ZOË VAN MOURIK
  • Home
    • About Zoë
    • Gupsy
    • Metaphysics: NH & Energy Therapy
    • Privacybeleid
    • Saltbar
  • Academy
  • Blog
    • Blog
    • Equine Blog
  • Services
    • Energy Therapy voor paarden
    • Interne Training
    • Lessen
    • Shamanic Journeying >
      • Power Animal Retrieval
      • Spirit Guide Retrieval
      • SoulRetrieval
    • Prices
  • Gallery
    • Videos
    • Pictures
  • Contact

6/2/2022

Research: Dually Halters

0 Comments

Read Now
 
Monty Roberts; geen onbekende naam in de paardenwereld en een waar veel van ons mee zijn opgegroeid.

Termen als een round-pen werden (in Nederland) nieuw leven in geblazen 
en van een Join-Up hadden we destijds nooit gehoord, behalve misschien uit de Heartland boeken van Lauren Brooks. Desondanks stonden we met verbazing te kijken hoe deze man wilde/feral paarden in 1 sessie weer gewillig en kalm leek te krijgen en ze zelfs direct kon rijden. 
​

Hoe kies ik de juiste tools?

De meeste keuzes die ik maak wat betreft (ook) de tools waarmee ik werk, maak ik grotendeels gevoelsmatig. 

Toen ik in 2017 aan het werk ging in Amerika en te maken kreeg met echt zwaar getraumatiseerde of wilde paarden, voelde meer druk/leverage/tools juist niet logisch voor mij. Dit soort paarden (en eigenlijk alle paarden) wil ik zo veel mogelijk vrijheid geven en zo min mogelijk opties om tegen te vechten. Een optie die de Dually Halters bemoeilijkt en in sommige gevallen zelfs in zijn geheel wegneemt. Maar ondanks mijn intuïtieve (en averechtse) reacties op bepaalde onderwerpen, ben ik altijd nieuwsgierig naar de wetenschappelijke onderbouwing.

Dus toen in januari 2020 een wetenschappelijk onderzoek uitkwam met resultaten die precies dat onderstreepten en bevestigen wat ik gevoelsmatig al wist, ben ik alleen maar meer gaan luisteren naar mijn eigen gevoel. 

​

Het onderzoek


​Door Dr David Marlin
27 januari 2020


"TRAINING HEADCOLLARS AND THEIR EFFECT ON HORSE BEHAVIOUR - OLIVIA TURNER"


*** GUEST POST *** by Olivia Turner B.Sc Hons, Animal Behaviour Consultant & Equine Bitting Specialist


Handling issues are very common in the horse world and there are many gadgets and training aids available which claim to fix the problem, but what effect do these have on equine emotional state and behaviour? The gadgets utilise pressure, the more pressure you apply, the more uncomfortable it becomes for the horse. The goal being that the pressure motivates the horse to perform the right behaviour, then the handler releases that pressure.

This method of pressure and release is called negative reinforcement. A stimulus is removed to increase the performance of a behaviour, e.g. applying pressure on a headcollar (HC) for a horse to stop, then releasing the pressure the second the horse stops. The horse will learn on the release of that pressure, so if your timing isn’t accurate the horse will find it harder to learn what you intend it to. Techniques (such as pressure and release) are only deemed ethical if they are proportionate to the desired response, are predictable for the horse and are released immediately upon the correct response (McLean and McGreevy, 2010). The context of the situation is very important when we’re thinking about using aversive stimuli. In a fearful situation what we really want is for the horse to relax, listen and learn something positive about what’s frightening them. Applying increasing amounts of pressure that is magnified by a training HC might get the job done, but at what cost to the emotional welfare of your horse? If you’re frightened and someone puts pressure on you, what’s your first response and how does it make you feel?

There is a level where pressure becomes a punisher and it’s something I see a lot of when watching people train in training HC’s. The horse doesn’t offer the right behaviour, so they ramp up the pressure very quickly or hold it for a longer duration. What they fail to notice are the early indicators given by the horse that it wasn’t coping in that situation. Now the pressure has been escalated and they’ve made the horse feel worse about what’s going on, rather than teaching it the desired response in a more ethical way. So, the horse might perform the desired behaviour, but is experiencing emotional conflict, stress and discomfort while doing so. For example: your horse is frightened of the trailer, forcing it on by increasing aversive pressure will eventually work. However, you haven’t made the experience positive or enjoyable. Your horse is ‘behaving’ as a result of active punishment and discomfort, not because it’s truly happy at walking onto the trailer.

There are a number of training HC’s on the market, perhaps the most common is the Dually Headcollar, designed by Monty Roberts. This magnifies the pressure a handler can apply in a normal headcollar and concentrates it on the nose and subsequently will create some poll pressure. Research by Iijichi et al, 2018 looked at the effects on compliance, discomfort and stress in naïve horses trained with a Dually and a normal HC in 2 novel handling tests. Their results showed that the Dually didn’t increase compliance compared to a standard HC and it caused an increase in discomfort as measured by the Horse Grimace Scale (HGS).

Other similar HC’s on the market are the Ezy Loader, the Eskadron Control Headcollar and the Be Nice Halter. All give the handler a mechanical advantage and apply escalating pressure to the horse. Research has already proven that high pressures on the nose and poll caused by tight bridles and nosebands increase stress, handler avoidance, tissue damage and head shyness (Doherty et al, 2016; Fenner et al, 2016; Hockenhull and Creighton, 2013 and McGreevy et al, 2012). All things we want to avoid when teaching horses to be safe and relaxed when being handled by us on the ground. It would be interesting to see what pressures on the facial tissues are actually being exerted by these HC’s and to assess the consequences on equine emotional state and welfare.
Once we understand why a horse isn’t doing a behaviour that we want, we can see things from their perspective and know which area of training needs more practice. All horses are individuals and will respond differently to various training methods, just make sure your timing is correct and you’re rewarding your horse for the behaviours you want!


TAKE HOME POINTS
​
* Increasing aversive pressure will only increase discomfort, stress, fear and pain. You might get the behaviour you want, but your horse was in a negative emotional state and therefore won’t have made a positive memory at performing that behaviour.

* Identify why your horse won’t do something and focus on re-training the behaviours needed to do it.

* Aim to train your horse to respond to a light aid and proof that behavioural response by practising it in a variety of situations.

* Make sure your timing is accurate and reward the ‘try’ if your horse is struggling.

* Be predictable for your horse and make it easy for them to get the answer right.

* If your horse is struggling with something scary like trailer loading, then be realistic with what they can manage in any one session. That competition you’ve got planned might need to wait!

* Don’t rush anything, be relaxed and go at the pace your horse is comfortable with.

* Interested in scoring equine facial expressions for yourself? Then download the HGS app: https://awin-project-hgs.en.aptoide.com/



References:

Docherty, O., Casey, V., Arkins, S., 2016. An investigation into noseband tightness levels on competition horses. Journal of Veterinary Behaviour. 15,pp.78-95.

Fenner, K., Yoon, S., White, P., Starling, M., McGreevy, P., 2016. The Effect of Noseband Tightening on Horses’ Behaviour, Eye Temperature, and Cardiac Responses. PLoS ONE. 1:5,pp. 1-20.

Hockenhull, J. and Creighton, E., 2013. Training horses: Positive reinforcement, positive punishment, and ridden behaviour problems. Journal of Veterinary Behaviour. 8,pp. 245-252.

Iijchi, C., Tunstall, S., Putt, E., Squibb, K., 2018. Dually Noted: The effects of a pressure headcollar on compliance, discomfort and stress in horses during handling. Applied Animal Behaviour Science. 205,pp.68-73.

McGreevy, P., Warren-Smith, A., Gruisard, Y., 2012. The effect of double bridles and jaw-clamping crank nosebands on temperature of eyes and facial skin of horses. Journal of Veterinary Behaviour. 7, pp. 142-148.

McLean, A., McGreevy, P., 2010. Ethical equitation: Capping the price horses pay for human glory. Journal of Veterinary Behaviour. 5,pp. 203-209.​


Picture
foto hoort bij bovenstaand onderzoek: https://www.facebook.com/photo?fbid=1268361883368030&set=pcb.1268363193367899


Paarden zelf geven dus ook de voorkeur aan een trainingshalster zonder hefboomwerking/leverage: "Their results showed that the Dually didn’t increase compliance compared to a standard HC and it caused an increase in discomfort as measured by the Horse Grimace Scale (HGS)."

​
Touwhalsters, kaptomen en/of nylon/biothane halsters zijn fijnere en veilige tools om mee te werken en communiceren, doordat er geen hefboomwerking aanwezig is wanneer we de fysieke druk opvoeren. De zogenoemde 'consequentie' als het paard tegen de druk in beweegt, blijft dus uit. Zoals met meer tools het geval is zal de Dually in de juiste handen geen schade aanrichten; zolang deze niet ingezet wordt bij zwaar getraumatiseerde of wilde paarden want hun 3 Second Window is ontzettend klein! Dit betekent dat de quick release van -in dit geval- een Dually meer schade dan goeds aan kan richten, waardoor het fijner kan zijn jezelf bekend te maken met tools die te allen tijden toepasbaar zijn en op ieder individueel paard. 

Naast het feit dat ik het persoonlijk niet fijn/eerlijk vind om met extra/veel druk te werken, heeft werken op gevoel echt mijn voorkeur; en 'Feel can be taught, but not always learned'. Wat het dus moeilijker maakt om 'het juiste te doen' of om te bepalen wanneer een tool zich 'in de juiste handen begeeft'. Want wie beoordeeld en beantwoord deze vragen en situaties? En is dat wel objectief?



Als je moeite hebt met het kiezen van de juiste/meest vriendelijke/eerlijke tools om mee te communiceren en werken, helpt het wellicht om aan te denken aan deze quote, die mij helpt om dingen in het juiste perspectief te (blijven) zien:
​
"You will never have to force anything that is truly meant to be"
Picture
https://www.facebook.com/photo?fbid=1268361883368030&set=pcb.1268363193367899

"Increasing aversive pressure will only increase discomfort, stress, fear and pain. You might get the behaviour you want, but your horse was in a negative emotional state and therefore won’t have made a positive memory at performing that behaviour."


Nog zo'n waardevolle zin uit bovenstaand onderzoek, die belicht waarom ik niet achter principes sta die gedrag 'shapen' of 'redirecten'; zo ontstaat inderdaad het gewenste gedrag, maar vanuit welke emotie stamt dit? Acceptatie, omdat het paard het samenwerken leuk vindt? Of irritatie​ en tolerantie, omdat het paard onder jouw druk uit probeert te komen en zich vanuit stress/angst/kwaadheid overgeeft? 

'Volg het paard en niet de methode' is dus ook toepasbaar op de tools waarmee we werken en als we eerlijker en met een open mind durven kijken naar onze paarden, laten zij hun gevoel vaak al tijdig aan ons merken.
​

De massa

Iets waar we bij het uitkiezen van tools misschien niet zo snel/lang bij stilstaan, maar zo belangrijk is; de massa van het object!

Persoonlijk geef ik bijvoorbeeld de voorkeur aan een lichtgewicht halster, zonder hardware, zonder leverage en van niet te zacht of hard materiaal. De Dually checkt dus alle punten aan die ik persoonlijk probeer te vermijden; een handige test om even te checken of de tools waar je voor gekozen hebt ook daadwerkelijk passen bij jou/jouw training.

​Een voorbeeld uit de praktijk, via een collega (vertaald);


'Ik heb mijn paard nu twee jaar, ze is bijna drie. Ik heb Monty's boek gekocht om haar te kunnen trainen en ik begon met een geknoopt touwhalster in plaats van de Dually. Inmiddels heb ik er 1 aangeschaft maar alleen het geluid van het hardware maakt haar zo nerveus, het duurt weer erg lang voor ik haar kan overtuigen dat het veilig is. Ze is nog jong en heel intelligent, ze volgt me overal en als ik haar touwhalster om wil doen komt ze naar me toe en stopt ze zelf haar neus door het halster! 

Nu ik met de Dually werk en aan kom is ze direct nerveus, ook als ik mijn tijd neem haar te laten wennen schiet ze toch achteruit als ik mijn arm over haar nek doe. '
Een voorbeeld van hoe een paard zelf dus aan kan geven zich wantrouwend te voelen tegenover een nieuwe situatie; in dit geval het introduceren van een nieuw trainingshalster. In de video hieronder zie je hoe Walter op een soortgelijke manier reageert op zijn kennismaking met een kaptoom. Let op hoe ik te werk ga wanneer Walter (vanuit wantrouwen) weg stapt.
​


​Newton's Third Law: Action & Reaction


Tot slot/ter inspiratie een stukje wetenschap; de Derde Wet van Newton.
​

"His third law states that for every action (force) in nature there is an equal and opposite reaction. If object A exerts a force on object B, object B also exerts an equal and opposite force on object A. In other words, forces result from interactions."

Formule: F actie = - F reactie 

Deze wet is tegenwoordig ook wel bekend als 'de wet van Actie en Reactie'; Elke kracht (actie) heeft als gevolg dat er ook een andere kracht (reactie) optreedt. Een voorbeeld is een geweer dat kracht uitoefent op een kogel, maar de kogel oefent ook reactiekracht uit op het geweer; de terugslag die je voelt.

Krachten treden dus altijd in paren op. Maar hoe vertaalt dit zich naar het gebruik van de Dually Halters?

​
Eigenlijk speelt de grootste rol van de Dually zich af in het fysieke aspect van de training/de handler. Een veelgehoord gezegde is 'het fysieke gevecht kun je niet winnen' maar dat is wel de focus van de Dually Halters. Door middel van het toevoegen van leverage/een hefboomwerking, kunnen we onze fysieke vragen met extra kracht en druk stellen, in plaats van met meer geduld en zachtheid - door consquenties als een hefboom weg te laten. We kunnen dus extra fysieke kracht toevoegen en toepassen, druk die vaak ten koste van de mentale en emotionele gesteldheid van het paard gaat. Opnieuw het (belangrijke) verschil tussen het camoufleren van emoties (door te focussen op het gedrag) en het verkrijgen van gedragspatronen op een natuurlijke wijze, door het erkennen van onderliggende emoties.

Wat je paard VOELT is dus altijd belangrijker dan wat ze laten zien; iets wat de Dually vaak alleen maar bemoeilijkt door de ruis in communicatie. 


​
​Tot slot:
Het kiezen van tools is vaak een persoonlijke keuze; maar maak deze keuzes wel bewust! Hopelijk heb je dankzij dit blog weer inspiratie gekregen om bij jouw eigen overtuigingen en persoonlijke overwegingen stil te staan, om jezelf eerlijk (en tijdig!) af te vragen of dit wel de juiste manier is. Objectief (misschien met behulp van een collega?) naar je paard blijven kijken helpt ook om te bepalen of en welke tools geschikt zijn. 

Wees niet bang om dingen uit te proberen en blijf luisteren naar je paard!

​


​Liefs,

Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
​www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl â€‹
​

Picture

Share

0 Comments

6/1/2022

Schijnaanvallen

0 Comments

Read Now
 
Afgelopen Oktober was ik in Friesland bij @royal.golden.horse om te werken met een van hun nieuwe paarden, die een wel heel serieus probleem liet zien, namelijk (schijn)aanvallen.

Deze (net gecastreerde) ruin kwam recentelijk uit Spanje waar hij het een en ander heeft meegemaakt. Zijn emoties liepen op zijn nieuwe plek zodanig op dat het zelfs in de algemene omgang tijdens bijvoorbeeld het leiden, een probleem werd.

Bij dit soort gedragingen houd ik een kort assessment zodat ik kan observeren wat dit individuele paard precies doet en waarom. In de eerste video zie je hoe Marcello nog wantrouwend is en de strijd met zijn mentale/emotionele druk aangaat. In plaats van hem te bestraffen, help ik hem in de eerste plaats beter om te gaan met zijn emoties om vanuit die baseline te kunnen communiceren en dus daadwerkelijk 'trainen'. De focus lag tijdens deze sessie voornamelijk op communicatie, tussen eerst Marcello en mij en vervolgens met zijn eigenaars.

​
Bekijk ook hoe hij even helemaal losgaat op de vlag, wat heel fijn werkt voor zijn gemoedstoestand: de vlag op zichzelf betekent namelijks niks! Best handig om je als paard even bewust van te zijn.
​

De complete sessie vind je later dit jaar in de Leeromgeving !

​Liefs,

Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
​www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl â€‹
​

Share

0 Comments

6/1/2022

Case: Energetische Behandeling voor een kudde

0 Comments

Read Now
 
Een paar weken geleden belde Yara mij op; of ik met spoed op afstand iets kon betekenen voor een van haar pony's, die lusteloos in de wei stond of lag en het steeds slechter deed. In verband met de stormen van vorige maand, een maagzweer en medicatie was de kleine ruin fysiek en mentaal wat opgebrand. Zijn gemoedstoestand was dus wel te verklaren, maar leek niet beter te worden.

Door middel van een afstandsbehandeling (IET gecombineerd met Shamanisme) kon ik wat blokkades wegnemen zoals wat restafval van medicatie en ook wat mentale verlichting aanbrengen. De ruin voelde vooral oververmoeid aan, wat na de behandeling al direct een stuk minder was. In het begin bracht hij mijn focus telkens terug naar zijn mondgebied, wat ik zelf niet helemaal kon plaatsen maar achteraf begreep ik dat hij na een tandartsbezoek wat trauma's heeft opgelopen. Ik zag dit momentje als een vraag of ik 'wel voorzichtig met zijn mond wilde zijn', zo bijzonder hoe ze dat kunnen communiceren!

Vorige week (een week na de afstandsbehandeling) kwam ik in real life langs, om de ruin opnieuw een behandeling te geven. Zijn eigenaresse vroeg zich af of ik de hele kudde kon meenemen, waar ik meteen ja op zei! Dus, even later zat ik op mijn knieën in de wei, bij de kleine ruin tussen zijn kuddegenootjes te zoeken naar fysieke, emotionele en mentale problemen en oplossingen. ZO gaaf hoe sterk paarden hun boodschap kunnen doorgeven!

Afzonderlijk van elkaar kwam de rest van de kudde bij bepaalde vragen, gebieden of blokkades heel duidelijk iets vertellen, door bijvoorbeeld een bepaalde positie in te nemen, contact te maken met ons/de ruin. De drachtige merrie kwam zelfs nog even 'meedoen' en legde liefdevol en zacht haar neus een paar keer op het schoudergebied van de ruin, dat ik net aan het behandelen was. 'Hier kan ik hem wel bij helpen' was haar boodschap.

De sterke band met zijn eigenaresse kwam ook naar boven; zelf stond de kleine ruin vooral te slapen en te genieten (wat het lichaam kan doen om de geest te beschermen) waardoor zijn releases zoals gapen bij zijn baasje eruit kwamen! Ook bij het hart- en keelgebied voelde ik wat spanning en blokkades; bij zijn eigenaresse werd dit ervaren als een brok in haar keel, bijna direct bij het aanraken van dit gebied. Ook deze blokkades werden weer goed weg-gegaapt!

Uiteindelijk deden behalve alle pony's dus ook het baasje fanatiek mee met de bijzondere behandeling. Zelfs het veulen in de buik van 1 van de merries (bijna uitgerekend!) kwam af en toe overduidelijk door met een boodschap en bracht heel mooi naar voren hoe de kudde een beetje 'hol' aanvoelde. "Is iedereen wel goed met zichzelf en elkaar verbonden? Is het veilig om geboren te worden? Is iedereen klaar voor mijn komst? Is er ruimte voor mijn leven?"


Ik sta nog vaak met bewondering te kijken en te voelen hoe sterk een (ongeboren) paard hun zorgen naar ons kunnen uiten. Merries die gedekt worden maar hier emotioneel niet klaar voor waren en doorgeven dat "er nooit naar mijn mening of gevoel gevraagd is", waardoor ze naarmate de dracht steeds nerveuzer worden en zelfs een veulen (kunnen) afstoten. Hartverscheurende, maar soms ook logische gebeurtenissen waar ik meer en vaker bewust probeer stil te staan zodat ik net als in deze kudde de basis kan helpen herstellen.
Deze ruin en de hele kudde staan nu gelukkig weer sterker met elkaar in verbinding, wat de komst van nieuw leven ook makkelijker maakt. Er zal met name fysiek nog wat tijd gaan zitten in het helingsproces, maar naarmate dit verbetert zal zijn mentale gemoedstoestand ook verbeteren; het gedrag van een paard is grotendeels het resultaat van hoe ze zich voelen.

​
Een bijzondere behandeling dus, voor een bijzondere kudde! Er wordt nu nieuwsgierig en geduldig gewacht op de komst van het nieuwe veulen, die na de behandeling steeds meer aangeeft er klaar voor te zijn; haar moeder zondert zich vaker af, haar banden worden slapper en ze staat steeds vaker een beetje te slapen... super spannend!
Picture
Ik ben ontzettend dankbaar dat ik deze mooie sessie mocht delen met deze groep pony's en hun eigenaresse die overigens ook mooi aansloot op èèn van mijn leefregels die horen bij The Law of Detachement (mijn huiswerk voor dit jaar): 'Step into the field of all possibilities'


"Om Anandham Namah"


​Liefs,

Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
​www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl ​

Share

0 Comments

6/1/2022

Angst bij Ruiters deel 2

0 Comments

Read Now
 
>> Tip: Lees ook de vorige blog: Angst bij Ruiters Deel 1 voor tips en inspiratie!

In deze blog: mijn ervaringen met vallen en opstaan.
Picture

Iedereen is menselijk, ook ik maak dus nog wel eens foutjes doordat ik elementen over het hoofd zie of te doelmatig bezig ben, in plaats van gevoelsmatig. Het kunnen (h)erkennen van je eigen valkuilen is daarom een onmisbare en belangrijke eerste stap wanneer je bewuster wil gaan werken en samenzijn met een paard. Zonder regelmatig op je eigen zijn en kunnen te reflecteren glippen foutjes er namelijk steeds sneller in, waardoor uiteindelijk een klein of groot ongeluk niet uit kan blijven.

Buck Brannaman verwoord het mooi in deze quote:
​

'Fear has to do with helplessness. The only thing that conquers it is knowledge. When you learn about how a horse thinks and makes decisions that helplessness goes away'


Hetzelfde geldt voor zelfkennis; het (h)erkennen van je eigen strengths en weaknesses zorgt ervoor dat je een situatie of dier gemakkelijker kunt beoordelen en dus de juiste keuzes kan maken. Objectief een situatie beoordelen nadat er iets fout is gegaan is dus ontzettend belangrijk en iets dat ik zelf ook doe. Naar aanleiding van de vorige post deel ik hierbij (een paar van) mijn eigen ervaringen, waarom het destijds fout gegaan is, hoe ik ermee om gegaan ben en hoe ik mijn aanpak in de tussentijd regelmatig aanpas om meer veiligheid te kunnen garanderen voor mij en de paarden waar ik mee werk.


1. In 2004 brandde de boerderij van onze buren af, waardoor hun oudere Appaloosa merrie tijdelijk bij ons in de wei kwam te staan. Ik was toen 13 jaar oud en net een jaar eigenaresse van mijn pony Sofie, waar we een flink hectare weiland en een paddock met stal voor hadden gemaakt. Toen ik op een middag in de wei kwam om even bij ze te checken, draaide de Appaloosa merrie zich plotseling om en trapte met twee achterbenen behoorlijk hard tegen mijn bekken. Door de schrik werd het even zwart voor mijn ogen en viel ik op de grond, waarop mijn Opa (die het van begin tot eind zag gebeuren) bleef roepen dat ik meteen de wei uit moest kruipen. Gelukkig bleef het bij een lichte kneuzing en wat blauwe/paarse plekken rondom mijn bekken.

Achteraf gezien realiseerde ik me dat ik waarschijnlijk veel te snel/plotseling bij de merrie in de buurt was gekomen, die haar verhuizing en de brand nog niet had kunnen verwerken. Extra en voor haar onbekende prikkels maakte haar dus nog onrustiger en uiteindelijk echt angstig, waardoor ze de behoefte voelde zichzelf te beschermen. Na dit voorval ben ik (eerst buiten de wei) veel beter gaan observeren en timen wanneer het voor de merrie wel een goed/beter moment was om benaderd te worden. Dankzij die nieuwe strategie heb ik nooit meer iets geks met haar meegemaakt en hebben we zelfs kunnen genieten van wandelingen en poetsbeurten voordat ze uiteindelijk terug ging naar onze buren.



2. In 2006 viel ik voor het eerst van mijn eerste (rij)pony, met een hersenschudding, schouder en elleboog uit de kom als gevolg. De pony was een jonge Haflingermerrie die behoorlijk heftig kon reageren wanneer een situatie wat spannend werd of nog onbekend terrein voor haar was; logisch, als jong paard dat nog geen jaar onder het zadel was. Haar explosie kwam deze keer in de wei, toen ik van de bak terugreed richting haar weide om haar daar af te zadelen en de buurman op het pad naast ons zijn grasmaaier startte. Mijn Haflinger schrok, bracht haar hoofd tussen haar voorbenen en begon te bokken, rennen, springen en 'crowhopping'. Uiteindelijk vloog ik over haar hals van haar rug en kwam ik terecht op mijn linkerarm, die de klap dus opving. Eenmaal in het ziekenhuis bleek de breuk in mijn elleboog gecompliceerder dan gedacht en verbleef ik een nachtje zodat mijn arm operatief weer gezet kon worden.


Inmiddels is mijn arm geheeld, maar werkt deze niet meer 100%. Zo ben ik links minder sterk en flexibel en voel ik ook niet altijd alles doordat er wat zenuwen bekneld geraakt zijn geweest en zijn weggehaald. Hier kan ik me gelukkig goed mee redden tijdens bijvoorbeeld One Rein Stops of het rijden van Engelse paarden met constant contact, maar helemaal 'goed' zal mijn linkerarm niet meer worden.

​

Het is dus ook belangrijk om na een ongeluk heel eerlijk te voelen wat je fysiek nog wel aan kunt zodat je eventuele aanpassingen kan maken zodat je werk leuk en dus veilig blijft!
Picture


​3. Een jaar later viel ik opnieuw van mijn Haflingermerrie; ik kwam terug van een buitenrit met mijn buurmeisje (die op mijn andere pony reed) toen we aan de lange teugel het pad op stapten richting de stallen en wei. Er waren net nieuwe buren in het huis naast ons pad komen wonen, die ook een hond hadden; een enorme Bordeaux Dog die als vanuit het niets naar de heg sprintte en er luid blaffend tegenaan sprong. Mijn buurmeisje en ik reden aan de andere kant van de heg, nietsvermoedend te kletsen tot de enorme hond dus plotseling in de heg verscheen. Mijn merrie zette het in paniek opnieuw op een bokken en rennen waardoor ik met een harde klap tegen eerst de omheining en vervolgens op de grond terechtkwam.

Gelukkig kwamen buren snel in actie en haalden mijn ouders op, die een ambulance belden omdat ik niet op kon staan en weinig voelde in/vanaf mijn ruggebied. Eenmaal in de ambulance zat deze al snel muurvast op het pad (gras/modder) en kwamen de buren helpen om ons te bevrijden en de ambulance van het pad te duwen. De apparatuur in de ambulance deed het overigens niet, dus dingen als mijn bloeddruk opmeten moest wachten tot in het ziekenhuis. Daar bleek dat ik naast een hersenschudding ook een botsplinter uit mijn heupbot miste, een paar ribben gekneusd had en wat misalignments in mijn ruggenwervels en opnieuw mijn bekken.

Eenmaal thuis liep ik een paar dagen verdoofd van pijnstillers rond op krukken, waarmee ik eigenwijs naar de paarden ging. Ik was namelijk vooral benieuwd naar hoe het met mijn pony ging en hoe zij deze ervaring aan het verwerken was. Dit was overigens mijn laatste ongeluk met haar; door nog langzamer met haar te werken, meer tijd te spenderen aan de basis zoals samen zijn zonder daar iets tegenover te zetten zoals trainen, begon ze meer te ontspannen en dus na te denken. Haar reactieve en instinctieve gedrag verdween in bijna een jaar tijd naar vanuit rust en kalmte kunnen nadenken en samenwerken.


4. Tot slot mijn meest recente ongeluk, waar ik ook achteraf weer veel waardevolle informatie uit heb kunnen halen met betrekking tot mijzelf.

In 2020 liep ik met een van mijn trainingspaarden van de poetsplek naar de round pen, met de intentie om voor inmiddels de 4e keer met hem te werken. Omdat ik met zo veel paarden per dag werkte (5 tot 8 paarden) kroop de routine er al snel in, waardoor ik dacht tijd te kunnen besparen door dit paard tegelijkertijd met mijn trainingsspullen naar de round pen te brengen. Halverwege de route explodeerde de ruin, sprong de lucht in en trapte met beide achterbenen tegen mijn bovenbeen waardoor de tibial spine in mijn knie afbrak en mijn kruisbanden ook een klap kregen. Gelukkig bleek een operatie niet nodig en kreeg ik al snel een brace waarmee ik voorzichtig weer mocht gaan lopen.

Achteraf vond ik het heel logisch dat dit paard zo reageerde; de poetsplek was anders door de nieuwe zadelkamer, ik had al die spullen vast terwijl ik hem naar de round pen leidde en onderweg liepen we langs mijn man die druk bezig was met het bouwen van nieuwe stallen. Die 3 nieuwe/onbekende dingen brachten zo veel prikkels met zich mee dat een explosie gewoonweg niet uit kon blijven. Ik werkte te veel vanuit routine en te weinig vanuit gevoel. Deze quote van Warwick Schiller schoot mij ook bijna direct te binnen na dit ongeluk: Als er 3 dingen anders dan anders zijn kun je er eigenlijk vanuit gaan dat het gedrag van een paard anders tot uiting zal komen.

Had ik dus meer tijd besteedt aan;
1. eerst de nieuwe zadelkamer rustig ontdekken
2. het paard en mijn spullen apart naar de round pen brengen
3. het paard bewust laten zien wat mijn man aan het doen was

dan was dit ongeluk hoogstwaarschijnlijk niet gebeurd. Maar; ik heb er weer waardevolle lessen uit kunnen halen.


Picture

​Tot zover de 'highlights' van mijn ongelukken, waar ik achteraf toch dankbaar voor ben dankzij de informatie die ik eruit heb kunnen halen door langzaam en zonder oordelen eerst opnieuw de verbinding aan te gaan met jezelf (durven voelen en ervaren) en vervolgens met het paard (je gevoel durven uiten). Een ongeluk zit natuurlijk in een klein hoekje, maar goede voorbereiding kan een hoop voorkomen.


"Be humble enough to suck for as long as it takes you to become better."
- Rachel Hollis

​Liefs,

Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
​www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl ​

Share

0 Comments

6/1/2022

Angst bij Ruiters Deel 1

0 Comments

Read Now
 
Angst voor/tijdens het rijden is een bekend fenomeen voor veel ruiters. Soms komen deze gevoelens opzetten op latere leeftijd, wanneer we bijvoorbeeld kinderen krijgen of na een lange tijd/een ongeluk weer eens op een paard stappen. Andere ruiters ervaren deze emoties als golven; ze komen en ze gaan, wat het nog lastiger kan maken want hoe bereid je je hier op voor?
​

Picture
1. 𝐂𝐨𝐧𝐭𝐫𝐨𝐥𝐞
De controle ergens over hebben vinden wij als mens prettig en is heel natuurlijk. Dit concept wordt echter lastig wanneer we werken met dieren, die hun eigen emoties ervaren. Focus je op dingen waar je wèl controle op kunt uitoefenen, zoals; de tools waarmee je werkt, je tuigage, je cap, hoe is het paard waar je mee werkt? Hoe is de omgeving? Hoe is het weer?

Ervaar en bepaal zelf in wat voor situatie en omgeving jij je het meest 'in control' voelt.


2. 𝐕𝐞𝐫𝐭𝐫𝐨𝐮𝐰𝐞𝐧
Je angsten overwinnen is haast onmogelijk in je eentje: vind daarom iemand die jou kan helpen en stel jezelf de vragen; 'Vertrouw ik zijn/haar oordeel? Kan ik dit paard vertrouwen? Vertrouw ik mezelf om de juiste keuzes te maken?'


3. 𝐙𝐢𝐧𝐭𝐮𝐢𝐠𝐞𝐧
Wat zie je? Wat ruik je? Hoe veel andere paarden zie je? Welke kleuren hebben ze? Je meer bewust worden van omgevingsfactoren en dus invloeden, helpt om stress te reguleren. Zet je zintuigen dus aan het werk en vergeet ook je ademhaling niet; deze helpt je terug te brengen naar het Hier en Nu.


4. 𝐁𝐚𝐛𝐲 𝐒𝐭𝐞𝐩𝐬
Raak niet overmoedig door na 1 sessie al meer te willen; stel vooraf realistische doelen en houd je hieraan. Slow & steady wins the race!


5. 𝐕𝐢𝐞𝐫 𝐡𝐞𝐭!
Schrijf op wat je gaat doen om jezelf te belonen voor het harde werk en het overwinnen van je angsten! Geef jezelf die extra vrije dag, maak een lekkere home-made maaltijd of koop iets leuks voor jezelf. Erken je progressie en harde werk; wees trots op elke stap


Hope this helps! In de volgende blog ga ik wat meer in op mijn eigen ervaringen en hoe ik hier mee omga.


​Liefs,

Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
​www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl ​

Share

0 Comments

6/1/2022

Paardentaal

0 Comments

Read Now
 
Bekijk onderstaande video:
Dit is de Natuur, paardentaal in haar meest pure vorm.

Beelden als deze vindt niet iedereen fijn om te zien; zeker in Nederland circuleert er op het moment veel onjuiste en vooral vermenselijkte informatie over paardengedrag. Waar we namelijk niet (vaak genoeg) bij stilstaan is het feit dat er grote verschillen zijn tussen een wild/feral, of gedomesticeerd paard. Hoe wij met deze verschillende paarden omgaan en met ze communiceren is daarom ook van groot belang. En dat begint allemaal met normaal paardengedrag correct kunnen observeren, zonder oordelen.


De paardenwereld en hun emoties zijn lang niet zo zwart/wit als nog vaak gedacht wordt. De complexiteit van paarden, hun familie en kuddes wordt met deze video nog eens extra onderstreept. Ook wilde paarden 'discussiëren'. Ook zij zijn het lang niet altijd eens met keuzes die binnen hun groep gemaakt worden. En soms wordt er naar die emoties gehandeld, zoals Woya doet in de video. Heftig om te zien misschien, maar ik geniet van de vrijheid die ze heeft om zich erin te mengen en haar zegje te doen. Om haar stem te gebruiken, die onze gedomesticeerde paarden vaak niet eens meer hebben.
We nemen ze hun levensruimte af, hun stem, hun familie en daarmee ook het vermogen om zichzelf te kunnen verdedigen of kunnen uiten. Een leven lang dienen als mentale en fysieke 'slaaf' is meer de regel dan uitzondering.


Komt het paard na lange tijd eindelijk voor zichzelf op, dan wordt er gesproken van een "gedragsprobleem" of "pismerries" of "dominantie". Misplaatste vermenselijkingen die onze onkunde verbloemen en afschuiven op het paard, die daar logischerwijs onrustig, verward en zelfs gevaarlijk door kan worden.


Train jezelf om te herkennen wat nou nog wel "normaal" is en wat niet, in zowel gedomesticeerde als wilde kuddes paarden. Observeer overeenkomsten en verschillen en bedenk of hoe je verbeteringen kan aanpassen in de leefomgeving of training van jouw paard. Zeker een aanrader voor gedragstrainers, die vaak nog te eenzijdig worden blootgesteld aan paarden, gedrag, waar dit vandaan komt en onze invloed hierop. Zo kunnen we hopelijk de hype van het "shapen" van gedrag, veranderen naar het kunnen opmerken van de emotie; de onderliggende reden.

De gemoedstoestand van het paard verbeteren is namelijk vele mate effectiever dan controle uitoefenen op hoe het paard deze gevoelens tot uiting brengt; hierdoor voelen ze zich gehoord, gezien en begrepen, zonder dat wij hun gevoelens veroordelen. Een belangrijke basis voor ieder paard, lang voordat we aan zaken als training of rehabilitatie beginnen.


​Liefs,

Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
​www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl â€‹

​

Share

0 Comments

6/1/2022

Wetenschap alleen is niet genoeg

0 Comments

Read Now
 
Vorige week deelde ik in mijn verhaal een update over de Equine Trauma & Behavior opleiding die ik aan het uitschrijven ben:
​
​
"𝘖𝘮𝘥𝘢𝘵 𝘷𝘦𝘦𝘭 𝘪𝘯𝘧𝘰𝘳𝘮𝘢𝘵𝘪𝘦 𝘶𝘪𝘵 𝘸𝘦𝘵𝘦𝘯𝘴𝘤𝘩𝘢𝘱𝘱𝘦𝘭𝘪𝘫𝘬𝘦 𝘰𝘯𝘥𝘦𝘳𝘻𝘰𝘦𝘬𝘦𝘯 𝘬𝘰𝘮𝘵 𝘸𝘪𝘭 𝘪𝘬 𝘥𝘦 𝘳𝘦𝘴𝘶𝘭𝘵𝘢𝘵𝘦𝘯 𝘯𝘢𝘢𝘴𝘵 𝘶𝘪𝘵𝘴𝘤𝘩𝘳𝘪𝘫𝘷𝘦𝘯, 𝘰𝘰𝘬 𝘵𝘰𝘦𝘭𝘪𝘤𝘩𝘵𝘦𝘯 𝘮𝘦𝘵 𝘸𝘢𝘵 𝘱𝘳𝘢𝘬𝘵𝘪𝘫𝘬𝘷𝘰𝘰𝘳𝘣𝘦𝘦𝘭𝘥𝘦𝘯 (𝘤𝘢𝘴𝘦𝘴). 𝘕𝘢𝘢𝘴𝘵 𝘨𝘦𝘥𝘳𝘢𝘨 𝘬𝘶𝘯𝘯𝘦𝘯 𝘸𝘪𝘫 𝘮𝘦𝘯𝘴𝘦𝘯 𝘯𝘢𝘮𝘦𝘭𝘪𝘫𝘬 𝘰𝘰𝘬 𝘢𝘯𝘥𝘦𝘳𝘦 𝘴𝘰𝘰𝘳𝘵𝘦𝘯 𝘪𝘯𝘧𝘰𝘳𝘮𝘢𝘵𝘪𝘦 𝘷𝘦𝘳𝘮𝘦𝘯𝘴𝘦𝘭𝘪𝘫𝘬𝘦𝘯, 𝘸𝘢𝘢𝘳𝘥𝘰𝘰𝘳 𝘰𝘯𝘥𝘦𝘳𝘻𝘰𝘦𝘬𝘴𝘳𝘦𝘴𝘶𝘭𝘵𝘢𝘵𝘦𝘯 𝘥𝘰𝘰𝘳 𝘷𝘦𝘳𝘴𝘤𝘩𝘪𝘭𝘭𝘦𝘯𝘥𝘦 𝘮𝘦𝘯𝘴𝘦𝘯 𝘰𝘱 𝘷𝘦𝘳𝘴𝘤𝘩𝘪𝘭𝘭𝘦𝘯𝘥𝘦 𝘮𝘢𝘯𝘪𝘦𝘳𝘦𝘯 𝘬𝘶𝘯𝘯𝘦𝘯 𝘸𝘰𝘳𝘥𝘦𝘯 𝘰𝘱𝘨𝘦𝘷𝘢𝘵."
In een studie uit 2012 (door Dr. Heleski en Dr. Anthony) wordt dit fenomeen nog eens extra belicht:

1. “Researchers in equitation science have worked diligently to use objective measures in horse behavior and welfare studies, ones that colleagues will appreciate. This is appropriate. However, because equine welfare is not purely an empirical matter, we must recognize that science alone may not be enough when assessing equine treatment.”

2. ”The science community must realize, as does the public already, that different value assumptions will lead to different welfare emphases. Thus, there is an intimate interplay between science and values where the quality of life of both human and nonhuman animals are concerned. If certain training practices or aesthetic modifications are shown to the public and a majority finds them objectionable, the practices should be further scrutinized.”

3. ”There are still many that believe if a horse is healthy and performing competitively then its welfare is good. On closer scrutiny, equine welfare is conceptually more nuanced than this and includes an ethical/values-based component. Welfare is not only concerned with biological functioning, but also with “affective states” such as emotions, pain, suffering, and frustration when opportunities to express species-characteristic behaviors are thwarted. These emphases, informed by empirical insights, reflect value frameworks that influence the scientific study of equine welfare.”

Samengevat ontbreekt het dus behoorlijk aan empathie wanneer het gaat om toegepaste wetenschap bij dieren. Zoals hierboven omschreven is de paardenwereld niet zwart/wit; er zijn grote grijze gebieden die wij als mens horen te leren begrijpen en mee te nemen in onze research maar ook in onze training. Het (bewust of onbewust) uit de weg gaan van deze gebieden betekent het ontkennen van delen van het paard zelf.

Zolang we niet in staat zijn om het paard als geheel te kunnen observeren en begrijpen, blijft antropomorfisme (vermenselijken) voor de hand liggen. Hoe wij mensen onderzoeksresultaten opvatten is dus grotendeels afhankelijk van onze eigen overtuigingen en dagelijkse waarnemingen in ons eigen leven en dat van onze paarden. Maar hoe kunnen we vermenselijken effectief verminderen en uiteindelijk zelfs voorkomen?
​
In Boek 1 van de Equine Trauma & Behavior Opleiding (dat steeds meer vorm begint te krijgen!) vind je later dit jaar een praktische oefening die je kunt toepassen bij jezelf en je eigen paard(en) maar ook bij trainingspaarden en/of lesklanten; een waardevolle oefening die onze mindset van Oordelen helpt veranderen in Observeren zodat we gedrag maar ook onderzoeksresultaten correct kunnen waarnemen en hier effectief naar kunnen handelen.

Picture

​𝐇𝐞𝐭 𝐛𝐞𝐥𝐚𝐧𝐠 𝐯𝐚𝐧 𝐄𝐪𝐮𝐢𝐭𝐚𝐭𝐢𝐨𝐧 𝐒𝐜𝐢𝐞𝐧𝐜𝐞

Tot slot kan het ook voorkomen dat wetenschappelijke informatie wordt vermenselijkt dankzij de moeilijkheidsgraad van bijvoorbeeld het onderwerp. Hierdoor staat de stof gevoelsmatig direct verder van mensen vandaan (ondanks dat ze interesse in het onderwerp hebben!). Het te bespreken onderwerp, zoals een presentatie, in kleinere stukken verdelen of het gebruiken van audiovisuele tools zoals beelden uit de praktijk kunnen al voor opheldering zorgen.

Wees je ook bewust van je publiek en pas waar nodig de overdracht van informatie (je speech, presentatie of seminar) aan. Zo blijft de informatie intact en precies hetzelfde, maar benader je elk publiek met een persoonlijke tintje zodat het voor hen niet alleen interessant is maar ook leuk blijft.

Een stukje uit een review over bovenstaand artikel door Journal of Veterinary Behavior in 2018, die ditzelfde belang nog eens onderstreept:

“𝘖𝘯𝘦 𝘰𝘧 𝘵𝘩𝘦 𝘢𝘪𝘮𝘴 𝘰𝘧 𝘦𝘲𝘶𝘪𝘵𝘢𝘵𝘪𝘰𝘯 𝘴𝘤𝘪𝘦𝘯𝘤𝘦 (𝘌𝘚) 𝘪𝘴 𝘵𝘰 𝘪𝘮𝘱𝘳𝘰𝘷𝘦 𝘩𝘰𝘳𝘴𝘦 𝘸𝘦𝘭𝘧𝘢𝘳𝘦 𝘵𝘩𝘳𝘰𝘶𝘨𝘩 𝘢 𝘴𝘤𝘪𝘦𝘯𝘵𝘪𝘧𝘪𝘤 𝘢𝘱𝘱𝘳𝘰𝘢𝘤𝘩. 𝘏𝘰𝘸𝘦𝘷𝘦𝘳, 𝘭𝘪𝘵𝘵𝘭𝘦 𝘪𝘴 𝘬𝘯𝘰𝘸𝘯 𝘢𝘣𝘰𝘶𝘵 𝘩𝘰𝘸 𝘦𝘲𝘶𝘦𝘴𝘵𝘳𝘪𝘢𝘯𝘴 𝘱𝘦𝘳𝘤𝘦𝘪𝘷𝘦 𝘌𝘚.

𝘛𝘰 𝘥𝘦𝘵𝘦𝘳𝘮𝘪𝘯𝘦 𝘸𝘩𝘢𝘵 𝘦𝘲𝘶𝘦𝘴𝘵𝘳𝘪𝘢𝘯𝘴 𝘵𝘩𝘪𝘯𝘬 𝘢𝘣𝘰𝘶𝘵 𝘌𝘚, 𝘸𝘦 𝘢𝘯𝘢𝘭𝘺𝘻𝘦𝘥 𝘵𝘩𝘦 𝘦𝘷𝘦𝘳𝘺𝘥𝘢𝘺 𝘵𝘢𝘭𝘬 𝘰𝘧 𝘦𝘲𝘶𝘦𝘴𝘵𝘳𝘪𝘢𝘯𝘴 𝘱𝘢𝘳𝘵𝘪𝘤𝘪𝘱𝘢𝘵𝘪𝘯𝘨 𝘪𝘯 𝘢𝘯 𝘰𝘯𝘭𝘪𝘯𝘦 𝘧𝘰𝘳𝘶𝘮 𝘵𝘩𝘳𝘦𝘢𝘥 𝘥𝘦𝘣𝘢𝘵𝘪𝘯𝘨 𝘌𝘚. 𝘜𝘴𝘪𝘯𝘨 𝘲𝘶𝘢𝘭𝘪𝘵𝘢𝘵𝘪𝘷𝘦 𝘥𝘢𝘵𝘢 𝘢𝘯𝘢𝘭𝘺𝘴𝘪𝘴 𝘵𝘦𝘤𝘩𝘯𝘪𝘲𝘶𝘦𝘴, 𝘸𝘦 𝘪𝘯𝘧𝘦𝘳𝘳𝘦𝘥 4 𝘣𝘦𝘭𝘪𝘦𝘧𝘴 𝘢𝘣𝘰𝘶𝘵 𝘴𝘤𝘪𝘦𝘯𝘤𝘦 𝘵𝘩𝘢𝘵 𝘱𝘳𝘦𝘷𝘦𝘯𝘵𝘦𝘥 𝘵𝘩𝘦 𝘶𝘱𝘵𝘢𝘬𝘦 𝘰𝘧 𝘌𝘚 (𝘴𝘤𝘪𝘦𝘯𝘤𝘦 𝘥𝘪𝘴𝘤𝘰𝘶𝘯𝘵𝘴 𝘧𝘦𝘦𝘭, 𝘴𝘤𝘪𝘦𝘯𝘤𝘦 𝘪𝘴 𝘰𝘷𝘦𝘳-𝘳𝘢𝘵𝘦𝘥, 𝘴𝘤𝘪𝘦𝘯𝘤𝘦 𝘪𝘴 𝘢 𝘨𝘪𝘮𝘮𝘪𝘤𝘬, 𝘢𝘯𝘥 𝘴𝘤𝘪𝘦𝘯𝘤𝘦 𝘪𝘴 𝘳𝘦𝘥𝘶𝘤𝘵𝘪𝘰𝘯𝘪𝘴𝘵) 𝘢𝘯𝘥 𝘰𝘯𝘦 𝘵𝘩𝘢𝘵 𝘴𝘶𝘱𝘱𝘰𝘳𝘵𝘦𝘥 𝘪𝘵𝘴 𝘢𝘪𝘮𝘴 (𝘴𝘤𝘪𝘦𝘯𝘤𝘦 𝘪𝘴 𝘶𝘴𝘦𝘧𝘶𝘭 𝘢𝘯𝘥 𝘱𝘳𝘰𝘨𝘳𝘦𝘴𝘴𝘪𝘷𝘦).

𝘛𝘩𝘦𝘴𝘦 𝘣𝘦𝘭𝘪𝘦𝘧𝘴 𝘢𝘳𝘦 𝘥𝘪𝘴𝘤𝘶𝘴𝘴𝘦𝘥 𝘸𝘪𝘵𝘩 𝘳𝘦𝘴𝘱𝘦𝘤𝘵 𝘵𝘰 𝘵𝘩𝘦 𝘥𝘶𝘢𝘭 𝘴𝘺𝘴𝘵𝘦𝘮𝘴 𝘰𝘧 𝘳𝘢𝘵𝘪𝘰𝘯𝘢𝘭 𝘢𝘯𝘥 𝘪𝘯𝘵𝘶𝘪𝘵𝘪𝘷𝘦 𝘪𝘯𝘧𝘰𝘳𝘮𝘢𝘵𝘪𝘰𝘯 𝘱𝘳𝘰𝘤𝘦𝘴𝘴𝘪𝘯𝘨 𝘱𝘳𝘦𝘴𝘦𝘯𝘵 𝘢𝘮𝘰𝘯𝘨 𝘢𝘯𝘺 𝘨𝘪𝘷𝘦𝘯 𝘱𝘰𝘱𝘶𝘭𝘢𝘵𝘪𝘰𝘯, 𝘢𝘴 𝘸𝘦𝘭𝘭 𝘢𝘴 𝘵𝘩𝘦 𝘵𝘳𝘪𝘶𝘯𝘦 𝘥𝘪𝘮𝘦𝘯𝘴𝘪𝘰𝘯𝘴 𝘰𝘧 𝘥𝘦𝘤𝘪𝘴𝘪𝘰𝘯-𝘮𝘢𝘬𝘪𝘯𝘨 𝘨𝘦𝘳𝘮𝘢𝘯𝘦 𝘵𝘰 𝘩𝘰𝘳𝘴𝘦 𝘸𝘦𝘭𝘧𝘢𝘳𝘦 𝘪𝘴𝘴𝘶𝘦𝘴 (𝘦𝘵𝘩𝘪𝘤𝘢𝘭, 𝘮𝘰𝘳𝘢𝘭, 𝘢𝘯𝘥 𝘢𝘦𝘴𝘵𝘩𝘦𝘵𝘪𝘤).

𝘛𝘰 𝘢𝘷𝘰𝘪𝘥 𝘶𝘯𝘪𝘯𝘵𝘦𝘯𝘵𝘪𝘰𝘯𝘢𝘭𝘭𝘺 𝘤𝘳𝘦𝘢𝘵𝘪𝘯𝘨 𝘳𝘦𝘴𝘪𝘴𝘵𝘢𝘯𝘤𝘦 𝘧𝘳𝘰𝘮 𝘵𝘩𝘰𝘴𝘦 𝘸𝘩𝘰 𝘢𝘳𝘦 𝘴𝘬𝘦𝘱𝘵𝘪𝘤𝘢𝘭 𝘢𝘣𝘰𝘶𝘵 𝘴𝘤𝘪𝘦𝘯𝘤𝘦 𝘰𝘳 𝘌𝘚, 𝘸𝘦 𝘳𝘦𝘤𝘰𝘮𝘮𝘦𝘯𝘥 𝘢 𝘴𝘦𝘯𝘴𝘪𝘵𝘪𝘷𝘦 𝘸𝘦𝘭𝘧𝘢𝘳𝘦-𝘤𝘦𝘯𝘵𝘦𝘳𝘦𝘥 𝘳𝘦𝘴𝘦𝘢𝘳𝘤𝘩 𝘦𝘹𝘵𝘦𝘯𝘴𝘪𝘰𝘯 𝘢𝘯𝘥 𝘤𝘰𝘮𝘮𝘶𝘯𝘪𝘤𝘢𝘵𝘪𝘰𝘯 𝘴𝘵𝘳𝘢𝘵𝘦𝘨𝘺 𝘵𝘩𝘢𝘵 𝘪𝘴 𝘵𝘢𝘪𝘭𝘰𝘳𝘦𝘥 𝘧𝘰𝘳 𝘢𝘶𝘥𝘪𝘦𝘯𝘤𝘦𝘴 𝘢𝘯𝘥 𝘦𝘯𝘥 𝘶𝘴𝘦𝘳𝘴 𝘣𝘦𝘺𝘰𝘯𝘥 𝘵𝘩𝘦 𝘢𝘤𝘢𝘥𝘦𝘮𝘪𝘤 𝘱𝘳𝘰𝘥𝘶𝘤𝘵𝘪𝘰𝘯 𝘢𝘯𝘥 𝘤𝘰𝘯𝘴𝘶𝘮𝘱𝘵𝘪𝘰𝘯 𝘰𝘧 𝘌𝘚.”
​


>> De praktische oefening 'Leren Omdenken'; Een Mindset Challenge voor Ruiters vind je binnenkort in Boek 1 van de Equine Trauma & Behavior Opleiding! 


"Follow the Horse, not the Method"

​


​Liefs,

Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
​www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl 

Share

0 Comments

6/1/2022

ESDR: Traumatherapie voor Paarden

0 Comments

Read Now
 
Tijdens de Gedragscursus in Gelderland kwam collega Ruchama Hofman mee om te kijken/doen en had ze ook haar ESDR spullen meegenomen.

​

'𝘗𝘢𝘢𝘳𝘥𝘦𝘯 𝘩𝘦𝘣𝘣𝘦𝘯 𝘰𝘰𝘬 𝘣𝘢𝘢𝘵 𝘣𝘪𝘫 𝘌𝘔𝘋𝘙 𝘵𝘩𝘦𝘳𝘢𝘱𝘪𝘦 (𝘌𝘚𝘋𝘙)'
- Bit Magazine
Picture
Ik heb Ruchama ruim een jaar geleden leren kennen en zij was een van de eersten die contact zocht toen ik net in Nederland was. Inmiddels hebben we al vaker samengewerkt, maar ik had ESDR nog nooit in werking gezien!

Shetlander Bas was door zijn angsten voor heel veel dingen heel geschikt voor een sessie met Ruchama. Samen letten we extra goed op marginale verschillen in zijn gemoedstoestand en eventuele stress responses/releases. De eigenaar wordt helemaal meegenomen in het (best intieme) proces, heel gaaf om te zien hoe Ruchama wetenschap met metaphysica combineert door middel van het gehele plaatje mee te nemen.

Het is dus meer dan alleen het apparaat zelf!

Picture

》TIP: Lees ook mijn blog 'Wetenschap Alleen Is Niet Genoeg'
​
Wil je meer leren over ESDR? Neem contact op met Ruchama Hofman/Ragini Horse Bonding!


​Liefs,

Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
​www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl ​

Share

0 Comments

6/1/2022

Adaptogeen: Ashwagandha

0 Comments

Read Now
 
𝐖𝐢𝐬𝐭 𝐣𝐞 𝐝𝐚𝐭: 'Ashwagandha' Sanskriet is voor 'Smell of the Horse'?
Picture
Dit heeft niet alleen te maken met de geur, maar ook met de krachtige werking van deze plant (waar we voornamelijk alleen de wortel als werkzaam bestanddeel van gebruiken).

Het brengt kracht, uithoudingsvermogen en ondersteund een gezond voortplantingssysteem voor zowel mannen als vrouwen (bij zowel mensen, als paarden). Ik gebruik bijvoorbeeld Ashwagandha in poedervorm door mijn smoothies en yoghurt ter ondersteuning van mijn hormoonhuishouding (PCOS) en het tegengaan van mastopathie (cystes bij de borst).
​

Picture


​Opmerkelijk is dat de omgeving waarin deze plant voorkomt, verre van ideaal en zelfs vijandig is voor bepaalde planten. De grond is vaak Alkaline-arm en de lucht extreem droog; moeilijke omstandigheden voor een plant om succesvol uit te kunnen groeien! Deze unieke weerbaarheid zien we ook terug in het gebruik van dit kruid op het gebied van ondersteuning en veerkracht in het zenuwstelsel en endocriene systeem en bij zowel emotionele als -diepgewortelde- fysieke stress (bij dus zowel mensen, als paarden).

 Doordat Ashwagandha een Adaptogeen is heeft het nóg een bijzondere werking: deze tonic is in staat om een opgejaagd/oververmoeid zenuwstelsel 𝐭𝐞𝐠𝐞𝐥𝐢𝐣𝐤𝐞𝐫𝐭𝐢𝐣𝐝 te VERSTERKEN èn te KALMEREN. Ideaal bij bijvoorbeeld paarden met een traumatische achtergrond, die vaak maar moeilijk uit hun reactieve/instinctieve cyclus komen.


In de Ayuverdische geneeskunde behoort Ashwagandha overigens tot de 'rasayana' kruiden; 'verjongend'.

​


 𝐀𝐬𝐡𝐰𝐚𝐠𝐚𝐧𝐝𝐡𝐚:
Botanische naam: 𝘞𝘪𝘵𝘩𝘢𝘯𝘪𝘢 𝘴𝘰𝘮𝘯𝘪𝘧𝘦𝘳𝘢
Familie: 𝘕𝘢𝘤𝘩𝘵𝘴𝘤𝘩𝘢𝘥𝘦
Energetica: 𝘉𝘪𝘵𝘵𝘦𝘳, 𝘴𝘢𝘮𝘦𝘯𝘵𝘳𝘦𝘬𝘬𝘦𝘯𝘥, 𝘻𝘰𝘦𝘵, 𝘷𝘦𝘳𝘸𝘢𝘳𝘮𝘦𝘯𝘥
Gebruikte deel: 𝘞𝘰𝘳𝘵𝘦𝘭 (𝘮𝘪𝘯𝘥𝘦𝘳 𝘷𝘰𝘰𝘳𝘬𝘰𝘮𝘦𝘯𝘥; 𝘣𝘭𝘢𝘥 𝘦𝘯 𝘧𝘳𝘶𝘪𝘵)
Properties: 𝘛𝘰𝘯𝘪𝘤, 𝘰𝘯𝘵𝘴𝘵𝘦𝘬𝘪𝘯𝘨𝘴𝘳𝘦𝘮𝘮𝘦𝘯𝘥, 𝘢𝘯𝘵𝘪𝘰𝘹𝘪𝘥𝘢𝘯𝘵, 𝘪𝘮𝘮𝘶𝘶𝘯 𝘢𝘮𝘧𝘰𝘵𝘦𝘦𝘳, 𝘻𝘦𝘯𝘶𝘸𝘬𝘢𝘭𝘮𝘦𝘳𝘦𝘯𝘥, 𝘢𝘯𝘵𝘪-𝘵𝘶𝘮𝘰𝘳, 𝘬𝘳𝘢𝘮𝘱𝘴𝘵𝘪𝘭𝘭𝘦𝘯𝘥, 𝘥𝘪𝘶𝘳𝘦𝘵𝘪𝘤𝘶𝘮


Picture

Meer weten over (het gebruik van) Ashwagandha? Neem contact op!

Het Adaptonicum voor paarden bestellen? Dat kan via:
​ www.degroeneos.nl
​

​Liefs,


Zoë van Mourik
 | Equine Trauma & Behavior Specialist
​www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl 

Share

0 Comments

6/1/2022

Be Grateful For Your Trainer

0 Comments

Read Now
 
Your Trainer Works Hard So You Don't Have To

​
What makes a 'Trainer'? Riding horses all day? Being overpaid for doing seemingly simple things? But at the same time having trouble to make ends meet every month? There are many contradictions out there but unfortunately, some of them are true. And we should absolutely talk about that.


Because we are so much more than just 'a trainer'. We are the ones who gradually expose your horse to certain troubled areas, so you can have safe rides. We are the ones who carefully swing our leg over their backs for the first time, giving them a strong foundation for you to work with. Our job description ranges from crash-dummy to being a social worker. Why? Because we don't believe in fixed approaches; we believe in the process of every individual horse. Because ultimately we want to give you a 'ready' and reliable horse with said foundation. We enjoy our present rides with them just as much as we want you to enjoy your future ones, together.


Building such a foundation takes time. Transferring all of this information to a horse’s owner also takes time. We as trainers know the emotional investment it takes, which often makes the financial investment pale in comparison. Meaning lots of good trainers will actually give you more than just your money's worth. No matter the future discipline of your horse; a good foundation can help get you there, so always invest in good trainers. They are your horse's building blocks.

​
Be Grateful For Your Trainer(s) Today
Picture

​by Zoë van Mourik
 | Equine Trauma & Behavior Specialist
​www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl 

Share

0 Comments

6/1/2022

De Prijs van een Adoptiepaard

0 Comments

Read Now
 
》Tip: Lees ook de blog "De Financiële en Emotionele waarde van een Paard met een verleden"

Een ander topic dat tijdens sessies met klanten en collega's regelmatig voorbij komt is de aanschafprocedure van een getraumatiseerd/verwaarloosd paard, via bijvoorbeeld een opvang. Want waar komen deze prijzen vandaan? Waarom zit er zo'n verschil in die prijzen? Is dat niet te veel voor een adoptiepaard?


Allereerst is het verstandig om na te gaan waaròm je een adoptiepaard wil. Maak je deze keuze uit financiële overwegingen, omdat je denkt dat je zo goedkoper uit bent? Of wil je een paard een betere toekomst bieden? Er is hier eigenlijk maar 1 goed antwoord..

Een dier aanschaffen en onderhouden is namelijk nooit goedkoop. En onderhoud (zoals ziekten) kun je niet vooraf bepalen, zoals bij de aanschafprijs wel het geval is. Het is dus een fabel dat een duur paard nooit ziek is, of een adoptiepaard altijd in de lappenmand zit.
Maar hoe wordt die aanschafprijs nou bepaald?

Daar komen verschillende factoren bij kijken, te beginnen met wat je doel is met dit paard, wat je eigen skill level is. Een goed getraind en op wedstrijd uitgebracht adoptiepaard is logischerwijs duurder dan een wat ouder recreatiepaard. Trainingskosten dus.

Andere zaken waar veel geld naartoe gaat voordat een paard geadopteerd is, zijn (in de US) het betalen van een fee bij o.a. veilingen, transportkosten, quarantainekosten, stallingskosten, voeding (extra nutrition), basis zorg, speciale zorg (na bijvoorbeeld een fysiek trauma of ziekte) en uiteindelijk training. De gemiddelde prijs van een adoptiepaard dekt vaak nog niet eens de helft van al deze onkosten..! Een adoptiepaard kost in de 1e week na aankomst bij een opvang gemiddeld € 1000,-. In alleen de eerste week! Iets om over na te denken...
​

Picture
Houd bovenstaande informatie zeker in je achterhoofd wanneer je adoptie overweegt. Heb je vragen? Stel ze gerust! Wil je een paard adopteren en heb je behoefte aan een extra paar ogen/handen? Ik ga graag met je mee om dit proces helder en eerlijk te doorlopen, zodat je met het juiste paard en een goed gevoel naar huis gaat.
Set yourself up for success!


​
Liefs,


Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
​www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl 
​​

Share

0 Comments

6/1/2022

Proprioceptie

0 Comments

Read Now
 
Proprioceptie (zelfwaarneming) is een zintuig dat van belang is voor onze balans en motoriek. Door te weinig/verkeerd bewegen, stress of andere oorzaken kan ons proprioceptieve systeem overprikkeld raken en kunnen we onze reacties op prikkels (onze emoties) minder goed reguleren.

Dit kan zich uiteindelijk uiten in bijvoorbeeld;
- handen niet stil kunnen houden
- onhandigheid
- verminderde concentratie
- een slechte houding
- scheefheid/onrustige houding in het zadel
- & meer

Om het belang van 'Aarden' en even landen in je eigen lijf en bubbel te onderstrepen begint elke Gedragscursus met een lichaamsbewustwordingsoefening. Zonder paard, om even te voelen hoe het met jou gaat. Hoe voel je je? Hoe adem je? Waar voel je spanning? Niets is goed of fout; het gaat om de bewustwording.

Door met deze informatie over ons eigen zijn de training/cursus te beginnen, is het al gemakkelijker om in jouw flow te blijven en uit je hoofd. Probeer je minder bezig te houden met oordelen en meer met observeren en ervaren; dit lijkt simpel, maar durven doen in plaats van denken is voor veel van ons een behoorlijke stap!

Een oefening als deze helpt je dus om een betere connectie met jezelf en je lijf aan te gaan, iets waar een paard ook sterk op reageert en behoefte aan heeft. Uiteindelijk zul je zien dat jouw mindset/level van zelfbewustzijn en observeren ook overslaat op het kunnen (h)erkennen van onderdrukte emoties/een gespannen gemoedstoestand van een paard, in plaats van gedrag te blijven redirecten of vermenselijken.

​
Proprioceptie is dus voor zowel paard als mens belangrijk
Picture



Liefs,



Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
​www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl 

Share

0 Comments

6/1/2022

Decompressing Period

0 Comments

Read Now
 
'De Decompressing Period is een term die de periode aanduidt waarin een paard emotioneel weer tot zichzelf kan komen' ​
Picture
Een (voor mij) geheel nieuw begrip toen ik in Amerika met wilde en getraumatiseerde paarden ging werken; decompressen. Tijdens zo'n periode -die weken tot jaren kan duren- kan het paard tot zichzelf komen in een paardvriendelijke setting. Het beleefd weinig tot geen interactie met mensen -behalve tijdens bijvoorbeeld het voeren, uitmesten- en staat met soortgenoten, of alleen maar in het zicht van soortgenoten (zoals Walter).

• 𝘞𝘢𝘢𝘳𝘰𝘮 𝘴𝘵𝘰𝘯𝘥 𝘞𝘢𝘭𝘵𝘦𝘳 𝘢𝘭𝘭𝘦𝘦𝘯?'

Walter was zo onrustig dat hij andere ruinen bleef aanvallen of de merries probeerde te dekken. Hij stopte niet en gaf zichzelf zo alleen maar meer stress. 

Elke Decompressing Period is dus anders en 'op maat gemaakt'. Walter stond al 1.5 te decompressen voordat ik met hem ging werken. Afhankelijk van de stress responses/releases die je observeert tijdens het voeren en uitmesten kun je bepalen wanneer het tijd is om de rehabilitatie en training te starten en op welke manier. Op afstand beginnen is vaak een fijne en veilige start voor zowel paard als mens en kun je afhankelijk van het paard steeds verder uitbouwen tot benaderen, aanraken, halsteren, etc.

Picture

》Meer over de Decompressing Period lees je binnenkort in Boek 1 van de Equine Trauma & Behavior opleiding!


Liefs,



Zoë van Mourik | Equine Trauma & Behavior Specialist
​www.zoevanmourik.com & www.houseofhorsemanship.nl 
​

Share

0 Comments
Details

    Author

    Zoë van Mourik: Equine Trauma Specialist, Behaviorist 

    Archives

    November 2022
    October 2022
    August 2022
    June 2022
    May 2022

    Categories

    All
    Abuse
    Adaptogeen
    Arabier
    Bitloos
    Buck Brannaman
    Case
    De Groene Os
    E+
    Energy Healing
    Energy Therapy
    English
    ESDR
    Fysieke Problemen
    Gangenpaarden
    Gedrag
    Gedragsproblemen
    How To
    Insights
    Kruiden
    Metaphysics
    NATO
    Natural Horsemanship
    Partnerschap
    Psychology
    Ras
    Rehabliteren
    Retreat
    Ruiters
    Shamanism
    Story
    Training
    Update
    Usa
    Vermenselijken
    Video
    Wetenschap
    Wilde Paarden
    Zintuigen

    RSS Feed


Picture
Picture
KvK
81860277

BTW
NL003612667B82

IBAN
NL75KNAB0516741983
Email
​zoevanmourik@gmail.com

Mobile
+31 610 608 978

Locatie
Gelderland, NLD
Picture

  • Home
    • About Zoë
    • Gupsy
    • Metaphysics: NH & Energy Therapy
    • Privacybeleid
    • Saltbar
  • Academy
  • Blog
    • Blog
    • Equine Blog
  • Services
    • Energy Therapy voor paarden
    • Interne Training
    • Lessen
    • Shamanic Journeying >
      • Power Animal Retrieval
      • Spirit Guide Retrieval
      • SoulRetrieval
    • Prices
  • Gallery
    • Videos
    • Pictures
  • Contact