Wild at Heart Horse Rescue

Begin 2017 vertrok ik naar Palmdale, Californië waar ik al snel werk vond bij een rescue vlakbij huis.

De eigenaars (een echtpaar met kinderen) waren zo'n 3 jaar geleden begonnen met het opvangen van paarden en werden al snel een officiële rescue waardoor het aantal paarden van 20 naar 40 groeide.


3 tot 4 keer per week werkte ik met de paarden en deed allerlei klusjes (van waters bijvullen tot stallen bouwen). Al snel kwam ik bijna elke dag en kregen zowel mijn man als ik ons eigen paard voor zolang we in Amerika waren. Cody (een Quarter Horse ruin) werd het paard van mijn man, die hij zelf onder begeleiding van een Parelli trainer en instructeur verder trainde tot hij uiteindelijk geadopteerd kon worden.

JP werd mijn paard, een Paint × Arab(?) kruising merrie die al vanaf het begin op de rescue stond maar "not rideable" was. Fysiek was ze in orde, maar onder het zadel bleef ze schrikken, sprongen maken en gillen. In de bak was het minder, maar ook dan ging ze uiteindelijk gillend en springend de bak door.
Hoe vaak ik wel niet met een huilend hart in haar stal heb gezeten omdat ik niet meer wist wat te doen.

Dit was de periode waarin ik Parelli achter me begon te laten (ik volgde nog wel lessen wanneer het kon) en me meer ging verdiepen in het "waarom", de emoties en psyche van het paard. Ik behaalde mijn Integrated Energy Therapy certificaten en begon ook JP te behandelen. Langzaam maar zeker zag ik haar steeds meer veranderen, ook naar andere paarden toe was ze minder "intens". Ze was kalm. 

In totaal duurde het twee jaar voordat we (ook zonder hoofdstel) in harmonie konden rijden, zelfs buiten èn zonder bit. 


Helaas voelde ik me niet helemaal op mijn gemak op deze plek en ben ik na lang piekeren toch vertrokken en heb ik eind 2019 afscheid moeten nemen van deze fantastische merrie, die mij de realiteit en kracht van personal development liet zien. Ik trok me haar rariteiten nooit persoonlijk aan, maar werkte aan mijn eigen strengths en weaknesses, net zo lang tot ik in haar ogen waardig was om de leiding over te nemen. Ontzettend humbling.



​

" Follow the Horse, not the Method"

Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
​www.zoevanmourik & www.houseofhorsemanship.nl