Niet rijden ≠ Niets doen》Vervolg van '3 Jaar is Te Jong' De training van een (jong) paard bestaat uit veel grijze, werkbare gebieden. Het is dus niet een kwestie van wel/niet rijden, wel/niet belasten, wel/niet iets doen: tussen het radicale 'Wel of Niet' bevindt zich namelijk een hele wereld: Dit is het werkbare gebied waarin het fysieke en mentale jonge paard alles opslaat en verwerkt, om er vervolgens een leven lang last òf profijt van te hebben. En dat is iets waar wij als mens enorme invloed op hebben; een verantwoordelijkheid die niet iedereen neemt. 'De tijd gaan vanzelf voorbij' Wij mensen zwichten al snel door sociale- en tijdsdruk, waardoor beslissingen betreft onze paarden flink beïnvloed worden. Dit uit zich in de praktijk doorgaans in; A: Te vroeg beginnen met te zwaar belasten, al dan niet icm; B: Plotseling gaan belasten Flooding, staken, fysieke- of gedragsproblemen die zich (soms jaren) later ontwikkelen, zijn hier typische gevolgen van. Het is dus ontzettend nuttig om een jong paard alvast het een en ander bij te brengen, zodat je het niet alleen jezelf gemakkelijk maakt maar ook je dierenarts, hoefsmid, stalgenoten, etc. Mijn 'Kindergarten Training' bestaat doorgaans uit;
Deze oefeningen vertalen zich naar een paard dat zich gemakkelijk laat leiden, zich bewust is van jouw ruimte, niet snel schrikt/onder de indruk is en goed beslagen ten ijs kan gaan bij bezoeken van bijvoorbeeld de dierenarts en hoefsmid. Een fijne, positieve eerste ervaring legt voor een paard de basis voor vertrouwen in jou en onbekende situaties. Zo kun je zonder problemen uiteindelijk beginnen aan de verdere opleiding van je paard, zoals zadelmak maken. Alles begint bij een sterke basis! Tip: zelf op onderzoek uitgaan? Gebruik dan geen resultaten van Google, maar raadpleeg websites van bijvoorbeeld Universiteiten om bij de meest recente beschikbare informatie te komen. Pictures below: Kindergarten Training with Luke, an Arabian colt. This was at the beginning of our training, where I establish Communication, Leading and Handling. Running alongside me and stopping next to my shoulder is one of the exercises I always implement. Luke was happily surprised! He was afraid of people when he first arrived. He slowly started to come out of his shell, often by making these happy jumps. Instead of punishing him for just being a (young!!) horse, I encouraged him to be outgoing, happy and true to his emotions. This in turn resulted in fun training sessions and a very curious and well-balanced colt. A perfect baseline for a future riding horse! Love, Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl
0 Comments
Leave a Reply. |
Details
AuthorZoë van Mourik: Equine Trauma Specialist, Behaviorist Archives
October 2024
Categories
All
|