ZOË VAN MOURIK
  • Home
  • About
    • Bio
    • CV/Portfolio
    • Our Horses
    • Privacybeleid
    • Reviews
  • Academy
    • Fusion Retreat
    • Gratis Leeromgeving
    • IET Basis Trainingsweekend
  • Aanbod
    • BodywrapConsult
    • Energy Therapy voor mensen
    • Energy Therapy voor paarden
    • Gedragsconsult
    • Herplaatsing
    • Nervous System Regulation
    • Trailerlaadtraject
  • Blog
    • Blog
    • Equine Blog
  • Gallery
    • Videos
    • Pictures
  • Contact

6/25/2024

ProSix Bodywrap Deel 2

0 Comments

Read Now
 
Lees deel 1 hier
Picture

​Tijdens de eerste week lag mijn focus op het om krijgen en passen van de Bodywrap op onze paarden Gupsy en Flicka en ook op trainingspaard Maan. De Bodywrap komt met instructries in de vorm van een QR-code die aan de bijgeleverde tas hangt. Heel handig, want tijdens de eerste keer passen wist ik niet meer wat nou de (meest logische) manier was. Ook over het plaatsen van de extra aangekochte vilten pads had ik vragen, die tijdens het kijken van het instructiefilmpje werden beantwoord. 

Picture
Maan
Samen met stagiaire Mathilde, inmiddels ook aangesloten bij House of Horsemanship, begonnen we met de Bodywrap passen op Maan. Dankzij al het voorwerk van de afgelopen maanden (zoals zijn angst voor dekens en werken met losse bodywraps en banden) kon ik uiteindelijk zelfstandig de Bodywrap om zijn hoofd en hals krijgen; de grootste uitdaging. Maan kent het gevoel van weerstand om zijn achterhand, dankzij het voorwerk met losse bodywraps, waardoor de Bodywrap om zijn gehele lijf krijgen ook makkelijk ging. De maat bleek uiteindelijk wel te groot voor Maan, zelfs na meerdere aanpassingen blijft de weerstand die door de Bodywrap normaalgesproken geboden wordt, te minimaal om er veel profijt uit te halen.

We maakten er het beste van en lieten hem in de bak, aan de hand wennen aan deze nieuwe ervaring. We stapten rechtuit en maakten voltes en stapten over balkjes, waar hij plots toch weer een mentale terugval had. Maan kon tijdens het begin van zijn traject nog heel explosief reageren, wat hij tot die dag al maanden niet gedaan had. Nu rende hij zo hard achteruit dat hij zich bijna los trok en bleef paniekerig heen en weer, voor en achteruit rennen in korte en explosieve bewegingen. Ik vroeg hem kalm om door te stappen en na wat onrustige momenten liep hij dapper vooruit en zakte hij langzaam in ontspanning. We liepen over wat balken, wat normaalgesproken mentaal veel van hem vraagt en waar hij nu met duidelijk meer focus door en overheen ging.
​
Ter afsluiting liet ik hem even in vrijheid in de bak lopen en bleef ik observeren wat voor veranderingen ik zag. Hij ging bijna direct grazen maar merkte de weerstand van de Bodywrap en liep vervolgens even (ontspannen) rond door de paddock. Vervolgens ging hij op rust in een hoek staan waar hij vaker staat te slapen en rusten en bleef hij even zijn houding veranderen, voordat hij vervolgens weer ging grazen. Hij leek de Bodywrap volledig te accepteren en het niet onprettig te vinden, ondanks dat een maatje kleiner beter was geweest.
Gupsy
De tweede kandidaat was Gupsy, die ik vasthield zodat Mathilde dit keer de Bodywrap kon omdoen en passen. Gelukkig is ook Gupsy al veel gewend (losse wraps en banden, dubbele lijnen, onder het zadel) en kon hij uiteindelijk los staan (ground tying) terwijl wij de Bodywrap passend maakte. Op hem lijkt hij gelukkig goed te passen (maat M), met uitzondering van het vilten pad bij de achterhand die we uiteindelijk hebben weggehaald. Tijdens het passen doezelde Gupsy al een beetje weg bij het voelen van de Bodywrap en paste ook hij zijn houding wat aan voordat hij een fijne rust-stand gevonden had.

Eenmaal in de bak liepen we eerst aan de hand rechtuit en voltes in stap en namen we vervolgens wat balken en ook drafpassen mee. Gupsy heeft ontzettend veel moeite met niet alleen balans vinden in zijn lijf, maar met name zijn brein ervan overtuigen dat deze houdingen beter en fijner zijn. Nieuwe balans voelt vaak als onbalans en Gupsy’s lichaam is zo ontkoppeld van zijn brein, dat zelfs balken lopen lange tijd gewoon niet kon. Hij struikelde, nam soms wel een been mee maar vaker een balk en struikelde daar ook over, wat hem paniek bezorgde en waardoor hij ging rennen en het nog erger werd. Per “toeval” zag ik op Facebook de laatste tijd interessante dingen voorbij komen bij Tami Elkayam, een bodyworker uit Amerika die ‘Equine Tensegrity Balancing Therapy’ aan het ontwikkelen is en oefeningen met uitleg deelde. Ik vind het meeste nog steeds ontzettend ingewikkeld, maar de video’s die ik zag spraken voor zich en ik volgde Tami al jaren en met veel plezier. De wanhoop was op dat moment al aardig groot doordat Gupsy maar niet (voldoende) verbeterde, dus dook ik in deze nieuwe therapievorm en al snel met veel succes. Gupsy begon beter te staan, zowel in rust als tijdens het grazen en eten van zijn voer en begon soepeler in zijn lijf te worden. Hij liep zuiver en nam zijn achterbenen mee en hij kreeg meer en meer snelheid en speelsheid in zijn pas. Steeds vaker en langer draafde of galloppeerde hij door het land en toen hij eenmaal (na flink oefenen) doorhad hoe groomen werkt, leek ook dit te helpen in zijn algehele lichaamsbewustzijn.

Bij paarden die zijn opgegroeid in een opfok met leeftijdsgenoten is er op latere leeftijd, wanneer het paard volwassen is, vaak sprake van verminderd lichaamsbewustzijn. Deze paarden hebben zich communicatief (via lichaamstaal, want ze hebben geen gesproken taal zoals wij mensen) niet voldoende kunnen ontwikkelen om zich te kunnen redden in de echte paardenwereld en worden al snel gelabeld als ‘sensibel’ of juist als ‘lomp’. Een ander probleem is dat ze zoals Gupsy niet weten hoe ze kunnen groomen; een juist heel belangrijke en intieme bezigheid voor paarden. Gelukkig had hij al snel door dat hij bij ons mensen kriebels kan vragen en krijgen, waardoor hij regelmatig met zijn lijf precies zo voor je gaat staan om gekriebeld te worden. Dit bouwde ik uit door Flicka erbij uit te nodigen en haar te kriebelen, zodat zij Gupsy weer ging kriebelen.

​Zo hebben we elke dag en vaak meerdere keren per dag (vaak tussen de klusjes en werkzaamheden door, als ze toevallig er precies goed voor staan) geoefend, maar het duurde lang voordat Gupsy begreep wat de bedoeling was. Mijn man was op een avond mee en had zijn telefoon op zak, waardoor hij gelukkig Gupsy’s eerste pogingen tot Flicka groomen kon vastleggen. Nog heel lomp maar zich eindelijk bewust van wat we aan het doen waren. Na ongeveer een week opnieuw dagelijks oefenen, kreeg ik toen ik een dag van huis was om een lezing te verzorgen, een berichtje en video van mijn man; Gupsy en Flicka stonden in de wei elkaar te groomen, hij kon het eindelijk helemaal zelfstandig!


​Het groomen zorgt natuurlijk ook voor meer lichaamsbewustzijn; Paarden communiceren namelijk niet alleen naar elkaar DAT ze jeuk hebben of willen groomen, maar ook op welke specifieke plek en hoe hard/zacht en hoe lang. Flicka is daar net als Maan al erg gevorderd in; ze gebruiken bijvoorbeeld ook hun neus en lippen en mond om contact te maken en te groomen, waar Gupsy nog alleen (en vrij hard) zijn tanden gebruikt. Na bijna een maand zag ik dat ook hij subtieler werd en dat hij ook een betere houding aannam. Ook tijdens het grazen stond en liep hij beter en beter en op de track zag ik hem regelmatig met grote en ritmische, ontspannen passen voorbij lopen.
 
Ik zal de wrap waarschijnlijk het meest of exclusief op Gupsy gaan gebruiken, in de volgende blog lees je de start van ons traject en mijn bevindingen van die periode.
 
 
Flicka
Het omdoen van de bodywrap was ook bij Flicka geen probleem. Ook zij is inmiddels al aardig wat gewend en vertrouwd mij en mijn man (met wie ik de eerste keer samen oefende) meer dan voldoende. Haar lijf blijkt echter wat fors voor deze maat, zelfs op de grootste stand is hij voor haar wat krap. Een grotere maat of een Bodywrap op maat zou haar beter passen, maar nu we het viltpad achter niet meer gebruiken wordt er meer ruimte gecreëerd en blijf ik een paar sessies met haar proberen.
​
Op dit moment werken we aan haar explosieve gedrag (vanuit angst) wanneer we buiten wandelen. Ze bouwt langzaam spanning op en niet altijd/voor iedereen goed zichtbaar, totdat ze ontploft en bijna op je springt of over je heen rent. Heftige reacties die voortkomen uit onzekerheid, wantrouwen en zelfs angst vanuit Flicka, die waarschijnlijk zo lang in angst en hardheid (boosheid, verstrakt lichaam) heeft geleefd dat ze logischerwijs eerst wat vermoeid is geweest en nu vanuit hernieuwde gevoelens van vrijheid en veiligheid haar nieuwe leven en omgeving weer kan en mag gaan ontdekken. We oefenen tijdens deze wandelingen maar ook tijdens de algemene omgang aan communiceren en emotional regulation en development.
 
Haar lijf gebruikt ze eigenlijk al heel goed, toch denk ik dat de bodywrap ook haar fysiek zal kan gaan helpen en ondersteunen bij het helen van haar laatste restjes trauma. Als de pasvorm goed genoeg is om mee te oefenen zullen we de bodywrap bij haar gaan gebruiken tijdens onze in-hand trail wandelingen en wellicht ook onder het zadel.
 
 
 
To be continued! 

P.S. Alle video's vind je binnenkort in mijn Leeromgeving, van het passen van de bodywrap tot het trainen en toepasbare oefeningen.

Picture
​Liefs,

Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist | CEO House of Horsemanship | IET Master Instructor | Shamanic Therapist 
​
​www.zoevanmourik.com & www.eagleprosix.com 
of bezoek www.houseofhorsemanship.nl
​


Share

0 Comments

11/14/2023

[Video]Co-regulatie met 3 paarden

0 Comments

Read Now
 
Emotional Development, Process Training & Co-Regulatie met 3 paarden tegelijk;

Maan (Arabier, schimmel) heeft grote moeite met Stress Releasen/het loslaten van spanning. Muis kwam zich snel bij ons voegen om steun te bieden, Ichi liep ook mee maar om een andere rol te vervullen.

Bekijk de tekst in de video voor meer uitleg en informatie

"Follow the Horse, Not the Method"

Picture
Love,

Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
​

​www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl

Share

0 Comments

8/29/2023

Niet rijden ≠ Niets doen

0 Comments

Read Now
 

Niet rijden ≠ Niets doen

》Vervolg van '3 Jaar is Te Jong'


De training van een (jong) paard bestaat uit veel grijze, werkbare gebieden. Het is dus niet een kwestie van wel/niet rijden, wel/niet belasten, wel/niet iets doen: tussen het radicale 'Wel of Niet' bevindt zich namelijk een hele wereld: Dit is het werkbare gebied waarin het fysieke en mentale jonge paard alles opslaat en verwerkt, om er vervolgens een leven lang last òf profijt van te hebben. En dat is iets waar wij als mens enorme invloed op hebben; een verantwoordelijkheid die niet iedereen neemt.
​


Picture
'De tijd gaan vanzelf voorbij'

Wij mensen zwichten al snel door sociale- en tijdsdruk, waardoor beslissingen betreft onze paarden flink beïnvloed worden.

Dit uit zich in de praktijk doorgaans in;
A: Te vroeg beginnen met te zwaar belasten, al dan niet icm;
B: Plotseling gaan belasten

Flooding, staken, fysieke- of gedragsproblemen die zich (soms jaren) later ontwikkelen, zijn hier typische gevolgen van. Het is dus ontzettend nuttig om een jong paard alvast het een en ander bij te brengen, zodat je het niet alleen jezelf gemakkelijk maakt maar ook je dierenarts, hoefsmid, stalgenoten, etc.


Mijn 'Kindergarten Training' bestaat doorgaans uit;
  • Basisprincipes van longeren, bestaande uit het kunnen bewegen in alle richtingen na het opvolgen van minimale aanwijzingen (cues en lichaamstaal)
  • Correct optillen en laten uitkrabben van alle voeten
  • Co-/Zelfregulatie en Emotional Development
  • Desensitizing, het accepteren (en niet TOLEREREN) van aanrakingen, bewegingen en/of geluiden 
  • Trailerladen
  • Omgaan met druk; vaststaan en leiden
  • Rust rondom voerbeloningen
  • Ponying en/of buiten wandelen


Deze oefeningen vertalen zich naar een paard dat zich gemakkelijk laat leiden, zich bewust is van jouw ruimte, niet snel schrikt/onder de indruk is en goed beslagen ten ijs kan gaan bij bezoeken van bijvoorbeeld de dierenarts en hoefsmid. Een fijne, positieve eerste ervaring legt voor een paard de basis voor vertrouwen in jou en onbekende situaties. Zo kun je zonder problemen uiteindelijk beginnen aan de verdere opleiding van je paard, zoals zadelmak maken. Alles begint bij een sterke basis!
​

​Tip: zelf op onderzoek uitgaan? Gebruik dan geen resultaten van Google, maar raadpleeg websites van bijvoorbeeld Universiteiten om bij de meest recente beschikbare informatie te komen.


Pictures below: Kindergarten Training with Luke, an Arabian colt. This was at the beginning of our training, where I establish Communication, Leading and Handling. Running alongside me and stopping next to my shoulder is one of the exercises I always implement. Luke was happily surprised!

He was afraid of people when he first arrived. He slowly started to come out of his shell, often by making these happy jumps. Instead of punishing him for just being a (young!!) horse, I encouraged him to be outgoing, happy and true to his emotions. This in turn resulted in fun training sessions and a very curious and well-balanced colt. A perfect baseline for a future riding horse!



​Love,


Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
​

​www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl


​

Share

0 Comments

6/30/2023

Actions speak louder than words

0 Comments

Read Now
 
Picture



How do you safeguard or guarantee your vision and mission in the (Equine) world?

A lot of us are excited when we begin our (small) businesses. We feel grateful for the opportunity, freedom and interest in our work, but those feelings can easily become overshadowed by something else: Reality.


We face obstacles, high expectations from ourselves or clients that we can't possibly meet. Basically, there are 2 ways of dealing with this; we adjust our mission to our clients wishes or we adjust our clients to fit our mission. Meaning we either disappoint our clients, or ourselves. Years ago, I decided on the first.


'But don't you want to earn money?!


No. If making good money was my intention, I would have chosen an office job or pursued other fields I find interesting. But that's not why I chose horses; I chose them, for them. Sometimes this means turning down clients with 4 year old horses they want me to start, because I feel like it's too soon. It means saying 'No' to coming over when the issue is poor stable management. Letting go of clients who aren't able to work outside of a fixed time frame is also something I've done numerous times. And all of this felt sh*tty at first, like I was a fraud for not complying or fulfilling everyone's wishes.


Time went by and almost overnight, things changed because I refused to. Coworkers, horses and clients aligned with my mission and methods, which gave me the confidence and freedom to only accept clients I feel comfortable helping. Where mutual honesty and respect are just as important to us as they are to our horses. And where safeguarding all of this and all of us is of utmost importance.


​
Love,

Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
​

​www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl

Share

0 Comments

6/30/2023

Why I sometimes recommend Parelli

0 Comments

Read Now
 
Picture

​Why I sometimes still recommend the Parelli Program


*short background story: I started with the Parelli program in 2013, in The Netherlands and after reaching level 4 in the US I decided to call it quits. The horses under my care were in desperate need of less stimuli instead of more movements, sounds and triggers. So I gave up on following fixed programs and instead tried to find my own way by following the horses themselves.


The results were unbelievably mind-blowing, proof that my feelings were correct and more reasons to continue on this path.


But: Parelli does have some aspects that makes it an easy-to-follow method (like the 7 Games), which is the whole reason Pat (and Linda, back when they ran the ranch together) earned his name and got so much attention worldwide. Their online program is very user-friendly and gives you the freedom to explore other levels and techniques within the program, which is very motivating. But overall, like all fixed programs, it's pretty much black-and-white and time constraint.


My tip: swap out the notion of Reinforcement, Time Constraint and Levels.


Applying NATO when doing the Parelli program is a significant game-changer for every horse and trainer; instead of focusing on a preferred outcome with preferred and subjective observations about behavior, we actually begin to see more input (E+) from the horse. More confidence, focus, even more happiness are direct results from simply giving your horse their space. Not just their physical space, but also some brain space to put things and information in perspective, in their own time and unique way.
​


Are you ready to follow your horse?
​
​
Love,

Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
​

​www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl

Share

0 Comments

6/30/2023

'Family Training'

0 Comments

Read Now
 
Picture
In the US, this type of training is more accepted among trainers and owners than in the EU.

When the owner of a ranch I worked at, was asked by a friend how to deal with a new horse that isn't used to being around people much and help it become a family horse, her answer was "train him".


Time went by and the friend asked again what to do, because no matter what she did the horse didn't seem to be as accepting of everything like she had experienced from the horses at the ranch. So again, the owner said: Train him. But don't train him like you do the average horse; don't work him in the round pen, of have him go on for miles out on the trail to become bonded. Instead she suggested 'Family Training'.


Consisting of hanging around with us, learning new things and exploring together, letting them observe us and vice versa, including them in our routines, Family Training makes a difference to any horse. It doesn't just benefit your training or performance, it benefits the horse. They feel included, cared for and loved. By doing these simple, mundane tasks we actively express that we do care for and love them. And this achievement spreads through both horse and human, no matter where they are or what they are doing. Because the bond is there.


It is a great reminder of how it's more important to invest in being with our horses, than just training them.


​
​
​Love,

Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
​

​www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl

Share

0 Comments

10/12/2022

Trauma kun je niet wegtrainen

0 Comments

Read Now
 
》Over waarom voerbeloningen niet altijd een goed idee is, we R+ te veel vermenselijken en daardoor alsnog te veel druk op het paard leggen & meer;
​
"Operant conditioning, and the usual methods we employ with non-traumatised horses may not be adequate for those animals with a trauma history (Schlote,2017 aShalev et al., 1996).
​
Generally speaking operant conditioning requires the horse to perform behaviours that can be reinforced. Traumatised horses do not offer behaviours we can easily reinforce or even would want to reinforce! Escape behaviour is often what we would see instead.These animals are often too fearful for food rewards to be effective (it also can cause approach/avoidance conflict).This means they can quickly take themselves over threshold something to be avoided. It is especially problematic if a horse has a history of food deprivation as their desire for food even a low value food/reinforcer may lead them to come outside their comfort zone or window of tolerance (Corrigan et al., 2011; Siegel, n.d.)."
.
Een heel duidelijk en mooi beschreven artikel dat tevens belicht waarom ik woorden als "Rehabiliteren" of "Decompressing" prefereer boven "Training".

Lees het originele artikel hieronder:


Trauma and Operant Conditioning : Why You Can’t Train it Away?


"Operant conditioning, and the usual methods we employ with non-traumatised horses may not be adequate for those animals with a trauma history (Schlote,2017 aShalev et al., 1996). Generally speaking operant conditioning requires the horse to perform behaviours that can be reinforced. Traumatised horses do not offer behaviours we can easily reinforce or even would want to reinforce! Escape behaviour is often what we would see instead.

These animals are often too fearful for food rewards to be effective (it also can cause approach/avoidance conflict).This means they can quickly take themselves over threshold something to be avoided. It is especially problematic if a horse has a history of food deprivation as their desire for food even a low value food/reinforcer may lead them to come outside their comfort zone or window of tolerance (Corrigan et al., 2011; Siegel, n.d.). It is important to recognise that the behaviours that we are seeing are attempts by the horse or dog to make themselves feel safe or it is offering them a sense of relief. Each horse or dog will have their own ways of behaving that help them to feel better this is where simply observing can be so helpful.


Fear may be so all consuming it overrides everything else! Touch may be frightening and targeting may also be inappropriate. Just because the horse is on a target does not always indicate the absence of negative emotional states. Avoiding the use of a fake hand (Marder et al., 2013) is better so that they become truly used to humans using classical conditioning and later shaping once a level of physical and emotional safety has been established (Van Fleet,2010). Using non-contingent reinforcement that does not depend on the animal offering a behaviour or relaxation but instead allows them to slowly begin to form a positive association whilst remaining below or at threshold may be more helpful. This is challenging in practice though and may require some trial and error. Making use of distance with or without protected contact (Laule & Whittaker, n.d.) can also be beneficial as can awareness of the animals spatial requirements which may vary even during a session for many reasons such as changes in the environment . It is important to understand though that with traumatised horses their feelings of safety and comfort may change day to day or even hour by hour depending on other factors.


Adopting a purely operant approach when working with trauma or even with other challenges for that matter fails to address the underlying emotions the horse or dog is experiencing. Emotions drive and influence behaviour , the underlying emotion and the strength of that emotion also determine how and with what intensity the behaviour is expressed. Behaviours are also communication. Simply asking a horse to stand at a stationary target or asking a dog to sit or “go to mat” does not mean that the underlying emotion has been changed or that they are now able to cope. All horses and dogs are individuals how they respond and feel will differ. This is dependent on their genetics , previous experience in particular early experiences are especially powerful and their current environment (Champagne & Curley, 2009; Raoult et al., 2017; Špinka, 2012). Understanding what they need in one moment may differ in the next . Seeking to offer support rather than immediately stepping in to modify a behaviour that is determined by ourselves to be undesirable , that is not to say that there is no role for changing behaviour particular if they are unsafe or detrimental to the horse or dog or their caregiver but any alternative should genuinely be helpful to them.


Having awareness of signs of tension , stress and arousal level and tailoring the training or interaction accordingly is important in helping them feel safe enough to learn. Then positive reinforcement training in combination with meeting their physical and emotional needs with friends, forage and freedom can begin.


This is an updated blog post from 2019 inspired by all of the incredible discussions looking beyond operant conditioning in particular the amazing Beyond the Operant discussions with Dr Kathy Murphy of Barking Brains, Andrew Hale of Dog Centred Care , Kim Brophy of the Dog Door and Scott Stauffer at Affective Dog Behaviour .
Not to forget the always inspiring conversations I have with my colleagues at Mimer Centre on this subject.


References
Champagne, F. A., & Curley, J. P. (2009). Epigenetic mechanisms mediating the long-term effects of maternal care on development. In Neuroscience and Biobehavioral Reviews (Vol. 33, Issue 4, pp. 593–600). https://doi.org/10.1016/j.neubiorev.2007.10.009

Corrigan, F. M., Fisher, J. J., & Nutt, D. J. (2011). Autonomic dysregulation and the Window of Tolerance model of the effects of complex emotional trauma. In Journal of Psychopharmacology (Vol. 25, Issue 1, pp. 17–25). https://doi.org/10.1177/0269881109354930

Laule, G., & Whittaker, M. (n.d.). Protected Contact and Elephant Welfare.

Marder, A. R., Shabelansky, A., Patronek, G. J., Dowling-Guyer, S., & D’Arpino, S. S. (2013). Food-related aggression in shelter dogs: A comparison of behavior identified by a behavior evaluation in the shelter and owner reports after adoption.

Applied Animal Behaviour Science, 148(1–2). https://doi.org/10.1016/j.applanim.2013.07.007
​

Raoult, C. M. C., Moser, J., & Gygax, L. (2017). Mood as cumulative expectation mismatch: A test of theory based on data from non-verbal cognitive bias tests. Frontiers in Psychology, 8(DEC). https://doi.org/10.3389/fpsyg.2017.02197
​

Shalev, A. Y., Bonne, O., & Eth, S. (1996). Treatment of posttraumatic stress disorder: A review. In Psychosomatic Medicine (Vol. 58, Issue 2). https://doi.org/10.1097/00006842-199603000-00012
​

Siegel, D. J. (n.d.). Attachment and Self-Understanding: Parenting with the Brain in Mind.

Špinka, M. (2012). Social dimension of emotions and its implication for animal welfare. Applied Animal Behaviour Science, 138(3–4), 170–181. https://doi.org/10.1016/j.applanim.2012.02.005
​

Resources
Affective Dog Behaviour
Animal Assisted Play Therapy -Rise Van Fleet and Tracie Faa-Thompson
Barking Brains
Control the Meerkat
Dog Centred Care
Dogs Impacted by Trauma
EQUUSOMA
The Dog Door
Mimer Centre
Understand Animals


https://www.facebook.com/mimercentre/
​

Jessie Sams (2021) Animal Behaviour and Trauma Recovery Service
Picture

Share

0 Comments

8/8/2022

FREEDOM BASED TRAUMA TRAINING

0 Comments

Read Now
 
𝘛𝘳𝘺𝘪𝘯𝘨 𝘵𝘰 𝘥𝘦𝘴𝘤𝘳𝘪𝘣𝘦 𝘵𝘩𝘦 𝘧𝘦𝘦𝘭 𝘵𝘩𝘢𝘵 𝘐 𝘧𝘰𝘭𝘭𝘰𝘸 𝘸𝘩𝘦𝘯 𝘐'𝘮 𝘸𝘪𝘵𝘩 𝘢 𝘩𝘰𝘳𝘴𝘦.. 𝘢𝘯𝘥 𝘩𝘰𝘸 𝘵𝘰 𝘱𝘳𝘰𝘱𝘦𝘳𝘭𝘺 𝘥𝘦𝘴𝘤𝘳𝘪𝘣𝘦 𝘮𝘺 𝘳𝘦𝘩𝘢𝘣𝘪𝘭𝘪𝘵𝘢𝘵𝘪𝘯𝘨 𝘱𝘳𝘪𝘯𝘤𝘪𝘱𝘭𝘦𝘴.
𝘛𝘩𝘢𝘯𝘬 𝘺𝘰𝘶 𝘧𝘰𝘳 𝘺𝘰𝘶𝘳 𝘴𝘶𝘱𝘱𝘰𝘳𝘵


When I'm asked to describe my work or methods I always have to think about how to properly explain, not what I am doing, but what I am feeling. Because to me, what we feel when we're with a horse is the best guideline to follow. They will tell us exactly how they feel and what they're ready for, as long as we are open to allow ourselves to feel and think outside the box.

I do like horses to have their freedom. It is etched in their eternal hoofprints, transporting soldiers, families, supplies and fighting alongside humans to protect that freedom. But who is fighting for theirs? Emotional, Mental and Physical freedom are most important to me when I start rehabilitating. I'd like a horse to feel heard, seen and understood before I even ask for anything. And as soon as we've established that baseline, I implement more freedom. Instead of trying to get closer, using more tools and putting more stuff on the horse, I like to do less. If they run away, they run away. If they aren't ready to engage in our training, we can just hang out and do whatever they feel like. It's not a bootcamp, it's a partnership


How wonderful it is to honor the horse, by allowing them to make their choices in complete Freedom and let them be in charge of their own process. To offer them emotional safety and ask for nothing in return.

"Follow the Horse, Not the Method"

Picture
​Liefs,

Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
​www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl ​
​
​

Share

0 Comments

6/2/2022

Research: Dually Halters

0 Comments

Read Now
 
Monty Roberts; geen onbekende naam in de paardenwereld en een waar veel van ons mee zijn opgegroeid.

Termen als een round-pen werden (in Nederland) nieuw leven in geblazen 
en van een Join-Up hadden we destijds nooit gehoord, behalve misschien uit de Heartland boeken van Lauren Brooks. Desondanks stonden we met verbazing te kijken hoe deze man wilde/feral paarden in 1 sessie weer gewillig en kalm leek te krijgen en ze zelfs direct kon rijden. 
​

Hoe kies ik de juiste tools?

De meeste keuzes die ik maak wat betreft (ook) de tools waarmee ik werk, maak ik grotendeels gevoelsmatig. 

Toen ik in 2017 aan het werk ging in Amerika en te maken kreeg met echt zwaar getraumatiseerde of wilde paarden, voelde meer druk/leverage/tools juist niet logisch voor mij. Dit soort paarden (en eigenlijk alle paarden) wil ik zo veel mogelijk vrijheid geven en zo min mogelijk opties om tegen te vechten. Een optie die de Dually Halters bemoeilijkt en in sommige gevallen zelfs in zijn geheel wegneemt. Maar ondanks mijn intuïtieve (en averechtse) reacties op bepaalde onderwerpen, ben ik altijd nieuwsgierig naar de wetenschappelijke onderbouwing.

Dus toen in januari 2020 een wetenschappelijk onderzoek uitkwam met resultaten die precies dat onderstreepten en bevestigen wat ik gevoelsmatig al wist, ben ik alleen maar meer gaan luisteren naar mijn eigen gevoel. 

​

Het onderzoek


​Door Dr David Marlin
27 januari 2020


"TRAINING HEADCOLLARS AND THEIR EFFECT ON HORSE BEHAVIOUR - OLIVIA TURNER"


*** GUEST POST *** by Olivia Turner B.Sc Hons, Animal Behaviour Consultant & Equine Bitting Specialist


Handling issues are very common in the horse world and there are many gadgets and training aids available which claim to fix the problem, but what effect do these have on equine emotional state and behaviour? The gadgets utilise pressure, the more pressure you apply, the more uncomfortable it becomes for the horse. The goal being that the pressure motivates the horse to perform the right behaviour, then the handler releases that pressure.

This method of pressure and release is called negative reinforcement. A stimulus is removed to increase the performance of a behaviour, e.g. applying pressure on a headcollar (HC) for a horse to stop, then releasing the pressure the second the horse stops. The horse will learn on the release of that pressure, so if your timing isn’t accurate the horse will find it harder to learn what you intend it to. Techniques (such as pressure and release) are only deemed ethical if they are proportionate to the desired response, are predictable for the horse and are released immediately upon the correct response (McLean and McGreevy, 2010). The context of the situation is very important when we’re thinking about using aversive stimuli. In a fearful situation what we really want is for the horse to relax, listen and learn something positive about what’s frightening them. Applying increasing amounts of pressure that is magnified by a training HC might get the job done, but at what cost to the emotional welfare of your horse? If you’re frightened and someone puts pressure on you, what’s your first response and how does it make you feel?

There is a level where pressure becomes a punisher and it’s something I see a lot of when watching people train in training HC’s. The horse doesn’t offer the right behaviour, so they ramp up the pressure very quickly or hold it for a longer duration. What they fail to notice are the early indicators given by the horse that it wasn’t coping in that situation. Now the pressure has been escalated and they’ve made the horse feel worse about what’s going on, rather than teaching it the desired response in a more ethical way. So, the horse might perform the desired behaviour, but is experiencing emotional conflict, stress and discomfort while doing so. For example: your horse is frightened of the trailer, forcing it on by increasing aversive pressure will eventually work. However, you haven’t made the experience positive or enjoyable. Your horse is ‘behaving’ as a result of active punishment and discomfort, not because it’s truly happy at walking onto the trailer.

There are a number of training HC’s on the market, perhaps the most common is the Dually Headcollar, designed by Monty Roberts. This magnifies the pressure a handler can apply in a normal headcollar and concentrates it on the nose and subsequently will create some poll pressure. Research by Iijichi et al, 2018 looked at the effects on compliance, discomfort and stress in naïve horses trained with a Dually and a normal HC in 2 novel handling tests. Their results showed that the Dually didn’t increase compliance compared to a standard HC and it caused an increase in discomfort as measured by the Horse Grimace Scale (HGS).

Other similar HC’s on the market are the Ezy Loader, the Eskadron Control Headcollar and the Be Nice Halter. All give the handler a mechanical advantage and apply escalating pressure to the horse. Research has already proven that high pressures on the nose and poll caused by tight bridles and nosebands increase stress, handler avoidance, tissue damage and head shyness (Doherty et al, 2016; Fenner et al, 2016; Hockenhull and Creighton, 2013 and McGreevy et al, 2012). All things we want to avoid when teaching horses to be safe and relaxed when being handled by us on the ground. It would be interesting to see what pressures on the facial tissues are actually being exerted by these HC’s and to assess the consequences on equine emotional state and welfare.
Once we understand why a horse isn’t doing a behaviour that we want, we can see things from their perspective and know which area of training needs more practice. All horses are individuals and will respond differently to various training methods, just make sure your timing is correct and you’re rewarding your horse for the behaviours you want!


TAKE HOME POINTS
​
* Increasing aversive pressure will only increase discomfort, stress, fear and pain. You might get the behaviour you want, but your horse was in a negative emotional state and therefore won’t have made a positive memory at performing that behaviour.

* Identify why your horse won’t do something and focus on re-training the behaviours needed to do it.

* Aim to train your horse to respond to a light aid and proof that behavioural response by practising it in a variety of situations.

* Make sure your timing is accurate and reward the ‘try’ if your horse is struggling.

* Be predictable for your horse and make it easy for them to get the answer right.

* If your horse is struggling with something scary like trailer loading, then be realistic with what they can manage in any one session. That competition you’ve got planned might need to wait!

* Don’t rush anything, be relaxed and go at the pace your horse is comfortable with.

* Interested in scoring equine facial expressions for yourself? Then download the HGS app: https://awin-project-hgs.en.aptoide.com/



References:

Docherty, O., Casey, V., Arkins, S., 2016. An investigation into noseband tightness levels on competition horses. Journal of Veterinary Behaviour. 15,pp.78-95.

Fenner, K., Yoon, S., White, P., Starling, M., McGreevy, P., 2016. The Effect of Noseband Tightening on Horses’ Behaviour, Eye Temperature, and Cardiac Responses. PLoS ONE. 1:5,pp. 1-20.

Hockenhull, J. and Creighton, E., 2013. Training horses: Positive reinforcement, positive punishment, and ridden behaviour problems. Journal of Veterinary Behaviour. 8,pp. 245-252.

Iijchi, C., Tunstall, S., Putt, E., Squibb, K., 2018. Dually Noted: The effects of a pressure headcollar on compliance, discomfort and stress in horses during handling. Applied Animal Behaviour Science. 205,pp.68-73.

McGreevy, P., Warren-Smith, A., Gruisard, Y., 2012. The effect of double bridles and jaw-clamping crank nosebands on temperature of eyes and facial skin of horses. Journal of Veterinary Behaviour. 7, pp. 142-148.

McLean, A., McGreevy, P., 2010. Ethical equitation: Capping the price horses pay for human glory. Journal of Veterinary Behaviour. 5,pp. 203-209.​


Picture
foto hoort bij bovenstaand onderzoek: https://www.facebook.com/photo?fbid=1268361883368030&set=pcb.1268363193367899


Paarden zelf geven dus ook de voorkeur aan een trainingshalster zonder hefboomwerking/leverage: "Their results showed that the Dually didn’t increase compliance compared to a standard HC and it caused an increase in discomfort as measured by the Horse Grimace Scale (HGS)."

​
Touwhalsters, kaptomen en/of nylon/biothane halsters zijn fijnere en veilige tools om mee te werken en communiceren, doordat er geen hefboomwerking aanwezig is wanneer we de fysieke druk opvoeren. De zogenoemde 'consequentie' als het paard tegen de druk in beweegt, blijft dus uit. Zoals met meer tools het geval is zal de Dually in de juiste handen geen schade aanrichten; zolang deze niet ingezet wordt bij zwaar getraumatiseerde of wilde paarden want hun 3 Second Window is ontzettend klein! Dit betekent dat de quick release van -in dit geval- een Dually meer schade dan goeds aan kan richten, waardoor het fijner kan zijn jezelf bekend te maken met tools die te allen tijden toepasbaar zijn en op ieder individueel paard. 

Naast het feit dat ik het persoonlijk niet fijn/eerlijk vind om met extra/veel druk te werken, heeft werken op gevoel echt mijn voorkeur; en 'Feel can be taught, but not always learned'. Wat het dus moeilijker maakt om 'het juiste te doen' of om te bepalen wanneer een tool zich 'in de juiste handen begeeft'. Want wie beoordeeld en beantwoord deze vragen en situaties? En is dat wel objectief?



Als je moeite hebt met het kiezen van de juiste/meest vriendelijke/eerlijke tools om mee te communiceren en werken, helpt het wellicht om aan te denken aan deze quote, die mij helpt om dingen in het juiste perspectief te (blijven) zien:
​
"You will never have to force anything that is truly meant to be"
Picture
https://www.facebook.com/photo?fbid=1268361883368030&set=pcb.1268363193367899

"Increasing aversive pressure will only increase discomfort, stress, fear and pain. You might get the behaviour you want, but your horse was in a negative emotional state and therefore won’t have made a positive memory at performing that behaviour."


Nog zo'n waardevolle zin uit bovenstaand onderzoek, die belicht waarom ik niet achter principes sta die gedrag 'shapen' of 'redirecten'; zo ontstaat inderdaad het gewenste gedrag, maar vanuit welke emotie stamt dit? Acceptatie, omdat het paard het samenwerken leuk vindt? Of irritatie​ en tolerantie, omdat het paard onder jouw druk uit probeert te komen en zich vanuit stress/angst/kwaadheid overgeeft? 

'Volg het paard en niet de methode' is dus ook toepasbaar op de tools waarmee we werken en als we eerlijker en met een open mind durven kijken naar onze paarden, laten zij hun gevoel vaak al tijdig aan ons merken.
​

De massa

Iets waar we bij het uitkiezen van tools misschien niet zo snel/lang bij stilstaan, maar zo belangrijk is; de massa van het object!

Persoonlijk geef ik bijvoorbeeld de voorkeur aan een lichtgewicht halster, zonder hardware, zonder leverage en van niet te zacht of hard materiaal. De Dually checkt dus alle punten aan die ik persoonlijk probeer te vermijden; een handige test om even te checken of de tools waar je voor gekozen hebt ook daadwerkelijk passen bij jou/jouw training.

​Een voorbeeld uit de praktijk, via een collega (vertaald);


'Ik heb mijn paard nu twee jaar, ze is bijna drie. Ik heb Monty's boek gekocht om haar te kunnen trainen en ik begon met een geknoopt touwhalster in plaats van de Dually. Inmiddels heb ik er 1 aangeschaft maar alleen het geluid van het hardware maakt haar zo nerveus, het duurt weer erg lang voor ik haar kan overtuigen dat het veilig is. Ze is nog jong en heel intelligent, ze volgt me overal en als ik haar touwhalster om wil doen komt ze naar me toe en stopt ze zelf haar neus door het halster! 

Nu ik met de Dually werk en aan kom is ze direct nerveus, ook als ik mijn tijd neem haar te laten wennen schiet ze toch achteruit als ik mijn arm over haar nek doe. '
Een voorbeeld van hoe een paard zelf dus aan kan geven zich wantrouwend te voelen tegenover een nieuwe situatie; in dit geval het introduceren van een nieuw trainingshalster. In de video hieronder zie je hoe Walter op een soortgelijke manier reageert op zijn kennismaking met een kaptoom. Let op hoe ik te werk ga wanneer Walter (vanuit wantrouwen) weg stapt.
​


​Newton's Third Law: Action & Reaction


Tot slot/ter inspiratie een stukje wetenschap; de Derde Wet van Newton.
​

"His third law states that for every action (force) in nature there is an equal and opposite reaction. If object A exerts a force on object B, object B also exerts an equal and opposite force on object A. In other words, forces result from interactions."

Formule: F actie = - F reactie 

Deze wet is tegenwoordig ook wel bekend als 'de wet van Actie en Reactie'; Elke kracht (actie) heeft als gevolg dat er ook een andere kracht (reactie) optreedt. Een voorbeeld is een geweer dat kracht uitoefent op een kogel, maar de kogel oefent ook reactiekracht uit op het geweer; de terugslag die je voelt.

Krachten treden dus altijd in paren op. Maar hoe vertaalt dit zich naar het gebruik van de Dually Halters?

​
Eigenlijk speelt de grootste rol van de Dually zich af in het fysieke aspect van de training/de handler. Een veelgehoord gezegde is 'het fysieke gevecht kun je niet winnen' maar dat is wel de focus van de Dually Halters. Door middel van het toevoegen van leverage/een hefboomwerking, kunnen we onze fysieke vragen met extra kracht en druk stellen, in plaats van met meer geduld en zachtheid - door consquenties als een hefboom weg te laten. We kunnen dus extra fysieke kracht toevoegen en toepassen, druk die vaak ten koste van de mentale en emotionele gesteldheid van het paard gaat. Opnieuw het (belangrijke) verschil tussen het camoufleren van emoties (door te focussen op het gedrag) en het verkrijgen van gedragspatronen op een natuurlijke wijze, door het erkennen van onderliggende emoties.

Wat je paard VOELT is dus altijd belangrijker dan wat ze laten zien; iets wat de Dually vaak alleen maar bemoeilijkt door de ruis in communicatie. 


​
​Tot slot:
Het kiezen van tools is vaak een persoonlijke keuze; maar maak deze keuzes wel bewust! Hopelijk heb je dankzij dit blog weer inspiratie gekregen om bij jouw eigen overtuigingen en persoonlijke overwegingen stil te staan, om jezelf eerlijk (en tijdig!) af te vragen of dit wel de juiste manier is. Objectief (misschien met behulp van een collega?) naar je paard blijven kijken helpt ook om te bepalen of en welke tools geschikt zijn. 

Wees niet bang om dingen uit te proberen en blijf luisteren naar je paard!

​


​Liefs,

Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
​www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl ​
​

Picture

Share

0 Comments

6/1/2022

Schijnaanvallen

0 Comments

Read Now
 
Afgelopen Oktober was ik in Friesland bij @royal.golden.horse om te werken met een van hun nieuwe paarden, die een wel heel serieus probleem liet zien, namelijk (schijn)aanvallen.

Deze (net gecastreerde) ruin kwam recentelijk uit Spanje waar hij het een en ander heeft meegemaakt. Zijn emoties liepen op zijn nieuwe plek zodanig op dat het zelfs in de algemene omgang tijdens bijvoorbeeld het leiden, een probleem werd.

Bij dit soort gedragingen houd ik een kort assessment zodat ik kan observeren wat dit individuele paard precies doet en waarom. In de eerste video zie je hoe Marcello nog wantrouwend is en de strijd met zijn mentale/emotionele druk aangaat. In plaats van hem te bestraffen, help ik hem in de eerste plaats beter om te gaan met zijn emoties om vanuit die baseline te kunnen communiceren en dus daadwerkelijk 'trainen'. De focus lag tijdens deze sessie voornamelijk op communicatie, tussen eerst Marcello en mij en vervolgens met zijn eigenaars.

​
Bekijk ook hoe hij even helemaal losgaat op de vlag, wat heel fijn werkt voor zijn gemoedstoestand: de vlag op zichzelf betekent namelijks niks! Best handig om je als paard even bewust van te zijn.
​

De complete sessie vind je later dit jaar in de Leeromgeving !

​Liefs,

Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
​www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl ​
​

Share

0 Comments

6/1/2022

Be Grateful For Your Trainer

0 Comments

Read Now
 
Your Trainer Works Hard So You Don't Have To

​
What makes a 'Trainer'? Riding horses all day? Being overpaid for doing seemingly simple things? But at the same time having trouble to make ends meet every month? There are many contradictions out there but unfortunately, some of them are true. And we should absolutely talk about that.


Because we are so much more than just 'a trainer'. We are the ones who gradually expose your horse to certain troubled areas, so you can have safe rides. We are the ones who carefully swing our leg over their backs for the first time, giving them a strong foundation for you to work with. Our job description ranges from crash-dummy to being a social worker. Why? Because we don't believe in fixed approaches; we believe in the process of every individual horse. Because ultimately we want to give you a 'ready' and reliable horse with said foundation. We enjoy our present rides with them just as much as we want you to enjoy your future ones, together.


Building such a foundation takes time. Transferring all of this information to a horse’s owner also takes time. We as trainers know the emotional investment it takes, which often makes the financial investment pale in comparison. Meaning lots of good trainers will actually give you more than just your money's worth. No matter the future discipline of your horse; a good foundation can help get you there, so always invest in good trainers. They are your horse's building blocks.

​
Be Grateful For Your Trainer(s) Today
Picture

​by Zoë van Mourik
 | Equine Trauma & Behavior Specialist
​www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl 

Share

0 Comments

6/1/2022

Proprioceptie

0 Comments

Read Now
 
Proprioceptie (zelfwaarneming) is een zintuig dat van belang is voor onze balans en motoriek. Door te weinig/verkeerd bewegen, stress of andere oorzaken kan ons proprioceptieve systeem overprikkeld raken en kunnen we onze reacties op prikkels (onze emoties) minder goed reguleren.

Dit kan zich uiteindelijk uiten in bijvoorbeeld;
- handen niet stil kunnen houden
- onhandigheid
- verminderde concentratie
- een slechte houding
- scheefheid/onrustige houding in het zadel
- & meer

Om het belang van 'Aarden' en even landen in je eigen lijf en bubbel te onderstrepen begint elke Gedragscursus met een lichaamsbewustwordingsoefening. Zonder paard, om even te voelen hoe het met jou gaat. Hoe voel je je? Hoe adem je? Waar voel je spanning? Niets is goed of fout; het gaat om de bewustwording.

Door met deze informatie over ons eigen zijn de training/cursus te beginnen, is het al gemakkelijker om in jouw flow te blijven en uit je hoofd. Probeer je minder bezig te houden met oordelen en meer met observeren en ervaren; dit lijkt simpel, maar durven doen in plaats van denken is voor veel van ons een behoorlijke stap!

Een oefening als deze helpt je dus om een betere connectie met jezelf en je lijf aan te gaan, iets waar een paard ook sterk op reageert en behoefte aan heeft. Uiteindelijk zul je zien dat jouw mindset/level van zelfbewustzijn en observeren ook overslaat op het kunnen (h)erkennen van onderdrukte emoties/een gespannen gemoedstoestand van een paard, in plaats van gedrag te blijven redirecten of vermenselijken.

​
Proprioceptie is dus voor zowel paard als mens belangrijk
Picture



Liefs,



Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
​www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl 

Share

0 Comments

5/16/2022

NATO: Sportpsychologie voor Paard & Ruiter

0 Comments

Read Now
 
NATO is een term uit de sportpsychologie en staat voor 𝙉𝙤𝙩 𝘼𝙩𝙩𝙖𝙘𝙝𝙚𝙙 𝙏𝙤 𝙊𝙪𝙩𝙘𝙤𝙢𝙚, oftewel niet gericht op een bepaalde uitkomst.

Deze benadering en uitvoering van een oefening of training zorgt voor betere verwerking van de opgedane informatie en legt de focus op niet een gewenste uitkomst, maar op de gemoedstoestand van paard en ruiter. De focus ligt hierbij dus niet op 'Wat' we doen, maar op 'Hoe' we het doen.

Over het algemeen zijn mijn rehabilitatie- en trainingstrajecten allemaal NATO, ook wanneer het gaat om het verminderen of verhelpen van een bepaald gedragsprobleem of tijdens het aanleren van nieuwe elementen. In zulke gevallen blijft de focus op gemoedstoestand hetzelfde, maar voeg ik daar specifieke elementen aan toe om te zien of, hoe en wanneer het paard deze nieuwe situatie niet 𝘵𝘰𝘭𝘦𝘳𝘦𝘦𝘳𝘵 maar volledig 𝘢𝘤𝘤𝘦𝘱𝘵𝘦𝘦𝘳𝘵. Wat mij betreft weer een heel mooi voorbeeld van niet een methode volgen, maar het paard!

Picture

Een ander mooi voorbeeld is trailerladen, waarbij ik dezelfde NATO-aanpak hanteer. De fout die veelal gemaakt wordt tijdens het werken aan een trailerlaadprobleem is de gedachte dat het paard zo snel mogelijk in de trailer moet staan en er zo min mogelijk rustmomenten geboden mogen worden, uit angst dat het paard dan 'gewonnen heeft'. Maar wat is de winst waar je op uit bent? Is dat een positieve ervaring voor het paard waar je uiteindelijk op verder kunt breien, of wil je koste wat het kost dit paard direct kunnen laden, met kans dat het de volgende keer nog moeilijker is of zelfs onmogelijk?

Even helemaal niets doen kan dus heel veel betekenen voor een paard; we brengen de focus en intentie van 'Doen' naar 'Zijn'.


>> Meer over de toepassing van NATO tijdens het trainen van paarden lees je binnenkort in Boek 1 van de Equine Trauma & Behavior Opleiding!


Liefs, 

Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl 
 ​

Share

0 Comments

5/15/2022

'Is mijn paard gevaarlijk?'

0 Comments

Read Now
 
Een serieuze vraag voor veel paardeneigenaren: is mijn paard nu gevaarlijk, dominant of agressief of is er meer aan de hand? Het probleem bij dit soort situaties is dat vaak de bom vaak al gebarsten is, waardoor het lastiger wordt om stapsgewijs te gaan kijken naar welke emoties het paard door middel van explosief gedrag probeert te verbloemen (uit zelfbescherming). 

Met stapsgewijs bedoel ik letterlijk een stapje terug doen. Het verbaast mij nog steeds hoe veel mensen op een paard stappen dat serieuze (gedrags)problemen vertoont op de grond (en logischerwijs dus ook in het zadel) en het af doen als 'eigenwijsheid' of 'dominantie': You have no business being on a horse's back if you can't get things right on the ground! Grondwerk dus. Nog iets waar veel mensen als een berg tegenop zien doordat ze zich weer een beginner voelen. Een geruststelling: dit heeft niet altijd met jou te maken;

Wij mensen leren lineair, dat wil zeggen dat als wij vandaag iets nieuws leren, we morgen de draad weer op kunnen pakken waar we gebleven waren en elke dag iets beter worden. Paarden leren niet-lineair o.a. doordat prooidieren soms voorrang moeten geven aan andere externe informatie verwerken -voor het geval er gevaar dreigt. Ups en downs zijn dus part of life voor elk paard en betekent absoluut niet dat jij of je paard ineens weer beginners zijn.

Ook de wiring van de hersenen van mensen en paarden is niet te vergelijken. Zo geven wij al generaties lang de voorkeur aan een dominante linkerhersenhelft; de helft die onze rechterkant aanstuurt en dingen als analytisch denken, logica, taal en rationeel denken regelt. Onze rechterhersenhelft speelt een rol bij non-verbale communicatie, creativiteit, fantasie en empathie. Een onderontwikkelde rechterhersenhelft heeft dus direct invloed op o.a. werken met paarden. Hun succes tijdens onze samenwerking is grotendeels afhankelijk van hoe zuiver wij communiceren, zonder woorden te gebruiken dus. 



Twee voorbeelden van paarden waar ik mee gewerkt heb,
die als gevaarlijk werden omschreven maar dat niet bleken te zijn:

​

Lucky is een grote Quarter Horse merrie die na wat traumatische ervaringen bij een veiling terechtkwam, waar ze werd gekocht door Freedom Ranch. Binnen een aantal maanden was de merrie veranderd in een gewillig, lief en eerlijk paard waardoor het dus tijd was om een nieuw thuis voor haar te vinden. Na een paar kennismakingen ging de merrie naar huis met een lokale trainer, die al snel niets meer van zich liet horen. Een telefoontje later bleek dat Lucky al dagen opgesloten in haar stal stond nadat ze een ander paard had doodgetrapt, ging liggen tijdens het poetsen en opzadelen en gevaarlijk gedrag vertoonde tijdens het buitenrijden en naar mensen.

Bekijk in de foto's hieronder hoe Lucky terugkwam naar Freedom Ranch en lees wat deze trainer over haar te zeggen had:

Picture
Picture
Picture

Stephanie (eigenaresse van Freedom Ranch) is een aantal jaren geleden begonnen met paarden rehabiliteren. Ze is 1 van de weinige trainers die niet aan 'flipping' doet, maar een paard door het hele rehabilitatieproces neemt - inclusief rijden naast quads en cross motoren - en vervolgens een passend nieuw thuis voor ze zoekt. Een (onjuiste) recensie als die van de trainer hierboven kan funest zijn voor een ranch.

Om zeker te zijn dat Lucky niet gevaarlijk is werd ik gevraagd om eens naar haar te kijken en mijn mening te delen. Nu kwam ik minstens 3x per week naar Freedom Ranch en zag ik Lucky regelmatig, wanneer ik in de weekenden tijd had nam ik haar regelmatig mee op buitenrit samen met mijn man. Het duurde dus niet lang voor ik met zekerheid kon stellen dat Lucky NIET gevaarlijk is. Paarden met een geschiedenis van trauma zullen triggers soms levenslang bij zich dragen. Nu is er niet altijd iets dat we daar aan kunnen doen, maar wat wèl effect en invloed heeft is hoe wij op die triggers reageren.

Zo reed de trainer waar Lucky aan verkocht was bijvoorbeeld met sporen, scherpe bitten en hulpteugels: triggers die bij Lucky gevoelens van onderdrukking, wantrouwen en angst oproepen waardoor ze de behoefte voelde om zichzelf te beschermen: gaan liggen, bijten, steigeren of op hol slaan zijn daar allemaal voorbeelden van. Lucky wilde ontsnappen aan deze nare situatie, haar eerste signalen werden waarschijnlijk genegeerd of niet opgemerkt tot de bom uiteindelijk barstte. Het ego van de mens is dan gekrenkt en het paard krijgt de schuld. 

Bekijk hieronder foto's van Lucky (en bekijk de video) weer terug bij Freedom Ranch waar ze voorlopig ook blijft en zelfs mijn niet-horse-savvy vriendin veilig heeft rondgereden tijdens een buitenrit:
Picture
Picture
Picture
Case; Fin

Fin is een Arabische ruin die ik eind 2020 leerde kennen toen hij terugkwam naar de rescue. Volgens zijn adoptant had hij haar gebeten, deed hij vervelend bij het opzadelen en was hij gevaarlijk, ze noemde hem 'The Devil's Horse'.

Bij de opvang zelf wisten ze ook niet goed wat te denken, bij aankomst gedroeg Fin zich namelijk inderdaad anders dan voorgaande jaren. Nog thuis aan mijn ontbijt ontving ik een berichtje of ik met Fin met wilde komen werken, hij stond al in de round pen met wat water om bij te komen maar hij wilde alleen maar gillen en rennen. Een uur later kwam ik aan bij de rescue waar Fin nog altijd als een raket door de round pen ging en niet altijd op tijd kon stoppen waardoor hij tegen de rails aan botste. Niet echt uitnodigend om al in de round pen te stappen en met de sessie te beginnen. 

Ik liep daarom eerst kalm richting de doorgang, steeds iets dichterbij totdat ik bijna neus aan neus met de explosieve Fin stond. Ik deed geen poging hem te aaien of zelfs aan te kijken, maar liet hem de eerste stap maken. Met een uitgestrekte nek durfde Fin voorzichtig aan mij te snuffelen, zijn ademhaling werd steeds rustiger en hij vergat even zijn zorgen en onzekerheid. Ik wachtte tot ik zeker wist dat Fin's stress levels een heel stuk gezakt waren voordat ik bij hem de round pen in stapte voor een Liberty sessie.

Werken in vrijheid heeft namelijk verschillende voordelen:
- het paard kan 'Nee' zeggen
- gedrag en emotie zijn beter te onderscheiden
- de druk wordt niet onnodig hoog opgevoerd
- het paard wordt niet beperkt in zijn emotionele en fysieke vrijheid (waardoor dit dè kans was voor Fin om aan te vallen)

Eenmaal in beweging bevestigde Fin wat ik al dacht: hij is absoluut niet dominant of gevaarlijk, maar heeft behoefte aan connectie en een assertieve leider. Dit kan ik bepalen naar aanleiding van verschillende factoren:
- zodra ik hem zijn vrijheid gaf (Liberty sessie) daagde hij mij niet uit en probeerde me ook niet de round pen uit te krijgen - Fin's focus verschoof van alles buiten de round pen, naar mij
- wanneer ik merkte dat zijn stress levels weer omhoog gingen en ik hem de ruimte gaf dit af te laten vloeien sloot Fin zich niet af en zette ook niet de aanval in, maar kalmeerde bijna direct weer


Fin bleek uiteindelijk behoefte te hebben aan een leider die zijn stress-signalen en releases direct ziet, kan onderscheiden en ruimte geeft. Hij is inmiddels opnieuw geadopteerd en heeft een super fijn en passend thuis gevonden in Californië.

Bekijk in de video hieronder hoe mijn assessment met Fin eruit zag, hoe ik hem zelf een connectie liet maken en zelf liet bepalen of en wanneer hij opgezadeld wilde worden:

Een echt gevaarlijk paard kom je dus zelden tegen, veel vaker gaat het om miscommunicatie of onwetendheid van de eigenaar. Het is dus van belang dat je weet wat je eigen zwakke en sterke punten zijn voordat je gaat kijken naar wat voor paard je aan wil schaffen. Je moet immers weten wat wel en niet voor jou werkt en bij je past en of je dat een ander (je paard) wel kan en wil bieden. ​

Probeer het als een uitdaging te zien, of je bereid en capable bent om je paard te geven wat hij nodig heeft, op welke dag dan ook en no matter what. Pas je training aan op de emotionele en fysieke staat van je paard zodat je zeker weet dat;
- je paard informatie kan opslaan
- je paard informatie kan verwerken
- jullie basis ijzersterk is
- jullie training leuk blijft

Probeer je focus te verleggen van WAT je paard doet, naar WAAROM hij het doet. Je paard straffen voor gedrag dat hij alleen laat zien uit zelfbescherming heeft een averechts effect, namelijk dat het paard jou uiteindelijk ook gaat zien als een negatieve factor of trigger, met alle gevolgen van dien. Straffen is absoluut niet verkeerd, het is beter om je paard 1 keer een strenge les te leren dan 100x 'Nee' te roepen of een zweep te gebruiken. We zijn snel bang om ons paard pijn te doen en denken dat paarden fragiel zijn, wat ze in zekere zin ook zijn: Fragile, but not like a flower: fragile like a (ticking time) bomb. De effectiviteit van de straf ligt overigens grotendeels aan je timing.

Liefs, 

Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl 
 

Share

0 Comments

5/15/2022

Food Rewards & Pushy Horses

0 Comments

Read Now
 
Als je werkt met een paard dat steeds in je ruimte komt, of nog weinig ground manners kent, geef je dan wel of geen voer beloning tijdens de training?"

Wat food rewards betreft ben ik niet heel moeilijk, ik geef de voorkeur aan werken met food rewards, want kauwen stimuleert ontspanning! Maar:

Natuurlijk is het niet handig om paarden te belonen voor ongewenst gedrag, maar dit kun je voorkomen. Timing en Observatie (2 van mijn 3 Key Factors/ontwikkelpunten voor iedere trainer) komen ook hier weer van pas.

In de video onderaan zie je mij met Nevada, die vaak tegen mensen aan botste of half over ons heen rende. Om hem een betere manier aan te leren, hem sneller te helpen ontspannen èn om hem te leren respectvol om te gaan met food rewards ging ik als volgt te werk:
  • Ik laat Nevada duidelijk merken dat ik een treat heb, door hem te laten ruiken aan mijn gesloten hand
  • Ik nodig Nevada uit een stap achteruit te doen, door mijn hand met de food reward naar zijn schouder/achterhand te bewegen
  • Ik versterk mijn uitnodiging door druk op het halstertouw te houden (maar niet op te voeren!) tot Nevada een pasje achteruit zet en daarmee zelf direct de druk van het halstertouw haalt
  • Zodra Nevada een pas (hoe klein ook!) achteruit heeft gezet, krijgt hij de food reward

Oefen dit een paar keer per week en je zult verstelt staan van hoe snel paarden dit door hebben EN de enorme invloed op hun ground manners.

Nevada snapte bijvoorbeeld al binnen ca 1 maand dat het geen meer zin had om te bedelen of tegen mensen aan te duwen als hij een food reward wilde. In plaats daarvan bleef hij netjes in zijn eigen ruimte, geduldig afwachten wanneer de mens zich naar hèm toe beweegt (en niet andersom), om vervolgens de treat respectvol uit onze hand te pakken.
Reminder: ga niet te veel/te lang malen over WAT een paard doet, maar ga denken in oplossingen!

Food rewards zijn veel natuurlijker dan je denkt; toen de eerste paarden kozen voor domesticatie was voedsel krijgen van de mens een gegeven feit en zekerheid. In ruil voor peace en comfort besloten zij hun levenspad te verstrengelen met die van de mens. Let's honor that relationship!


*Bekijk hieronder de trainingsvideo van mij met Mustang Nevada, kijktijd: 0:39 minuten
 
Liefs, 

Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl 

Share

0 Comments

5/15/2022

Feit of Fabel?

0 Comments

Read Now
 
Onderstaande stelling komt in de paardenwereld meer en meer voorbij, maar is dit eigenlijk wel waar?
​

"Door het hoofd van het paard omlaag te vragen, raken ze meer ontspannen, doordat ze een rustgevend stofje aanmaken."

Picture
Deze uitspraak is niet waar! 

Je ziet het veel trainers doen: via lichte druk op de poll (achter de oren) of op een andere manier, het paard vragen zijn hoofd steeds dichter naar de grond te brengen. Deze oefening resulteert in zulke videos vaak in een meer ontspannen en rustig paard. Voor het ongetrainde oog is het net een transformatie. Voor het getrainde oog is er duidelijk meer aan de hand.

De ontspanning die ontstaat tijdens deze oefeningen heeft namelijk niets te maken met het aanmaken van een rustgevende stof (zoals endorfinen). Was bovenstaande uitspraak waarheid geweest, dan zou dit betekenen dat paarden tijdens bijvoorbeeld het grazen, òòk deze rustgevende stof aan zouden maken. Ze zouden zichzelf dan in constant gevaar brengen; een ontspannen en half verdoofde prooi is natuurlijk makkelijk te vangen!


Wat er dan wel gebeurt tijdens deze oefening?


We stimuleren fysieke en emotionele balans en ontspanning, door invloed uit te oefenen op het makkelijkst bereikbare vlak: het fysieke paard. Door eerst fysieke ontspanning te mimieken door dingen als het hoofd naar beneden te vragen, stimuleren we het paard om Hier & Nu ontspanning te vinden en te houden. Net als wanneer je zelf gestresst of angstig bent, kan een fysieke aanpassing al veel doen voor je mindset. Je even uit rekken, gapen, diep en goed ademhalen, een rondje lopen of je schouders naar beneden laten zakken; dit is allemaal vergelijkbaar met deze oefening voor het paard.



>>Meer, aanvullende informatie over dit onderwerp lezen?

In onze Facebook Groep vind je een document over een studie over dit onderwerp, met uitgebreide onderzoeksresultaten; "The use of Head-Lowering in Horses as a Method of Inducing Calmness". Sluit je aan via: https://www.facebook.com/groups/equinecommunityzoe
​

 
Liefs, 

Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl 
 

Share

0 Comments

5/15/2022

Clickertraining

0 Comments

Read Now
 
Gebruik jij wel eens clickertraining?"
​

Een vraag die een paar keer voorbij kwam afgelopen maand; Gebruik ik (wel eens) clickertraining?

Het antwoord is nee.

Vroeger heb ik het wel een tijdje met mijn eigen paarden en pensionpaarden gedaan, maar ik vond het gebruiken van mijn stem uiteindelijk prettiger en natuurlijker. Voor het paard gaat het namelijk puur om de hoorbare stimulus, of dat nu een clicker is of jouw stem maakt in principe niet uit. Zolang je de associatie maakt met het belonen van het juiste gedrag (binnen de 3 Second Window) zal het resultaat hetzelfde zijn.

Ook niet onbelangrijk is om uiteindelijk de ruimte tussen de stimulus (stem/clicker) en de secundaire bekrachtiger (de beloning) te vergroten. Zo voorkom je alsnog ongewenst gedrag en wordt je paard minder afhankelijk van de beloning doordat de stimulus voldoende bekrachtiging (gevoel van beloning) geeft. Dit vertaalt zich naar een paard dat van nature graag hard voor je werkt!

Bij het gebruikmaken van je stem als stimulus kun je denken aan echte cues, maar ook toonhoogte, intentie/intonatie, volume en zelfs gezichtsuitdrukkingen zorgen voor een heldere en krachtige manier van communiceren en overdracht van informatie.
​
Heb jij dit wel eens geprobeerd?

*Bekijk in de video hieronder hoe ik werk met JP en Luther in vrijheid, tegelijkertijd en met gebruikmaking van mijn stem als stimulus. Kijktijd: 0:54 minuten
 
Liefs, 

Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl 
 

Share

0 Comments

5/15/2022

Do's en Dont's van de One Rein Stop

0 Comments

Read Now
 
Op de foto's help ik Ruchama van Ragini HorseBonding - Care met de One Rein Stop vanuit het zadel, op de Engelse manier (constant contact).

​Aan het begin van de les gaf Ruchama aan op zoek te zijn naar manieren om haar pony te helpen ontspannen, vanuit het zadel. Nadat we oefeningen deden die haar helpen om meer na te denken en minder te reageren zoals schouderbinnenwaarts en de binnenhoefslag pakken, stelde ik voor om het uit te bouwen met Bending to Relaxation en de One Rein Stop. Die laatste gebruikte Ruchama liever niet bij haar eigen training maar ook niet bij klanten, nadat er paarden zijn gestruikeld of over de kop zijn gegaan.
Picture
Picture
In Nederland heerst er nog veel verwarring rondom de One Rein Stop, wat stamt uit een verkeerde benadering van Natural Horsemanship, wat uit o.a. Amerika is overgewaaid. Ik vertaal NH daarom niet als 'Natuurlijk werken met paarden' maar als 'Natuurgetrouw werken met paarden'. Daar zit dus een wereld van verschil in, ook in de uitvoering van oefeningen als de ORS.

Het paard omtrekken is dus niet de bedoeling maar dit wordt nog wel vaak gedacht en gedaan. Wist je bijvoorbeeld dat je de ORS eerst vanaf de grond aanleert? Rechtrichten is dan een fijne methode die ik (eerst vanaf de grond) inzet voor ik aan sliding stops, pole bending, spinning of dus de ORS begin. Zo bereid het paard zich mentaal, fysiek èn op zijn eigen tempo voor op de uiteindelijke oefening.
​
Bending to Relaxation is een fijne tussen-oefening die je ook vanaf de grond en in alle gangen kan inzetten; het paard kan op deze manier ook beter omgaan met het verdelen van gewicht en het ondertreden en uiteindelijk overkruisen van de achterbenen. Deze oefening is vanuit het zadel overigens ook handig om in te zetten bij jonge paarden die de mens ineens kwijt zijn wanneer we op hun rug zitten; door het oogcontact dat je met elkaar maakt is het paard zich (meer) bewust van de ruiter en kan er ontspanning plaatsvinden.

Picture
Picture
Tip: Lees ook de blog 'De One Rein Stop in 3 Stappen'.

In deze post kun je lezen over hoe ik Bending to Relaxation inzet: https://www.instagram.com/p/CNjo-qpHemu/?utm_medium=copy_l


Liefs, 

Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl 
 


Share

0 Comments

5/15/2022

Inzichten uit 'THe Art Of War'

0 Comments

Read Now
 
Iets om over na te denken, uit "The Art of War":
​
Picture

- "There are not more than five musical notes, yet the combinations of these five give rise to more melodies than can ever be heard"

- "There are not more than five primary colors, yet in combination they produce more hues than can ever be seen"

- "There are not more than five cardinal tastes, yet combinations of them yield more flavors than can ever be tasted"

- "In battle, there are not more than two methods of attack - the direct and indirect: yet these two in combination give rise to an endless series of maneuvers"


Deze inzichten van Sun Tzu vertalen zich ook naar het werken met en trainen van paarden. Vaak staren we ons blind op èèn methode, wellicht omdat die ons in het verleden succes gebracht heeft of omdat we ons er erg comfortabel bij voelen. Wanneer deze methode dan een keer faalt voelen we ons inadequaat, we gaan twijfelen aan onszelf of zelfs aan het paard.


Geen enkel paard is (elke dag) hetzelfde, dus waarom zou je training dat wel zijn?

Uiteindelijk is het de bedoeling jezelf als eigenaar/trainer uit te blijven dagen, uit je comfort zone te stappen zodat je daar kan ontdekken wat er nog meer bij jou en je paard past. Mijn werk bestaat bijvoorbeeld uit combinaties van Parelli, Bedouin, Vaquero/NH, Metaphysics en natuurlijk Energie. Allemaal heel verschillend en toch versterken ze elkaar.

Along the way vul je je rugzak met informatie, methodes en toepassingen die je eindeloos kunt combineren en die aansluiten op je eigen basis en inzichten. Als er dan iets mis gaat of jij/je paard heeft een mindere dag, dan heb je altijd nog die rugzak boordevol informatie en technieken die je eindeloos kunt combineren en aangepast kunt toepassen op ieder paard.


'Follow the Horse, not the Method'

 
Liefs, 

Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl 
 


Share

0 Comments

5/15/2022

De One Rein Stop in 3 Stappen

0 Comments

Read Now
 
De One Rein Stop in 3 stappen
​

Op aanvraag deel ik in dit blog de opbouw van de One Rein Stop. Want hoe begin je nou, waar let je op, wat zijn de 3 stappen en hoe weet je of je de oefening goed hebt uitgevoerd? 

Wat is ook alweer de One Rein Stop (ORS)? 

De One Rein Stop is een extra noodrem die je stapsgewijs ‘installeert’. Je begint met lateraal flexen op de grond, waarna je de oefening uitbouwt naar onder het zadel, vanuit stilstand en uiteindelijk vanuit stap, draf en galop. Practice until you can’t get it wrong! 

Het aanleren en de opbouw van de ORS 

In de video hieronder kun je meekijken met hoe mijn man de ORS leert terwijl hij dit tegelijkertijd leert aan zijn paard Cody. Het is dus niet nodig om deze oefening eigen te maken op een paard dat de oefening al kent. 

Stap 1 is het optillen van het midden van de teugels met 1 hand, de hand waarmee je uiteindelijk het minste doet. Houd hier rekening mee als je (zoals ik) zwakker bent in 1 hand/arm of als het paard geen ruimte heeft om naar een bepaalde kant te draaien. Train jezelf om correct te kunnen bepalen wat op dat moment wijsheid is, uiteindelijk neemt je muscle memory dit vanzelf over. 

Stap 2 is het naar beneden laten glijden van je andere hand, tot ongeveer halverwege de teugel, richting het bit/het hoofdstel.   
​

Stap 3 is het hoofd van het paard rustig en langzaam naar je toe vragen, waarna je je gesloten hand met de teugel op je bovenbeen plant. Dit zorgt ervoor dat je meer houvast hebt, je het paard niet per ongeluk lastigvalt of pijn doet met je hand/teugel/bit en dat je meer leverage hebt. 


Release de teugel wanneer het paard zowel fysiek als mentaal weer in het Hier & Nu is: ‘It’s not about stopping the Feet, it’s about stopping the Mind.’ Observeer dus tijdens het oefenen hoe (snel) het paard ontspant en weer terugkomt bij jou. Zaken om rekening mee te houden zijn bijvoorbeeld: 
  • Gespannen of ontspannen en knipperende ogen 
  • Strakke en onregelmatige versus een diepe, regelmatige ademhaling 
  • Gespannen of ontspannen kaak 
  • Geen of juist actief, rustig orenspel 
  • Achterbenen die sidesteppen (niet correct) versus overkruisen (correct) 
  • Staartzwiepen, niet stil willen staan versus fysieke ontspanning van staartwortel tot aan de poll 
  •  
De ORS is dus absoluut niet bedoeld om je paard om te trekken, zoals nog te vaak gedacht wordt. Je bent ook hier weer aangewezen op de basis van je training, het effect van jouw aanwijzingen en de ontwikkeling van vaardigheden als observeren en timing. Hoe meer je dit oefent, hoe makkelijker de ORS wordt en je uiteindelijk grotendeels kunt terugvallen op je muscle memory. Bekijk in de 2e video hieronder hoe de ORS voor het eerst en zonder bit wordt geïntroduceerd vanuit stilstand, vervolgens Draf/Stap en uiteindelijk ook buiten de round pen, aan Arabische merrie Tinderella:
 
 

Je kunt de ORS dus ook bitloos en zelfs zonder hoofdstel ‘installeren’! Neem hiervoor een kijkje tussen mijn blogs zoals de vijfdelige Freestyle Riding serie, waarin je leest hoe ik basis cues maar ook de ORS link aan de neckrope, in plaats van aan de teugel. 
 
De mogelijkheden zijn eindeloos, maar zorg er altijd voor dat je basis goed is: maandenlang oefenen op de ORS is geen uitzondering; eerder de regel. Maar je hebt er jarenlang profijt van! 

 
Liefs, 

Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl 

Share

0 Comments

5/15/2022

'Bending to Relaxation', een exercise voor gangenpaarden

0 Comments

Read Now
 
Een superfijne oefening en logische tussenstap voor je aan de One Rein Stop begint: Bending to Relaxation!
​
In de video zie je het eindresultaat van de 1e sessie met mij en Star, die buiten maar 1 snelheid en geen (nood)rem heeft.. tijd om daar aan te werken dus!
​
Er wordt nog vaak gedacht dat je het paard omtrekt bij het inzetten van de ORS, dit is NIET de bedoeling!

​Geen wonder dat er wel eens ruiters over de kop geslagen zijn; denk je eens in hoe dit voor een paard is wanneer deze op volle snelheid beweegt en plots wordt dubbelgevouwen. De controle over (een van hun 4) benen verliezen zit er dan dik in; er gaat plotseling zo veel forward motion verloren en de ruiter beïnvloed het paard ook met (on)balans en gewichtsverplaatsing. Een niet-getrainde ORS kan dus voor gevaarlijke situaties zorgen


In April 2020 werkte ik aan de Under Saddle training van Shamira, Aysha's volle zus (Desperado V en Litigator kleindochter, lees deze blog). Shamira was net onder het zadel maar bouwde nog altijd snel spanning op, waarschijnlijk uit wantrouwen en onbalans dat snel op haar Flight Response sloeg.


Ik besteedde daarom extra tijd aan het herhalen van de basis van het zadelmak maken en introduceerde deze oefening. Gangenpaarden zoals Tennessee Walking Horses zijn gebouwd om snel, rechtuit te bewegen, waardoor ze van nature minder soepel buigen. Iets waar ik bij alle gangenpaarden extra op let, dus ook bij Shamira - een TWH/Arabian kruising- tijdens het disengagen van de achterhand; het paard hoort hier over te kruisen, en niet te side-steppen!

De Uitvoering:

1. Disengagen van de achterhand/Overkruisen van de achterbenen
2. Focus op de handler
3. Uitlijnen, stoppen & ontspanning



Picture
Een paar weken later, Shamira onder het zadel

Bending For Relaxation kun je ook uitbouwen naar Bending To A Stop, wat weer anders werkt dan een One Rein Stop (de NoodStop).

Superfijne exercises voor nerveuze paarden!

*
​Shamira is een maand na de start van onze training geadopteerd in Californië.


​
Hoe je de ORS en Bending to Relaxation veilig en correct kunt aanleren, dat kun je zien in de Leeromgeving die binnenkort online gaat.
​

Stay safe!


 
Liefs, 

Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl 

Share

0 Comments

5/15/2022

Trail Riding Checklist

0 Comments

Read Now
 
Veilig buitenrijden; dat willen we natuurlijk allemaal! Maar wat zijn belangrijke zaken om te checken voor je begint aan je rit buiten de vertrouwde omgeving?

​Bekijk hieronder mijn 'Trail Riding Checklist for Safety and Independence':

Picture
'𝘌𝘦𝘯 𝘨𝘰𝘦𝘥 𝘣𝘦𝘨𝘪𝘯 𝘪𝘴 𝘩𝘦𝘵 𝘩𝘢𝘭𝘷𝘦 𝘸𝘦𝘳𝘬'; 𝘥𝘦 𝘷𝘰𝘰𝘳𝘣𝘦𝘳𝘦𝘪𝘥𝘪𝘯𝘨

- controleer je tack/tools zoals de singel, teugels, je cap etc.
- poetsen + hoefverzorging: zijn er afwijkingen in gedrag of in het lichaam?
- grondwerk: observeer de gemoedstoestand en het reactievermogen van het paard en werk aan wat je tegenkomt
- opzadelen in vrijheid: let op (marginale) veranderingen in gemoedstoestand
- water, hoof pick en bear spray aan het zadel bevestigen
- lateraal flexen vanaf de grond
- toestemming vragen om op te stappen (zie post van een paar weken terug!)



𝘌𝘦𝘯𝘮𝘢𝘢𝘭 𝘪𝘯 𝘩𝘦𝘵 𝘻𝘢𝘥𝘦𝘭

- lateraal flexen (stilstand)
- One Rein Stop vanuit stap
- achterwaarts
- kiezen van 1 oefening waarbij je gebruikmaakt van 2 cues, bijvoorbeeld; Seat + Voice, Rein + Voice, Seat + Rein, etc.



Eenmaal op buitenrit

- halt + achterwaarts
- One Rein Stops (de laatste bij het naderen van stal)
- combineren van cues + toepassen op verschillende situaties (bijv. aangalopperen op Voice Cue en terug naar stap op Seat Cue)
- zijwaarts/side passing, bijvoorbeeld over of voor een boomstronk
- en natuurlijk genieten van de rit!

Deze checklist gebruik ik bij lessen naar buiten, om studenten te wijzen op hoe je problemen en zelfs ongelukken kunt voorkomen zolang je weet waar je naar moet kijken en wat belangrijk is om op te lossen voordat je aan de rit begint. Bij veel combinaties komen halverwege de checklist typische problemen naar voren, zoals weglopen bij het opzadelen of opstappen: iets wat veel ruiters tot dat moment gemist hadden doordat ze het paard altijd vastzetten en pas problemen merkten onder het zadel wanneer het paard gaat bokken, steigeren of op hol slaat.

Wacht dus niet tot het te laat is - bij je studenten en jezelf! Door stapsgewijs te leren jezelf èn je paard beter voor te bereiden, kun je uiteindelijk weer zorgeloos samen op pad.


Liefs, 

Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl 


Share

0 Comments
Details

    Author

    Zoë van Mourik: Equine Trauma Specialist, Behaviorist 

    Archives

    October 2024
    June 2024
    April 2024
    November 2023
    August 2023
    June 2023
    November 2022
    October 2022
    August 2022
    June 2022
    May 2022

    Categories

    All
    Abuse
    Adaptogeen
    Arabier
    Balance Pad
    Bitloos
    Bodywrap
    Buck-brannaman
    Case
    Collaboration
    De Groene Os
    Disregulatie
    E+
    Energy Healing
    Energy Therapy
    English
    Esdr
    Flooding
    Fysieke Problemen
    Gangenpaarden
    Gedrag
    Gedragsproblemen
    How To
    Iet
    Insights
    Jonge Paarden
    Kruiden
    Maagproblemen
    Metaphysics
    NATO
    Natural Horsemanship
    NeuroRehabilitation
    Partnerschap
    Psychology
    Ras
    Rehabliteren
    Retreat
    Review
    Ruiters
    Self Development
    Self-development
    Serie
    Shamanism
    Story
    Training
    Update
    Usa
    Vermenselijken
    Video
    Wetenschap
    Wilde Paarden
    Zintuigen

    RSS Feed


Picture
Picture
KvK
81860277

BTW
NL003612667B82

IBAN
NL75KNAB0416741983
Email
​[email protected]

Mobile
+31 610 608 978

Locatie
Gelderland, NLD

  • Home
  • About
    • Bio
    • CV/Portfolio
    • Our Horses
    • Privacybeleid
    • Reviews
  • Academy
    • Fusion Retreat
    • Gratis Leeromgeving
    • IET Basis Trainingsweekend
  • Aanbod
    • BodywrapConsult
    • Energy Therapy voor mensen
    • Energy Therapy voor paarden
    • Gedragsconsult
    • Herplaatsing
    • Nervous System Regulation
    • Trailerlaadtraject
  • Blog
    • Blog
    • Equine Blog
  • Gallery
    • Videos
    • Pictures
  • Contact