ZOË VAN MOURIK
  • Home
    • About Zoë
    • Gupsy
    • Metaphysics: NH & Energy Therapy
    • Privacybeleid
    • Saltbar
  • Academy
  • Blog
    • Blog
    • Equine Blog
  • Services
    • Energy Therapy voor paarden
    • Interne Training
    • Lessen
    • Shamanic Journeying >
      • Power Animal Retrieval
      • Spirit Guide Retrieval
      • SoulRetrieval
    • Prices
  • Gallery
    • Videos
    • Pictures
  • Contact

8/16/2022

Aggression or intimidation?

0 Comments

Read Now
 
Is Your Horse Aggressive? Or Are You Intimidated? ​
*recent conversation turned into a blog* 
Picture

​Horses are big (flight) animals, so it makes sense why people would be scared or at least intimidated by their presence alone. But being scared isn't the problem; not acknowledging it is! Because if we don't or can't admit and then control our own emotions, it becomes too easy to judge a horse and anthropomorphize their behavior.

Two other important things to consider are;

A: Horses are energy-conservers, being 'aggressive' or 'naughty' takes up a lot of energy!

B: Aggression or Anger are secondary emotions, so when a horse is threatening to strike, bite or attack (and there are no physical ailments to be found!) you aren't dealing with 'bad behavior' but self-preservation.

​Blaming or punishing them for their behavior instead of holding space for their repressed emotions is one example of how these horses eventually do become aggressive. They have learned how to protect themselves and by then, humans have too often proved that that is in fact necessary. It's an undesirable but inevitable outcome of not dealing with the emotions of the horse, and the emotions we are keeping trapped inside ourselves. Do you hold space for emotions? For your horse(s), and for yourself? Are you able to correctly read what emotion goes behind the behavior?
​
Picture
Above: gentling feral filly Freya, who is standing with her butt towards me. This is NOT a sign of aggression, but a sign of self-preservation

​Love,

Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
​

​www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl

​

Share

0 Comments

6/2/2022

Research: Dually Halters

0 Comments

Read Now
 
Monty Roberts; geen onbekende naam in de paardenwereld en een waar veel van ons mee zijn opgegroeid.

Termen als een round-pen werden (in Nederland) nieuw leven in geblazen 
en van een Join-Up hadden we destijds nooit gehoord, behalve misschien uit de Heartland boeken van Lauren Brooks. Desondanks stonden we met verbazing te kijken hoe deze man wilde/feral paarden in 1 sessie weer gewillig en kalm leek te krijgen en ze zelfs direct kon rijden. 
​

Hoe kies ik de juiste tools?

De meeste keuzes die ik maak wat betreft (ook) de tools waarmee ik werk, maak ik grotendeels gevoelsmatig. 

Toen ik in 2017 aan het werk ging in Amerika en te maken kreeg met echt zwaar getraumatiseerde of wilde paarden, voelde meer druk/leverage/tools juist niet logisch voor mij. Dit soort paarden (en eigenlijk alle paarden) wil ik zo veel mogelijk vrijheid geven en zo min mogelijk opties om tegen te vechten. Een optie die de Dually Halters bemoeilijkt en in sommige gevallen zelfs in zijn geheel wegneemt. Maar ondanks mijn intuïtieve (en averechtse) reacties op bepaalde onderwerpen, ben ik altijd nieuwsgierig naar de wetenschappelijke onderbouwing.

Dus toen in januari 2020 een wetenschappelijk onderzoek uitkwam met resultaten die precies dat onderstreepten en bevestigen wat ik gevoelsmatig al wist, ben ik alleen maar meer gaan luisteren naar mijn eigen gevoel. 

​

Het onderzoek


​Door Dr David Marlin
27 januari 2020


"TRAINING HEADCOLLARS AND THEIR EFFECT ON HORSE BEHAVIOUR - OLIVIA TURNER"


*** GUEST POST *** by Olivia Turner B.Sc Hons, Animal Behaviour Consultant & Equine Bitting Specialist


Handling issues are very common in the horse world and there are many gadgets and training aids available which claim to fix the problem, but what effect do these have on equine emotional state and behaviour? The gadgets utilise pressure, the more pressure you apply, the more uncomfortable it becomes for the horse. The goal being that the pressure motivates the horse to perform the right behaviour, then the handler releases that pressure.

This method of pressure and release is called negative reinforcement. A stimulus is removed to increase the performance of a behaviour, e.g. applying pressure on a headcollar (HC) for a horse to stop, then releasing the pressure the second the horse stops. The horse will learn on the release of that pressure, so if your timing isn’t accurate the horse will find it harder to learn what you intend it to. Techniques (such as pressure and release) are only deemed ethical if they are proportionate to the desired response, are predictable for the horse and are released immediately upon the correct response (McLean and McGreevy, 2010). The context of the situation is very important when we’re thinking about using aversive stimuli. In a fearful situation what we really want is for the horse to relax, listen and learn something positive about what’s frightening them. Applying increasing amounts of pressure that is magnified by a training HC might get the job done, but at what cost to the emotional welfare of your horse? If you’re frightened and someone puts pressure on you, what’s your first response and how does it make you feel?

There is a level where pressure becomes a punisher and it’s something I see a lot of when watching people train in training HC’s. The horse doesn’t offer the right behaviour, so they ramp up the pressure very quickly or hold it for a longer duration. What they fail to notice are the early indicators given by the horse that it wasn’t coping in that situation. Now the pressure has been escalated and they’ve made the horse feel worse about what’s going on, rather than teaching it the desired response in a more ethical way. So, the horse might perform the desired behaviour, but is experiencing emotional conflict, stress and discomfort while doing so. For example: your horse is frightened of the trailer, forcing it on by increasing aversive pressure will eventually work. However, you haven’t made the experience positive or enjoyable. Your horse is ‘behaving’ as a result of active punishment and discomfort, not because it’s truly happy at walking onto the trailer.

There are a number of training HC’s on the market, perhaps the most common is the Dually Headcollar, designed by Monty Roberts. This magnifies the pressure a handler can apply in a normal headcollar and concentrates it on the nose and subsequently will create some poll pressure. Research by Iijichi et al, 2018 looked at the effects on compliance, discomfort and stress in naïve horses trained with a Dually and a normal HC in 2 novel handling tests. Their results showed that the Dually didn’t increase compliance compared to a standard HC and it caused an increase in discomfort as measured by the Horse Grimace Scale (HGS).

Other similar HC’s on the market are the Ezy Loader, the Eskadron Control Headcollar and the Be Nice Halter. All give the handler a mechanical advantage and apply escalating pressure to the horse. Research has already proven that high pressures on the nose and poll caused by tight bridles and nosebands increase stress, handler avoidance, tissue damage and head shyness (Doherty et al, 2016; Fenner et al, 2016; Hockenhull and Creighton, 2013 and McGreevy et al, 2012). All things we want to avoid when teaching horses to be safe and relaxed when being handled by us on the ground. It would be interesting to see what pressures on the facial tissues are actually being exerted by these HC’s and to assess the consequences on equine emotional state and welfare.
Once we understand why a horse isn’t doing a behaviour that we want, we can see things from their perspective and know which area of training needs more practice. All horses are individuals and will respond differently to various training methods, just make sure your timing is correct and you’re rewarding your horse for the behaviours you want!


TAKE HOME POINTS
​
* Increasing aversive pressure will only increase discomfort, stress, fear and pain. You might get the behaviour you want, but your horse was in a negative emotional state and therefore won’t have made a positive memory at performing that behaviour.

* Identify why your horse won’t do something and focus on re-training the behaviours needed to do it.

* Aim to train your horse to respond to a light aid and proof that behavioural response by practising it in a variety of situations.

* Make sure your timing is accurate and reward the ‘try’ if your horse is struggling.

* Be predictable for your horse and make it easy for them to get the answer right.

* If your horse is struggling with something scary like trailer loading, then be realistic with what they can manage in any one session. That competition you’ve got planned might need to wait!

* Don’t rush anything, be relaxed and go at the pace your horse is comfortable with.

* Interested in scoring equine facial expressions for yourself? Then download the HGS app: https://awin-project-hgs.en.aptoide.com/



References:

Docherty, O., Casey, V., Arkins, S., 2016. An investigation into noseband tightness levels on competition horses. Journal of Veterinary Behaviour. 15,pp.78-95.

Fenner, K., Yoon, S., White, P., Starling, M., McGreevy, P., 2016. The Effect of Noseband Tightening on Horses’ Behaviour, Eye Temperature, and Cardiac Responses. PLoS ONE. 1:5,pp. 1-20.

Hockenhull, J. and Creighton, E., 2013. Training horses: Positive reinforcement, positive punishment, and ridden behaviour problems. Journal of Veterinary Behaviour. 8,pp. 245-252.

Iijchi, C., Tunstall, S., Putt, E., Squibb, K., 2018. Dually Noted: The effects of a pressure headcollar on compliance, discomfort and stress in horses during handling. Applied Animal Behaviour Science. 205,pp.68-73.

McGreevy, P., Warren-Smith, A., Gruisard, Y., 2012. The effect of double bridles and jaw-clamping crank nosebands on temperature of eyes and facial skin of horses. Journal of Veterinary Behaviour. 7, pp. 142-148.

McLean, A., McGreevy, P., 2010. Ethical equitation: Capping the price horses pay for human glory. Journal of Veterinary Behaviour. 5,pp. 203-209.​


Picture
foto hoort bij bovenstaand onderzoek: https://www.facebook.com/photo?fbid=1268361883368030&set=pcb.1268363193367899


Paarden zelf geven dus ook de voorkeur aan een trainingshalster zonder hefboomwerking/leverage: "Their results showed that the Dually didn’t increase compliance compared to a standard HC and it caused an increase in discomfort as measured by the Horse Grimace Scale (HGS)."

​
Touwhalsters, kaptomen en/of nylon/biothane halsters zijn fijnere en veilige tools om mee te werken en communiceren, doordat er geen hefboomwerking aanwezig is wanneer we de fysieke druk opvoeren. De zogenoemde 'consequentie' als het paard tegen de druk in beweegt, blijft dus uit. Zoals met meer tools het geval is zal de Dually in de juiste handen geen schade aanrichten; zolang deze niet ingezet wordt bij zwaar getraumatiseerde of wilde paarden want hun 3 Second Window is ontzettend klein! Dit betekent dat de quick release van -in dit geval- een Dually meer schade dan goeds aan kan richten, waardoor het fijner kan zijn jezelf bekend te maken met tools die te allen tijden toepasbaar zijn en op ieder individueel paard. 

Naast het feit dat ik het persoonlijk niet fijn/eerlijk vind om met extra/veel druk te werken, heeft werken op gevoel echt mijn voorkeur; en 'Feel can be taught, but not always learned'. Wat het dus moeilijker maakt om 'het juiste te doen' of om te bepalen wanneer een tool zich 'in de juiste handen begeeft'. Want wie beoordeeld en beantwoord deze vragen en situaties? En is dat wel objectief?



Als je moeite hebt met het kiezen van de juiste/meest vriendelijke/eerlijke tools om mee te communiceren en werken, helpt het wellicht om aan te denken aan deze quote, die mij helpt om dingen in het juiste perspectief te (blijven) zien:
​
"You will never have to force anything that is truly meant to be"
Picture
https://www.facebook.com/photo?fbid=1268361883368030&set=pcb.1268363193367899

"Increasing aversive pressure will only increase discomfort, stress, fear and pain. You might get the behaviour you want, but your horse was in a negative emotional state and therefore won’t have made a positive memory at performing that behaviour."


Nog zo'n waardevolle zin uit bovenstaand onderzoek, die belicht waarom ik niet achter principes sta die gedrag 'shapen' of 'redirecten'; zo ontstaat inderdaad het gewenste gedrag, maar vanuit welke emotie stamt dit? Acceptatie, omdat het paard het samenwerken leuk vindt? Of irritatie​ en tolerantie, omdat het paard onder jouw druk uit probeert te komen en zich vanuit stress/angst/kwaadheid overgeeft? 

'Volg het paard en niet de methode' is dus ook toepasbaar op de tools waarmee we werken en als we eerlijker en met een open mind durven kijken naar onze paarden, laten zij hun gevoel vaak al tijdig aan ons merken.
​

De massa

Iets waar we bij het uitkiezen van tools misschien niet zo snel/lang bij stilstaan, maar zo belangrijk is; de massa van het object!

Persoonlijk geef ik bijvoorbeeld de voorkeur aan een lichtgewicht halster, zonder hardware, zonder leverage en van niet te zacht of hard materiaal. De Dually checkt dus alle punten aan die ik persoonlijk probeer te vermijden; een handige test om even te checken of de tools waar je voor gekozen hebt ook daadwerkelijk passen bij jou/jouw training.

​Een voorbeeld uit de praktijk, via een collega (vertaald);


'Ik heb mijn paard nu twee jaar, ze is bijna drie. Ik heb Monty's boek gekocht om haar te kunnen trainen en ik begon met een geknoopt touwhalster in plaats van de Dually. Inmiddels heb ik er 1 aangeschaft maar alleen het geluid van het hardware maakt haar zo nerveus, het duurt weer erg lang voor ik haar kan overtuigen dat het veilig is. Ze is nog jong en heel intelligent, ze volgt me overal en als ik haar touwhalster om wil doen komt ze naar me toe en stopt ze zelf haar neus door het halster! 

Nu ik met de Dually werk en aan kom is ze direct nerveus, ook als ik mijn tijd neem haar te laten wennen schiet ze toch achteruit als ik mijn arm over haar nek doe. '
Een voorbeeld van hoe een paard zelf dus aan kan geven zich wantrouwend te voelen tegenover een nieuwe situatie; in dit geval het introduceren van een nieuw trainingshalster. In de video hieronder zie je hoe Walter op een soortgelijke manier reageert op zijn kennismaking met een kaptoom. Let op hoe ik te werk ga wanneer Walter (vanuit wantrouwen) weg stapt.
​


​Newton's Third Law: Action & Reaction


Tot slot/ter inspiratie een stukje wetenschap; de Derde Wet van Newton.
​

"His third law states that for every action (force) in nature there is an equal and opposite reaction. If object A exerts a force on object B, object B also exerts an equal and opposite force on object A. In other words, forces result from interactions."

Formule: F actie = - F reactie 

Deze wet is tegenwoordig ook wel bekend als 'de wet van Actie en Reactie'; Elke kracht (actie) heeft als gevolg dat er ook een andere kracht (reactie) optreedt. Een voorbeeld is een geweer dat kracht uitoefent op een kogel, maar de kogel oefent ook reactiekracht uit op het geweer; de terugslag die je voelt.

Krachten treden dus altijd in paren op. Maar hoe vertaalt dit zich naar het gebruik van de Dually Halters?

​
Eigenlijk speelt de grootste rol van de Dually zich af in het fysieke aspect van de training/de handler. Een veelgehoord gezegde is 'het fysieke gevecht kun je niet winnen' maar dat is wel de focus van de Dually Halters. Door middel van het toevoegen van leverage/een hefboomwerking, kunnen we onze fysieke vragen met extra kracht en druk stellen, in plaats van met meer geduld en zachtheid - door consquenties als een hefboom weg te laten. We kunnen dus extra fysieke kracht toevoegen en toepassen, druk die vaak ten koste van de mentale en emotionele gesteldheid van het paard gaat. Opnieuw het (belangrijke) verschil tussen het camoufleren van emoties (door te focussen op het gedrag) en het verkrijgen van gedragspatronen op een natuurlijke wijze, door het erkennen van onderliggende emoties.

Wat je paard VOELT is dus altijd belangrijker dan wat ze laten zien; iets wat de Dually vaak alleen maar bemoeilijkt door de ruis in communicatie. 


​
​Tot slot:
Het kiezen van tools is vaak een persoonlijke keuze; maar maak deze keuzes wel bewust! Hopelijk heb je dankzij dit blog weer inspiratie gekregen om bij jouw eigen overtuigingen en persoonlijke overwegingen stil te staan, om jezelf eerlijk (en tijdig!) af te vragen of dit wel de juiste manier is. Objectief (misschien met behulp van een collega?) naar je paard blijven kijken helpt ook om te bepalen of en welke tools geschikt zijn. 

Wees niet bang om dingen uit te proberen en blijf luisteren naar je paard!

​


​Liefs,

Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
​www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl ​
​

Picture

Share

0 Comments

6/1/2022

Paardentaal

0 Comments

Read Now
 
Bekijk onderstaande video:
Dit is de Natuur, paardentaal in haar meest pure vorm.

Beelden als deze vindt niet iedereen fijn om te zien; zeker in Nederland circuleert er op het moment veel onjuiste en vooral vermenselijkte informatie over paardengedrag. Waar we namelijk niet (vaak genoeg) bij stilstaan is het feit dat er grote verschillen zijn tussen een wild/feral, of gedomesticeerd paard. Hoe wij met deze verschillende paarden omgaan en met ze communiceren is daarom ook van groot belang. En dat begint allemaal met normaal paardengedrag correct kunnen observeren, zonder oordelen.


De paardenwereld en hun emoties zijn lang niet zo zwart/wit als nog vaak gedacht wordt. De complexiteit van paarden, hun familie en kuddes wordt met deze video nog eens extra onderstreept. Ook wilde paarden 'discussiëren'. Ook zij zijn het lang niet altijd eens met keuzes die binnen hun groep gemaakt worden. En soms wordt er naar die emoties gehandeld, zoals Woya doet in de video. Heftig om te zien misschien, maar ik geniet van de vrijheid die ze heeft om zich erin te mengen en haar zegje te doen. Om haar stem te gebruiken, die onze gedomesticeerde paarden vaak niet eens meer hebben.
We nemen ze hun levensruimte af, hun stem, hun familie en daarmee ook het vermogen om zichzelf te kunnen verdedigen of kunnen uiten. Een leven lang dienen als mentale en fysieke 'slaaf' is meer de regel dan uitzondering.


Komt het paard na lange tijd eindelijk voor zichzelf op, dan wordt er gesproken van een "gedragsprobleem" of "pismerries" of "dominantie". Misplaatste vermenselijkingen die onze onkunde verbloemen en afschuiven op het paard, die daar logischerwijs onrustig, verward en zelfs gevaarlijk door kan worden.


Train jezelf om te herkennen wat nou nog wel "normaal" is en wat niet, in zowel gedomesticeerde als wilde kuddes paarden. Observeer overeenkomsten en verschillen en bedenk of hoe je verbeteringen kan aanpassen in de leefomgeving of training van jouw paard. Zeker een aanrader voor gedragstrainers, die vaak nog te eenzijdig worden blootgesteld aan paarden, gedrag, waar dit vandaan komt en onze invloed hierop. Zo kunnen we hopelijk de hype van het "shapen" van gedrag, veranderen naar het kunnen opmerken van de emotie; de onderliggende reden.

De gemoedstoestand van het paard verbeteren is namelijk vele mate effectiever dan controle uitoefenen op hoe het paard deze gevoelens tot uiting brengt; hierdoor voelen ze zich gehoord, gezien en begrepen, zonder dat wij hun gevoelens veroordelen. Een belangrijke basis voor ieder paard, lang voordat we aan zaken als training of rehabilitatie beginnen.


​Liefs,

Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
​www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl ​

​

Share

0 Comments

5/15/2022

Food Rewards & Pushy Horses

0 Comments

Read Now
 
Als je werkt met een paard dat steeds in je ruimte komt, of nog weinig ground manners kent, geef je dan wel of geen voer beloning tijdens de training?"

Wat food rewards betreft ben ik niet heel moeilijk, ik geef de voorkeur aan werken met food rewards, want kauwen stimuleert ontspanning! Maar:

Natuurlijk is het niet handig om paarden te belonen voor ongewenst gedrag, maar dit kun je voorkomen. Timing en Observatie (2 van mijn 3 Key Factors/ontwikkelpunten voor iedere trainer) komen ook hier weer van pas.

In de video onderaan zie je mij met Nevada, die vaak tegen mensen aan botste of half over ons heen rende. Om hem een betere manier aan te leren, hem sneller te helpen ontspannen èn om hem te leren respectvol om te gaan met food rewards ging ik als volgt te werk:
  • Ik laat Nevada duidelijk merken dat ik een treat heb, door hem te laten ruiken aan mijn gesloten hand
  • Ik nodig Nevada uit een stap achteruit te doen, door mijn hand met de food reward naar zijn schouder/achterhand te bewegen
  • Ik versterk mijn uitnodiging door druk op het halstertouw te houden (maar niet op te voeren!) tot Nevada een pasje achteruit zet en daarmee zelf direct de druk van het halstertouw haalt
  • Zodra Nevada een pas (hoe klein ook!) achteruit heeft gezet, krijgt hij de food reward

Oefen dit een paar keer per week en je zult verstelt staan van hoe snel paarden dit door hebben EN de enorme invloed op hun ground manners.

Nevada snapte bijvoorbeeld al binnen ca 1 maand dat het geen meer zin had om te bedelen of tegen mensen aan te duwen als hij een food reward wilde. In plaats daarvan bleef hij netjes in zijn eigen ruimte, geduldig afwachten wanneer de mens zich naar hèm toe beweegt (en niet andersom), om vervolgens de treat respectvol uit onze hand te pakken.
Reminder: ga niet te veel/te lang malen over WAT een paard doet, maar ga denken in oplossingen!

Food rewards zijn veel natuurlijker dan je denkt; toen de eerste paarden kozen voor domesticatie was voedsel krijgen van de mens een gegeven feit en zekerheid. In ruil voor peace en comfort besloten zij hun levenspad te verstrengelen met die van de mens. Let's honor that relationship!


*Bekijk hieronder de trainingsvideo van mij met Mustang Nevada, kijktijd: 0:39 minuten
 
Liefs, 

Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl 

Share

0 Comments

5/15/2022

Feit of Fabel?

0 Comments

Read Now
 
Onderstaande stelling komt in de paardenwereld meer en meer voorbij, maar is dit eigenlijk wel waar?
​

"Door het hoofd van het paard omlaag te vragen, raken ze meer ontspannen, doordat ze een rustgevend stofje aanmaken."

Picture
Deze uitspraak is niet waar! 

Je ziet het veel trainers doen: via lichte druk op de poll (achter de oren) of op een andere manier, het paard vragen zijn hoofd steeds dichter naar de grond te brengen. Deze oefening resulteert in zulke videos vaak in een meer ontspannen en rustig paard. Voor het ongetrainde oog is het net een transformatie. Voor het getrainde oog is er duidelijk meer aan de hand.

De ontspanning die ontstaat tijdens deze oefeningen heeft namelijk niets te maken met het aanmaken van een rustgevende stof (zoals endorfinen). Was bovenstaande uitspraak waarheid geweest, dan zou dit betekenen dat paarden tijdens bijvoorbeeld het grazen, òòk deze rustgevende stof aan zouden maken. Ze zouden zichzelf dan in constant gevaar brengen; een ontspannen en half verdoofde prooi is natuurlijk makkelijk te vangen!


Wat er dan wel gebeurt tijdens deze oefening?


We stimuleren fysieke en emotionele balans en ontspanning, door invloed uit te oefenen op het makkelijkst bereikbare vlak: het fysieke paard. Door eerst fysieke ontspanning te mimieken door dingen als het hoofd naar beneden te vragen, stimuleren we het paard om Hier & Nu ontspanning te vinden en te houden. Net als wanneer je zelf gestresst of angstig bent, kan een fysieke aanpassing al veel doen voor je mindset. Je even uit rekken, gapen, diep en goed ademhalen, een rondje lopen of je schouders naar beneden laten zakken; dit is allemaal vergelijkbaar met deze oefening voor het paard.



>>Meer, aanvullende informatie over dit onderwerp lezen?

In onze Facebook Groep vind je een document over een studie over dit onderwerp, met uitgebreide onderzoeksresultaten; "The use of Head-Lowering in Horses as a Method of Inducing Calmness". Sluit je aan via: https://www.facebook.com/groups/equinecommunityzoe
​

 
Liefs, 

Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl 
 

Share

0 Comments

5/15/2022

Feiten & Fabels over 'Hete Paarden'

0 Comments

Read Now
 
‘Mijn paard vindt het niet leuk om stil te staan”, “Mijn paard is van zichzelf zo onrustig”, “Het zit in zijn/haar genen” 
 
Bovenstaande uitspraken zijn voorbeelden van hoe we door middel van vermenselijken, bepaalde gedragsproblemen en/of afwijkingen verbloemen of afschuiven op het paard. In plaats van onszelf de vraag te stellen wat er in ons leiderschap en/of onze training mist waardoor het paard überhaupt de behoefte voelt om op high alert te functioneren, schuiven we het af op de bloedlijn, het ras van het paard, leeftijd of op het feit dat dit al zo lang “normaal” is dat we eigenlijk niet beter weten/willen. We raken een beetje blind voor kleine gedragsafwijkingen die hoe dan ook hun tol gaan eisen, one way or the other. 
​
Picture
 
“Genes are the gun, the environment is the trigger” 


Het klopt dat sommige paarden wat gevoeliger en expressiever zijn, denk bijvoorbeeld aan Arabische paarden. Maar ook in zulke gevallen hebben bovengenoemde uitspraken meer met de mens, dan met het paard te maken. Bekijk maar eens in mijn posts, videos en blogs hoe mijn trainingspaarden bij Love This Horse (een opvang gespecialiseerd in Arabische paarden) stuk voor stuk een ontspannen en gewillige gemoedstoestand ontwikkelen (zonder hun authenticiteit en expressie te verliezen); een absolute must voordat ze geadopteerd kunnen worden. Het is dus een fabeltje dat dit soort paarden altijd wat onrustiger zijn, alleen doordat ze bepaalde bloedlijnen hebben. 

Genetisch gezien is er inderdaad al een hoop bepaald maar dit zegt niets over het uiteindelijke karakter van het paard: invloedsfactoren zoals verwaarlozing of te jong te veel moeten presteren kunnen zorgen voor een bezorgd tot nerveus paard met alle gevolgen van dien wanneer deze emoties escaleren. Maar ook wij als mens, trainer, eigenaar en liefhebber zijn een invloedsfactor. Onze paarden zijn een reflectie van ons Inner Being, waardoor ze resoneren met wat wij uitstralen en spiegelen wat we doen. Als jouw paard onrustig/ongeduldig is kan dit dus ook empathisch overgenomen zijn. 
​

 
​Ieder paard kan dus in rust en kalmte stilstaan, of het nu een Haflinger of Arabier is: de verantwoording van het kunnen bieden van zo’n fijne omgeving begint altijd bij jou. Zit je zelf niet lekker in je vel, heb je moeite met geduldig zijn, zie je nog veel (marginale) gedragsveranderingen over het hoofd of word je zenuwachtig van onrustige, nerveuze paarden? Dan is er in de eerste plaats werk aan de winkel bij jezelf; compleet normaal en iets waar niemand onderuit komt. Je leven lang blijven leren is iets wat bij paarden natuurlijk komt en wij kunnen niet achterblijven. Door beter te observeren en durven voelen wat wij zelf wel en niet prettig vinden, hier bewust en actief aan te werken en vervolgens toe te passen in ons leven zoals tijdens het trainen van paarden, kun je al een wereld van verschil maken in de basis gemoedstoestand van je paard. 
 
Set yourself up for success! 
​
P.S: Bekijk in de diavoorstelling hieronder hoe ik werk met Arabische merrie Rahma, die met/onder het zadel snel en veel spanning opbouwde en dit vervolgens losliet door te gaan rennen. Dit is niet typisch/normaal voor Arabische paarden en er zal consequent aan gewerkt moeten worden om het probleem te verhelpen door de oorzaak aan te pakken: in dit geval het bieden van vertrouwen, werken vanuit respect en extra tijd besteden aan communicatie en cues bevestigen waardoor de merrie weer vertrouwen in haar handler en ruiter kreeg.

Rahma is de merrie die met een half-afgerukt oor op een low-end veiling terechtkwam en vervolgens bij Love This Horse èèn van mijn trainingspaarden werd in 2020.


 
Liefs, 

Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl 

Share

0 Comments

5/15/2022

Jaw Clenching & Bruxisme

0 Comments

Read Now
 
𝗝𝗮𝘄 𝗖𝗹𝗲𝗻𝗰𝗵𝗶𝗻𝗴 (𝗜𝗻𝘃𝗼𝗹𝘂𝗻𝘁𝗮𝗿𝘆) & 𝗕𝗿𝘂𝘅𝗶𝘀𝗺


In mijn Instagram Story vroeg ik afgelopen weekend aan jullie wat jullie denken dat het paard in een filmpje aan het doen was; Spelen, of is er iets anders aan de hand?

In het filmpje (te zien in onze FB groep!) zie je een groep paarden waarvan èèn met een stuk zeil tussen zijn tanden, achter de rest aan rende. Voor veel mensen ziet het er "grappig" uit, alsof het paard zijn vriendjes aan het opjagen/pesten is met een stuk plastic. Een soort spelletje. 𝘔𝘢𝘢𝘳 𝘪𝘴 𝘥𝘢𝘵 𝘸𝘦𝘭 𝘻𝘰?

 Het antwoord is Nee 
 

Als je het gedrag van dit paard beter observeert zie je een aantal dingen, die duidelijk weergeven wat er dan wel aan de hand is. Let bijvoorbeeld op wanneer het plastic het paard fysiek aanraakt en zijn reactie hierop, of hoe het paard ervan wegrent zodra hij het zeil heeft losgelaten. Indicaties dat er geen plezier, maar angst in het spel is.

'𝘐𝘯𝘷𝘰𝘭𝘶𝘯𝘵𝘢𝘳𝘺 𝘑𝘢𝘸 𝘊𝘭𝘦𝘯𝘤𝘩𝘪𝘯𝘨' gebeurt wanneer een paard stress zoals angst ervaart en zich voorbereidt op het ergste, zoals een aanval. De achterhand maakt zich klaar en spant zich aan om te rennen/verdedigen, maar dit effect beperkt zich niet tot alleen de achterhand. Van staartwortel tot poll spannen spieren zich aan, wat direct invloed heeft op bijvoorbeeld de kaak.

Het paard wìl in dit geval wel loslaten, maar kan het niet. In het geval van dit filmpje kon het paard het plastic uiteindelijk loslaten en ervan wegkomen. Maar er zijn ook situaties waarin het paard niet weg kan komen en zich overgeeft aan de stress/druk tijdens bijvoorbeeld de training. 𝘉𝘳𝘶𝘹𝘪𝘴𝘮 (teeth grinding) kan vervolgens een manier zijn waarop het paard stress probeert af te vloeien of redirecten, door middel van tandenknarsen of een verbeten, harde kaak. Dit gedrag verergert vaak wanneer eigenaars het paard straffen of juist belonen (proberen te 𝘤𝘰𝘮𝘧𝘰𝘳𝘵𝘦𝘯) voor deze uiting, waardoor ze nog meer de behoefte voelen om dit gedrag te laten zien. Het kan dus ook een coping mechanism worden.

Fysieke oorzaken kunnen overigens ook de boosdoener zijn, denk hierbij aan maagzweren of wisselen van tanden bij jonge paarden.

Vergeet dus niet om correct te observeren wat de achterliggende emotie van dit gedrag is, voor je op zoek gaat naar de oorzaak. Train jezelf om te leren begrijpen wat wel normaal paardengedrag is, en wat absoluut niet. Werk aan je observational skills en blijf jezelf vragen stellen: Waarom doen ze dit? Hoe vaak? Hoe lang? Met welke andere paarden? Wanneer doen ze dit niet? Wat doet de rest? Is er iets aangepast in omgeving/voeding/kudde dynamiek?

Antwoorden op deze vragen zullen je helpen om gedrag en emotie bij paarden beter van elkaar te kunnen onderscheiden, wat vermenselijken voorkomt en zorgt dat je sneller en effectiever de oorzaak kunt aanpakken.
 

Liefs, 

Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl 
 

Share

0 Comments

5/15/2022

Hypervigilance

0 Comments

Read Now
 
Heb jij de afgelopen Lentestorm ook goed doorstaan? En hoe zit het met jouw paard?

Picture

De wind en regen maakt het voor een paard een stuk moeilijker om zintuiglijk dingen waar te nemen. Door de lang aanhoudende storm kunnen paarden in een staat van 'hypervigilance' verkeren; ze staan dan eigenlijk constant 'aan' en scannen de omgeving extra oplettend. Hierdoor vervallen ze uit hun slaapritme, kunnen hun eetgewoontes veranderen en krijgen ze niet genoeg REM-slaap.

𝘏𝘺𝘱𝘦𝘳𝘷𝘪𝘨𝘪𝘭𝘢𝘯𝘤𝘦: '𝘵𝘩𝘦 𝘦𝘭𝘦𝘷𝘢𝘵𝘦𝘥 𝘴𝘵𝘢𝘵𝘦 𝘰𝘧 𝘤𝘰𝘯𝘴𝘵𝘢𝘯𝘵𝘭𝘺 𝘢𝘴𝘴𝘦𝘴𝘴𝘪𝘯𝘨 𝘱𝘰𝘵𝘦𝘯𝘵𝘪𝘢𝘭 𝘵𝘩𝘳𝘦𝘢𝘵𝘴 𝘢𝘳𝘰𝘶𝘯𝘥 𝘺𝘰𝘶'

Paarden die tijdens zulke weersomstandigheden op een open vlakte leven, zijn doorgaans eerder hersteld van zo'n hevige storm dan de paarden die bijvoorbeeld gestald staan. Op een open vlakte heeft een paard namelijk 1 groot voordeel: er is veel meer zicht op gevaar dan in een afgesloten paddock of stal. Deze kuddes houden in de nacht vaak een 'wisseling van de wacht' waar twee of meer paarden de wacht houden en de rest met hun billen in de wind (soms zelfs liggend, er tussenin!) kunnen slapen. Op die manier blijft er enige regelmaat in hun leefpatronen. Paarden die gestald staan in een kleinere omgeving, kunnen ook constant geprikkeld worden of afgeleid raken door geluiden of bewegingen van plastic zeilen, wapperende dingen, andere paarden die schrikken, dingen die omvallen, etc. Het gevolg is vaak een paard dat erg moe, prikkelbaar of nog steeds erg nerveus/'fris' is.

Dus: is jouw paard ineens een beetje 'anders' na zo'n storm? Geef hem vooral zo veel mogelijk rust! Begin je training met iets makkelijks en leuks als je ziet dat je paard zijn oude regelmaat weer heeft gevonden en verwacht niet direct teveel.


Liefs,

Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl

Share

0 Comments

5/15/2022

Het paardengezicht & De Oren

0 Comments

Read Now
 
Communicatie is de belangrijkste vaardigheid van paarden; het snel en goed kunnen opmerken van potentieel gevaar én dit doorspelen naar de kudde kan voor een wild paard het verschil tussen leven en dood betekenen. Het gedomesticeerde paard heeft geleerd om zijn oren voor nog iets anders te gebruiken: namelijk het kunnen horen en opvolgen van aanwijzingen van de mens. Oren spelen dus een belangrijke rol voor paarden in het proces van Communiceren en zijn over miljoenen jaren heen gefinetuned tot perfecte instrumenten.

Het gedrag van een paard is het resultaat van wat (en hoe) het zenuwstelsel informatie verwerkt en daarmee het paardenlichaam aanstuurt. Het sensorisch systeem pikt externe, zoals zintuigelijke, prikkels op maar ook interne informatie zoals lichaamstemperatuur wordt meegenomen, verwerkt en doorgegeven aan spieren die hier vervolgens op twee manieren op kunnen reageren (als reflex of voluntary respons).


》Wat info over (de werking van) het paardenoor op een rijtje:

Het paard gebruikt zijn oren voor 2 dingen:
1. Zintuiglijke waarneming (horen)
2 Uiten van Gemoedstoestand (blij, boos, pijn)

Het paardenoor kan 180 graden vrij bewegen. Er zijn 16 oorschelpspieren nodig om deze bewegingen te kunnen maken (wij mensen hebben er maar 3!)

Het paard gebruikt zijn oren om zijn gemoedstoestand aan te geven en om te communiceren
​
Wanneer een paard zijn oren bijdraait of plotseling spitst om een geluid beter te kunnen horen, heet dit de "Pryer reflex". Een spier reflex die het paard dient om geluid en de bron snel te kunnen pinpointen


Picture
Wind, regen of geluid van een drukke weg kan het voor een paard moeilijker maken om zich bewust te zijn van geluiden om zich heen. Maar soms leert een paard dat het geluid van een auto, voertijd betekent of wordt het paard bij slecht weer binnen gezet met wat lekkers. Op welke geluiden een paard wel/niet of positief/negatief reageert is dus afhankelijk van o.a. genen en welke anticipatie of motivatie erachter schuilgaat.

Tot slot: niet ieder paard vindt het logischerwijs fijn als mensen aan zijn hoofd zitten: zo is het namelijk ontzettend moeilijk om nog goed aanspraak te maken op zintuigen als zicht en gehoor. Er wordt in zo'n geval al snel gesproken van "Kopschuwheid" terwijl het in de meeste gevallen gaat om niet voldoende vertrouwen tussen paard en mens. Geduldig observeren waar het tempo van dit paard ligt en je hier vervolgens aan houden, zal het probleem vaak al doen verdwijnen.



Liefs,


Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
​
" Follow the Horse, not the Method"

www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl 


Share

0 Comments

5/15/2022

De oeroude relatie tussen​ Paard en Mens

0 Comments

Read Now
 
Al eeuwenlang hebben paarden en mensen een natuurlijk vastgestelde prooi/roofdier relatie. Met onze ogen dicht bij elkaar geplaatst, oren vlak tegen ons hoofd en zichtbare tanden wanneer we praten, ziet een paard ons instinctief als "roofdier". Het begrijpen van deze diepgewortelde relatie zal je nieuwe inzichten geven, in hoe belangrijk lichaamstaal en energie eigenlijk is.

We moeten ​het paard dus vertellen dat we hem niet op zullen eten. We zijn zijn vriend. Maar de taal van paarden bestaat niet uit woorden, maar uit lichaamstaal en het veranderen/aanpassen van hun en onze vibratie/energie. Natural Horsemanship is je realiseren dat in de wereld van paarden, deze twee dingen van levensbelang zijn. In plaats van woorden, gebruiken we lichaamstaal om ze te vertellen dat we niet de vijand zijn.
 
Het vaststellen van de leiderschapsrol is no joke, en als je er een gewoonte van gemaakt hebt alleen met je paard te werken in de rijbak, round pen of wanneer je anderszins met hem aan het werk bent, zul je vroeg of laat in de problemen komen. Ik ken aardig wat paarden, die kalm en toegankelijk zijn tijdens het rijden maar absoluut geen 'manieren' hebben in en rondom de stal. Andere paarden tonen gedrag als trekken aan het halster, te hard willen tijdens het buitenrijden of er zelfs vandoor gaan, weglopen tijdens het opstappen, etc. Het is alsof ze constant nerveus zijn; logisch want dit paard heeft niet geleerd (of de mens heeft er niet aan gedacht) om de rol van leider vast te stellen.

 
 
Je paard alleen rijden of trainen - in plaats van eerst werken aan jullie relatie - zal later voor een 'onbeleefd' of zelfs gevaarlijk paard zorgen. Het is aan jou om je paard respectvol te leren omgaan met jullie persoonlijke ruimte

Dit soort paarden wordt dus onzeker en bezorgd om zijn veiligheid en dat van zijn kudde (zelfs als het alleen jullie twee is). De leiderschapspositie ligt nu in feite voor het grijpen, een gevaarlijke situatie en niet iets dat je met een quick fix kunt trainen of leren. Het is iets dat je zal moeten verdienen, net als alle andere dingen die de moeite waard zijn!
 
Het begint al wanneer je besluit naar je paard toe te gaan, je maakt je klaar en vertrekt naar stal, waar je je paard uit de stal of wei haalt. Klinkt gek? Dit is waar kennis over deze oer-relatie, lichaamstaal en energie handig is.
 

Een simpel maar bijzonder voorbeeld:

Een kennis van mij ving ooit een paard op, maakte haar beter en ging elke ochtend met haar uit rijden. Op sommige dagen was er niets aan de hand en reden ze rustig hun rondje buiten. Op andere dagen sprintte het paard hard weg zodra ze haar baasje zag aankomen, pure angst verscheen in haar ogen en voor de rest van de dag was het onmogelijk om zelfs maar in haar buurt te komen. Long story short: paarden kunnen enorm goed ruiken wat jij (een paar uur daarvoor) hebt gegeten, zoals vlees, wat een trigger kan zijn en het paard instinctief terugstuurt naar de prooi/roofdier relatie. Dit bijzondere probleem is uiteindelijk opgelost doordat de vrouw besloot een vegan dieet te gaan volgen. 
 
Interessant, toch? Wat nou als je erg gestresst bent, of boos of verdrietig om iets dat is gebeurd in je omgeving (vrienden/familie). Je besluit dat een buitenritje wel helpt om je hoofd even leeg te maken en met een hoofd vol zorgen en gedachten ga je naar stal. Je paard staat rustig in de wei te grazen, tot hij jou ziet. Soms zonder zelfs maar even op te kijken, rent hij ver bij je vandaan. Komt dit je bekend voor?

Men noemt dit wel eens "angst voor het halster", "niet gevangen willen worden", maar in veel gevallen heeft het niets met het paard of je hulpmiddelen te maken, maar met JOU.

Niet elk paard gaat graag mee op een buitenrit (laat staan de veiligheid en vertrouwde omgeving van stal verlaten) als de zogenaamde leider nerveus en afgeleid lijkt te zijn, of gewoon onzeker! Hoe zal het paard zich dan voelen? 

Uiteraard is geen enkel paard hetzelfde, maar zelfs als je een minder sensitief paard hebt zal jullie relatie een sterke basis nodig hebben voordat je paard volledig zal begrijpen dat - ook als jij even niet op je best bent - jij altijd het beste met hem voor hebt en een waardig leider en vriend bent. De enige manier om dat te bereiken, is door jezelf constant uit te dagen en te verbeteren. "De beste relatie die je ooit zult hebben, is die met jezelf." Investeer tijd in die relatie door te leren en te groeien, zodat als de tijd komt en jij klaar bent om de leiderschapsrol in te nemen, je paard alleen maar kan instemmen. 




Picture
'Volg het Paard, niet de Methode'



- Zoë van Mourik, Equine Trauma & Behavior Specialist
www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl

Share

0 Comments
Details

    Author

    Zoë van Mourik: Equine Trauma Specialist, Behaviorist 

    Archives

    November 2022
    October 2022
    August 2022
    June 2022
    May 2022

    Categories

    All
    Abuse
    Adaptogeen
    Arabier
    Bitloos
    Buck Brannaman
    Case
    De Groene Os
    E+
    Energy Healing
    Energy Therapy
    English
    ESDR
    Fysieke Problemen
    Gangenpaarden
    Gedrag
    Gedragsproblemen
    How To
    Insights
    Kruiden
    Metaphysics
    NATO
    Natural Horsemanship
    Partnerschap
    Psychology
    Ras
    Rehabliteren
    Retreat
    Ruiters
    Shamanism
    Story
    Training
    Update
    Usa
    Vermenselijken
    Video
    Wetenschap
    Wilde Paarden
    Zintuigen

    RSS Feed


Picture
Picture
KvK
81860277

BTW
NL003612667B82

IBAN
NL75KNAB0516741983
Email
​zoevanmourik@gmail.com

Mobile
+31 610 608 978

Locatie
Gelderland, NLD
Picture

  • Home
    • About Zoë
    • Gupsy
    • Metaphysics: NH & Energy Therapy
    • Privacybeleid
    • Saltbar
  • Academy
  • Blog
    • Blog
    • Equine Blog
  • Services
    • Energy Therapy voor paarden
    • Interne Training
    • Lessen
    • Shamanic Journeying >
      • Power Animal Retrieval
      • Spirit Guide Retrieval
      • SoulRetrieval
    • Prices
  • Gallery
    • Videos
    • Pictures
  • Contact