deden we onze laatste sessie Nature/Family Constellations, waarna we allemaal onze spullen gingen pakken. Voor mij was het een reis van maar 3,5 uur, voor de meeste deelnemers veel langer (helemaal terug naar Japan)! Nicio kwam in de kleding van zijn tribe de afscheidsceremonie houden, waarin we allemaal gezegend werden en -natuurlijk- na afloop allemaal op de foto gingen. Deze fysieke en emotionele en spirituele reis was by far de meest inspirerende en confronterende die ik ooit beleefd heb. In een week tijd groeide we als groep enorm snel naar elkaar toe en ondanks de taalbarrière (Engels met handen en voeten) deelden we lief en leed. Er heerste gevoel van eenheid, saamhorigheid en dankbaarheid. Dat de paarden hier dagelijks deel van uitmaakte maakte het natuurlijk alleen maar meer bijzonder. Hoe subtiel - of soms juist niet- ze iets kunnen communiceren in een therapie sessie en er voor je zijn op moment dat je je verloren en eenzaam voelt. Ze fungeerden als een soort tolk voor Sara, die vervolgens aan ons vertelde wat de paarden zien en voelen en waar het (vaak diepgewortelde) probleem zit. "Ancestors" was net als tijdens mijn eerste bezoek een belangrijk thema, hoe belangrijk het is te weten waar je vandaan komt en hoe keuzes van jouw voorouders jouw bestaan mogelijk gemaakt hebben. Dit alles heeft helemaal niets met paarden te maken, maar mede dankzij de transformaties die ik op deze plek heb mogen doorgaan ben ik verder het spirituele pad op gegaan, wat me uiteindelijk op het pad van zwaar getraumatiseerde paarden bracht. Allemaal kleine puzzelstukjes die uiteindelijk bijdragen aan het grotere geheel, aan onze eigen highest self.
Liefs, Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl Voor meer informatie over Sara en haar Silver Horse Retreat, kijk op: https://www.silverhorse.org/ Wist je dat luchtzuigen, slokdarmverstoppingen en zelfs bokken niet altijd een fysieke oorzaak hoeft te hebben? Deze en andere (gedrags)problemen kunnen het resultaat zijn van blokkades in niet de fysieke, maar emotionele laag. Een paard dat bijvoorbeeld bijna altijd op stal staat en gaat kribbebijten of luchtzuigen, doet dit niet alleen uit verveling maar ook uit pure frustratie. Uiteindelijk wordt de stal geassocieerd met deze negatieve emoties en wordt de kans om bijvoorbeeld goed uit te rusten (REM slaap) steeds kleiner. Ze raken steeds prikkelbaarder en zelfs onvoorspelbaar. Geheel misplaatst worden dit soort paarden vervolgens gelabeld als "vals" of "dominant". Net als mensen zijn paarden gewoontedieren, en geven ze voorkeur aan een levensstijl die voor hen bevorderlijk is. Als wij als mens leren ons bewust te zijn van wat wij positief kunnen bijdragen en wat we beter niet kunnen doen, verbeteren we niet alleen de fysieke en emotionele gezondheid van het paard maar versterken we ook onze band en daarmee onze prestaties. Leven in een voor het paard positieve omgeving waar het al zijn instincten en zintuigen ten volle kan benutten, zal het paard helpen uiteindelijk in staat te zijn om negatieve of stressvolle emoties af te laten vloeien en terug te keren naar hun "pure" staat. Paarden die getraumatiseerd zijn hebben vaak zo veel opgeslagen stress dat een Integrated Energy Therapy behandeling ze kan helpen los te laten. Paarden die bijvoorbeeld veel en vaak bokken hebben veelal overvolle cellulaire geheugengebieden (zoals op hun kroep), waar ze opgeslagen stress die ze emotioneel niet kwijt kunnen, fysiek proberen van zich af te schudden. 🌟Wil je meer weten over Energy Therapy? Lees "Natural Horsemanship & Energy Therapy" of geef je op voor een IET & ET Trainingsweekend en word zelf een practitioner! 🌟Of boek een behandeling voor jouw paard! Stuur me een email met wat ik voor je kan doen en dan neem ik direct contact met je op. Liefs, Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist www.zoevanmourik & www.houseofhorsemanship.nl 𝗣𝗮𝗮𝗿𝗱𝗲𝗻𝗴𝗲𝗱𝗿𝗮𝗴 𝘃𝗲𝗿𝗺𝗲𝗻𝘀𝗲𝗹𝗶𝗷𝗸𝗲𝗻 We zijn er vast allemaal wel schuldig aan: het vermenselijken van paardengedrag. Hoe werkt dit precies, waarom doen we dit en waarom is dit negatief? Met vermenselijken wordt bedoeld dat we de uiting van bepaalde emoties van het paard verkeerd opvatten. Denk aan het (preventief) opleggen van dekens zodra de herfst is doorgekomen want "hij heeft het koud", terwijl (de meeste, gezonde) paarden zichzelf prima kunnen weren tegen de kou door middel van thermoregulatie; de haren van de (winter)vacht gaan overeind staan en houden op deze manier een laag warmte vast. Dit vermenselijken doen we niet expres, het is een automatisme waarin we ongemak/disbalans herkennen en willen verhelpen. Nog een reden waarom goede intenties alleen niet genoeg zijn: we hebben ook regels nodig en morelen, richtlijnen gebaseerd op Waarom we iets doen en minder gefocust op Hoe we het doen. Vaak denkt men dat vermenselijken geen kwaad kan, we denken immers dat we een paard helpen en voor ze zorgen. Het grote gevaar hier is, is dat het na verloop van tijd een gewoonte wordt. Het verkeerd opvatten van en omgaan met paardengedrag kan snel gevaarlijk worden: voor je het weet slaat het om en sta je met je handen in het haar omdat je paard "ineens" bijt, bokt, steigert, wegrent, etc. Dit gedrag komt heel zelden echt uit het niets, meestal is het een opeenstapeling van opgekropte emoties wat er toch een keer uit zal moeten, in de vorm van sprintjes trekken, bokken. En ook dat is 100% normaal!! Paarden zijn grote dieren, die -in vergelijking met bijvoorbeeld een hond- nog heel dicht bij de natuur staan. Wanneer zo'n enorme kracht uit balans is kunnen we eigenlijk wel verwachten dat een eventuele disbalans ontzettend chaotisch kan zijnEn toch vinden we het raar, eng of bestempelen het als "gevaarlijk". Leren Observeren in plaats van Kijken is hier het sleutelwoord. Zonder te oordelen of het een naam te geven: breng eens wat meer tijd door met je paard zonder fysiek actief te zijn. Observeer zijn/haar gedrag in de kudde, met vriendjes of in de rij/longeerbak met wat (onbekende) voorwerpen, of observeer je paard in een voor hem/haar bekende en onbekende omgeving en ervaar de verschillen in emoties, energie en manier van omgaan met de situatie. Schrijf op wat je ziet, eventuele vragen die je hebt en dingen die je al geleerd hebt. Beetje bij beetje zul je zien dat je mindset gaat focussen op heel andere dingen, je ziet dingen die je eerder niet zag! Oefening baart kunst en deze hoef je niet perse met je eigen paard te doen: je kunt zo veel leren van zo veel paarden! Energy Healing met Major, die niet wist wat te doen met zijn opgekropte emoties van onderdrukking en schaamte dat hij het zelfs fysiek tot uiting moest brengen. Voor een leek lijkt het op een "vals" paard, terwijl ook dit gedrag compleet normaal is. " Follow the Horse, not the Method" Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist www.zoevanmourik & www.houseofhorsemanship.nl |
Details
AuthorZoë van Mourik: Equine Trauma Specialist, Behaviorist Archives
October 2024
Categories
All
|