|
Emotional Development, Process Training & Co-Regulatie met 3 paarden tegelijk;
Maan (Arabier, schimmel) heeft grote moeite met Stress Releasen/het loslaten van spanning. Muis kwam zich snel bij ons voegen om steun te bieden, Ichi liep ook mee maar om een andere rol te vervullen. Bekijk de tekst in de video voor meer uitleg en informatie "Follow the Horse, Not the Method"
0 Comments
"Play is the highest form of research" Maan en Muis spelen sinds anderhalve week dagelijks met elkaar: Na de ochtendronde leven ze zich samen uit, waarna ze samen naar de weide lopen. In de loop van de dag zie ik ze regelmatig/steeds vaker ook op de wei of over de track rennen en spelen. Maan zoekt na zijn trainingen met mij -en vooral als die wat emotioneel of moeilijk was- direct steun bij Muis. Ze zoeken elkaar dan direct op om even te spelen en 'klungelen', waarna ik Maan nog dieper zie ontspannen en elke dag speelser zie worden in de kudde. Gisteren gebeurde er weer iets bijzonders (vind ik ): Maan bracht ik na het bekappen weer naar het land, waarna hij direct de paddock in stapte waar Gupsy en Ichi stonden te eten. Nu zorg ik er altijd voor dat paarden okee zijn voor ik ze terug de wei in breng, maar Maan heeft grote moeite met 100% en diepere ontspanning (waardoor hij hier in training is) en neemt toch een restje mee. Ichi (Paint merrie) is extreem gevoelig en merkt alle veranderingen op, dus ook als Maan nog wat onzeker/gespannen de paddock in komt. Haar reactie was pittig en duidelijk: ze wilde Maan niet in de buurt hebben. Gupsy zag het gebeuren en deed iets ongelooflijk lief en bijzonder: hij liep weg uit de paddock, de track op, om Muis te halen. Die stapte al naar Maan maar Gupsy spoorde aan tot draven tot ze elkaar gevonden hadden en sloot zich vervolgens weer aan bij Ichi in de paddock. Maan kon weer spelenderwijs afvloeien met Muis waarna ze ook de paddocks in liepen om te eten. De rust was weer teruggekeerd! ​
Black and white thinking limits our perception.Knowledge and theories play important roles regardless of our job and field. But as 'Intelligent' evolved beings we are also good at overdoing it, meaning we put more effort into our thoughts than into our actions. We often mean well, but lack the motivation, peers, teachers or environment to help us grow or change tactics. So we keep sticking to our black-and-white perceptions, never taking a step outside the box. But the one thing horses often ask from us, is to step outside and destroy the box because this particular case and horse needs a whole other approach. But if we're only comfortable with doing what we've always done, our methods will start to atrophy. Comfort only takes you so far. We become blind to the slivers of information that horses provide us in those moments in between: The Gray Area, the fundament of exchanging information. 'Before there's fear, there is distrust, then trust Before there is anger, there is hurt, then peace Before the storm came, there was silence and before that, there was play' We often only notice the Black or White, the present or missing element. We let things escalate into a full blown storm, do nothing when there is play and often don't even notice a horse getting quiet. But it is in that silence that we find our answers, the truth we've been looking for that is only perceivable through an attuned mindset.To be aware of what our horse needs and if we can provide exactly that. We not only need to be comfortable with finding and working in the Gray Area, we also need to be comfortable to revisit it frequently. Don't be afraid to work on your fundamentals.
Balance Pad en OefeningenAl heel lang stond er een Balance Pad op mijn lijstje, maar dankzij alle andere (grotere) uitgaven dit jaar stelde ik het steeds verder uit.. tot ik zelf steeds meer klachten kreeg in/rondom mijn rug en benen. Normaalgesproken onderhoud ik mezelf met behulp van Yoga, Tai Chi of dans maar door alle hectiek die de verhuizing en verbouwingen met zich meebracht heb ik dit nogal verwaarloosd en mezelf overvraagd. Dus toen ik toch nieuwsgierig op zoek ging naar een pad voor mezelf, bestelde ik er direct 1 voor de paarden. Via Heart Equine (veterinarian in Texas) vond ik geschikte oefeningen voor zowel Gupsy als Maan; Gupsy heeft ondersteuning nodig in de spieren van zijn thoracic sling en Maan houdt fysiek vast door emotioneel trauma. Voor beiden maakte ik een apart stappenplan, dit is die van Maan:  OEFENING *ook geschikt om de thoracic sling te engagen* 1. Introduceren pad: benaderen, aanraken 2. 1 voet op de pad en 1 Minuut wachten / wachten op een Stress Release / wachten tot het paard er zelf af stapt of in slaap valt 3. Halve cirkel stappen, linksom bij linkervoeten en rechtsom bij rechtervoeten 4. Herhalen, eerst de voorhand dan achterhand Observeer of, hoe en wanneer (op de pad? Tijdens de halve cirkel?) je paard spanning loslaat en herhaal deze oefeningen een aantal keren. Maan liet bijvoorbeeld eerst pas los bij het bewegen maar staat inmiddels ook vaak al op de pad te gapen, kauwen en likken of hij valt knikkebollend bijna in slaap. Deze bewustwording vertaalde zich ook naar het opdoen van het deken, waar hij erg gespannen van werd en weer in Freeze/Flight schoot. Na slechts een aantal sessies was er zichtbaar verschil en kon ik Maan rustig zijn regendeken op doen terwijl hij soms zelf, soms met behulp van mij, zijn spanning weer losliet. Een extra oefening (via Charlotte Moore) die ik tijdens de Halve Cirkel inzet is One Step per Second: 1 stap per seconde stappen. Maan rende mij voorheen bijna voorbij, maar beweegt nu relaxed naast mij mee in ritmisch tempo wat zowel emotionele, mentale als fysieke voordelen heeft. Bekijk de visuals hieronder voor extra uitleg van Heart Equine zelf!      Gebruik jij Balance Pads voor jezelf of je paard?
Disregulatie Deel 10: Neuroplasticiteit'Disregulatie uitleggen is niet altijd even makkelijk, aangezien het om een diepliggend probleem gaat en bijbehorende gedragingen vaak routine geworden zijn. Hopelijk heb je tips en informatie kunnen halen uit de voorgaande posts uit deze serie, maar om het belang van herhaling nog eens te onderstrepen sluit ik af met een uitleg over Neuroplasticiteit: Het vermogen van de hersenen om zich te herstellen en aan te passen. Hoe goed of snel prikkels via het brein en het zenuwstelsel naar de juiste spier(groepen) worden gestuurd, hoe sterker de reactie; dit komt door de diepe groeven in het brein, die informatie supersnel kunnen doorgeven dankzij repetitief afgelegde/gebruikte banen. Wist je bijvoorbeeld dat intelligentie niet wordt bepaald door de grootte van het brein, maar door de diepte van deze hersengroeven? Wanneer wij bepaald gedrag in paarden - inclusief de bijbehorende emotie- willen veranderen, zal er dus een nieuwe route/baan in het brein gemaakt moeten worden om het uiteindelijke, gewenste gedrag te creëeren. Hoe vaker deze nieuwe route wordt afgelegd, hoe dieper de nieuwe groef wordt en de oude uiteindelijk verdwijnt: patronen die door een menselijk en dierlijk brein niet meer gebruikt worden, worden langzaam opgelost terwijl de nieuwe hersengroeven 'Het Nieuwe Normaal' helpen creëeren. Naast herhaling is werken onder de threshold daarom minstens zo belangrijk! Dat er wel eens triggers af gaan is volledig normaal en niet te voorkomen, MAAR: als een paard zich al in Level 10 van paniek bevindt is het veel moeilijker om hieraan te werken dan als het zich slechts in Level 4 bevindt. Hoe sterker de emotie, hoe sneller Neurologische banen worden afgelegd in dus de verkeerde richtingen en hoe moeilijker het is om de andere kant op te gaan werken. Zorgen voor bewerkbaar gedrag (lagere/minder heftige emoties en prikkels) is dus belangrijk voor het hele systeem om veranderingen optimaal te verwerken. Gaan we te snel, dan prikkelen we juist die neurologische banen inclusief gedrag die we niet willen. Te langzaam werken kan ook voor stress zoals anxiety zorgen, ga daarom altijd uit van het individuele paard en wat op dit moment het beste werkt: 'Follow the Horse, Not the Method'
Disregulatie Deel 9: emotionele Intelligentie'Dit zijn de 4 componenten van Emotionele Intelligentie: 1. Self Awareness 2. Self Management/Self Actualization 3. Social Awareness 4. Relationship Management Wanneer we werken met paarden (of andere mensen) hebben we met name te maken met Nr. 3: Zijn we juist afgesteld op andermans gevoelens en emoties? Belangrijker nog: zijn we wel goed afgesteld op onze eigen Emoties (Nr.1) en in staat om deze op een gezonde manier te reguleren (Nr. 2)? Er zijn geen quick fixes om dit punt succesvol te bereiken. Emotionele Intelligentie is waar een paard aanspraak op maakt wanneer het behoefte heeft aan menselijke ondersteuning en begeleiding. Dat betekent dat wij als mens regelmatig even op de rem moeten trappen, om onze dagelijkse (mentale) gedachtenstroom te remmen en weer even in het hier en nu te 'landen'. Een oefening of gewoonte die niet iedereen makkelijk vindt, waardoor we vaak blijven haasten en stressen en daardoor steeds verder van ons eigen en andermans emotioneel intelligente systeem komen te staan. Deze verharding brengt (na verloop van tijd) ook fysiologische spanningen met zich mee, die paarden haarfijn opmerken en zich daardoor bij de ene persoon anders kunnen gedragen dan bij de ander, wat voor nog meer frustratie kan zorgen. We zitten dan in een cyclus van gedrag veroordelen en vermenselijken, in plaats van emoties ontdekken en deze helpen versterken of verminderen zodat paard en mens beiden op een gezondere manier leren reageren op en omgaan met eigen en elkaars emoties en prikkels. Dit kost bij zowel mens als paard tijd en heel veel herhaling, met inachtneming van bovengenoemde 4 regels om zo weer dichter bij onszelf en onze paarden te komen.' Lees verder: Disregulatie deel 10, Knikkertjes Rollen/Neuroplasticiteit
Disregulatie Deel 8: Emotional Development 'Het herprogrammeren van het zenuwstelsel wordt - in de paardenwereld - ook wel Emotional Development genoemd. Bij mensen spreken we van een 3 Stappen programma; 1.Onderontwikkelde Emoties 2.Persoonlijke Ontwikkeling 3.Complexe Emoties. Doordat paarden een ander level van zelfbewustzijn hebben (het ontbreken van de Mental Layer) worden deze stappen doorgaans gecombineerd; afhankelijk van de elementen -zoals triggers- die zich tijdens een training aandienen werken we aan ontspanning, focus, proprioceptie, emotionele en fysieke balans en meer. Geleidelijk zorgen deze veranderingen voor nieuwe Neurologische pathways en dus gedragingen. Herhaling is nog steeds het sleutelwoord: door eerst al het voorwerk (zie vorige posts uit serie) te 'installeren' kunnen we veel meer onder de threshold/emotionele grens blijven. Dit betekent dat er wellicht wel een trigger af kan gaan, maar de explosie zoals vanouds uitblijft. Willen vluchten is bijvoorbeeld geen explosie maar een trigger die regelmatig terug kan komen wanneer we beginnen met Emotional Development. 'Processen' is daarom een onmisbaar onderdeel: laat je paard prikkels uit zijn omgeving en bijbehorende interne stimuli observeren en verwerken, in plaats van hem af te willen leiden of dwingen om door te lopen. In het laatste geval triggeren we dan juist wat we niet willen: we leren het paard sneller te bewegen en reageren in plaats van observeren en nadenken bij potentieel gevaar. Emotional Development betekent dus het geleidelijk toenemen van het vermogen om emoties waar te nemen, beoordelen en beheersen. Voor dit proces zijn zowel fysieke als cognitieve en emotionele veranderingen nodig, wat voor een chronisch gestresst en gedisreguleerd paard nog erg beperkt is; ze reageren enkel in Vecht of Vlucht. Dit belicht weer het belang van het voorwerk om reacties te kunnen verkleinen en tegelijkertijd te blijven communiceren. Om zulke paarden succesvol te kunnen begeleiden is Emotional Intelligence (EQ vs IQ) vanuit de mens onmisbaar. Daarom de volgende keer: Emotionele Intelligentie.' Lees verder: Disregulatie Deel 9, Emotionele Intelligentie
Disregulatie Deel 7: Co-regulatie'Co-Regulatie betekent het onbewust afstemmen op de gevoelens en acties van een ander (mens of dier) tijdens spannende situaties. Dit wordt geactiveerd door spiegelneuronen; we herkennen en spiegelen een ander (horende bij de polyvagaaltheorie) waardoor de Fight/Flight response afneemt. Co-Regulatie is (voor mij) onmisbaar wanneer we werken met getraumatiseerde en wilde paarden, die langdurig kunnen schipperen tussen Vechten of Vluchten en vaak in combinatie met regelmatige 'explosies'. Compartmentalizing is ook belangrijk; niet meegaan in de emoties en acties van een onrustig paard, maar kunnen aarden en steun bieden in de vorm van een kalme aanwezigheid. Onderling bieden paarden elkaar deze steun ook: regelmatig zie ik paarden naar elkaar toe trekken tijdens spannende situaties, ook tijdens het trainen! Op zelfs grote afstand merken ze de marginale veranderingen in elkaars gemoedstoestand en schieten ze te hulp: Een reden waarom ik mijn round pen regelmatig open laat, als uitnodiging naar leden van de kudde. Maar ook na een training kunnen paarden behoefte hebben aan steun. Observeer eens wat je paard doet na jullie training, naar welke paarden hij trekt of welke plekken hij opzoekt en of/hoe veel spanning hij los laat en op welke manier. In mijn eigen kudde zie ik bijvoorbeeld een behoefte aan spelen om wat restjes spanning kwijt te raken en weer emotioneel in balans (Homeostase) te komen. Uiteindelijk -na veel herhaling- kan Co-Regulatie leiden tot Zelf-Regulatie: Het zenuwstelsel is dan weer in staat om stress na spannende situaties op een gezonde manier af te vloeien. Dit is opnieuw afhankelijk van het individuele paard en het eventueel opgeslagen emotionele trauma.' Lees verder: Disregulatie Deel 8, Emotional Development
DIsregulatie Deel 6: Disregulatie en Hormonen'Hormonale Disbalans = nog een voorbeeld van hoe disregulatie niet alleen tot emotionele, maar ook tot fysieke problemen kan leiden. 'Pismerries' hebben veelal door een overactieve hippocampus last van langdurige cortisol-aanmaak, bijvoorbeeld door isolatie op stal, te weinig natuurlijk contact met en keuzevrijheid in het contact met soortgenoten of te veel/langdurige prikkels op stal. Zeker merries met een natuurlijke dispositie om zelfstandig te zijn (en in de volksmond 'dominant' genoemd worden) maar ook hengsten ervaren stress wanneer ze deze impulses niet tot uiting kunnen brengen. Brain games, browsen, een ruimtelijke omgeving met in verhouding de juiste soortgenoten is waar alle, maar zeker dit soort paarden het beste gedijen. In het geval van fysieke problemen is ondersteuning van een arts verstandig: het systeem kan wat hulp gebruiken en zo voorkomen we dat bepaalde gedragingen of problemen Het Nieuwe Normaal worden. Het zenuwstelsel herprogrammeren kost veel tijd en herhaling, iets dat ze in Neuroplasticiteit ook wel 'knikkertjes rollen' noemen. De juiste prikkels en impulses maken nieuwe en steeds diepere groeven in de hersenen totdat het afleggen van deze route Normaal is. In de praktijk betekent dat vaak ups & downs, zeker met inachtneming van de schommelingen van de hormonale spiegel. Geef het systeem daarom de kans en tijd om prikkels en impulses geleidelijk op een nieuwe manier te verwerken. Kijk per dag wat het individuele paard aan kan en hoe vol het emotionele emmertje al zit; bedenk vervolgens hoe je de situatie positief kan beïnvloeden, bijvoorbeeld door eerst te helpen met het afvloeien van spanning. Op 'betere' dagen kunnen we werken aan weerbaarheid van het systeem, door geleidelijk prikkels toe te voegen aan een training of omgeving. Met inachtneming van Stress Responses observeren we het emotionele emmertje, helpen we waar nodig met Releasen en herhalen we deze Neurologische stappen binnen de threshold. Zo kunnen we zonder extra belasting en overprikkeling verlichting bieden aan het zenuwstelsel, wat uiteindelijk zorgt voor een verbeterde fysiologie en anatomie.' Lees verder: Disregulatie Deel 7, Co-Regulatie
Disregulatie deel 5: |
 | Love, Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl |
Disregulatie deel 4: Zelf-Regulatie
Zelf-Regulatie is dus belangrijk, dit zorgt ervoor dat paarden ook in onze afwezigheid in staat zijn om stress weer af te vloeien. Dit bevordert niet alleen het individuele paard maar ook de kudde waarin het leeft.
Of, hoe en wanneer een paard weer in staat is om zelf spanning af te vloeien is afhankelijk van omgevingsfactoren en het individuele paard: Nature versus Nurture, Genen versus Omgeving. Rehabilitatie en training hebben alleen nut als management (leefomstandigheden) ook in dit plaatje wordt meegenomen, wat in de praktijk vaak maatwerk betekent en niet op elke grote/pensionstal mogelijk is.
Emotioneel trauma tijdens formatieve jaren kan ook in het volwassen leven van een paard terug blijven komen, in een eventueel mildere vorm. Dit soort paarden zijn tijdens bepaalde situaties en omstandigheden erg alert (hypervigilance) waarna ze uit het niets lijken te ontploffen, of sluiten zich mentaal af (apathie) met alsnog een uiteindelijke explosie als gevolg.
Het zenuwstelsel is in zo'n geval niet meer in staat tot Zelf-Regulatie waardoor het (emotionele) emmertje vol blijft lopen en zich weer leegt tijdens zo'n hevige uitbarsting. Vermoeidheid, (s)loomheid en slapen kunnen vervolgens ook voorkomen; het systeem komt bij van de intense opbouw en release.
Homeostase is het sleutelwoord bij Disregulatie; 'Het optimale evenwicht van een levend organisme' (Walter Bradford Cannon, 1926). Maar hoe bereiken we deze optimale staat van zijn? Hoe elimineren we triggers en impulses van het zenuwstelsel die stammen uit emotioneel trauma? Dit doen we door middel van Co-Regulatie; we geven het paard de kans zich af te stemmen op onze geaarde aanwezigheid tijdens heftige prikkels en spannende situaties.
Lees verder: Disregulatie Deel 5, Het Zelfhelend Vermogen
Of, hoe en wanneer een paard weer in staat is om zelf spanning af te vloeien is afhankelijk van omgevingsfactoren en het individuele paard: Nature versus Nurture, Genen versus Omgeving. Rehabilitatie en training hebben alleen nut als management (leefomstandigheden) ook in dit plaatje wordt meegenomen, wat in de praktijk vaak maatwerk betekent en niet op elke grote/pensionstal mogelijk is.
Emotioneel trauma tijdens formatieve jaren kan ook in het volwassen leven van een paard terug blijven komen, in een eventueel mildere vorm. Dit soort paarden zijn tijdens bepaalde situaties en omstandigheden erg alert (hypervigilance) waarna ze uit het niets lijken te ontploffen, of sluiten zich mentaal af (apathie) met alsnog een uiteindelijke explosie als gevolg.
Het zenuwstelsel is in zo'n geval niet meer in staat tot Zelf-Regulatie waardoor het (emotionele) emmertje vol blijft lopen en zich weer leegt tijdens zo'n hevige uitbarsting. Vermoeidheid, (s)loomheid en slapen kunnen vervolgens ook voorkomen; het systeem komt bij van de intense opbouw en release.
Homeostase is het sleutelwoord bij Disregulatie; 'Het optimale evenwicht van een levend organisme' (Walter Bradford Cannon, 1926). Maar hoe bereiken we deze optimale staat van zijn? Hoe elimineren we triggers en impulses van het zenuwstelsel die stammen uit emotioneel trauma? Dit doen we door middel van Co-Regulatie; we geven het paard de kans zich af te stemmen op onze geaarde aanwezigheid tijdens heftige prikkels en spannende situaties.
Lees verder: Disregulatie Deel 5, Het Zelfhelend Vermogen
 | Love, Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl |
Disregulatie deel 3: Interne versus Externe Prikkels
'Paarden maar ook honden, katten en ook wij mensen hebben een intelligent zenuwstelsel dat reageert op prikkels en inpulses, zowel interne als externe. Deze prikkels bevatten informatie die ons helpen ontwikkelen / in leven te blijven. Voorbeelden zijn Flight/Fight/Freeze Responses, hongerprikkels die ons stimuleren om voeding tot ons te nemen of het opmerken van potentieel gevaar in onze omgeving.
'Hoe zie ik het verschil?'
In de praktijk gaan Interne en Externe prikkels hand in hand. Het zenuwstelsel is nauw afgesteld maar hoe deze prikkels en impulses worden verwerkt, is afhankelijk van elk individueel paard. Zo kan het ene paard vurig zijn maar door een goed afgesteld zenuwstelsel (Zelf-Regulatie) nooit onhandelbaar of explosief en kan een ander paard braaf of zelfs sloom zijn maar plots heftig reageren op onverwachte prikkels.
Disregulatie betekent ook dat het zenuwstelsel niet in staat is om zelfstandig spanning af te vloeien (Zelf-Regulatie), waardoor prikkels zich blijven opstapelen. Wanneer het emotionele emmertje vol is volgt de onvermijdbare explosie en lijkt het paard plotseling 'gevaarlijk', 'ongehoorzaam', etc. Dit gedrag bestraffen zorgt voor een extra override op het al overprikkelde zenuwstelsel, waardoor het paard vanuit zelfbescherming nòg groter reageert of dichtslaat en apathisch (Learned Helplesness) wordt.
Hieronder 4 veel voorkomende voorbeelden van hoe Disregulatie kan ontstaan en op welke manier:
1: Verwaarlozing -> Honger -> Maagzweren = Disregulatie / Voernijd
2: Afspenen -> Angst, Verdriet = Disregulatie / Verlatingsangst
3. Vaak Verhuizen -> Andere eigenaars -> Hypervigilance = Algemene Disregulatie / Verlatingsangst
4. Mishandeling/Verwaarlozing tijdens formatieve jaren -> Hormonale disbalans -> Verlatingsangst = Hormonale en Algemene Disregulatie
Of en op welke manier een paard in staat is om het zenuwstelsel in balans (Homeostase) te krijgen is afhankelijk van een scala aan factoren, van huisvesting tot opnieuw het systeem van het individuele paard.'
Lees verder: Disregulatie Deel 4, Zelf-Regulatie
'Hoe zie ik het verschil?'
In de praktijk gaan Interne en Externe prikkels hand in hand. Het zenuwstelsel is nauw afgesteld maar hoe deze prikkels en impulses worden verwerkt, is afhankelijk van elk individueel paard. Zo kan het ene paard vurig zijn maar door een goed afgesteld zenuwstelsel (Zelf-Regulatie) nooit onhandelbaar of explosief en kan een ander paard braaf of zelfs sloom zijn maar plots heftig reageren op onverwachte prikkels.
Disregulatie betekent ook dat het zenuwstelsel niet in staat is om zelfstandig spanning af te vloeien (Zelf-Regulatie), waardoor prikkels zich blijven opstapelen. Wanneer het emotionele emmertje vol is volgt de onvermijdbare explosie en lijkt het paard plotseling 'gevaarlijk', 'ongehoorzaam', etc. Dit gedrag bestraffen zorgt voor een extra override op het al overprikkelde zenuwstelsel, waardoor het paard vanuit zelfbescherming nòg groter reageert of dichtslaat en apathisch (Learned Helplesness) wordt.
Hieronder 4 veel voorkomende voorbeelden van hoe Disregulatie kan ontstaan en op welke manier:
1: Verwaarlozing -> Honger -> Maagzweren = Disregulatie / Voernijd
2: Afspenen -> Angst, Verdriet = Disregulatie / Verlatingsangst
3. Vaak Verhuizen -> Andere eigenaars -> Hypervigilance = Algemene Disregulatie / Verlatingsangst
4. Mishandeling/Verwaarlozing tijdens formatieve jaren -> Hormonale disbalans -> Verlatingsangst = Hormonale en Algemene Disregulatie
Of en op welke manier een paard in staat is om het zenuwstelsel in balans (Homeostase) te krijgen is afhankelijk van een scala aan factoren, van huisvesting tot opnieuw het systeem van het individuele paard.'
Lees verder: Disregulatie Deel 4, Zelf-Regulatie
 | Love, Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl |
Disregulatie Deel 2
Vervolg 'Disregulatie 1/1'
*deel van serie
'Net als wij mensen kunnen paarden naast emotionele/mentale problemen ook fysieke problemen ondervinden door Disregulatie. De mate van deze problemen is opnieuw afhankelijk van elementen als genen (Nature) en leefomstandigheden (Nurture).
Fysieke problemen die voor kunnen komen zijn:
- maagzweren, spijsverteringsproblemen
- PPID/cushing, Alopecia en meer auto-immuunziekten
- huidaandoeningen en ziekten/allergieën
- spierverkrampingen
- hormonale disbalans/cysten/onvruchtbaarheid
- Head Shaking
De mentaal/emotionele problemen - of in de volksmond 'Gedragsproblemen' - zijn dus logische en natuurlijke gevolgen van een overprikkeld zenuwstelsel. Zeker ongemak als pijn is een hevige prikkel en houdt de boel in disbalans; sluit daarom altijd pijn als eerste uit.
Pain Memories of Pijn Anticipatie is nog een voorbeeld van hoe het paard fysiek in disbalans geraakt en blijft reageren vanuit een grijsgedraaide plaat, zelfs nadat de pijn verholpen is; het is een automatische respons/ beschermingsmechanisme geworden. Dit heeft met Neuroplasticiteit te maken: het grijsgedraaide plaatje = een automatische respons geworden en deze veranderen kost tijd en met name herhaling. Dit wordt in de wereld van Neuroplasticiteit ook wel 'knikkertjes rollen' genoemd.
Geef je paard dus de tijd om ongezonde, oude patronen geleidelijk te vervangen door nieuwe, gezonde reacties en help hem hierbij (Co-Regulatie).
Lees verder: Disregulatie Deel 3, Interne vs Externe Prikkels
*deel van serie
'Net als wij mensen kunnen paarden naast emotionele/mentale problemen ook fysieke problemen ondervinden door Disregulatie. De mate van deze problemen is opnieuw afhankelijk van elementen als genen (Nature) en leefomstandigheden (Nurture).
Fysieke problemen die voor kunnen komen zijn:
- maagzweren, spijsverteringsproblemen
- PPID/cushing, Alopecia en meer auto-immuunziekten
- huidaandoeningen en ziekten/allergieën
- spierverkrampingen
- hormonale disbalans/cysten/onvruchtbaarheid
- Head Shaking
De mentaal/emotionele problemen - of in de volksmond 'Gedragsproblemen' - zijn dus logische en natuurlijke gevolgen van een overprikkeld zenuwstelsel. Zeker ongemak als pijn is een hevige prikkel en houdt de boel in disbalans; sluit daarom altijd pijn als eerste uit.
Pain Memories of Pijn Anticipatie is nog een voorbeeld van hoe het paard fysiek in disbalans geraakt en blijft reageren vanuit een grijsgedraaide plaat, zelfs nadat de pijn verholpen is; het is een automatische respons/ beschermingsmechanisme geworden. Dit heeft met Neuroplasticiteit te maken: het grijsgedraaide plaatje = een automatische respons geworden en deze veranderen kost tijd en met name herhaling. Dit wordt in de wereld van Neuroplasticiteit ook wel 'knikkertjes rollen' genoemd.
Geef je paard dus de tijd om ongezonde, oude patronen geleidelijk te vervangen door nieuwe, gezonde reacties en help hem hierbij (Co-Regulatie).
Lees verder: Disregulatie Deel 3, Interne vs Externe Prikkels
 | Love, Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl |
Disregulatie Deel 1
Wat is Disregulatie?
*deel van serie, Deel 1:
'Wat is Disregulatie?'
Kort door de bocht is Disregulatie het tegenovergestelde van Regulatie: het zenuwstelsel is uit balans. Dit uit zich doorgaans in niet alleen heel uiteenlopende maar ook in inconsistente problemen, die de ene dag wel en de andere dag niet of in mindere mate aanwezig zijn.
Bijvoorbeeld:
Ook wij mensen kunnen door impactvolle gebeurtenissen in ons leven plots last krijgen van een zenuwstelsel dat overprikkeld is. Zeker tijdens formatieve jaren neemt ons zenuwstelsel informatie veel sneller op, of dat nou positief of negatief is: instinctueel is het enkel van belang wat wij hiervan leren om in leven te blijven, net als bij paarden. Een traumatische gebeurtenis kunnen zowel mensen als paarden vaak niet direct verwerken waardoor er in sommige gevallen ook een coping-mechanisme ontstaat. Dit mechanisme kan uiteindelijk ook omslaan in disregulatie.
Problemen die zich doorgaans bij mensen ontwikkelen door Disregulatie:
- anxiety
- social anxiety
- (c-)ptss
- auto-immuunziekten
- huidaandoeningen (eczeem)
- spijsverteringsproblemen (overgevoeligheid)
Afhankelijk van genen, leeftijd en kennis en kunde is Disregulatie te behandelen en sommige gevallen zelfs te verhelpen! Dit is naast bovengenoemde elementen (zoals genen en leeftijd) afhankelijk van het zelfhelend vermogen en of wij daar positief invloed op uitoefenen (Nature vs Nurture). Uiteindelijk wordt de kwaliteit en functionaliteit van het zenuwstelsel bepaald door hoe goed een paard is afgesteld op en om kan gaan met zowel interne als externe prikkels en processen. Het reguleren van interne prikkels begint dus vroeg, al in de baarmoeder van de merrie. Ervaart zij veel stress dan wordt het ongeboren veulen hierdoor beïnvloed, uiteindelijk ook in gedragingen die zichtbaar worden wanneer het geboren is en opgroeit.
》Lees verder: Disregulatie Deel 2
*deel van serie, Deel 1:
'Wat is Disregulatie?'
Kort door de bocht is Disregulatie het tegenovergestelde van Regulatie: het zenuwstelsel is uit balans. Dit uit zich doorgaans in niet alleen heel uiteenlopende maar ook in inconsistente problemen, die de ene dag wel en de andere dag niet of in mindere mate aanwezig zijn.
Bijvoorbeeld:
- de ene dag erg 'aan' staan, de andere dag erg sloom, loom of zelfs zichtbaar moe
- het 'aan' staan afwisselen met apathie/zich afsluiten
- stress eten, duiken op voedsel en van plek blijven wisselen
- andere paarden opjagen
- angsten voor objecten of geluiden waar het paard soms wel/niet van schrikt
Ook wij mensen kunnen door impactvolle gebeurtenissen in ons leven plots last krijgen van een zenuwstelsel dat overprikkeld is. Zeker tijdens formatieve jaren neemt ons zenuwstelsel informatie veel sneller op, of dat nou positief of negatief is: instinctueel is het enkel van belang wat wij hiervan leren om in leven te blijven, net als bij paarden. Een traumatische gebeurtenis kunnen zowel mensen als paarden vaak niet direct verwerken waardoor er in sommige gevallen ook een coping-mechanisme ontstaat. Dit mechanisme kan uiteindelijk ook omslaan in disregulatie.
Problemen die zich doorgaans bij mensen ontwikkelen door Disregulatie:
- anxiety
- social anxiety
- (c-)ptss
- auto-immuunziekten
- huidaandoeningen (eczeem)
- spijsverteringsproblemen (overgevoeligheid)
Afhankelijk van genen, leeftijd en kennis en kunde is Disregulatie te behandelen en sommige gevallen zelfs te verhelpen! Dit is naast bovengenoemde elementen (zoals genen en leeftijd) afhankelijk van het zelfhelend vermogen en of wij daar positief invloed op uitoefenen (Nature vs Nurture). Uiteindelijk wordt de kwaliteit en functionaliteit van het zenuwstelsel bepaald door hoe goed een paard is afgesteld op en om kan gaan met zowel interne als externe prikkels en processen. Het reguleren van interne prikkels begint dus vroeg, al in de baarmoeder van de merrie. Ervaart zij veel stress dan wordt het ongeboren veulen hierdoor beïnvloed, uiteindelijk ook in gedragingen die zichtbaar worden wanneer het geboren is en opgroeit.
》Lees verder: Disregulatie Deel 2
 | Love, Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl |
Weber's Law in Horsemanship
Before I dedicated myself 100% to Horsemanship, I studied Marketing/Public Relations. It wasn’t necessarily my first choice, but I found it very interesting and since there were no proper studies about Horsemanship in The Netherlands, I chose something else entirely. Weber's Law is a big thing that research and Marketing companies use all the time, for instance when creating a new advertisement or campaign that we see on TV.
'Weber's law is the idea that the just noticeable difference (or JND) between two stimuli is a constant proportion of the intensity of the original stimulus'. Think about loud music or TV noise; it doesn't seem as loud if you've been in the room for a while, but it's loud for someone who just entered the room. The JND is sometimes called 'the difference treshold' since it's about the smallest stimuli that a person (or animal) will or can detect. In the World of Marketing this Law means gradually changing the ingredients of a product, or adding/reducing certain amounts or contents of a product. The change is so small, people don't notice the difference.
In the World of Horsemanship, it gets slightly more complicated; horses aren't people, so Weber's Law applies a bit different to them. What we as humans wouldn't notice because the change is too insignificant, is what horses notice immediately. Our JND's are wired differently to observe and process things in different ways, depending on what's important to us and them.
Body Language (Non-Verbal Communication) would probably be on top of the list: Where we humans foremost rely on our developed, spoken language, animals rely on their ability to read and express Non Verbal cues. Unless you practice this on a regular basis (like dancers do), non-verbal cues can be difficult to read or pick up on at first. To give you some insights, scroll down to read about 9 types of Non-Verbal Communication Types.
What's a Type that you've mastered, or having difficulties with? What's a JND your horse immediately picks up? Maybe it's when you're wearing perfume (when you normally don't) or when you're feeling tense in your body?
What's something your horse always notices?
Love,
Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl
Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl
Niet rijden ≠ Niets doen
》Vervolg van '3 Jaar is Te Jong'
De training van een (jong) paard bestaat uit veel grijze, werkbare gebieden. Het is dus niet een kwestie van wel/niet rijden, wel/niet belasten, wel/niet iets doen: tussen het radicale 'Wel of Niet' bevindt zich namelijk een hele wereld: Dit is het werkbare gebied waarin het fysieke en mentale jonge paard alles opslaat en verwerkt, om er vervolgens een leven lang last òf profijt van te hebben. En dat is iets waar wij als mens enorme invloed op hebben; een verantwoordelijkheid die niet iedereen neemt.
De training van een (jong) paard bestaat uit veel grijze, werkbare gebieden. Het is dus niet een kwestie van wel/niet rijden, wel/niet belasten, wel/niet iets doen: tussen het radicale 'Wel of Niet' bevindt zich namelijk een hele wereld: Dit is het werkbare gebied waarin het fysieke en mentale jonge paard alles opslaat en verwerkt, om er vervolgens een leven lang last òf profijt van te hebben. En dat is iets waar wij als mens enorme invloed op hebben; een verantwoordelijkheid die niet iedereen neemt.
'De tijd gaan vanzelf voorbij'
Wij mensen zwichten al snel door sociale- en tijdsdruk, waardoor beslissingen betreft onze paarden flink beïnvloed worden.
Dit uit zich in de praktijk doorgaans in;
A: Te vroeg beginnen met te zwaar belasten, al dan niet icm;
B: Plotseling gaan belasten
Flooding, staken, fysieke- of gedragsproblemen die zich (soms jaren) later ontwikkelen, zijn hier typische gevolgen van. Het is dus ontzettend nuttig om een jong paard alvast het een en ander bij te brengen, zodat je het niet alleen jezelf gemakkelijk maakt maar ook je dierenarts, hoefsmid, stalgenoten, etc.
Mijn 'Kindergarten Training' bestaat doorgaans uit;
- Basisprincipes van longeren, bestaande uit het kunnen bewegen in alle richtingen na het opvolgen van minimale aanwijzingen (cues en lichaamstaal)
- Correct optillen en laten uitkrabben van alle voeten
- Co-/Zelfregulatie en Emotional Development
- Desensitizing, het accepteren (en niet TOLEREREN) van aanrakingen, bewegingen en/of geluiden
- Trailerladen
- Omgaan met druk; vaststaan en leiden
- Rust rondom voerbeloningen
- Ponying en/of buiten wandelen
Deze oefeningen vertalen zich naar een paard dat zich gemakkelijk laat leiden, zich bewust is van jouw ruimte, niet snel schrikt/onder de indruk is en goed beslagen ten ijs kan gaan bij bezoeken van bijvoorbeeld de dierenarts en hoefsmid. Een fijne, positieve eerste ervaring legt voor een paard de basis voor vertrouwen in jou en onbekende situaties. Zo kun je zonder problemen uiteindelijk beginnen aan de verdere opleiding van je paard, zoals zadelmak maken. Alles begint bij een sterke basis!
Tip: zelf op onderzoek uitgaan? Gebruik dan geen resultaten van Google, maar raadpleeg websites van bijvoorbeeld Universiteiten om bij de meest recente beschikbare informatie te komen.
Pictures below: Kindergarten Training with Luke, an Arabian colt. This was at the beginning of our training, where I establish Communication, Leading and Handling. Running alongside me and stopping next to my shoulder is one of the exercises I always implement. Luke was happily surprised!
He was afraid of people when he first arrived. He slowly started to come out of his shell, often by making these happy jumps. Instead of punishing him for just being a (young!!) horse, I encouraged him to be outgoing, happy and true to his emotions. This in turn resulted in fun training sessions and a very curious and well-balanced colt. A perfect baseline for a future riding horse!
Love,
Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl
In de afgelopen maanden heb ik een aantal nieuwe aanmeldingen voor (interne) training ontvangen. Helaas heb ik ook eigenaars moeten teleurstellen en uitleggen waarom ik geen 3-jarig paard aanneem om in of door te rijden.
Een paard opleiden kost tijd, geld en werk maar vooral: beleid. Beleid om een jong paard de tijd te geven fysiek uit te groeien en mentaal op te groeien. Om niet alleen bereidwillig maar ook in staat te zijn om o.a. een ruiter te dragen. En Moeder Natuur denkt daar duidelijk hetzelfde over; Google maar eens op 'growth plate fusion' en 'horses' en je bent direct van veel voorbeelden voorzien.
De andere kant van het verhaal is moeilijker te belichten, doordat men uit schade en schande liever achter gesloten deuren handelt maar typische (gedrags)problemen (door fysiek ongemak) zijn doorgaans wel zichtbaar:
- Disregulatie / Overprikkeling (hormonaal, hoge pieken en diepe dalen)
- Scheefheid/Overcompensatie (overkruist aanspringen, niet links-of rechtsom kunnen)
- Kreupelheden (bijv teugelkreupel)
- Head Shaking (uit fysiek ongemak/beknelde zenuwen)
- Explosief gedrag (emmertje zit vol/de grens is bereikt/pijnprikkels)
- Moeite met voeten optillen (onbalans)
Paarden opleiden doe ik met liefde en plezier, maar het moet WEL sustainable èn leuk voor het paard zijn en blijven. Een jong paard opleiden zodat het veel te vroeg aan zijn einde komt is niet iets waar ik aan wil bijdragen, dus wijs ik dit soort verzoeken af. Ik geef er altijd bovenstaande uitleg bij, maar de meerderheid wil het niet horen/weten en brengt zijn paard alsnog naar iemand anders met alle gevolgen van dien. De les (voor de eigenaar) komt dan vaak te laat.
Some food for thought:
'Facts do not cease to exist because they are ignored'
Don't be ignorant. Educate yourself.
'Follow the Horse, Not the Method'
TL/DR:
• Een paard beleren of doorrijden op 3-jarige leeftijd is te vroeg.
• Educate yourself om narigheid te voorkomen (gebruik Google, websites van Universiteiten)
Een paard opleiden kost tijd, geld en werk maar vooral: beleid. Beleid om een jong paard de tijd te geven fysiek uit te groeien en mentaal op te groeien. Om niet alleen bereidwillig maar ook in staat te zijn om o.a. een ruiter te dragen. En Moeder Natuur denkt daar duidelijk hetzelfde over; Google maar eens op 'growth plate fusion' en 'horses' en je bent direct van veel voorbeelden voorzien.
De andere kant van het verhaal is moeilijker te belichten, doordat men uit schade en schande liever achter gesloten deuren handelt maar typische (gedrags)problemen (door fysiek ongemak) zijn doorgaans wel zichtbaar:
- Disregulatie / Overprikkeling (hormonaal, hoge pieken en diepe dalen)
- Scheefheid/Overcompensatie (overkruist aanspringen, niet links-of rechtsom kunnen)
- Kreupelheden (bijv teugelkreupel)
- Head Shaking (uit fysiek ongemak/beknelde zenuwen)
- Explosief gedrag (emmertje zit vol/de grens is bereikt/pijnprikkels)
- Moeite met voeten optillen (onbalans)
Paarden opleiden doe ik met liefde en plezier, maar het moet WEL sustainable èn leuk voor het paard zijn en blijven. Een jong paard opleiden zodat het veel te vroeg aan zijn einde komt is niet iets waar ik aan wil bijdragen, dus wijs ik dit soort verzoeken af. Ik geef er altijd bovenstaande uitleg bij, maar de meerderheid wil het niet horen/weten en brengt zijn paard alsnog naar iemand anders met alle gevolgen van dien. De les (voor de eigenaar) komt dan vaak te laat.
Some food for thought:
'Facts do not cease to exist because they are ignored'
Don't be ignorant. Educate yourself.
'Follow the Horse, Not the Method'
TL/DR:
• Een paard beleren of doorrijden op 3-jarige leeftijd is te vroeg.
• Educate yourself om narigheid te voorkomen (gebruik Google, websites van Universiteiten)
 | Love, Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl |
I love my job. It might not always be fun, but it is fulfilling. And some days or moments are neither, just like in any other job or work field. One of the reasons I couldn't function in an office environment was the insensitivity (varying from not really being (emotionally) aware to straight up bullying) of people toward each other. Everyone seemed to eagerly participate in the rat race, only to burn out after some time, but not before doing some unhealthy and heavy unloading on coworkers. They call it 'success' and 'winning'. Something I am maybe just too sober to understand.
What I do understand is the horses who are feeling just like this, every day. Stalled in closed off environments, without proper food, exercise or even friends. Moving from place to place, switching owners more often than seeing a vet or bodyworker. being bored for 23 hours a day and give everything in the one hour of work and never having the experience of having a home, safety and stability.
I cry in my car when I leave places like this. I ask myself and wonder why I quit working in an office. Why I am witnessing so much stuff I'd rather know nothing about, instead of feeling blissfully unaware about the heartaches and pain in this world. I guess I feel helpless during those times and I curse and cuss in my car until the tears come. By the time I'm home I usually got everything out and then I need to remind myself that I can't change anything, not a SINGLE THING just by myself. Like we say with rescue horses and missions: 'It takes a village'.
Change can only happen through the efforts of people who aren't afraid to break the mold. To mercilessly slam on the breaks at the first sign of downfall instead of blaming it on someone or something else. Please hold yourself and others accountable when you stumble on situations like these and speak up on behalf of the horse in the present and in the future.
Love,
Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl
Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl
'For the Horse'
If you're here to see sudden and big movements, then you're not here for the horse.
If you're here to see me push my methods with no regards to how the horse is feeling, then you're not here for the horse
If you came to my demo's and expected spectacle and high intensity, chances are there is a need within yourself that is not being met. What is keeping you from being calm? What is keeping you from experiencing joy when watching a relaxed horse?
Because it's definitely not normal to seek out demo's and events that feature scared and stressed out horses. This is a BIG sign that beneath your hard exterior, you yourself could thrive with some help, like a listening ear or a supportive voice.
'A Traumatized person can recognize a Traumatized horse'
Why do we have to go through things ourselves in order for us to be able to recognize trauma in another being? Why aren't we by default able to spot sadness, fear, distrust, pain?
Why are people so hot for stressed out and uncomfortable horses, while this stems from trauma?
Would you treat your child like that, when he is confused or scared? Would you laugh at them too, or make things worse by forcing them to do something?
If so, then yes; you're abusive. And you're definitely not doing it for the horse.
Please be mindful of the events and people you visit; you either support the wrong kind, or the good kind. There is no inbetween.
If you're here to see sudden and big movements, then you're not here for the horse.
If you're here to see me push my methods with no regards to how the horse is feeling, then you're not here for the horse
If you came to my demo's and expected spectacle and high intensity, chances are there is a need within yourself that is not being met. What is keeping you from being calm? What is keeping you from experiencing joy when watching a relaxed horse?
Because it's definitely not normal to seek out demo's and events that feature scared and stressed out horses. This is a BIG sign that beneath your hard exterior, you yourself could thrive with some help, like a listening ear or a supportive voice.
'A Traumatized person can recognize a Traumatized horse'
Why do we have to go through things ourselves in order for us to be able to recognize trauma in another being? Why aren't we by default able to spot sadness, fear, distrust, pain?
Why are people so hot for stressed out and uncomfortable horses, while this stems from trauma?
Would you treat your child like that, when he is confused or scared? Would you laugh at them too, or make things worse by forcing them to do something?
If so, then yes; you're abusive. And you're definitely not doing it for the horse.
Please be mindful of the events and people you visit; you either support the wrong kind, or the good kind. There is no inbetween.
Love,
Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl
Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl
2019: Celebrating my freedom on Mustang Eden through the desert at Freedom Ranch, Pearblossom CA
I forgot where this line is from, but I do remember encountering this sentence frequently while in my early years of therapy. I had just started going down the rabbit hole to help diminish my depression and anxiety, when people, movies and even books kept spouting these words. I didn't think much of it, until I lived in California years later.
During one of my talks with a friend we discussed the hardships of having your own company and mainly: creating and keeping a well-established client base. 'How do you get clients? How do you keep 'em? How do I know which steps to take, choices to make? FOMO!!'
Just a summation of what keeps many entrepreneurs up at night, and what keeps us going through the day. But after the chase comes exhaustion..
Manifesting clients, work and opportunities feels like a better solution to me. Instead of chasing stuff and people, we attract them. And only what we really want or need, not just for the sake of making more money (except of course when that ìs your primary focus/need). It's how I came to work at several beautiful places in the US and even became head trainer at a wonderful, large incorporation with amazing people. I felt like I was in over my head, yet my heart already resonated with everything it could find in my surroundings. So I went, only where I was already celebrated and eventually my head and heart started synching. The knowing, the feeling. The intuitive and the thinking. Rational and emotional, all vibrating at the same level and for the same goal:
To celebrate that you are celebrated. To know you're welcome. To know yourself. And once you do, nothing and no one will ever come close to distracting us with chasing, needing and comparing ever again.
Here, we do not chase or 'hustle'. We align and the Universe manifests accordingly.
Love,
Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl
Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl
How do you safeguard or guarantee your vision and mission in the (Equine) world?
A lot of us are excited when we begin our (small) businesses. We feel grateful for the opportunity, freedom and interest in our work, but those feelings can easily become overshadowed by something else: Reality.
We face obstacles, high expectations from ourselves or clients that we can't possibly meet. Basically, there are 2 ways of dealing with this; we adjust our mission to our clients wishes or we adjust our clients to fit our mission. Meaning we either disappoint our clients, or ourselves. Years ago, I decided on the first.
'But don't you want to earn money?!
No. If making good money was my intention, I would have chosen an office job or pursued other fields I find interesting. But that's not why I chose horses; I chose them, for them. Sometimes this means turning down clients with 4 year old horses they want me to start, because I feel like it's too soon. It means saying 'No' to coming over when the issue is poor stable management. Letting go of clients who aren't able to work outside of a fixed time frame is also something I've done numerous times. And all of this felt sh*tty at first, like I was a fraud for not complying or fulfilling everyone's wishes.
Time went by and almost overnight, things changed because I refused to. Coworkers, horses and clients aligned with my mission and methods, which gave me the confidence and freedom to only accept clients I feel comfortable helping. Where mutual honesty and respect are just as important to us as they are to our horses. And where safeguarding all of this and all of us is of utmost importance.
Love,
Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl
Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl
Why I sometimes still recommend the Parelli Program
*short background story: I started with the Parelli program in 2013, in The Netherlands and after reaching level 4 in the US I decided to call it quits. The horses under my care were in desperate need of less stimuli instead of more movements, sounds and triggers. So I gave up on following fixed programs and instead tried to find my own way by following the horses themselves.
The results were unbelievably mind-blowing, proof that my feelings were correct and more reasons to continue on this path.
But: Parelli does have some aspects that makes it an easy-to-follow method (like the 7 Games), which is the whole reason Pat (and Linda, back when they ran the ranch together) earned his name and got so much attention worldwide. Their online program is very user-friendly and gives you the freedom to explore other levels and techniques within the program, which is very motivating. But overall, like all fixed programs, it's pretty much black-and-white and time constraint.
My tip: swap out the notion of Reinforcement, Time Constraint and Levels.
Applying NATO when doing the Parelli program is a significant game-changer for every horse and trainer; instead of focusing on a preferred outcome with preferred and subjective observations about behavior, we actually begin to see more input (E+) from the horse. More confidence, focus, even more happiness are direct results from simply giving your horse their space. Not just their physical space, but also some brain space to put things and information in perspective, in their own time and unique way.
Are you ready to follow your horse?
Love,
Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl
Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl
In the US, this type of training is more accepted among trainers and owners than in the EU.
When the owner of a ranch I worked at, was asked by a friend how to deal with a new horse that isn't used to being around people much and help it become a family horse, her answer was "train him".
Time went by and the friend asked again what to do, because no matter what she did the horse didn't seem to be as accepting of everything like she had experienced from the horses at the ranch. So again, the owner said: Train him. But don't train him like you do the average horse; don't work him in the round pen, of have him go on for miles out on the trail to become bonded. Instead she suggested 'Family Training'.
Consisting of hanging around with us, learning new things and exploring together, letting them observe us and vice versa, including them in our routines, Family Training makes a difference to any horse. It doesn't just benefit your training or performance, it benefits the horse. They feel included, cared for and loved. By doing these simple, mundane tasks we actively express that we do care for and love them. And this achievement spreads through both horse and human, no matter where they are or what they are doing. Because the bond is there.
It is a great reminder of how it's more important to invest in being with our horses, than just training them.
When the owner of a ranch I worked at, was asked by a friend how to deal with a new horse that isn't used to being around people much and help it become a family horse, her answer was "train him".
Time went by and the friend asked again what to do, because no matter what she did the horse didn't seem to be as accepting of everything like she had experienced from the horses at the ranch. So again, the owner said: Train him. But don't train him like you do the average horse; don't work him in the round pen, of have him go on for miles out on the trail to become bonded. Instead she suggested 'Family Training'.
Consisting of hanging around with us, learning new things and exploring together, letting them observe us and vice versa, including them in our routines, Family Training makes a difference to any horse. It doesn't just benefit your training or performance, it benefits the horse. They feel included, cared for and loved. By doing these simple, mundane tasks we actively express that we do care for and love them. And this achievement spreads through both horse and human, no matter where they are or what they are doing. Because the bond is there.
It is a great reminder of how it's more important to invest in being with our horses, than just training them.
Love,
Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl
Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl
'Journey of life starts with a full bag of luck and an empty bag of experience. The goal is to fill the bag of experience before the bag of luck gets empty.'
Today, I'm grateful that most things in my life didn't go as planned or as expected. I am grateful for the sh*tstorms, rough experiences and times I had to adjust my mindset to create a different outcome. More often than not, I did not even want to make these changes. But I'm glad that I did.
People tell me I am lucky for the (work)life I have. Or they express how great and strict my boundaries are. I just never have the heart to tell them how much of me it actually took.
How during my first 2 years in the US, I didn't get paid at all despite working full time as a wrangler and trainer. How I had to postpone what I wanted to be of service to someone else, pay for my own gas to get around, pay for lessons, tack. I sure as hell didn't get paid for falling off or staying with a horse while they pass away or travel somewhere for transport. But I was there anyway.
Even when -in my 3rd year- I did got paid they told me 'we can't possibly pay you what you deserve' I replied that I wasn't in it for the money. If money became an issue, I would try and generate some income elsewhere and I did. But I was there to learn and to help. Luck and Experience went hand-in-hand from then on, because the Universe rewarded me with the exact right people and places to work with.
Humble, compassionate, resilient, loving people who put their trust in me from day 1. At that point it didn't feel like work anymore, it felt like home. Money was just a bonus by then because I would have never traded working at these places for anything in the world. It gave me everything I needed and so much more. But the point is: it didn't happen overnight, and it for sure wasn't easy. Co-trainers gave up or in some cases never even showed up, which meant more work for me and chances to prove myself. I never asked for life to become easier. I just asked for more life lessons so I could simply give myself a chance to beat the odds.
Don't be afraid to step out of your comfort zone.
#EmbraceDiscomfort
 | Love, Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl |
*𝘷𝘢𝘯 2007 𝘵/𝘮 2017 𝘩𝘦𝘣 𝘪𝘬 𝘪𝘯 𝘎𝘦𝘭𝘥𝘦𝘳𝘭𝘢𝘯𝘥 𝘦𝘦𝘯 𝘱𝘦𝘯𝘴𝘪𝘰𝘯𝘴𝘵𝘢𝘭 𝘨𝘦𝘳𝘶𝘯𝘥 𝘸𝘢𝘢𝘳 𝘪𝘬 𝘴𝘰𝘮𝘴 𝘰𝘰𝘬 '𝘱𝘳𝘰𝘣𝘭𝘦𝘦𝘮𝘱𝘢𝘢𝘳𝘥𝘦𝘯' 𝘵𝘳𝘢𝘪𝘯𝘥𝘦. 𝘖𝘱 𝘮𝘪𝘫𝘯 𝘍𝘢𝘤𝘦𝘣𝘰𝘰𝘬 𝘦𝘯 𝘸𝘦𝘣𝘴𝘪𝘵𝘦 𝘷𝘪𝘯𝘥 𝘫𝘦 𝘩𝘪𝘦𝘳 𝘮𝘦𝘦𝘳 𝘰𝘷𝘦𝘳
Do it yourself: Likstenenbar voor Paarden
In de zomer van 2014 kreeg ik een ingeving om de paarden op mijn pensionstal op een andere manier zout aan te bieden. Dankzij hevige regen en pony's die met de zoutblokken speelden gingen ze niet erg lang mee, in elk geval niet lang genoeg om elk van de 11 vaste paarden en de trainingspaarden te voorzien van wat extra's..
Na wat uurtjes tekenen in de vroege ochtend, onderdelen verzamelen en vervolgens alles in elkaar zetten, werd de Zoutbar diezelfde middag al dankbaar in gebruik genomen! Voor de pony's/mini's kun je hetzelfde systeem maken, maar dan lager.
𝗕𝗲𝗻𝗼𝗱𝗶𝗴𝗱𝗵𝗲𝗱𝗲𝗻:
* 2x houten palen van ca. 3m voor een vaste Zoutbar of 2x houten palen van 1.50 voor een mobiele bar (op wielen)
* grondboor + hamer voor vaste bar of 4x zwenkwielen + schroeven
* 1x plank 1m lang, ca 3cm dik en 5cm breed
* 1x plank 1m lang, 2cm breder dan 1e plank
* 6x houten spijlen, Ø 27 mm, 12-15 cm lang (een bezemsteel werkt goed!)
* cilinderzaag Ø 27 mm
* houtlijm, schroeven, schuurpapier, & zout/mineraal/houtblokken
𝗛𝗼𝘄 𝗧𝗼 (𝘃𝗮𝘀𝘁𝗲 𝗰𝗼𝗻𝘀𝘁𝗿𝘂𝗰𝘁𝗶𝗲):
* verdeel de 6 zoutblokken over de 1e (dikste) plank en teken af
* zaag 6 Ø 27 mm cirkels in de plank, in het midden van de afgemeten stukken
* plaats de 6 spijlen in de 6 uitgezaagde cirkels en lijm vast; schroef ze aan de onderkant vast voor extra bevestiging
* bevestig de 2 houten palen in je weide of paddock
* monteer met behulp van schroeven de plank met spijlen bovenop de 2 houten palen
* plaats de zoutblokken over de spijlen
* plaats de laatste plank over de zoutblokken; schroef de plank aan 1 kant niet helemaal vast en bevestig aan de andere zijde een haakje; zo kun je de plank gemakkelijk wegdraaien en nieuwe blokken toevoegen
Je kunt deze constructie dus ook op wielen maken! Handig als jouw paarden veel van weide wisselen of wanneer ze niet allemaal bij elkaar staan. Dankzij de spijlen draaien de zoutblokken rond als er paard eraan likt. Zo 'slijten' de blokken gelijkmatig af en vallen ze niet uit de constructie wanneer ze kleiner worden. Zorg altijd voor voldoende water!
Monitor in ieder geval de eerste paar dagen hoe de paarden omgaan met deze nieuwe situatie. Paarden die bijvoorbeeld voernijd hebben of nog in hun Decompressing Period zitten kunnen ontzettend dominant lijken tegenover andere paarden wanneer er voer in het spel is. 2x een bar met 3 blokken op verschillende plekken neerzetten kan dus ook, of 3 constructies met elk 2 blokken. Let goed op wat jouw kudde nodig heeft en wat het beste bij ze past. In het geval van mijn kudde is er altijd veelvuldig en vreedzaam gebruik gemaakt van de bar, door heel veel verschillende paarden.
*Bekijk meer foto's onderaan deze pagina
Love,
Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl
Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl
Author
Zoë van Mourik: Equine Trauma Specialist, Behaviorist
Archives
November 2023
August 2023
June 2023
November 2022
October 2022
August 2022
June 2022
May 2022
Categories
All
Abuse
Adaptogeen
Arabier
Balance Pad
Bitloos
Buck-brannaman
Case
De Groene Os
Disregulatie
E+
Energy Healing
Energy Therapy
English
ESDR
Fysieke Problemen
Gangenpaarden
Gedrag
Gedragsproblemen
How To
Insights
Jonge Paarden
Kruiden
Metaphysics
NATO
Natural Horsemanship
Partnerschap
Psychology
Ras
Rehabliteren
Retreat
Ruiters
Self Development
Self-development
Serie
Shamanism
Story
Training
Update
Usa
Vermenselijken
Video
Wetenschap
Wilde Paarden
Zintuigen
RSS Feed
