Wetenschap alleen is niet genoeg

Vorige week deelde ik in mijn verhaal een update over de Equine Trauma & Behavior opleiding die ik aan het uitschrijven ben:
​​

"𝘖𝘮𝘥𝘢𝘵 𝘷𝘦𝘦𝘭 𝘪𝘯𝘧𝘰𝘳𝘮𝘢𝘵𝘪𝘦 𝘶𝘪𝘵 𝘸𝘦𝘵𝘦𝘯𝘴𝘤𝘩𝘢𝘱𝘱𝘦𝘭𝘪𝘫𝘬𝘦 𝘰𝘯𝘥𝘦𝘳𝘻𝘰𝘦𝘬𝘦𝘯 𝘬𝘰𝘮𝘵 𝘸𝘪𝘭 𝘪𝘬 𝘥𝘦 𝘳𝘦𝘴𝘶𝘭𝘵𝘢𝘵𝘦𝘯 𝘯𝘢𝘢𝘴𝘵 𝘶𝘪𝘵𝘴𝘤𝘩𝘳𝘪𝘫𝘷𝘦𝘯, 𝘰𝘰𝘬 𝘵𝘰𝘦𝘭𝘪𝘤𝘩𝘵𝘦𝘯 𝘮𝘦𝘵 𝘸𝘢𝘵 𝘱𝘳𝘢𝘬𝘵𝘪𝘫𝘬𝘷𝘰𝘰𝘳𝘣𝘦𝘦𝘭𝘥𝘦𝘯 (𝘤𝘢𝘴𝘦𝘴). 𝘕𝘢𝘢𝘴𝘵 𝘨𝘦𝘥𝘳𝘢𝘨 𝘬𝘶𝘯𝘯𝘦𝘯 𝘸𝘪𝘫 𝘮𝘦𝘯𝘴𝘦𝘯 𝘯𝘢𝘮𝘦𝘭𝘪𝘫𝘬 𝘰𝘰𝘬 𝘢𝘯𝘥𝘦𝘳𝘦 𝘴𝘰𝘰𝘳𝘵𝘦𝘯 𝘪𝘯𝘧𝘰𝘳𝘮𝘢𝘵𝘪𝘦 𝘷𝘦𝘳𝘮𝘦𝘯𝘴𝘦𝘭𝘪𝘫𝘬𝘦𝘯, 𝘸𝘢𝘢𝘳𝘥𝘰𝘰𝘳 𝘰𝘯𝘥𝘦𝘳𝘻𝘰𝘦𝘬𝘴𝘳𝘦𝘴𝘶𝘭𝘵𝘢𝘵𝘦𝘯 𝘥𝘰𝘰𝘳 𝘷𝘦𝘳𝘴𝘤𝘩𝘪𝘭𝘭𝘦𝘯𝘥𝘦 𝘮𝘦𝘯𝘴𝘦𝘯 𝘰𝘱 𝘷𝘦𝘳𝘴𝘤𝘩𝘪𝘭𝘭𝘦𝘯𝘥𝘦 𝘮𝘢𝘯𝘪𝘦𝘳𝘦𝘯 𝘬𝘶𝘯𝘯𝘦𝘯 𝘸𝘰𝘳𝘥𝘦𝘯 𝘰𝘱𝘨𝘦𝘷𝘢𝘵."

In een studie uit 2012 (door Dr. Heleski en Dr. Anthony) wordt dit fenomeen nog eens extra belicht:

1. “Researchers in equitation science have worked diligently to use objective measures in horse behavior and welfare studies, ones that colleagues will appreciate. This is appropriate. However, because equine welfare is not purely an empirical matter, we must recognize that science alone may not be enough when assessing equine treatment.”

2. ”The science community must realize, as does the public already, that different value assumptions will lead to different welfare emphases. Thus, there is an intimate interplay between science and values where the quality of life of both human and nonhuman animals are concerned. If certain training practices or aesthetic modifications are shown to the public and a majority finds them objectionable, the practices should be further scrutinized.”

3. ”There are still many that believe if a horse is healthy and performing competitively then its welfare is good. On closer scrutiny, equine welfare is conceptually more nuanced than this and includes an ethical/values-based component. Welfare is not only concerned with biological functioning, but also with “affective states” such as emotions, pain, suffering, and frustration when opportunities to express species-characteristic behaviors are thwarted. These emphases, informed by empirical insights, reflect value frameworks that influence the scientific study of equine welfare.”

Samengevat ontbreekt het dus behoorlijk aan empathie wanneer het gaat om toegepaste wetenschap bij dieren. Zoals hierboven omschreven is de paardenwereld niet zwart/wit; er zijn grote grijze gebieden die wij als mens horen te leren begrijpen en mee te nemen in onze research maar ook in onze training. Het (bewust of onbewust) uit de weg gaan van deze gebieden betekent het ontkennen van delen van het paard zelf.

Zolang we niet in staat zijn om het paard als geheel te kunnen observeren en begrijpen, blijft antropomorfisme (vermenselijken) voor de hand liggen. Hoe wij mensen onderzoeksresultaten opvatten is dus grotendeels afhankelijk van onze eigen overtuigingen en dagelijkse waarnemingen in ons eigen leven en dat van onze paarden. Maar hoe kunnen we vermenselijken effectief verminderen en uiteindelijk zelfs voorkomen?
​
In Boek 1 van de Equine Trauma & Behavior Opleiding (dat steeds meer vorm begint te krijgen!) vind je later dit jaar een praktische oefening die je kunt toepassen bij jezelf en je eigen paard(en) maar ook bij trainingspaarden en/of lesklanten; een waardevolle oefening die onze mindset van Oordelen helpt veranderen in Observeren zodat we gedrag maar ook onderzoeksresultaten correct kunnen waarnemen en hier effectief naar kunnen handelen.

​𝐇𝐞𝐭 𝐛𝐞𝐥𝐚𝐧𝐠 𝐯𝐚𝐧 𝐄𝐪𝐮𝐢𝐭𝐚𝐭𝐢𝐨𝐧 𝐒𝐜𝐢𝐞𝐧𝐜𝐞

Tot slot kan het ook voorkomen dat wetenschappelijke informatie wordt vermenselijkt dankzij de moeilijkheidsgraad van bijvoorbeeld het onderwerp. Hierdoor staat de stof gevoelsmatig direct verder van mensen vandaan (ondanks dat ze interesse in het onderwerp hebben!). Het te bespreken onderwerp, zoals een presentatie, in kleinere stukken verdelen of het gebruiken van audiovisuele tools zoals beelden uit de praktijk kunnen al voor opheldering zorgen.

Wees je ook bewust van je publiek en pas waar nodig de overdracht van informatie (je speech, presentatie of seminar) aan. Zo blijft de informatie intact en precies hetzelfde, maar benader je elk publiek met een persoonlijke tintje zodat het voor hen niet alleen interessant is maar ook leuk blijft.

Een stukje uit een review over bovenstaand artikel door Journal of Veterinary Behavior in 2018, die ditzelfde belang nog eens onderstreept:

“𝘖𝘯𝘦 𝘰𝘧 𝘵𝘩𝘦 𝘢𝘪𝘮𝘴 𝘰𝘧 𝘦𝘲𝘶𝘪𝘵𝘢𝘵𝘪𝘰𝘯 𝘴𝘤𝘪𝘦𝘯𝘤𝘦 (𝘌𝘚) 𝘪𝘴 𝘵𝘰 𝘪𝘮𝘱𝘳𝘰𝘷𝘦 𝘩𝘰𝘳𝘴𝘦 𝘸𝘦𝘭𝘧𝘢𝘳𝘦 𝘵𝘩𝘳𝘰𝘶𝘨𝘩 𝘢 𝘴𝘤𝘪𝘦𝘯𝘵𝘪𝘧𝘪𝘤 𝘢𝘱𝘱𝘳𝘰𝘢𝘤𝘩. 𝘏𝘰𝘸𝘦𝘷𝘦𝘳, 𝘭𝘪𝘵𝘵𝘭𝘦 𝘪𝘴 𝘬𝘯𝘰𝘸𝘯 𝘢𝘣𝘰𝘶𝘵 𝘩𝘰𝘸 𝘦𝘲𝘶𝘦𝘴𝘵𝘳𝘪𝘢𝘯𝘴 𝘱𝘦𝘳𝘤𝘦𝘪𝘷𝘦 𝘌𝘚.

𝘛𝘰 𝘥𝘦𝘵𝘦𝘳𝘮𝘪𝘯𝘦 𝘸𝘩𝘢𝘵 𝘦𝘲𝘶𝘦𝘴𝘵𝘳𝘪𝘢𝘯𝘴 𝘵𝘩𝘪𝘯𝘬 𝘢𝘣𝘰𝘶𝘵 𝘌𝘚, 𝘸𝘦 𝘢𝘯𝘢𝘭𝘺𝘻𝘦𝘥 𝘵𝘩𝘦 𝘦𝘷𝘦𝘳𝘺𝘥𝘢𝘺 𝘵𝘢𝘭𝘬 𝘰𝘧 𝘦𝘲𝘶𝘦𝘴𝘵𝘳𝘪𝘢𝘯𝘴 𝘱𝘢𝘳𝘵𝘪𝘤𝘪𝘱𝘢𝘵𝘪𝘯𝘨 𝘪𝘯 𝘢𝘯 𝘰𝘯𝘭𝘪𝘯𝘦 𝘧𝘰𝘳𝘶𝘮 𝘵𝘩𝘳𝘦𝘢𝘥 𝘥𝘦𝘣𝘢𝘵𝘪𝘯𝘨 𝘌𝘚. 𝘜𝘴𝘪𝘯𝘨 𝘲𝘶𝘢𝘭𝘪𝘵𝘢𝘵𝘪𝘷𝘦 𝘥𝘢𝘵𝘢 𝘢𝘯𝘢𝘭𝘺𝘴𝘪𝘴 𝘵𝘦𝘤𝘩𝘯𝘪𝘲𝘶𝘦𝘴, 𝘸𝘦 𝘪𝘯𝘧𝘦𝘳𝘳𝘦𝘥 4 𝘣𝘦𝘭𝘪𝘦𝘧𝘴 𝘢𝘣𝘰𝘶𝘵 𝘴𝘤𝘪𝘦𝘯𝘤𝘦 𝘵𝘩𝘢𝘵 𝘱𝘳𝘦𝘷𝘦𝘯𝘵𝘦𝘥 𝘵𝘩𝘦 𝘶𝘱𝘵𝘢𝘬𝘦 𝘰𝘧 𝘌𝘚 (𝘴𝘤𝘪𝘦𝘯𝘤𝘦 𝘥𝘪𝘴𝘤𝘰𝘶𝘯𝘵𝘴 𝘧𝘦𝘦𝘭, 𝘴𝘤𝘪𝘦𝘯𝘤𝘦 𝘪𝘴 𝘰𝘷𝘦𝘳-𝘳𝘢𝘵𝘦𝘥, 𝘴𝘤𝘪𝘦𝘯𝘤𝘦 𝘪𝘴 𝘢 𝘨𝘪𝘮𝘮𝘪𝘤𝘬, 𝘢𝘯𝘥 𝘴𝘤𝘪𝘦𝘯𝘤𝘦 𝘪𝘴 𝘳𝘦𝘥𝘶𝘤𝘵𝘪𝘰𝘯𝘪𝘴𝘵) 𝘢𝘯𝘥 𝘰𝘯𝘦 𝘵𝘩𝘢𝘵 𝘴𝘶𝘱𝘱𝘰𝘳𝘵𝘦𝘥 𝘪𝘵𝘴 𝘢𝘪𝘮𝘴 (𝘴𝘤𝘪𝘦𝘯𝘤𝘦 𝘪𝘴 𝘶𝘴𝘦𝘧𝘶𝘭 𝘢𝘯𝘥 𝘱𝘳𝘰𝘨𝘳𝘦𝘴𝘴𝘪𝘷𝘦).

𝘛𝘩𝘦𝘴𝘦 𝘣𝘦𝘭𝘪𝘦𝘧𝘴 𝘢𝘳𝘦 𝘥𝘪𝘴𝘤𝘶𝘴𝘴𝘦𝘥 𝘸𝘪𝘵𝘩 𝘳𝘦𝘴𝘱𝘦𝘤𝘵 𝘵𝘰 𝘵𝘩𝘦 𝘥𝘶𝘢𝘭 𝘴𝘺𝘴𝘵𝘦𝘮𝘴 𝘰𝘧 𝘳𝘢𝘵𝘪𝘰𝘯𝘢𝘭 𝘢𝘯𝘥 𝘪𝘯𝘵𝘶𝘪𝘵𝘪𝘷𝘦 𝘪𝘯𝘧𝘰𝘳𝘮𝘢𝘵𝘪𝘰𝘯 𝘱𝘳𝘰𝘤𝘦𝘴𝘴𝘪𝘯𝘨 𝘱𝘳𝘦𝘴𝘦𝘯𝘵 𝘢𝘮𝘰𝘯𝘨 𝘢𝘯𝘺 𝘨𝘪𝘷𝘦𝘯 𝘱𝘰𝘱𝘶𝘭𝘢𝘵𝘪𝘰𝘯, 𝘢𝘴 𝘸𝘦𝘭𝘭 𝘢𝘴 𝘵𝘩𝘦 𝘵𝘳𝘪𝘶𝘯𝘦 𝘥𝘪𝘮𝘦𝘯𝘴𝘪𝘰𝘯𝘴 𝘰𝘧 𝘥𝘦𝘤𝘪𝘴𝘪𝘰𝘯-𝘮𝘢𝘬𝘪𝘯𝘨 𝘨𝘦𝘳𝘮𝘢𝘯𝘦 𝘵𝘰 𝘩𝘰𝘳𝘴𝘦 𝘸𝘦𝘭𝘧𝘢𝘳𝘦 𝘪𝘴𝘴𝘶𝘦𝘴 (𝘦𝘵𝘩𝘪𝘤𝘢𝘭, 𝘮𝘰𝘳𝘢𝘭, 𝘢𝘯𝘥 𝘢𝘦𝘴𝘵𝘩𝘦𝘵𝘪𝘤).

𝘛𝘰 𝘢𝘷𝘰𝘪𝘥 𝘶𝘯𝘪𝘯𝘵𝘦𝘯𝘵𝘪𝘰𝘯𝘢𝘭𝘭𝘺 𝘤𝘳𝘦𝘢𝘵𝘪𝘯𝘨 𝘳𝘦𝘴𝘪𝘴𝘵𝘢𝘯𝘤𝘦 𝘧𝘳𝘰𝘮 𝘵𝘩𝘰𝘴𝘦 𝘸𝘩𝘰 𝘢𝘳𝘦 𝘴𝘬𝘦𝘱𝘵𝘪𝘤𝘢𝘭 𝘢𝘣𝘰𝘶𝘵 𝘴𝘤𝘪𝘦𝘯𝘤𝘦 𝘰𝘳 𝘌𝘚, 𝘸𝘦 𝘳𝘦𝘤𝘰𝘮𝘮𝘦𝘯𝘥 𝘢 𝘴𝘦𝘯𝘴𝘪𝘵𝘪𝘷𝘦 𝘸𝘦𝘭𝘧𝘢𝘳𝘦-𝘤𝘦𝘯𝘵𝘦𝘳𝘦𝘥 𝘳𝘦𝘴𝘦𝘢𝘳𝘤𝘩 𝘦𝘹𝘵𝘦𝘯𝘴𝘪𝘰𝘯 𝘢𝘯𝘥 𝘤𝘰𝘮𝘮𝘶𝘯𝘪𝘤𝘢𝘵𝘪𝘰𝘯 𝘴𝘵𝘳𝘢𝘵𝘦𝘨𝘺 𝘵𝘩𝘢𝘵 𝘪𝘴 𝘵𝘢𝘪𝘭𝘰𝘳𝘦𝘥 𝘧𝘰𝘳 𝘢𝘶𝘥𝘪𝘦𝘯𝘤𝘦𝘴 𝘢𝘯𝘥 𝘦𝘯𝘥 𝘶𝘴𝘦𝘳𝘴 𝘣𝘦𝘺𝘰𝘯𝘥 𝘵𝘩𝘦 𝘢𝘤𝘢𝘥𝘦𝘮𝘪𝘤 𝘱𝘳𝘰𝘥𝘶𝘤𝘵𝘪𝘰𝘯 𝘢𝘯𝘥 𝘤𝘰𝘯𝘴𝘶𝘮𝘱𝘵𝘪𝘰𝘯 𝘰𝘧 𝘌𝘚.”
​

>> De praktische oefening 'Leren Omdenken'; Een Mindset Challenge voor Ruiters vind je binnenkort in Boek 1 van de Equine Trauma & Behavior Opleiding! 


"Follow the Horse, not the Method"

​

​Liefs,

Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
​www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl